Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 sierpnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Krzemianowski (spr.)

Ławnicy: Marta Piotrowska, Joanna Ossowska

Protokolant: sekr. sąd. Paulina Ferenc

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wałczu Michała Radzika

po rozpoznaniu w dniach: 14 i 15 maja 2014 roku oraz 13 i 20 sierpnia 2014 roku

sprawy

Ł. S. (1), syna A. i E. z domu R., urodzonego (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od 2010r. do stycznia 2013r. w L. k/W., K. k/W. i w
W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej:

- w 2010r. w L. k/W. udzielił małoletniemu P. O. środka odurzającego w postaci marihuany w nieustalonej ilości osiągając korzyść majątkową w nieustalonej kwocie,

- w 2010r. w L. k/W. udzielił małoletniemu M. H. (1) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w nieustalonej ilości osiągając korzyść majątkową w nieustalonej kwocie,

- w 2010r. w L. k/W. udzielił małoletniemu M. H. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 15 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 450 złotych,

- w 2010r. w L. k/W. udzielił małoletniemu S. L. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 10 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 300 złotych,

- w 2010r. w L. k/ W. udzielił małoletniemu A. G. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 150 gram marihuany osiągając korzyść w kwocie 4.500 złotych,

- w 2010r. w L. k/W. udzielił małoletniemu M. S. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 10 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 300 złotych,

- w 2011r. w L. k/W. udzielił małoletniemu M. S. środka odurzającego w postaci 3 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 90 złotych,

- w 2011r. w L. k/W. i w W. udzielił małoletniemu M. H. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 25 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 750 złotych,

- w 2011r. w L. k/W. udzielił małoletniemu P. O. środka odurzającego w postaci marihuany osiągając korzyść majątkową w nieustalonej kwocie,

- w 2011r. w L. k/W. i w W. udzielił małoletniemu P. K. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 20 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 600 złotych,

- w 2011r. w L. k/W. i w W. udzielił małoletniemu A. G. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 150 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 4.500 złotych,

- w drugiej połowie 2011r. w L. k/W. i K. k/W. udzielił małoletniemu B. K. (1) środka odurzającego w postaci 4 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 120 złotych,

- w okresie od czerwca 2011r. do grudnia 2011r. w K. k/W. i w W. udzielił małoletniemu A. G. (1) wielokrotnie substancji psychotropowej w postaci 12,5 grama amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 250 złotych,

- w okresie od sierpnia 2011r. do końca 2011r. w W. udzielił małoletniemu B. K. (2) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 25 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 750 złotych,

- w okresie pomiędzy lipcem, a listopadem 2011r. w L. k/W. udzielił małoletniemu D. S. (1) środka odurzającego w postaci 5 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 150 złotych,

- w 2012r. w L. k/ W. i K. k/ W. udzielił małoletniemu B. K. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 10 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 300 złotych,

- w 2012r. w W. udzielił małoletniemu B. K. (2) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 72 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 2.160 złotych,

- w 2012r. w W. udzielił małoletniemu A. K. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 10 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 300 złotych,

- w czerwcu 2012r. w W. udzielił małoletniemu A. A. (2) trzykrotnie środka odurzającego w postaci marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 120 złotych,

- we wrześniu 2012r. w W. udzielił małoletniemu A. A. (2) 3 gramy środka odurzającego w postaci marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 120 złotych,

- w październiku 2012r. w W. udzielił małoletniemu A. A. (2) 3 gramy środka odurzającego w postaci marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 120 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. udzielił małoletniemu A. L. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 21 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 630 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. udzielił małoletniemu A. L. wielokrotnie substancji psychotropowej w postaci 10 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 250 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. i w W. udzielił małoletniemu D. S. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 25 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 150 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. udzielił małoletniemu D. S. (1) wielokrotnie substancji psychotropowej w postaci 6 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w wysokości 3… złotych,

- w 2012r. w K. k/W. i w W. udzielił małoletniemu A. G. (2) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 250 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 7.500 złotych,

- w 2012r. w K. k/W. i w W. udzielił małoletniemu A. G. (2) wielokrotnie substancji psychotropowej w postaci 12,5 grama amfetaminy osiągając korzyść w kwocie 250 złotych,

- w styczniu 2013r. w W. udzielił małoletniemu B. K. (2) środka odurzającego w postaci 1 grama marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 30 złotych,

- w styczniu 2013r. w W. i L. k/W. udzielił małoletniemu D. S. (1) wielokrotnie substancji psychotropowej w postaci 2 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 50 złotych,

- w styczniu 2013r. w W. i L. k/W. udzielił małoletniemu A. G. (2) środka odurzającego w postaci 7 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 210 złotych

tj. o czyn z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. „o przeciwdziałaniu narkomanii” w zw. z art. 12 kk

II. w okresie pomiędzy 2010r., a 8 lutego 2013r. w W., L. k/W. i K. k/W. i B. k/W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej:

- w 2010r. w L. k/W. udzielił D. O. (1) substancji psychotropowej w postaci 2 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 50 złotych,

- w 2010r. w L. k/W. udzielił K. J. 4 gramy środka odurzającego w postaci 4 gramy marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 120 złotych,

- w 2011r. w L. k/W. udzielił wielokrotnie K. J. środka odurzającego
w postaci 15 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 450 złotych,

- w 2011r. w L. k/W. udzielił B. D. środka odurzającego w postaci 1 grama marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 30 złotych,

- w 2011r. w L. k/W. udzielił W. K. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 30 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 900 złotych,

- w 2011r. w L. k/W. udzielił D. Z. środka odurzającego w postaci 2 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 60 złotych,

- w 2011r. w L. k/W. i w B. k/W. udzielił K. D. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 20 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 600 złotych,

- od lata 2011r. do końca 2011r. w L. k/W., K. k/W. i w W. udzielił K. K. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 20 gram marihuany za kwotę 600 złotych,

- w okresie od stycznia 2012r. do kwietnia 2012r. w W. i L. udzielił S. Z. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 30 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 900 złotych,

- w 2012r. w L. k/W., K. k/W. i w W. udzielił K. K. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 20 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 600 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. i w W. udzielił P. K. (1) wielokrotnie substancji psychotropowej w postaci 10 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 250 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. i w W. udzielił P. K. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 30 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 900 złotych

- w 2012r. w L. k/W. udzielił S. L. środka odurzającego w postaci nieustalonej ilości marihuany osiągając korzyść majątkową w nieustalonej kwocie,

- w 2012r. w L. k/W. udzielił M. S. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 20 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 600 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. i w W. udzielił M. H. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 40 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 1200 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. i w W. udzielił M. H. (1) wielokrotnie substancji psychotropowej w postaci 8 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 1200 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. i B. k/W. udzielił K. D. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 30 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 900 złotych,

- w 2012r. w L. k/ W. udzielił dawidowi Z. środka odurzającego w postaci 2 gram marihuany osiągając korzyść majątkowa w kwocie 60 złotych,

- w 2012r. w L. k/ W. i w W. udzielił W. K. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 15 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 450 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. udzielił K. J. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 15 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 450 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. udzielił D. J. środka odurzającego w postaci 5 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 150 złotych,

- w 2012r. w L. k/W. udzielił W. W. (1) substancji psychotropowych w postaci 2 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 80 złotych,

- w 2012r. w L. k/ W. udzielił P. O. wielokrotnie środka odurzającego w postaci 20 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 600 złotych,

- w 2012r. w L. k/ W. udzielił P. O. wielokrotnie substancji psychotropowej w postaci 8 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 200 złotych,

- w 2012r. w L. k/ W. udzielił A. K. (2) środka odurzającego w postaci 5 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 150 złotych,

- w 2012r. w L. k/ W. udzielił G. S. (1) środka odurzającego w postaci 2 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 60 złotych,

- w drugiej połowie 2012r. w L. k/ W. udzielił M. G. substancji psychotropowej w postaci 2 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 50 złotych,

- w drugiej P. 2012r. w L. k/ W. udzielił S. G. środka odurzającego w postaci 5 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 150 złotych,

- pod koniec 2012r. w L. k/ W. udzielił M. J. środka odurzającego w postaci 1 grama marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 30 złotych

- w listopadzie 2012r. w W. udzielił trzykrotnie A. A. (2) środka odurzającego w postaci marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 120 złotych,

- w grudniu 2012r. w W. udzielił A. A. (2) trzykrotnie środka odurzającego w postaci 3 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 120 złotych,

- w drugiej połowie 2012r. w W., L. k/ W. i K. k/ W. udzielił M. W. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 40 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 1200 złotych,

- w drugiej połowie 2012r. w W., L. k/ W. i K. k/ W. udzielił M. W. (1) wielokrotnie substancji psychotropowej w postaci 14 gram amfetaminy osiągając korzyść majątkową w kwocie 350 złotych,

- w okresie pomiędzy listopadem, a 31 grudnia 2012r. w W., L. k/ W. i K. udzielił S. Z. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 30 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 900 złotych,

- w okresie pomiędzy styczniem 2013r., a 8 lutego 2013r. w L. k/ W. i K. k/ W. udzielił M. W. (1) wielokrotnie środka odurzającego w postaci 8 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 240 złotych,

- w dniu 5 stycznia 2013r. w L. k/ W. udzielił S. Z. (1) środka odurzającego w postaci 5 gram marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 150 złotych,

- w dniu 5 stycznia 2013r. w L. k/ W. udzielił K. K. (1) środka odurzającego w postaci 1 grama marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 30 złotych,

- 26 stycznia 2013r. w K. k/ W. udzielił K. K. (1) środka odurzającego w postaci 1 grama marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 30 złotych,

- 8 lutego 2013r. w K. k/ W. udzielił K. K. (1) środka odurzającego w postaci 1 grama marihuany osiągając korzyść majątkową w kwocie 30 złotych,

- w dniu 8 lutego 2013r. w K. k/ W. udzielił S. Z. (1) środka odurzającego w postaci 1 grama marihuany osiągając korzyść majątkowa w kwocie 30 złotych

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. „o przeciwdziałaniu narkomanii’ w zw. z art. 12 kk

III. w 2012r. w L. k/ W. i K. k/ W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru:

- udzielił w L. k/ W. małoletniemu A. L. wbrew przepisom ustawy trzykrotnie 1,5 grama substancji psychotropowej w postaci amfetaminy,

- udzielił w L. k/ W. małoletniemu A. L., trzykrotnie 1,5 grama środka odurzającego w postaci marihuany,

- udzielił w K. k/ W. małoletniemu S. G. trzykrotnie 1,5 grama środka odurzającego w postaci marihuany

tj. o czyn z art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. „o przeciwdziałaniu narkomanii” w zw. z art. 12 kk

IV. w 2011r. w L. k/ W. wbrew przepisom ustawy udzielił W. W. (2) środka odurzającego w postaci marihuany w nieustalonej ilości

tj. o czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. „o przeciwdziałaniu narkomanii’

V. w dniu 10 stycznia 2013r. w L. k/ W. w zajmowanym przez siebie mieszkaniu oznaczonym nr (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości 0,95 grama

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. „o przeciwdziałaniu narkomanii”

VI. w 2012r. w L. k/ W. wbrew przyjętemu na siebie zobowiązaniu pełniąc funkcję podinspektora do spraw dowodów osobistych w Wydziale Spraw obywatelskich, Wojskowych i Obrony Cywilnej Urzędu Miasta w W. i pozostając obowiązanym do ochrony danych osobowych ujawnił i udostępnił osobie nieuprawnionej informację, z którą zapoznał się w związku z pełnioną funkcją w postaci danych osobowych funkcjonariusza policji z komendy powiatowej policji w W. Ł. S. (2) przedstawiając jego wizerunek wraz z numerem identyfikacyjnym wniosku o wydanie dowodu tożsamości, przez co działał na szkodę Ł. S. (2) i Urzędu Miasta w W.

tj. o czyn z art. 266 § 1 kk i art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. „o ochronie danych osobowych przy zast. art. 11 § 2 kk”

I.  w zakresie czynów zarzucanych oskarżonemu Ł. S. (1) w pkt. I-IV oskarżenia, uznaje go za winnego tego, że w okresie od 2010r do 8 lutego 2013r w W., L., K. i B., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru udzielania środka odurzającego w postaci marihuany oraz substancji psychotropowej w postaci amfetaminy innym osobom, w tym małoletnim ze świadomością tej okoliczności, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii i czyniąc sobie z popełnienia tego przestępstwa stałe źródło dochodu, udzielił:

