Sygnatura akt VI Ka 1076/14
Dnia 27 lutego 2015 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Marcin Schoenborn
Sędziowie SSO Arkadiusz Łata
SSO Bożena Żywioł (spr.)
Protokolant Marzena Mocek
przy udziale Marka Dutkowskiego
Prokuratora Prokuratury Okręgowej
po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2015 r.
sprawy
1. A. D. ur. (...) w Ś.,
syna P. i M.
oskarżonego z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk i art. 279§1 kk przy zast. art. 11§2 kk i art. 64§1 kk
2. Ł. L. (1) ur. (...) w Ś.,
syna M. i Z.
oskarżonego z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk i art. 279§1 kk przy zast. art. 11§2 kk i art. 64§1 kk
na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego A. D. i obrońcę oskarżonego Ł. L. (1)
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 13 października 2014 r. sygnatura akt III K 1336/13
na mocy art. 437 § 1 kpk, art. 636 § 1 kpk
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając obie apelacje za oczywiście bezzasadne;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. Ł. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony oskarżonego Ł. L. (1) z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
3. zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione w postępowaniu odwoławczym w częściach na nich przypadających:
- od A. D. w kwocie 10 (dziesięć) złotych,
- od Ł. L. (1) w kwocie 526,60 zł (pięćset dwadzieścia sześć złotych i sześćdziesiąt groszy)
i wymierza im opłaty za II instancję w kwotach po 300 (trzysta) złotych.
VI Ka 1076/14
sporządzone na wniosek obrońcy oskarżonego Ł. L. (1)
W apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 13 października 2014r., sygn.akt III K 1336/13 obrońca oskarżonego Ł. L. (1) zarzucił rażącą niewspółmierność kary poprzez wymierzenie kary bezwzględnej 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy wystarczającym dla osiągnięcia celów kary byłoby orzeczenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
W oparciu o taki zarzut obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez wymierzenie oskarżonemu kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
Sąd Okręgowy nie podzielił zarzutu i wniosku środka odwoławczego.
Uznał zaskarżony wyrok za prawidłowy zarówno, gdy chodzi o przypisanie oskarżonemu sprawstwa i winy /co zresztą w apelacji nie było kwestionowane/, jak i w zakresie wymierzonej oskarżonemu kary.
Kara 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności niewiele wykracza poza dolny próg ustawowego zagrożenia. Wymierzenie jej powyżej ustawowego minimum było w pełni uzasadnione okolicznościami i charakterem czynu: oskarżony działał wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, jego działanie było przemyślane i zaplanowane, sprawcy dysponowali własnym samochodem, narzędziami przy pomocy których włamywali się do samochodów, pojemnikami, do których przelewali skradzione paliwo. Wymierne straty dla pokrzywdzonych to nie tylko wartość skradzionego oleju napędowego, ale i uszkodzenia samych pojazdów.
Oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną, przypisanego mu występku dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa. W niespełna dwa lata po odbyciu kary za przestępstwo podobne oskarżony po raz kolejny naruszył porządek prawny.
W przeszłości wobec Ł.L. stosowano już kary o charakterze nieizolacyjnym dając mu tym samym szansę na zmianę trybu życia. Oskarżony z szansy tej nie skorzystał doprowadzając do zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności /sprawa o sygn.II K 612/03 Sądu Rejonowego w Chorzowie i VI K 754/09 Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej/ i do zarządzenia wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności / sprawa II K 1740/02 Sądu Rejonowego w Chorzowie/.
Brak postępów w resocjalizacji widoczny jest także w fakcie doprowadzenia przez oskarżonego do odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia z reszty kary pozbawienia wolności /sprawa II K 54/05 Sądu Rejonowego w Chorzowie/.
Taka postawa oskarżonego wskazuje, że ma on dużą łatwość w naruszaniu porządku prawnego, jest sprawcą niepoprawnym i nie poddającym się oddziaływaniu resocjalizacyjnemu.
Nie ma więc żadnych podstaw do przyjęcia, że Ł. L. w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego. Negatywna prognoza kryminologiczna wyłącza zasadność warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.
Okoliczności łagodzące w postaci przyznania się do winy i nieutrudniania postępowania zostały w sposób wystarczający wzięte pod uwagę przy określaniu wymiaru kary.
Nie znajdując zatem żadnych podstaw do kwestionowania zawartego w zaskarżonym wyroku rozstrzygnięcia o karze, sąd odwoławczy orzeczenie to utrzymał w mocy.
Konsekwencją nieuwzględnienia apelacji było obciążenie oskarżonego wydatkami postępowania odwoławczego – w części na niego przypadającej i opłatą za II instancję.