- P. O. w L. wielokrotnie, w okresie od 2010r do 2012r, w tym jako małoletniemu w okresie od 2010r do listopada 2011r, łącznie 20 gramów marihuany za kwotę 600zł oraz w 2012r łącznie 8 gramów amfetaminy za kwotę 200zł,

- M. H. (1) w L. i W., wielokrotnie, w okresie od 2010r do 2012r łącznie 8 gramów amfetaminy za kwotę 200zł oraz w 2010r łącznie 15 gramów marihuany za kwotę 450zł, w 2011r łącznie 25 gramów marihuany za kwotę 750zł oraz w 2012r łącznie 40 gramów marihuany za kwotę 1200zł,

- S. L. w L., wielokrotnie, w okresie od 2010r do 2012r, w tym od 2010r do maja 2011r jako małoletniemu, łącznie 10 gramów marihuany za kwotę 300zł,

- A. G. (2) w L., K. i W., jako małoletniemu, wielokrotnie, w 2010r łącznie 130 gramów marihuany za kwotę 3900zł, w 2011r łącznie 130 gramów marihuany za kwotę 3900zł, w 2012r łącznie 230 gramów marihuany za kwotę 6900zł, w styczniu 2013r 5 gramów marihuany za kwotę 150zł oraz w 2011r łącznie 12,5 gramów amfetaminy za kwotę 250zł i 2012r łącznie 12,5 gramów amfetaminy za kwotę 250zł,

- M. S. w L., wielokrotnie, w 2010 r i 2011r jako małoletniemu – w 2010r łącznie 10 gramów marihuany za kwotę 300zł, w 2011r łącznie 3 gramy marihuany za kwotę 90zł, a także w 2012r jako pełnoletniemu łącznie 20 gramów marihuany za kwotę 600zł,

- P. K. (1) w L. wielokrotnie, w 2011r jako małoletniemu łącznie 20 gramów marihuany za kwotę 600zł oraz w 2012r jako pełnoletniemu łącznie 30 gramów marihuany za kwotę 900zł, a także 10 gramów amfetaminy za kwotę 250zł,

-B. K. (1) w L. i K., jako małoletniemu, wielokrotnie, w drugiej połowie 2011r łącznie 4 gramy marihuany za kwotę 120zł oraz w 2012r łącznie 10 gramów marihuany za kwotę 300zł,

-B. K. (2) w W., jako małoletniemu, wielokrotnie, w okresie od września 2012r do stycznia 2013r łącznie 20 gramów marihuany za kwotę 600zł,

- D. S. (1) w L. i W., jako małoletniemu, wielokrotnie, w 2011r łącznie 5 gramów marihuany za kwotę 150zł, w 2012r łącznie 25 gramów marihuany za kwotę 150zł oraz w 2012r łącznie 6 gramów amfetaminy za kwotę 150zł oraz w styczniu 2013r 2 gramy amfetaminy za kwotę 50zł,

- A. K. (1) w W., jako małoletniemu, wielokrotnie, w 2012r – do 6 grudnia, łącznie 10 gramów marihuany za kwotę 300zł,

-A. A. (2) w W., wielokrotnie, w czerwcu i wrześniu 2012r jako małoletniemu łącznie 6 gramów marihuany za kwotę 240zł oraz od października do grudnia 2012r jako pełnoletniemu łącznie 9 gramów marihuany za kwotę 360zł,

-A. L. w W. i L., jako małoletniemu, wielokrotnie, w 2012r łącznie 20 gramów marihuany za kwotę 600zł oraz łącznie 10 gramów amfetaminy za kwotę 250zł, a także nieodpłatnie 1,5 grama marihuany i 1,5 grama amfetaminy,

- D. O. (1) w L., w 2010r 2 gramy amfetaminy za kwotę 50 złotych,

- K. J. w L., wielokrotnie, w 2010r łącznie 4 gramy marihuany za kwotę 120zł, w 2011r łącznie 15 gramów marihuany za kwotę 450 złotych oraz w 2012r łącznie 15 gramów marihuany za kwotę 450zł,

- B. D. w L., w 2011r 1 gram marihuany za kwotę 30 złotych,

- W. K. w L. i W., wielokrotnie, w 2011r łącznie 30 gramów marihuany za kwotę 900 złotych oraz w 2012r łącznie 15 gramów marihuany za kwotę 450zł,

- D. Z. w L., w 2011r 2 gramy marihuany za kwotę 60 złotych oraz w 2012r 2 gramy marihuany za kwotę 60zł,

- K. D. w L. i w B., wielokrotnie, w 2011r 20 gramów marihuany za kwotę 600 złotych oraz w 2012r 30 gramów marihuany za kwotę 900zł,

- S. Z. (1) w W., L. i K., wielokrotnie, w okresie od stycznia do kwietnia 2012r oraz w okresie od listopada do 31 grudnia 2012r łącznie 60 gramów marihuany za kwotę 1800zł oraz w dniu 5 stycznia 2013r 5 gramów marihuany za kwotę 150zł,

- D. J. w L., w 2012r łącznie 5 gramów marihuany za kwotę 150 złotych,

- W. W. (2) i D. J. w L. w okresie wakacji 2012r 2 gramy marihuany za kwotę 60 złotych,

- W. W. (2) w L., w 2011r nieodpłatnie jedną porcję marihuany o nieustalonej wadze,

- W. W. (1) w L., w 2012r 2 gramy amfetaminy za kwotę 80 złotych,

- A. K. (2) w L., w styczniu 2012r 5 gramów marihuany za kwotę 150 złotych,

- M. G. w L., w drugiej połowie 2012r 2 gramy amfetaminy za kwotę 50 złotych,

- S. G. w L. i K., w drugiej połowie 2012r 5 gramów marihuany za kwotę 150 złotych oraz w 2012r nieodpłatnie trzykrotnie łącznie 1,5 grama marihuany,

- M. J. w L., pod koniec 2012r 1 grama marihuany za kwotę 30 złotych,

- M. W. (1) w W., L. i K., wielokrotnie, w drugiej połowie 2012r, łącznie 40 gramów marihuany za kwotę 1200 złotych oraz łącznie 14 gramów amfetaminy za kwotę 350 złotych, a także pomiędzy styczniem 2013r a 8 lutego 2013r łącznie 8 gramów marihuany za kwotę 240zł,

który to czyn kwalifikuje z art. 59 ust. 1 w zw. z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2012.124 j.t.) w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65§1 kk i za ten czyn na podstawie art. 59 ust. 2 wskazanej ustawy w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 65§1 kk skazuje go na karę 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 45§1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny przepadku na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z opisanego wyżej przestępstwa w kwocie 33 540zł (trzydzieści trzy tysiące pięćset czterdzieści złotych),

III.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2012.124 j.t.) orzeka wobec oskarżonego środek karny przepadku na rzecz Skarbu Państwa wagi elektronicznej (...), ujętej w wykazie dowodów rzeczowych na k. 81 akt pod poz. 8,

IV.  uznaje oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt. V oskarżenia z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2012.124 j.t.) i za ten czyn na podstawie art. 62 ust. 1 wskazanej ustawy skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

V.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2012.124 j.t.) orzeka wobec oskarżonego środek karny przepadku na rzecz Skarbu Państwa środka odurzającego, opisanego w wykazie dowodów rzeczowych na k. 81 pod poz. 1,

VI.  w zakresie czynu zarzucanego oskarżonemu w pkt VI oskarżenia uznaje go za winnego tego, że wiosną 2012r w L. k/ W., pełniąc funkcję podinspektora do spraw dowodów osobistych w Wydziale Spraw Obywatelskich, Wojskowych i Obrony Cywilnej Urzędu Miasta w W., będąc obowiązanym na podstawie ustawy do ochrony danych osobowych oraz wbrew przyjętemu na siebie zobowiązaniu, ujawnił innej osobie nieuprawnionej informację, z którą zapoznał się w związku z pełnioną funkcją, przez udostępnienie jej wizerunku Ł. S. (2) z wniosku o wydanie dowodu tożsamości, czym działał na szkodę Ł. S. (2) i Urzędu Miasta w W., tj. czynu z art. 266§1 kk i za ten czyn na podstawie art. 266§1 kk skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

VII.  na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86§1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierza mu karę łączną 3 (trzech) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

VIII.  na podstawie art. 63§1 kk na poczet wymierzonej oskarżonemu kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres jego zatrzymania w sprawie od 10.01.2013r do 11.01.2013r,

IX.  na podstawie art. 230§2 kpk nakazuje zwrócić: oskarżonemu dowody rzeczowe opisane w wykazie na k. 81 akt pod poz. 2- 3, 5-7 oraz D. S. (1) dowód rzeczowy opisany w tym wykazie pod poz. 9,

X.  obciąża oskarżonego kosztami sądowymi, przy czym zwalnia go od opłaty.

II K 15/14

UZASADNIENIE

Oskarżony Ł. S. (1) w okresie od 2010r do 8 lutego 2013r zajmował się sprzedażą narkotyków w postaci przede wszystkim marihuany, a także amfetaminy. Sprzedaż tę prowadził w miejscowości L. pod W., w której zamieszkiwał, a także w samym W. oraz pobliskich miejscowościach K. i B.. Sprzedaż prowadził głównie wśród miejscowej młodzieży, w tym osób małoletnich. Część z nich poznał przy okazji gry w piłkę nożną w klubie piłkarskim w L.. Zainteresowanym udostępniał swój numer telefonu, przez który nabywcy zamawiali określoną ilość porcji i umawiali się z nim na spotkanie w celu realizacji transakcji. Sprzedaż prowadził także w miejscu swojej pracy – w budynku Urzędu Miasta w W. (na korytarzu przy stanowisku komputerowym), w którym był zatrudniony od grudnia 2009r m.in. na stanowisku podinspektora ds. dowodów osobistych. Marihuanę sprzedawał zwykle za kwotę 30zł za 1 gram, zaś amfetaminę za kwotę 25zł za 1 gram. Sprzedaż we wskazanym okresie prowadził w sposób systematyczny i ciągły, zapewniając sobie z tego tytułu stałe i dodatkowe do pensji urzędniczej źródło dochodu. Łączna uzyskana z tego tytułu przez niego korzyść majątkowa wyniosła 33 540zł.

(dowód : wyjaśnienia oskarżonego częściowo, k. 49-51, 213-213v, 366-368, 493, zeznania świadków – nabywców narkotyków: D. S. (1), k.369-371, 63v, 99v-100, A. K. (1), k.371-372, 30-32, 101v, A. G. (2), k. 372-376, 40-41, 107, A. A. (3), k. 376-377, 36-37, 113v, B. K. (1), k. 378-379, 110, 245v, M. W. (1), k.379-380, 153-153v, 246v, D. Z., k. 381, k. 105v, W. K., k. 405-406, 114v, M. G., k. 406, k. 127-127v, M. J., k. 406, 128v, B. D., k. 407, 154, K. D., k.407-408, 115v, A. L., k.408-410, 121-122, 247v, S. L., k. 410-411, 117, S. G., k. 411-137v, P. O., k.412-413, 130v, W. W. (1), k. 414, 174v, D. O. (1), k. 415, 165v, K. J., k.415, 146, K. K. (1), k. 416, 149-151, B. K. (2), k.416-418, 141v, 217, G. S. (1), k. 418-419, 420, 162, A. K. (2), k. 467, 148v, M. S., k. 467-468, 125, 244v, M. H. (1), k. 468, 469, 134, P. K. (1), k. 60-60v, S. Z. (1), k. 103, 155v, D. J., k.176).

Jedną z pierwszych osób małoletnich, której oskarżony sprzedawał narkotyki był P. O. (ur. (...)). Miało to miejsce w okresie od 2010r do 2012r, przy czym jako małoletniemu do listopada 2011r. Była to marihuana, a w 2012r także amfetamina. P. O. znał się z oskarżonym od dzieciństwa. Do L. często przyjeżdżał do swoich dziadków z pobliskiego J.. Razem z oskarżonym, do czasu podjęcia nauki w gimnazjum, grał w piłkę w jednym klubie piłkarskim w L.. Oskarżony w seniorach, on zaś w juniorach. Odbywali wspólne treningi. Znajomość ta stała się sposobnością dla oskarżonego do wielokrotnej sprzedaży, we wskazanym wyżej okresie, P. O. narkotyków - łącznie 20 gramów marihuany za kwotę 600zł oraz w 2012r łącznie 8 gramów amfetaminy za kwotę 200zł.

(dowód: zeznania świadka P. O., k.412-413, 130v).

Kolejnym małoletnim nabywcą narkotyków- marihuany od oskarżonego był S. L. (ur. (...)). Ł. S. (1) poznał na meczach piłki nożnej w L.. Pierwszego zakupu narkotyków od oskarżonego dokonał w 2010r, w wieku 16 lat, gdy był w II klasie Gimnazjum w W., po dwóch powtarzaniach klasy. Marihuanę kupował od niego wielokrotnie do końca 2012r, w tym od 2010r do maja 2011r jako małoletni, łącznie 10 gramów marihuany za łączną kwotę 300zł.

(dowód : zeznania świadka S. L., k. 410-411, 117).

Inną osobą małoletnią, która dokonywała zakupów narkotyków (głównie marihuany, ale też amfetaminy) od oskarżonego był A. G. (2) urodzony (...) Narkotyki zaczął kupować od niego od 2010r, kiedy miał 14 lat. Ostatniego zakupu dokonał w styczniu 2013r.- przez cały okres jako małoletni. A. G. (2) kupował narkotyki dla siebie, a także innych osób – swoich kolegów, którzy dawali mu pieniądze na zakupy. Łącznie zakupił od Ł. S. (1) w L., K. i W.: w 2010r 130 gramów marihuany za kwotę 3900zł, w 2011r 130 gramów marihuany za kwotę 3900zł, w 2012r 230 gramów marihuany za kwotę 6900zł, w styczniu 2013r 5 gramów marihuany za kwotę 150zł oraz w 2011r łącznie 12,5 gramów amfetaminy za kwotę 250zł i 2012r łącznie 12,5 gramów amfetaminy za kwotę 250zł.

(dowód: zeznania A. G. (2), k. 372-376, 107, 214v)

A. G. (2) po pewnym czasie zapoznał swoich kolegów z oskarżonym (przyprowadził ich do niego, umożliwił kontakt), po czym ci korzystając z nawiązanego kontaktu zaopatrywali się już u niego samodzielnie. Pierwszych swoich zakupów narkotyków od oskarżonego w 2011r dokonali małoletni: D. S. (1) (ur. (...)), B. K. (1) (ur. (...)), P. K. (1) (ur. (...)), a w 2012r małoletni: A. A. (3) (ur. (...)), A. K. (1) (ur. (...)) oraz B. K. (2) (ur. (...)). Ł. S. (1) udzielał im następnie narkotyków jeszcze wielokrotnie. I tak:

- P. K. (1) w L., w 2011r jako małoletniemu łącznie 20 gramów marihuany za kwotę 600zł oraz w 2012r jako pełnoletniemu łącznie 30 gramów marihuany za kwotę 900zł, a także 10 gramów amfetaminy za kwotę 250zł.

(dowód: zeznania P. K. (1), k. 60-60v)

-B. K. (1) w L. i K., jako małoletniemu, w drugiej połowie 2011r łącznie 4 gramy marihuany za kwotę 120zł oraz w 2012r łącznie 10 gramów marihuany za kwotę 300zł.

(dowód: zeznania B. K. (1), k. 378-379, 110, 245v)

-B. K. (2) w W., jako małoletniemu, w okresie od września 2012r do stycznia 2013r łącznie 20 gramów marihuany za kwotę 600zł.

(dowód: zeznania B. K. (2), k.416-418, 141v, 217)

- D. S. (1) w L. i W., jako małoletniemu, w 2011r łącznie 5 gramów marihuany za kwotę 150zł, w 2012r łącznie 25 gramów marihuany za kwotę 150zł oraz w 2012r łącznie 6 gramów amfetaminy za kwotę 150zł oraz w styczniu 2013r 2 gramy amfetaminy za kwotę 50zł.

(dowód: zeznania D. S. (1), k.369-371, 63v, 99v-100)

- A. K. (1) w W., jako małoletniemu, w 2012r – do 6 grudnia, łącznie 10 gramów marihuany za kwotę 300zł.

(dowód: zeznania A. K. (1), k.371-372, 30-32, 101v)

-A. A. (2) w W., w czerwcu i wrześniu 2012r jako małoletniemu łącznie 6 gramów marihuany za kwotę 240zł oraz od października do grudnia 2012r jako pełnoletniemu łącznie 9 gramów marihuany za kwotę 360zł. Przy czym A. A. (3) poznał oskarżonego za pośrednictwem A. G. (2) już w styczniu 2012r.

(dowód: zeznania A. A. (3), k. 376-377, 36-37, 113v)

Małoletni M. S. (ur. (...)) mieszkał w L. i grał z oskarżonym w jednym klubie (...). Oskarżony sprzedawał mu marihuanę wielokrotnie, w 2010 r i 2011r jako małoletniemu – w 2010r łącznie 10 gramów za kwotę 300zł, a w 2011r łącznie 3 gramy za kwotę 90zł, a także w 2012r jako pełnoletniemu łącznie 20 gramów za kwotę 600zł.

(dowód: zeznania M. S., k. 467-468, 125, 244v)

Oskarżony sprzedawał też w 2012r w W. i L. marihuanę i amfetaminę małoletniemu A. L. (ur. (...)), który należał do jego dalszej rodziny. Narkotyki te sprzedał mu wielokrotnie, łącznie 20 gramów marihuany za kwotę 600zł oraz łącznie 10 gramów amfetaminy za kwotę 250zł. Ponadto w tym samym roku udzielił mu nieodpłatnie 1,5 grama marihuany i 1,5 grama amfetaminy, w celu zaprezentowania walorów towaru oraz zachęcenia do kolejnych zakupów.

(dowód: zeznania świadka A. L., k.408-410, 121-122, 247v)

Ponadto, poza wskazanym osobom małoletnim, oskarżony udzielił:

- M. H. (1) w L. i W., wielokrotnie, w okresie od 2010r do 2012r łącznie 8 gramów amfetaminy za kwotę 200zł oraz w 2010r łącznie 15 gramów marihuany za kwotę 450zł, w 2011r łącznie 25 gramów marihuany za kwotę 750zł oraz w 2012r łącznie 40 gramów marihuany za kwotę 1200zł.

(dowód: zeznania M. H. (1), k. 468, 469, 134)

- D. O. (1) w L., w 2010r 2 gramy amfetaminy za kwotę 50 złotych.

(dowód: zeznania D. O. (1), k. 415, 165v)

- K. J. w L., wielokrotnie, w 2010r łącznie 4 gramy marihuany za kwotę 120zł, w 2011r łącznie 15 gramów marihuany za kwotę 450 złotych oraz w 2012r łącznie 15 gramów marihuany za kwotę 450zł.

(dowód: zeznania K. J., k.415, 146)

- B. D. w L., w 2011r 1 gram marihuany za kwotę 30 złotych.

(dowód: zeznania B. D., k. 407, 154)

- W. K. w L. i W., wielokrotnie, w 2011r łącznie 30 gramów marihuany za kwotę 900 złotych oraz w 2012r łącznie 15 gramów marihuany za kwotę 450zł.

(dowód: zeznania W. K., k. 405-406, 114v)

- D. Z. w L., w 2011r 2 gramy marihuany za kwotę 60 złotych oraz w 2012r 2 gramy marihuany za kwotę 60zł.

(dowód: zeznania D. Z., k. 381, k. 105v)

- K. D. w L. i w B., wielokrotnie, w 2011r 20 gramów marihuany za kwotę 600 złotych oraz w 2012r 30 gramów marihuany za kwotę 900zł.

(dowód: zeznania K. D., k.407-408, 115v)

- S. Z. (1) w W., L. i K., wielokrotnie, w okresie od stycznia do kwietnia 2012r oraz w okresie od listopada do 31 grudnia 2012r łącznie 60 gramów marihuany za kwotę 1800zł oraz w dniu 5 stycznia 2013r 5 gramów marihuany za kwotę 150zł.

(dowód: zeznania S. Z. (1), k. 103, 155v)

- D. J. w L., w 2012r łącznie 5 gramów marihuany za kwotę 150 złotych.

(dowód: zeznania D. J., k.176)

- W. W. (2) i D. J. w L. w okresie wakacji 2012r 2 gramy marihuany za kwotę 60 złotych. Narkotyki te kupili na prośbę G. S. (1), któremu je następnie przekazali.

(dowód: zeznania G. S. (1), k. 418-419, 162)

- W. W. (2) w L., w 2011r nieodpłatnie jedną porcję marihuany o nieustalonej wadze. W. W. (2) był kolegą oskarżonego. Wspomnianą porcję narkotyku otrzymał od niego dla spróbowania i w celu zachęty do kolejnych już zakupów.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego, k. 493)

- W. W. (1) w L., w 2012r 2 gramy amfetaminy za kwotę 80 złotych.

(dowód: zeznania W. W. (1), k. 414, 174v)

- A. K. (2) w L., w styczniu 2012r 5 gramów marihuany za kwotę 150 złotych.

(dowód: zeznania A. K. (2), k. 467, 148v)

- M. G. w L., w drugiej połowie 2012r 2 gramy amfetaminy za kwotę 50 złotych.

(dowód: zeznania M. G., k. 406, k. 127-127v)

- S. G. w L. i K., w drugiej połowie 2012r 5 gramów marihuany za kwotę 150 złotych oraz w 2012r nieodpłatnie trzykrotnie łącznie 1,5 grama marihuany. Nieodpłatne udzielenie narkotyków nastąpiło w celu zaprezentowania walorów towaru oraz zachęcenia do kolejnych zakupów.

(dowód: zeznania S. G., k. 411-137v)

- M. J. w L., pod koniec 2012r 1 grama marihuany za kwotę 30 złotych.

(dowód: zeznania M. J., k. 406, 128v)

- M. W. (1) w W., L. i K., wielokrotnie, w drugiej połowie 2012r, łącznie 40 gramów marihuany za kwotę 1200 złotych oraz łącznie 14 gramów amfetaminy za kwotę 350 złotych, a także pomiędzy styczniem 2013r a 8 lutego 2013r łącznie 8 gramów marihuany za kwotę 240zł.

(dowód: zeznania M. W. (1), k.379-380, 153-153v, 246v)

W dniu 10 stycznia 2013r, w ramach prowadzonego śledztwa w sprawie, policja dokonała przeszukania w miejscu zamieszkania oskarżonego w (...)/3. Znaleziono wówczas posiadany tam przez niego środek odurzający w postaci marihuany w ilości 0,95 grama.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego, k.49, protokół przeszukania, k.5, protokół użycia testera narkotykowego, k.14-15, opinia z badań chemicznych, k. 232-235)

Jak już wyżej wspomniano Ł. S. był zatrudniony w Urzędzie Miasta w W.. W 2012r na stanowisku podinspektora do spraw dowodów osobistych w Wydziale Spraw Obywatelskich Wojskowych i Obrony Cywilnej. W związku z objęciem tego stanowiska w dniu 29.03.2012r złożył pisemne oświadczenie, w którym stwierdził, że zapoznał się z przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych i zobowiązuje się do przestrzegania m.in. ustawy o ochronie danych osobowych. W dniu 30.03.2012r został upoważniony do przetwarzania danych osobowych w Urzędzie Miasta przez administratora danych, tj. burmistrza miasta. Natomiast w dniu 03.04.2012r, po zapoznaniu się z treścią art. 266§1 kk, na piśmie zobowiązał się nie ujawniać nikomu i w żaden sposób nie wykorzystywać informacji, z którymi zapozna się w związku z wykonywaniem obowiązków. Krótko po tym, wiosną 2012r, jego znajomy W. W. (2) poprosił go, aby wykorzystał swoje zatrudnienie w Wydziale Spraw Obywatelskich i uzyskał dla niego zdjęcie policjanta, który zwrócił mu uwagę z powodu nieprawidłowego przechodzenia przez jezdnię. Policjantem tym miała być osoba o nazwisku Ł. S. (2). Ł. S. (1) zgodził się na to. Na swoim stanowisku komputerowym w pracy uzyskał podgląd wniosku Ł. S. (2) o wydanie dokumentu tożsamości z jego zdjęciem, a następnie wykonał swoim telefonem zdjęcie tego dokumentu i okazał je W. W. (2), który powiedział, że jest to właśnie ten policjant, o którego mu chodziło.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego, k. 213v, 421,493, zeznania świadków Ł. S. (2), k. 377-378, 97v, L. M., k.413-414, 136, dokumenty z akt osobowych Ł. S. (1), k. 166-171, protokół oględzin telefonu komórkowego Ł. S. (1) wraz ze zdjęciem Ł. S. (2) z wniosku o wydanie dowodu tożsamości, k. 93-96)

Oskarżony Ł. S. przyznał się do popełniania czynów zarzucanych mu w pkt. IV-VI aktu oskarżenia. Odnośnie zaś czynów z pkt. I-III zasadniczo także przyznał się do winy, kwestionując jedynie pojedyncze okoliczności, jak ilość udzielonych narkotyków i osób, którym miał jej udzielić, a także świadomość ich małoletności. W śledztwie składał wyjaśnienia. Przed Sądem krótko je uzupełnił o swoje zastrzeżenia do treści zarzutów, a następnie odpowiadał tylko na pytania swojego obrońcy (k.366-368, 421, 493).

Niżej Sąd dokona oceny wyjaśnień oskarżonego w zestawieniu z pozostałym zakresem materiału dowodowego, na który składały się przede wszystkim zeznania licznych świadków.

Najpierw odnośnie tych zarzutów, co do których oskarżony przyznał się bez zastrzeżeń. W zakresie czynu IV oskarżony potwierdził, w tym uzupełniająco na ostatniej rozprawie, że udzielił środka uderzającego W. W. (2) (k.493). Co więcej, ujawnił, że były też takie wypadki kiedy mu sprzedawał marihuanę, a w sytuacji objętej zarzutem akurat udzielił mu jej nieodpłatnie „na spróbowanie”. W. W. (2) złożył w tym zakresie dość ogólnikowe i enigmatyczne zeznania, ale co najważniejsze potwierdził, iż bywało tak, że czasami zapalił razem z oskarżonym marihuanę. Stwierdził, że mógł też od niego kupować marihuanę, ale tego nie pamięta, bo był pijany (k.419). Taka treść zeznań oczywiście wskazywała na postawę obronną świadka, który nie chciał wprost przyznać się do nabywania narkotyków. W każdym razie, w świetle takiego materiału dowodowego, brak było podstaw do kwestionowania wyjaśnień oskarżonego przyznającego się do winy. Tym bardziej że wpisywały się one w linię jego wyjaśnień, w których co do zasady przyznał się do udzielania narkotyków wielu innym osobom.

Odnośnie zarzutu V wiarygodność przyznania się oskarżonego do posiadania środka odurzającego w postaci marihuany była oczywista. Znajdowało ono pełne potwierdzenie w dowodach w postaci protokołu przeszukania jego miejsca zamieszkania, protokołu użycia testera narkotykowego oraz opinii eksperta z zakresu badań chemicznych zabezpieczonej substancji.

Co się tyczy zarzutu VI, to oskarżony w swoich wyjaśnieniach, w tym uzupełniająco złożonych przed Sądem w czasie konfrontacji z W. W. (2), potwierdził wszystkie okoliczności zarzucanego mu czynu (k.213v, 421, 493). Jego wyjaśnienia Sąd uznał za logiczne i wiarygodne, mimo że W. W. (2) zaprzeczył, aby zwrócił się do oskarżonego o pozyskanie zdjęcia – wizerunku funkcjonariusza policji Ł. S.. Rozstrzygające znaczenie miały względy logiki i doświadczenia życiowego. Oskarżony konsekwentnie przyznawał się do karalnego i obciążającego go zachowania w postaci bezprawnego pozyskania cudzego wizerunku. Dla niego bez większego znaczenia było na czyją prośbę to uczynił i komu wizerunek ten udostępnił. Natomiast W. W. (2) był jak najbardziej zainteresowany tym, aby zaprzeczać wersji oskarżonego, która wskazywała co najmniej na jego udział w podżeganiu do popełnienia przestępstwa.

Odnośnie zaś zarzutów I-III, to oskarżony jak już wyżej wspomniano kwestionował ich pojedyncze okoliczności, które niżej zostaną omówione w kontekście materiału dowodowego sprawy.

Osoby, którym oskarżony udzielał narkotyki. Dla porządku odnotować należy, że przed Sądem oskarżony najpierw spontanicznie stwierdził, że nie kwestionuje nazwisk nabywców objętych zarzutami i wskazanym tam osobom rzeczywiście sprzedawał narkotyki. Dopiero po odczytaniu mu odmiennych wyjaśnień ze śledztwa, w których zgłaszał zastrzeżenia, co do pojedynczych osób, oświadczył, że je częściowo podtrzymuje. Przyznał przy tym, inaczej niż w śledztwie, że sprzedawał jednak narkotyki A. L. i B. D., którzy są jego daleką rodziną i w związku z tym kojarzy, że nabywali od niego narkotyki. Stwierdził, że nie potrafi jednoznacznie powiedzieć, czy sprzedawał narkotyki B. K. (1), bo nie pamięta jak ten wygląda. K. K. (1) nie kojarzył i nie potrafił się również jednoznacznie wypowiedzieć. Natomiast wyraźnie zaprzeczył, aby sprzedawał narkotyki S. G., K. J., A. K. (2) oraz G. S. (1).

Przesłuchani w charakterze świadków B. K. (1), S. G., K. J., A. K. (2), podobnie zresztą jak inni nabywcy, w swoich zeznaniach konsekwentnie twierdzili, że nabywali narkotyki od oskarżonego, wskazując przy tym konkretne okoliczności, w jakich to nastąpiło. Wskazanym wyżej świadkom, jak i innym przesłuchiwanym w sprawie nabywcom narkotyków, Sąd dał wiarę, bowiem w odróżnieniu od oskarżonego nie mieli oni absolutnie żadnego interesu w tym, aby fałszywie przyznawać się do nabywania narkotyków. Jednoznacznie przy tym wskazywali na oskarżonego, także przed Sądem, zatem nie mogło być mowy o ewentualnej pomyłce. Natomiast oskarżony miał interes w tym, aby kwestionować ilości udzielonych narkotyków, w tym ilość nabywców. Po drugie, zważywszy na ilość odbiorców i zakres handlu mógł po prostu nie pamiętać wszystkich swoich odbiorców i błędnie zakładać, że ta czy inna osoba narkotyków u niego nie nabywała. Po trzecie, już z zestawienia jego wyjaśnień ze śledztwa i z rozprawy odnośnie tej kwestii widać, że nie składał w tym zakresie konsekwentnych i kategorycznych wyjaśnień (np. dopiero przed Sądem zmienił zdanie i przyznał, że jednak sprzedawał narkotyki A. L. czy B. D.). Co się tyczy zaś K. K. (1) i G. S. (2), to osoby te zeznały, że nie kupowały narkotyków bezpośrednio od oskarżonego, lecz za pośrednictwem innych osób. Stąd rzeczywiście oskarżony mógł nie mieć świadomości, że narkotyki do nich trafiły. Jednocześnie w świetle zeznań tych świadków nie było żadnych wątpliwości, że nabywane przez nich narkotyki pochodziły od oskarżonego. G. S. (1) zarówno w śledztwie jak i przed Sądem konsekwentnie twierdził, że marihuanę kupili dla niego D. J. i wspomniany już W. W. (2). Świadek przy tym zeznał, że wprost mu o tym powiedzieli. Dodać do tego należy, że D. J. słuchany w śledztwie zeznał, że kupował marihuanę u oskarżonego. Natomiast jak już Sąd wyżej wspominał oskarżony sam wskazał, iż W. kilkakrotnie marihuanę u niego kupował. W tym stanie rzeczy brak było podstaw do kwestionowania zeznań G. S. (3), zwłaszcza że pozostawały one w zgodzie z wyjaśnieniami oskarżonego, który rzeczywiście bezpośrednio świadkowi narkotyku nie sprzedał. Odnośnie zaś K. K. (1), to ten dopiero przed Sądem sprostował swoje pierwotne zeznania ze śledztwa, stwierdzając, że rzeczywiście narkotyki wielokrotnie u oskarżonego kupował, ale nie bezpośrednio, lecz na zasadzie „zrzutki” z innymi kolegami, którzy kupowali marihuanę u oskarżonego, a następnie wspólnie ją palili. Twierdzenia świadka znajdowały potwierdzenie, przynajmniej co do takiej praktyki wspólnych zakupów, w zeznaniach jego kolegów, a jednocześnie innych nabywców narkotyków A. G. (2), M. W. (1) czy S. Z. (1). Nie można było wykluczyć, że w śledztwie K. K. (1) dokonał skrótu myślowego i opisywał nabycia dokonane za pośrednictwem innych osób jako własne. Tym bardziej, że przed Sądem nie zakwestionował innych okoliczności podanych w śledztwie, zarówno gdy chodziło o osobę oskarżonego jako zbywcy jak i ilość nabytych narkotyków. Trudno więc było zakładać, ze w ten sposób próbował jakoś pomóc oskarżonemu. W tym stanie rzeczy z korzyścią dla oskarżonego należało przyjąć, że rzeczywiście bezpośrednio nie sprzedawał on narkotyków K. K. (1). Do kwestii tej Sąd powróci jeszcze niżej omawiając ustaloną ilość udzielonych przez oskarżonego narkotyków.

Świadomość oskarżonego, co do małoletności nabywców. W zakresie tej okoliczności oskarżony przyznał, iż co do części osób z zarzutu I miał świadomość, że są one niepełnoletnie. Wskazał tutaj na A. L., A. G. (2), M. S. i D. S. (1). Nie budziło to żadnych wątpliwości, skoro A. L. był rodziną oskarżonego, z którym od dzieciństwa miał styczność, z M. S. grał w jednym klubie piłkarskim, a A. G. (2) był na przełomie 14 i 15 roku życia zaś D. S. (1) miał 15 lat, gdy zaczynali kupować narkotyki u oskarżonego. Odnośnie części osób, tj. P. O., M. H. (1), S. L. i B. K. (1), oskarżony wyjaśnił, iż z uwagi na upływ czasu nie potrafi powiedzieć, czy w chwili udzielania im narkotyków miał świadomość, że są niepełnoletni. Jak to określił trudno mu się w tym zakresie jednoznacznie wypowiedzieć. Natomiast odnośnie P. K. (1), A. K. (1), A. A. (3) oświadczył, iż nie miał świadomości co do ich niepełnoletności, a B. K. (2) poznał dopiero gdy ten miał 18 lat. Otóż Sąd uznał, że poza M. H. (1) oskarżony miał świadomość małoletności tych osób. Zaznaczyć przy tym należy, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych odnośnie tej okoliczności: „kwestia świadomości małoletności w rozumieniu art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wiąże się, w aspekcie strony podmiotowej, bądź to z posiadaniem pełnej wiedzy co do wieku osoby bądź to z przewidywaniem możliwości, że osoba, na którą kieruje się czynności wykonawcze, może być małoletnia i godzeniem się na to” (wyrok SA w Lublinie z dnia 22.01.2008r, II AKa 300/07, Lex nr 399941, a także np. wyrok SN z dnia 01.04.2008r, VKK 354/07, Lex nr 388659, wyrok SA w Katowicach z dnia 24.10.2013r, II AKa 300/13, Lex 1422289, wyrok SA w Lublinie z dnia 13.09.2012r, II AKa 206/12, Lex 12205331220533). Wystarczy zatem, aby w tym zakresie sprawca działał z zamiarem ewentualnym. Nie musi mieć odnośnie wieku nabywcy konkretnej i jednoznacznej (pełnej) wiedzy. Wystarczy, że na podstawie całokształtu towarzyszących okoliczności przewiduje, że ma do czynienia z małoletnim nabywcą i godzi się z taką ewentualnością. W ocenie Sądu właśnie taka sytuacja wystąpiła odnośnie P. O., S. L., B. K. (1), P. K. (1), A. K. (1), A. A. (3) i B. K. (2). Wniosek taki logicznie wynikał z całokształtu okoliczności towarzyszących działaniu oskarżonego. Najpierw należało zwrócić uwagę, że oskarżony sprzedawał narkotyki przede wszystkim młodzieży w różnym wieku. Wśród nich, jak sam to przyznał, byli tacy, co do których miał pełną wiedzę, że nie mają ukończonych 18 lat, a nawet tacy, którzy mieli zaledwie lat 14 (A. G. (2), k.214v). Nie stanowiło to jednak dla niego żadnej bariery do tego, by osobom takim udzielać narkotyków. Oskarżony obejmował zatem swym zamiarem, że wśród jego nabywców znajdują się osoby małoletnie. W pełni na to się godził. Dla niego wiek nabywcy nie miał znaczenia i nie powstrzymywał go przed sprzedażą narkotyków (tu obojętność była połączona z godzeniem się na daną ewentualność). Kierował się wyłącznie chęcią zysku. Tym też należy tłumaczyć fakt, że co do pewnych osób nie potrafił się jednoznacznie wypowiedzieć odnośnie świadomości ich niepełnoletności. Okoliczność ta była mu obojętna, nie przywiązywał do niej wagi i godził się z ewentualnością sprzedaży narkotyków także osobom małoletnim. Zasadność tego wnioskowania potwierdzają bardziej konkretne okoliczności dotyczące poszczególnych osób. I tak P. O. (ur. (...)) zeznał, że znał się z oskarżonym od dzieciństwa. Do L. często przyjeżdżał z pobliskiego J. do swoich dziadków. Razem Z oskarżonym grał tam w piłkę. Byli w jednym klubie piłkarskim. Oskarżony w seniorach, on zaś w juniorach. Odbywali wspólne treningi. Przy czym w piłkę grał do czasu nauki w gimnazjum (k. 412-413). Według świadka oskarżony wiedział na tej podstawie ile ma lat, gdy później, w 2010r, a więc kiedy miał 16-17 lat, kupował od niego po raz pierwszy narkotyki. Zeznaniom P. O. Sąd dał wiarę, bowiem były one logiczne, a świadek nie miał żadnego interesu w tym, aby fałszywie pomawiać oskarżonego. Wynikało z nich, że znał oskarżonego od dawna, poznał go dużo wcześniej, zanim po raz pierwszy ten sprzedał mu narkotyki. Doświadczenie życiowe pozwalało zaś przyjąć, że młodzi ludzie grający w jednym klubie piłkarskim, spotykająca się regularnie na zajęciach sportowych, odbywająca wspólne mecze, dobrze się znają i są zorientowani co do wieku swoich kolegów, zwłaszcza jeżeli odbywa się to w środowisku małego miasteczka (podobnie wyrok SA w Katowicach z dnia 31.07.2008r, II AKa 198/08, Lex nr 465062). Analogiczna sytuacja dotyczyła M. S., także grającego z oskarżonym w tym samym klubie piłkarskim, mającego 16 lat w czasie pierwszego nabycia marihuany (k.467), a co do którego oskarżony przyznał, że miał świadomość jego małoletniego wieku. S. L. zeznał, że pierwszego zakupu narkotyków od oskarżonego dokonał w 2010r, gdy był w II klasie Gimnazjum w W., po dwóch powtarzaniach klasy (k.411, 117). Mając na uwadze, że urodził się on 08.06.1993r, to musiało to nastąpić w 2010r (rok szkolny zaczął się we wrześniu 2009 i trwał do czerwca 2010r), kiedy miał 16 lat (16 lat skończył w czerwcu 2009r). Świadek nie miał przy tym żadnych cech, w świetle których można by przyjąć, iż wyglądał na więcej lat niż w rzeczywistości. Zatem oskarżony mając do czynienia z 16-to latkiem i innymi osobami małoletnimi, musiał zakładać, że może to być osoba niepełnoletnia. Gdy chodzi o B. K. (1) (ur. (...)), P. K. (1) (ur. 02. (...)), B. K. (2) (ur. (...)), A. K. (1) (ur. (...)) oraz A. A. (3) (ur. (...)), to w zakresie oceny stanu świadomości oskarżonego istotne znaczenie miały zeznania A. G. (2). Świadek ten zeznał, że kupował narkotyki u Ł. S. (1) wspólnie - razem ze swoimi kolegami. Część z nich zapoznał z oskarżonym jako handlarzem narkotyków, a ci korzystając z nawiązania kontaktu w późniejszym okresie zaopatrywali się już u niego samodzielnie. Jak podał w swych zeznaniach, w 2011r po narkotyki do oskarżonego przychodził razem i kupował je w obecności D. S. (1), B. K. (1) i P. K. (1) (k.40). Przy tym oskarżony nie miał oporów, aby sprzedawać narkotyki G. i S. pod szkołą-gimnazjum, do którego obaj chodzili (zeznanie A. G., k.373). Ponadto w 2012r przyprowadził do S. i umożliwił zakup od niego narkotyków A. A. (3), A. K. (1) oraz B. K. (2), którzy także nabywali narkotyki od oskarżonego w jego obecności (k.40). Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, bowiem znalazły one pełne potwierdzenie w niezależnych zeznaniach wszystkich wspomnianych wyżej osób (A. K., k. 371-372, 30-32, A.A., k. 376, 36-37, B. K., k. 110, 378, B. K., k. 141, 417, D. S., k. 63v, P. K., k. 60v). Przy tym wspomnieć należy, że jak wynikało z zeznań B. K. (2) narkotyki zaczął kupować od oskarżonego, gdy miał 16 lat (poznał oskarżonego w wakacje 2012r), zaś z zeznań B. K. (1), że pierwszych zakupów dokonał w wieku 14-15 lat (w drugiej połowie 2011r). W świetle ich wieku, który wyraźnie odbiegał od pełnoletności, oskarżony musiał godzić się z ewentualnością, że ma do czynienia z osobami niepełnoletnimi. Do tego, co przyznał, miał pełną świadomość małoletniego wieku A. G. (2) i D. S. (1) (co było oczywiste zważywszy na ich wiek oraz sprzedaż pod budynkiem gimnazjum). Jeżeli teraz uwzględnić wszystkie te okoliczności, to wynika z nich, że oskarżony sprzedawał narkotyki małoletniemu A. G. (2), który przyprowadził do niego i był w towarzystwie innych małoletnich osób, w tym takich, którzy mieli po 15-16 lat. W tej sytuacji nawet uwzględniając, że P. K. (1), A. K. (1) i A. A. (3) w chwili swoich pierwszych zakupów mieli po 17 lat, oskarżony musiał liczyć się i godzić z tym, że ma do czynienia z grupą małoletnich nabywców, którzy są kolegami i mogą być rówieśnikami G., S., K. i K.. Sąd dostrzegł, że A. A. (3) pierwszych samodzielnych zakupów dokonał w czerwcu 2012r, kiedy miał 17 lat i 8 miesięcy, ale z jego zeznań wynikało, że pierwszy swój kontakt z oskarżonym nawiązał już pół roku wcześniej, bo w styczniu 2012r, kiedy przychodził do niego kilkakrotnie po narkotyki z A. G. (2) (k.36). I ta data powinna być właściwym punktem odniesienia do oceny świadomości oskarżonego. Nic nie wskazywało na to, aby siedemnastoletni A., K. oraz K. na tyle wyróżniali się swoim wyglądem od pozostałych, że wyglądali na starszych niż wynosił ich wiek metrykalny. Byli małoletni i dokonywali zakupu narkotyków w towarzystwie osób, których małoletność nie budziła wątpliwości, a w każdym razie w okolicznościach (to samo grono znajomych) pozwalających na przewidywanie, że może mieć do czynienia z osobami małoletnimi. Jeżeli uwzględnić wspomniane wyżej nieprzywiązywanie wagi przez oskarżonego do czynnika wieku, jako przeszkody w przestępczej działalności, to można bez ryzyka błędu przyjąć, iż był pogodzony z ewentualnością udzielania narkotyków wyżej wymienionym osobom małoletnim.

W omawianej tu kwestii wyjątek dotyczył M. H. (1) (ur. (...)). On w momencie nabywania narkotyków, tj. w 2010r, miał także 17 lat. Jednak w odróżnieniu od wskazanych wyżej osób w okresie małoletności nie nabywał narkotyków w towarzystwie A.G. i innych małoletnich (o wspólnym z nim zakupach wspominał D. S. /k.63v/, ale te wspólne zakupy odbywały się w 2011r, kiedy M. H. był już pełnoletni). Co więcej, jak zeznał, według niego oskarżony nie wiedział, że jest on niepełnoletni, bowiem od 15 roku życia nosił brodę i jak sam ocenił w wieku 17 lat wyglądał poważniej niż rówieśnicy. Wobec takiej treści zeznań, co do których nie było podstaw, by je kwestionować, Sąd uznał, iż oskarżony mógł nie mieć świadomości w zakresie małoletniego wieku tego świadka.

Oskarżony kwestionował także ilość udzielonych narkotyków, twierdząc, że było ich mniej niż opisano w zarzucie, a zastrzeżenie to dotyczyło w szczególności A. G. (2) (k.49, 75, 213, 214v-215). Najpierw należy poczynić uwagę natury ogólnej. Otóż w zakresie ilości udzielonych narkotyków Sąd oparł się na zeznaniach świadków- nabywców. Ich zeznania były w tym zakresie bardziej przekonujące. W odróżnieniu od oskarżonego nie mieli oni bowiem interesu w tym, aby fałszywie zawyżać ilość nabytych narkotyków. Oskarżony zaś był zainteresowany, aby ilość tę zaniżać. Obrońca oskarżonego w czasie przesłuchania świadków starał się wykazać, że nie byli w stanie zapamiętać dokładnej ilości nabytych narkotyków. To samo jednak można by zarzucić oskarżonemu, który w swoich wyjaśnieniach w śledztwie podawał konkretne ilości udzielonych danym osobom narkotyków, co znamienne mniejsze niż przez nich wskazywane. Nawet gdyby przez chwilę założyć, że świadomie nie zaniża tej ilości (chcąc złagodzić swą odpowiedzialność), skąd pewność, że to nie on myli się w zakresie ilości. Oskarżony nie twierdził przecież, że w tym zakresie prowadził skrupulatne notatki. Zapewne też tylko odwoływał się do swojej pamięci. Tymczasem zdaniem Sądu to pojedynczy, indywidualny nabywca lepiej wiedział ile nabył narkotyków niż handlarz, który w krótkim czasie w podobnych dla siebie okolicznościach na masową skalę udzielał ich wielu osobom. W jego przypadku zatarcie się szczegółów w pamięci było bardziej prawdopodobne. Świadkowie, zwłaszcza ci, który narkotyki nabywali od oskarżonego wielokrotnie, w większych ilościach, tłumaczyli, że w czasie przesłuchania w śledztwie policja dążyła, aby podali konkretne ilości nabywanych narkotyków. Nie było w tym nic złego ani nadzwyczajnego. Opisywali przy tym, że starali się sobie te ilości jak najdokładniej przypomnieć. Zapewniali przy tym, że podane ilości były realne. Mogły to być ilości przybliżone, ale jeśli już, to w niewielkim zakresie i niekoniecznie na niekorzyść oskarżonego. Świadkowie zastrzegali, że w rzeczywistości mogły to być wielkości nawet większe niż podane. Gdy chodzi zaś o ilości wskazane przez A. G. (2), to rzeczywiście były one znaczne. Z jego zeznań ze śledztwa (k.107) wynikało, że nabył w 2010r łącznie 150 g marihuany za 4.500zł, w 2011r 150 g marihuany za 4.500zł, a w 2012r 250g marihuany za 7.500zł i w styczniu 2013r 5g za 150zł. Do tego nie duże ilości amfetaminy, w 2011r łącznie 12,5g za 250zł i w 2012r także 12,5 g za 250zł. Słusznie obrońca oskarżonego na rozprawie dociekał, skąd świadek jako małoletni miał pieniądze na takie zakupy. A. G. (2) w tym zakresie złożył logiczne i wiarygodne zeznania. Już w śledztwie podawał, że to on zapoznawał oskarżonego ze swoimi kolegami i umożliwiał im nabywanie u niego narkotyków (k.40). Przed Sądem sprecyzował, że zanim to nastąpiło, w większym gronie kolegów składali się na narkotyki, które on kupował u oskarżonego. W części zatem pieniądze pochodziły ze składek. Później koledzy, korzystając z jego kontaktów, kupowali już u oskarżonego narkotyki samodzielnie. Zeznania te miały pełne potwierdzenie w niezależnych relacjach wspomnianych już : A. K. (k.32), A.A. (k.376, 36-37), B. K. (k.378, 110), B. K. (k.417), D. S. (k.370, 63v), ale także M. W. (1) (k.379). Świadkowie opisywali jak nawiązali kontakt z oskarżonym, wskazując przy tym na A. G., wspólne z nim zakupy i „zrzutki” ( np. A. K., A.A., B. K., M. W.), co potem, po zdobyciu i nawiązaniu osobistego kontaktu z oskarżonym, przerodziło się w samodzielne i bezpośrednie zakupy. Podkreślić przy tym należy, że nie było ryzyka podwójnego przypisania oskarżonemu tych samych transakcji. A. G. wskazał te ilości narkotyków, które nabył dla siebie i innych osób, ale w tych transakcjach narkotyki zostały jemu udzielone, to on je nabywał i to on był ich odbiorcą, choć po części za składkowe pieniądze. Bez znaczenia zaś było już, czy zużył je na tylko na własne potrzeby czy także innych osób (udzielił je kolejnym osobom). Natomiast wspomniane osoby, co wynikało wyraźnie i jednoznacznie z ich zeznań, opisywały już swoje samodzielne i bezpośrednie nabycia narkotyków od oskarżonego (zeznawali np. jak zdobyli jego numer telefonu, umawiali się z nim na spotkania, wskazywali miejsca swoich spotkań, okoliczności rozliczeń transakcji). Nie może więc być mowy o dublowaniu się tych samych transakcji. Niezależnie od tego, A. G. tłumaczył, iż pieniądze na narkotyki zdobywał z różnych źródeł: od rodziny, ale także z nielegalnych źródeł, jak kradzież matce biżuterii. Wspominał też o praktyce zastawiania wartościowych przedmiotów u oskarżonego. To, że miała ona miejsce wynikało z zeznań także innych świadków (np. B. K. wspomina o zastawieniu swojego telefonu), a także wyjaśnień oskarżonego (k. 213v, np. przyjął w zastaw urządzenie MP 3 od D. S.). Ponadto A. G. przed Sądem podtrzymał swoje zeznania ze śledztwa, co do ilości nabytych narkotyków. Stwierdził, iż kupował je niemal codziennie, były to duże ilości i podane przez niego liczby w śledztwie były jak najbardziej realne. Owszem w śledztwie pod koniec konfrontacji z oskarżonym stwierdził, że może podana przez niego liczba jest trochę zawyżona (k.215), ale jak wyjaśnił przed Sądem chodziło tylko o to, że były to wielkości z konieczności orientacyjne, bo nie ewidencjonował każdego zakupu. Dlatego podane przez niego ilości mogły być nieco mniejsze ale i równie dobrze większe. Naciskany przez Sąd o skonkretyzowanie rzędu możliwego błędu, stwierdził, że wynosił on maksymalnie 10-20g. Podkreślając po raz wtóry, że narkotyki nabywał u oskarżonego w dużych ilościach i podane w śledztwie wielkości są według niego realne. W świetle tych okoliczności zeznaniom A. G., który przecież nie miał żadnego interesu w tym, aby zawyżać ilość nabytych narkotyków, nie można było odmówić logiki i wiarygodności. Natomiast z maksymalną korzyścią dla oskarżonego, uwzględniając wspomniane zeznania A. G. z rozprawy, Sąd obniżył o 20 gram wskazywane przez niego w skali roku wielkości nabywanych narkotyków. Dotyczyło to oczywiście „dużych” zakupów marihuany w 2010-2012r. Natomiast nie było podstaw do takiej korekty, gdy chodziło o amfetaminę czy zakup marihuany ze stycznia 2013r w ilości 5 g.

Przy okazji omawiania relacji A. G. (2) powrócić należy do zeznań K. K. (1). Jest bowiem między tymi relacjami pewien związek. Otóż jak Sąd wyżej wskazywał K. K. (1) dopiero na rozprawie stwierdził, że podane w śledztwie nabycia narkotyków, nie były jego bezpośrednimi zakupami, lecz dokonywanymi wspólnie z kolegami na zasadzie „zrzutki”, w tym z A. G. (2) właśnie. Jest to więc kolejna, niezależna relacja, potwierdzająca wiarygodność zeznań tego ostatniego świadka. Zaznaczyć przy tym koniecznie należy, ze sytuacja K. K. (1) była inna niż wskazanych wyżej świadków, nabywających narkotyki razem z A. G.. Otóż K. K. (1) w odróżnieniu od nich, co wyraźnie zaznaczył, nigdy nie kupował narkotyków od oskarżonego samodzielnie (bezpośrednio). Zatem akurat w jego wypadku zachodziło niebezpieczeństwo, że jego nabycia mieszczą się także w zakupach A. G.. Zatem jedynym rozwiązaniem tego problemu było całkowite wyeliminowanie z opisu czynu jego zakupów. Natomiast, gdy chodzi o inne osoby wskazane przez K. K. (1), jako te, z którymi wspólnie kupował narkotyki, tj. M. W. (1), S. Z. (1), M. H. (1), D. S. (1) i B. K. (1), to Sąd analizował ich zeznania pod tym kątem. Wszyscy oni opisywali i podawali ilości swoich indywidualnych i bezpośrednich zakupów u oskarżonego, na własne potrzeby, już po tym jak nawiązali z nim bezpośredni kontakt (M. W. (1), k.379, 153, S. Z. (1), k.103, M. H. (1), k. 469, D. S. (1), k.63v, 99v i B. K. (1), k. 378, 110v). To, że osoby te kupowały w pewnym czasie narkotyki tylko dla siebie potwierdził zresztą sam K. K. (1) przed Sądem („Pewnie było też tak, że oni kupowali tylko dla siebie”, k. 416). Tym samym nie było niebezpieczeństwa dublowania przypisanych oskarżonemu sprzedaży narkotyków.

Gdy już mowa o weryfikowaniu ilości udzielanych narkotyków, to bardziej szczegółowo wspomnieć należy jeszcze o zeznaniach B. K. (2), S. Z. (1) i G. S. (1).

B. K. (2) jeszcze w śledztwie skorygował swoje pierwsze zeznania, stwierdzając, iż pomylił się podając, że narkotyki kupował od oskarżonego od 2011r (k.141v, 217). W rzeczywistości kupował je od września 2012r. Przed Sądem podtrzymał te zeznania, stwierdzając, że po prostu pomylił się w latach. Dodał przy tym, że oskarżonego poznał w wakacje 2012r, kiedy miał 16 lat i jest pewny, iż zakupów dokonywał w tym właśnie roku, bo po raz pierwszy nabył narkotyki, gdy zaczął chodzić do pierwszej klasy szkoły zawodowej. Problem jednak wiązał się z tym, że w śledztwie świadek rozbił ilości nabywanych narkotyków na poszczególne lata do stycznia 2013r. I tak w 2011r miał zakupić 25 g marihuany, w 2012r 72 g marihuany, a w styczniu 2013r 1 g marihuany. Po skorygowaniu swoich zeznań w śledztwie odnośnie okresu nabycia, nie odniósł się jednak do tak rozbitej ilości narkotyków. Przed Sądem, z uwagi na upływ czasu, nie potrafił już konkretnie ustosunkować się do tych wielkości, w sytuacji kiedy z okresu nabywania narkotyków wypadł cały 2011r. Samo przesunięcie podanych ilości o kolejne lata nie rozwiązywało problemu, bo okazywało się, że skoro 25 gramów marihuany z 2011r świadek nabył w rzeczywistości w 2012r, to 72 g marihuany musiałby nabyć w samym styczniu 2013r, co było mało prawdopodobne, a ponadto, jak wytłumaczyć, że świadek wcześniej twierdził, że w styczniu 2013r nabył tylko 1 gram marihuany. Świadek jednocześnie podkreślał, że kupował od oskarżonego dużo narkotyków, nawet i codziennie, a wielkość 25-30 gramów marihuany w roku była jak najbardziej realna. Nie mogąc z uwagi na upływ czasu dokonać konkretnych wyliczeń, stwierdził ogólnie, że w 2012r nabył z pewnością nie mniej niż 20g a nie więcej niż 30 g marihuany. I na tych zeznaniach oparł się Sąd, przyjmując z maksymalną korzyścią dla oskarżonego, że B. K. (2) od września 2012r do stycznia 2013r nabył łącznie 20 gram marihuany za kwotę 600zł.

S. Z. (1) zeznał, że po raz ostatni kupował od oskarżonego marihuanę w dniu 8 lutego 2013r (k.155v). W odróżnieniu jednak od wcześniejszych zakupów (opisanych, k. 103), w tym wypadku pieniądze przekazał M. W. (1), który kupił dla niego od (...) gram marihuany. S. Z. nie udało się dodatkowo przesłuchać na rozprawie. Natomiast przed Sądem był słuchany M. W. (1). Ten już w śledztwie podawał, że po raz ostatni narkotyki nabywał od oskarżonego w dniu 8 lutego 2013r w ilości 2 gram za 60zł. W związku z tym pojawiło się pytanie, czy M. W. opisuje wyłącznie zakup dla siebie, czy w owych 2 gramach mieści się także 1 gram dla S. Z.. Przed Sądem M. W., z uwagi na upływ czasu, nie potrafił zająć w tej sprawie jednoznacznego stanowiska, ale stwierdził, że nie wyklucza, iż mógł to być wspólny zakup (k.379-380). Zatem w tej sytuacji, z korzyścią dla oskarżonego, Sąd objętą zarzutem II (ostatnia transakcja z tego zarzutu) sprzedaż marihuany S. Z. z dnia 8 lutego 2013r wyeliminował z opisu czynu, uznając, że mieści się ona w ilości nabytej przez M. W. (zarzut II podpunkt wg. kolejności nr 35).

Z kolei G. S. (1) konsekwentnie w śledztwie i przed Sądem zeznawał, że nie kupił 2 gram marihuany bezpośrednio od oskarżonego (zarzut II podpunkt wg. kolejności nr 26), lecz dał pieniądze na zakup D. J. oraz W. W. (2), którzy po zakupie powiedzieli mu, że marihuanę nabyli od Ł. S. (1) (k. 418, 162). Na okoliczność tę ani D. J. ani W. W. (2) nie byli przesłuchani w śledztwie. D. J. nie udało się przesłuchać przed Sądem. W śledztwie zeznawał o zakupach narkotyków tylko na własne potrzeby (k.176). Zatem nie było podstaw by przyjąć, ze w podanej tam przez niego ilości 5 gram mieszczą się także 2 gramy nabyte dla S.. Natomiast W. W. (2) przed Sądem w czasie konfrontacji z S. nie wykluczył, że opisywana przez tego ostatniego sytuacja miała miejsce (k.420). Do tego z wyjaśnień oskarżonego złożonych uzupełniająco na ostatniej rozprawie wynikało, że W. W. (2), poza objętym zarzutem IV nieodpłatnym udzieleniem mu marihuany, kilkakrotnie nabywał ją od niego także za pieniądze (k.493). W tym stanie rzeczy brak było podstaw do kwestionowanie zeznań G. S. (1). To z kolei skutkowało, że Sąd wyeliminował z opisu czynu sprzedaż marihuany G. S. (1) (bo de facto oskarżony sprzedał ją komuś innemu), a ujął ją jako odrębne nabycie dokonane przez D. J. oraz W. W. (2) (którzy następnie przekazali owe 2 gramy marihuany G. S., co było już jednak bez znaczenia w opisie czynu ujętego jako działanie oskarżonego).

Na koniec oceny wyjaśnień oskarżonego odnieść należało się do jeszcze jednej kwestii, wiążącej się z ilością udzielonych narkotyków, a mianowicie okresu ich sprzedaży. Otóż na początku swoich wyjaśnień z rozprawy oskarżony zakwestionował, aby udzielał narkotyki w 2010r. Stwierdził, że w grudniu 2010r miał operację nogi i do pracy wrócił dopiero w lutym 2011r. Zatem procederem udzielania narkotyków zaczął się zajmować dopiero na przełomie lutego i marca 2011r. Te wyjaśnienia były nie tylko sprzeczne z zeznaniami części nabywców narkotyków, którzy twierdzili, że nabywali je od oskarżonego w 2010r (np. P. O., M. H. (1), S. L., A. G. (2), M. S., D. O. (1) i innych), ale przede wszystkim z wyjaśnieniami oskarżonego ze śledztwa, który sam relacjonował, że narkotyki sprzedawał od 2010r (m.in. A. G. (2), k.49-50). Po odczytaniu mu tych oczywiście odmiennych wyjaśnień, oskarżony wycofał się ze swoich zmienionych wyjaśnień z rozprawy i stwierdził, że narkotyki sprzedawał jednak od 2010r.

Ponadto po złożeniu wspomnianych wyjaśnień ze śledztwa (k.49-50), oskarżony był konfrontowany z A. G. (2) i wówczas je zmienił, ale w odniesieniu tylko do tego nabywcy, stwierdzając, że A. G. (2) nie kontaktował się z nim w 2013r i na pewno nie kupował od niego narkotyków w 2010r i 2011r (k.215). Przyczyny zmiany swoich pierwotnych wyjaśnień (pierwotnie twierdził, że narkotyki zaczął sprzedawać G. w 2010r, k. 49) wówczas nie wskazał. Przed Sądem natomiast ustosunkowując się do odmienności, ponownie odwołał się do sprawy operacji nogi i zwolnienia lekarskiego. Oświadczył, że miał dwie operacje nogi (z powodu jej złamania), pierwszą we wrześniu, a drugą w grudniu. Łącznie od września 2010r do stycznia 2011r był na zwolnieniu lekarskim i nie chodził do pracy. Nogę w gipsie miał do grudnia. W grudniu miał zdjęty gips, przebywał przez kilka dni w szpitalu, a potem w domu. Zdeklarował, że na kolejny termin rozprawy przedłoży dokumentację lekarską. Na ostatniej rozprawie złożył kartę leczenia szpitalnego z dnia 14.09.2010r, z której wynikało, że przebywał w szpitalu w związku ze złamaniem kostki i zabiegiem operacyjnym jej zespolenia od dnia 5.09.2010r do dnia 14.09.2010r, oraz drugą kartę leczenia szpitalnego z dnia 03.12.2010r w związku z wygojeniem złamania kostki i zabiegiem usunięcia śrub, z której wynikało, że przebywał na oddziale szpitalnym od 1.12.2010r do 03.12.2010r, po czym został wypisany w stanie ogólnym dobrym. Oskarżony złożył także zaświadczenie z Urzędu Miasta w W. z dnia 14 maja 2014r, w który poświadczono, że Ł. S. był zatrudniony w Urzędzie w okresie od 01.06.2010r do 31.05.2011r na podstawie umowy o pracę jako pracownik II stopnia wykonujący zadania w ramach prac interwencyjnych i w okresie od 05.09.2010r do 21.01.2011r przebywał na zwolnieniu lekarskim. Wyjaśnił przy tym, że zaświadczenie nie dotyczy jego pełnego okresu zatrudnienia, lecz tylko na określonym stanowisku (w rzeczywistości pracę w Urzędzie rozpoczął w grudniu 2009r a zakończył w marcu 2013r). Odnosząc się do tych okoliczności Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, z których wynikało, że narkotyki sprzedawał A. G. (2) tylko w 2012r. Po pierwsze, były one sprzeczne z konsekwentnymi i omawianymi wyżej zeznaniami A. G. (2). Powtórzyć należy, że świadek ten nie miał żadnego interesu w tym, aby fałszywie przypisywać sobie większej ilości nabytych narkotyków niż podawana przez oskarżonego, co dotyczy także okresu, w jakim je nabywał. Po drugie, wyjaśnienia te były sprzeczne z pierwotnymi wyjaśnieniami oskarżonego, w których sam podał, że sprzedawał G. narkotyki już od 2010r (k.49). Po trzecie wreszcie, wskazywany zabieg lekarski, skutkował jego pobytem w szpitalu tylko przez 8 dni we wrześniu 2010r i 3 dni w grudniu 2010r, co nie uniemożliwiało mu sprzedaży narkotyków przez pozostałą cześć 2010r. Pobyt zaś na zwolnieniu lekarskim i nieobecność w pracy, nie jest równoznaczna z brakiem możliwości sprzedaży narkotyków. Sam oskarżony twierdził, że gips nosił przejściowo, poruszał się, chodził na kontrole lekarskie. Ponadto w śledztwie nie podniósł tej okoliczności, co też dowodzi, że nie stanowiła ona przeszkody do sprzedaży narkotyków. A. G. (2) nie wskazywał konkretnych dat zakupu narkotyków w 2010r. Nie twierdził także, że przez cały czas kupował je w miejscu pracy oskarżonego. Przeciwnie, zeznał, że w 2010r nabywał je w miejscu zamieszkania oskarżonego w L. (k.40).

Ł. S. (1) w jednych ze swoich ostatnich wyjaśnień ze śledztwa zaprzeczył, aby komukolwiek sprzedawał narkotyki w lutym 2013r. Tym wyjaśnieniom Sąd także nie dał wiary. Ze zgodnych i niezależnych, a tym samym wiarygodnych zeznań M. W. (3) (k.153) oraz S. Z. (1) (k.155v) zgodnie wynikało, że po raz ostatni nabyli od oskarżonego marihuanę w dniu 8 lutego 2013r. Co więcej, S. Z. podał, że był z nimi wówczas K. K. (1), który także w swoich zeznaniach wspominał o zakupie z dnia 8 lutego 2013r (k.150). Czym innym jest, że przed Sądem sprostował, że narkotyków bezpośrednio nie kupował, a tylko za pośrednictwem innych osób.

Reasumując, w zakresie ilości udzielonych narkotyków, ich rodzaju, osób nabywców, okresu i okoliczności ich udzielania, Sąd oparł się, ze wskazanymi wyżej zastrzeżeniami, na zeznaniach świadków – nabywców. Oskarżony składał w tym zakresie odmienne wyjaśnienia i w odróżnieniu od nabywców był zainteresowany w ograniczaniu ilości udzielonych narkotyków, okresu swojej przestępczej działalności, osób nabywców, a także kwestionować świadomość ich małoletności. Ponadto przy takiej ilości odbiorców oraz ilości udzielonych narkotyków, mógł nie zapamiętać związanych z tym szczegółów. Zatem z uwzględnieniem omówionych wyżej zastrzeżeń Sąd dał wiarę zeznaniom (uzupełnionym i skonkretyzowanym na rozprawie) : A. G. (2), D. S. (1), A. K. (1), A. A. (3), B. K. (1), M. W. (1), D. Z., W. K., M. G., M. J., B. D., K. D., A. L., S. L., S. G., P. O., W. W. (1), D. O. (2), K. J., K. K. (1) (zmodyfikowanym przed Sądem), B. K. (2), G. S. (1), A. K. (2), M. S., M. H. (1), a także P. K. (1) (uznane za ujawnione bez odczytania, k. 493), S. Z. (1) (uznane za ujawnione bez odczytania, k.493) oraz D. J. (uznane za ujawnione bez odczytania, k. 493).

W świetle wyjaśnień oskarżonego brak było podstaw do kwestionowania wiarygodności konsekwentnych i logicznych zeznań Ł. S. (2), L. M. oraz M. Z., M. K. (1) i K. P..

Bez znaczenia dla sprawy były zeznania świadków E. C., A. P., R. G. (1), M. N., R. G. (2), M. K. (2), Ł. K. oraz J. T..

W oparciu o dokonaną wyżej ocenę materiału dowodowego sprawy Sąd uznał oskarżonego za winnego zachowań zarzuconych mu w pkt. I-IV zarzutów aktu oskarżenia. Przy tym dokonał określonych modyfikacji w opisie. Przede wszystkim, inaczej niż prokurator, Sąd uznał, że stanowią one jeden czyn zabroniony, popełniony w warunkach czynu ciągłego. Bez wątpienia zachowania ujęte w pkt. I-IV zarzutów aktu oskarżenia były przejawem tej samej przestępczej działalności oskarżonego, polegającej na udzielaniu innym osobom narkotyków. Prokurator sztuczne podzielił je na cztery odrębne czyny, w zależności od tego, czy narkotyki były udzielane osobom małoletnim czy pełnoletnim oraz odpłatnie czy nieodpłatnie. Była to konstrukcja błędna. W orzecznictwie od dawna utrwalił się pogląd, że nie ma przeszkód do ujęcia w ramach jednego czynu ciągłego zachowań polegających na udzielaniu narkotyków różnym osobom, odpłatnie i nieodpłatnie, małoletnim i pełnoletnim, a także wtedy gdy ta sama osoba przez jakiś czas nabywa narkotyki jako małoletnia, a następnie pełnoletnia. Oczywiście te zróżnicowane okoliczności powinny wówczas znaleźć odzwierciedlenie w opisie czynu oraz kumulatywnej jego kwalifikacji (wyrok SA we Wrocławiu z dnia 14.03.2007r, II AKa 41/07, Lex nr 301501, wyrok SA we Wrocławiu z dnia 12.09.2007r, II AKa 26/07, Lex nr 327515, wyrok SA w Lublinie z dnia 16.04.2009r, II AKa 56/09, Lex nr 508295, wyrok SA w Katowicach z dnia 04.03.2010r, II AKa 26/10, Lex nr 621442). Mając na uwadze okoliczności działania oskarżonego takie jak sprzedaż narkotyków w postaci marihuany i amfetaminy wielu różnym osobom, na tożsamych warunkach, w tym samym okresie (przez około dwa lata), w krótkich odstępach czasowych, nie ulega wątpliwości, że oskarżony działał ze z góry powziętym zamiarem jak najszerszej sprzedaży narkotyków wielu osobom, w tym także małoletnim. Zatem w pełni uzasadnione i celnie oddające istotę działalności oskarżonego było ujęcie zarzuconych mu w pkt. I-IV aktu oskarżenia zachowań jako jednego czynu ciągłego. Co więcej, Sąd uznał, że wszystkie one zostały popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Dotyczy to także nieodpłatnych udzieleń opisanych w pkt III i IV aktu oskarżenia. Impuls do takiego ustalenia dała Sądowi następująca teza wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach : „Udzielający narkotyku innej osobie działa w celu osiągniecia korzyści majątkowej nie tylko wówczas, gdy udziela go odpłatnie (sprzedaje) i od razu uzyskuje zapłatę, ale także wówczas, gdy rezygnuje z zapłaty, lecz wyłącznie dlatego, że chce w ten sposób pozyskać nabywcę na przyszłość, zapowiadając, że za kolejne porcje trzeba będzie zapłacić” (wyrok z dnia 13.01.2011r, II AKa 451/10, Lex nr 785464). Z analogiczną motywacją jak opisana w tym orzeczeniu działał oskarżony. Wskazywały na to m.in. zeznania osób ujętych w pkt. III zarzutu, dotyczącego nieodpłatnego udzielenia narkotyków, tj. A. L. oraz S. G.. Po pierwsze, jak wynikało z zeznań tych świadków, oskarżony poza nieodpłatnym udzielaniem także sprzedawał im narkotyki, co znalazło zresztą odzwierciedlenie w opisie zarzutu I i II. Po drugie, z ich zgodnych zeznań wynikało, że oskarżony udzielając im wyjątkowo nieodpłatnie narkotyków, zachwalał walory swojego nowego „towaru”, chcąc w ten sposób zachęcić do kupowania u niego narkotyków (zeznanie A. L., k. 121 oraz S. G., k. 137v). Podobnie było w wypadku udzielenia opisanego w pkt. IV W. W. (2). Oskarżony wyjaśnił, że W. W. (2) kilkukrotnie kupował od niego narkotyki, a ta pojedyncza sytuacja ujęta w zarzucie była udzieleniem „na spróbowanie” (k. 493). W tym stanie rzeczy zasadne było ustalenie, że oskarżony w zakresie wszystkich przypisanych mu zachowań polegających na udzielaniu narkotyków działał w celu osiągniecia korzyści majątkowej. Udzielając bowiem narkotyków wyjątkowo nieodpłatnie robił to w ramach promocji, po to, aby zachęcić te i inne osoby do ich odpłatnego nabywania w przyszłości. Kierował się więc chęcią osiągnięcia zysku z tego tytułu.

Sąd ujął opis tak skonstruowanego czynu, że poszczególne udzielenia narkotyków zgrupował według osób nabywców. Zdaniem Sądu takie ujęcie, zwłaszcza w kontekście materiału dowodowego sprawy, na który składały się głównie zeznania poszczególnych nabywców, było czytelniejsze. Zaznaczył przy tym, które udzielenia dotyczyły osób małoletnich, rzecz jasna z uwzględnieniem stanu świadomości oskarżonego, co do tej okoliczności (co zostało omówione wyżej). W tych wypadkach, w których narkotyki były udzielane danej osobie przed osiągnieciem pełnoletności i po osiągnieciu tego wieku, Sąd także uwzględnił to w opisie, zaznaczając do jakiej daty narkotyki były udzielane małoletniemu. Oskarżony oczywiście nie musiał znać daty urodzenia nabywcy, lecz na podstawie omówionych wyżej okoliczności co najmniej godził się na to, że może mieć do czynienia z małoletnim. Natomiast stan ten obiektywnie kończył się z chwilą osiągniecia przez nabywcę pełnoletności. Cały czyn, jak to wyżej zaznaczono, został popełniony ze z góry powziętym zamiarem, ukierunkowanym na udzielanie narkotyków innym osobom w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Sąd także już wyżej pisał, że w wypadku przestępstwa z art. 59 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, znamię małoletności może być objęte także zamiarem ewentualnym. Jak stwierdził w jednym z orzeczeń SN : „Dla przyjęcia odpowiedzialności z tego przepisu niezbędne jest wykazanie, że sprawca, który poszczególne akty czynności wykonawczej przewidziane z tego przepisu ustawy kieruje na osobę bądź grupę osób, jest świadomy co do ich małoletności, posiada bowiem pełną wiedzę co do ich wieku, bądź tez w oparciu o towarzyszące okoliczności przewiduje taką możliwość i godzi się na to.” (wyrok SN, z dnia 01.04.2008r, V KK 354/07, Lex nr 388659). Jak Sąd wyżej to wykazał przy okazji analizy wyjaśnień oskarżonego odnośnie świadomości małoletniego wieku części z jego nabywców, oskarżony co do pewnych osób miał pełną wiedzę a co do części przewidywał taką ewentualność i na nią się godził. Wyjątek dotyczył M. H. (1), co do którego Sąd przyjął, iż oskarżony nie obejmował nawet zamiarem ewentualnym jego małoletniego wieku, co też znalazło odzwierciedlenie w opisie czynu.

Wobec niektórych osób małoletnich nie można było precyzyjnie określić jaką ilość narkotyków oskarżony udzielił im jako małoletnim a jaką jako pełnoletnim, bowiem w swoich zeznaniach potrafili wskazać tylko łączną ilość nabytych narkotyków dla całego okresu ich nabywania. Wówczas Sąd pisał, że danej osobie udzielono łącznie określoną ilość narkotyków, w tym w takim a takim czasie jako małoletniemu. Dotyczyło to P. O. i S. L..

W pkt III zarzutu aktu oskarżenia ujęto nieodpłatne udzielenie S. G. w 2012r 1,5grama marihuany jako małoletniemu. Był to oczywisty błąd, bowiem S. G. urodził się (...), a więc już w 2008r był pełnoletni.

Świadkowie z uwagi na upływ czasu i stałość oraz wielokrotność nabywania od oskarżonego narkotyków w większości nie potrafili wskazać bardziej konkretnych dat, nawet co do miesiąca, w jakich odbywały się transakcje. Stąd z konieczności Sąd musiał ograniczyć się jedynie do wskazania dat rocznych, zaznaczając zwykle, że były to nabycia wielokrotne.

W opisie czynu znalazły się także inne modyfikacje, a dotyczące ilości narkotyków nabytych przez A. G. (2), okresu i ilości narkotyków nabytych przez B. K. (2), dotyczące wyeliminowania z opisu nabyć dokonanych przez K. K. (1), S. Z. (1) w zakresie nabycia z dnia 8 lutego 2013r, a także G. S. (1) na rzecz nabycia dokonanego dla niego przez W. W. (2) i D. J.. Przyczyny i uzasadnienie takich modyfikacji zostały omówione wyżej, stąd powtarzanie ich w tym miejscu jest zbędne.

Sąd uzupełnił ponadto opis czynu o ustalenie, iż oskarżony z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu w rozumieniu art. 65 kk. Zdaniem Sądu ustalenie to na tle okoliczności działalności przestępczej oskarżonego było zupełnie oczywiste. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem i poglądami komentatorów tego przepisu przez pojęcie stałego źródła rozumie się zarówno sytuację, gdy działalność przestępcza jest jedynym źródłem dochodu sprawcy, jak i wówczas, gdy stanowi dodatkowe, ale regularne źródło dochodu. Oskarżony prowadził ciągłą, wielokrotną i regularną sprzedaż narkotyków na przestrzeni dwóch lat, wielu osobom, osiągając z tego tytułu łączną korzyść w kwocie 33.540zł. Jego działalność przybrała formę prężnej działalności gospodarczej, w ramach której reklamował swój towar, zbierał na niego zamówienia (vide np. zeznania M. G.), dostarczał go do punktu odbioru na telefoniczne zlecenie. Co znamienne, sprzedaż prowadził także w miejscu swojej oficjalnej pracy, w Urzędzie Miasta, obok swojej codziennej służby, zapewniając sobie stałe i dodatkowe, a jak wynika z sumy korzyści i okresu przestępczej działalności, finansowo równie wymierne źródło dochodu, co miesięczna pensja urzędnika.

Reasumując, tak skonstruowany czyn należało zakwalifikować z art. 59 ust. 1 w zw. z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk. Sąd podzielił przy tym wyrażony w orzecznictwie sądów apelacyjnych pogląd, zgodnie z którym zbieg art. 59 ust. 1 i art. 59 ust. 2 w ramach czynu ciągłego, w odniesieniu do różnych zachowań wchodzących w jego skład, należy kwalifikować kumulatywnie (vide wyrok SA w Katowicach z dnia 04.03.2010r, II AKa 26/10, Lex nr 621442, wyrok SA w Poznaniu z dnia 25.10.2012r, II AKa 210/12, Lex nr 1316255).

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt. V oskarżenia. Jego kwalifikacja w świetle dokonanej wyżej oceny materiału dowodowego była oczywista. Oskarżony w miejscu swojego zamieszkania w pełni świadomie posiadał 0,95g środka odurzającego w postaci marihuany, co wyczerpywało znamiona występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii.

W oparciu o dokonaną wyżej ocenę materiału dowodowego sprawy Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w VI oskarżenia. Zmienił jednak jego kwalifikację i dostosował do niej jego opis.

Oskarżony ujawnił innej, ustalonej osobie, informację, z którą zapoznał się w związku z pełnioną funkcją podinspektora do spraw dowodów osobistych w Wydziale Spraw Obywatelskich, Wojskowych i Obrony Cywilnej Urzędu Miasta w W.. Informacja ta dotyczyła wizerunku, tego jak wygląda, Ł. S. (2). Była to informacja prawnie chroniona jako pochodząca z zasobów Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta w W.. Były dwa zasadnicze źródła, z których ta ochrona wynikała. Po pierwsze, ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r o ochronie danych osobowych (Dz.U.2002.101.926 j.t.) , którą stosuje się także do organów państwowych, organów samorządu terytorialnego oraz państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych (art. 3). Danymi osobowymi w rozumieniu ustawy są wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. Osobą możliwą do zidentyfikowania jest osoba, której tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez powołanie się na numer identyfikacyjny albo jeden lub kilka specyficznych czynników określających jej cechy fizyczne, fizjologiczne, umysłowe, ekonomiczne, kulturowe lub społeczne (art. 6 ust. 1 i 2). Pozyskanie a następnie udostępnienie zdjęcia przez oskarżonego miało zaś na celu zidentyfikowanie Ł. S. (2). Z treści przepisów tej ustawy, a w szczególności art. 1, 36-39, jednoznacznie wynika, że podmioty adminstrujące danymi osobowymi mają obowiązek ich ochrony przed ujawnieniem osobom nieupoważnionym i mogą nimi zarządzać oraz wykorzystywać tylko w sposób i dla celów określonych w ustawie. Ponadto ustawowy obowiązek zachowania tajemnicy wynikał dla oskarżonego z treści art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008r o pracownikach samorządowych (Dz.U.2008.223.1458), nakładający obowiązek „dochowania tajemnicy ustawowo chronionej”. Poza ustawą, oskarżony w związku z objęciem stanowiska służbowego podpisał zobowiązanie, zgodnie z którym zobowiązał się nie ujawniać nikomu i w żaden sposób nie wykorzystywać informacji, z którymi zapozna się w związku z wykonywaniem obowiązków. Zobowiązanie to było połączone z oświadczeniem o zapoznaniu się z treścią art. 266§1 kk.

W świetle tych okoliczności nie ulega wątpliwości, że działanie oskarżonego od strony podmiotowej i przedmiotowej wyczerpywało znamiona występku z art. 266§1 kk. Przepis ten może pozostawać w zbiegu z treścią art. 51 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych, w którym penalizowane jest zachowanie polegające na udostępnieniu danych osobowych osobom nieupoważnionym przez osobę administrujące zbiorem danych albo będące obowiązane do ochrony danych osobowych. Jednakże Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 21 listopada 2007r w sprawie IV KK 376/07 uznał, że : „Wobec obecnej treści przepisu art. 51 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 1997r nr 133, Poz. 833 ze zm.) udostępnienie danych lub umożliwienie do nich dostępu jednej osobie nie wyczerpuje znamion omawianego przestępstwa” (Lex nr 351219). W tym stanie rzeczy Sąd uznał, że wobec tego, iż oskarżony udostępnił dane tylko jednej osobie, jego zachowanie nie wyczerpało znamion tego przepisu i należało poprzestać na kwalifikacji z art. 266§1 kk.

W uzupełniających wyjaśnieniach oskarżony sprecyzował, choć dość ogólnie, że czyn ten miał miejsce wiosną 2012r, po upoważnieniu go do wydawania dowodów osobistych (co nastąpiło w maju 2012r, k. 171), co Sąd uwzględnił w jego opisie.

Za czyn przypisany oskarżonemu w pkt I sentencji wyroku Sąd na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 65§1 kk skazał go na karę 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd uznał, że stopień winy oskarżonego i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu jest bardzo znaczny. Oskarżony prze okres dwóch lat, udzielił kilkunastu osobom, w tym małoletnim, łącznie ponad kilogram marihuany oraz ponad 90 g amfetaminy, czyniąc sobie z tego procederu stałe źródło dochodu i osiągając korzyść majątkową w pokaźnej kwocie 33 540zł. W swojej działalności czuł się na tyle pewnie, że sprzedaż prowadził także w miejscu swojej służby urzędniczej- urzędzie miasta. Okazał przez to rażące lekceważenie porządku prawnego i wysokie natężenie złej woli (graniczące z bezczelnością). Zakres i swoboda w prowadzeniu tego procederu nadawała mu charakter zbliżony do prowadzenia działalności gospodarczej. Truizmem jest twierdzenie, że udzielanie narkotyków, w tym zwłaszcza młodzieży, niesie za sobą olbrzymie szkody społeczne, a czerpanie z tego korzyści majątkowej zasługuje na szczególne potępienie.

Okolicznością łagodzącą była uprzednia niekaralność oskarżonego oraz jego zasadnicze przyznanie się do winy, połączone z ujawnieniem istotnych okoliczności przestępczej działalności.

Wobec wspomnianych okoliczności obciążających, wpływających na bardzo znaczny stopień winy i przede wszystkim społecznej szkodliwości czynu, wspomniane okoliczności łagodzące nie miały takiego znaczenia, aby uwzględnić wniosek obrońcy i zastosować wobec oskarżonego nadzwyczajne złagodzenie kary. Natomiast pozwoliły one na jej wymierzenie blisko dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Przypomnieć przy tym należy, że oskarżony odpowiadał za zbrodnię zagrożoną karą o dolnej granicy 3 lat pozbawienia wolności, w warunkach art. 65 kk, który nakazuje w zakresie kary traktować oskarżonego jak multirecydywistę, w tym wymierzyć mu karę powyżej dolnej granicy kodeksowego zagrożenia. W tym stanie rzeczy kara 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności nie mogła być uznana za niewspółmiernie surową, a wręcz jawi się jako kara łagodna. W każdym razie według Sądu jest adekwatna do sumy wspomnianych okoliczności. Uzmysłowi oskarżonemu jak poważnego przestępstwa się dopuścił, a tym samym będzie na niego skutecznie oddziaływać wychowawczo i zapobiegawczo, a przede wszystkim, co szczególnie ważne przy tego typu wysoce szkodliwych społecznie przestępstwach, będzie pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

Na podstawie art. 45§1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w kwocie 33 540zł, będącej wynikiem zsumowania kwot wskazanych w opisie czynu uzyskanych ze sprzedaży narkotyków.

Ponadto na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny przepadku na rzecz Skarbu Państwa wagi elektronicznej (...), ujętej w wykazie dowodów rzeczowych na k. 81 akt pod poz. 8, która z godnie z wyjaśnieniami oskarżonego służyła mu do ważenia sprzedawanych porcji narkotyków (k.493). Takie rozstrzygnięcie wzmacniało aspekt wychowawczy orzeczonej za ten czyn kary.

Za czyn przypisany oskarżonemu w pkt IV sentencji wyroku, Sąd na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Posiadana ilość marihuany sama w sobie nie była duża, ale w wypadku oskarżonego musiała być ona rozpatrywana w kontekście jego przestępczej działalności związanej z udzielaniem narkotyków. W tym kontekście stopień społecznej szkodliwości tego czynu, a także winy oskarżonego, był znaczny. Na korzyść oskarżonego Sąd uwzględnił jego przyznanie się do winy oraz jego dotychczasową niekaralność. Wymierzona oskarżonemu kara, nieco powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, jest karą odpowiednią do wskazanych okoliczności i jako taka będzie odpowiednio realizować cele w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej, choć od razu wspomnieć trzeba, że jest to wymiar głównie symboliczny, a to wobec rozmiaru kary za czyn pierwszy, który stał się główną składową kary łącznej.

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny przepadku na rzecz Skarbu Państwa środka odurzającego, będącego przedmiotem tego czynu ( opisanego w wykazie dowodów rzeczowych na k. 81 pod poz. 1).

Za czyn przypisany oskarżonemu w pkt VI sentencji wyroku Sąd na podstawie art. 266§1 kk skazał oskarżonego na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd uznał, że stopień winy oskarżonego i społecznej szkodliwości tego czynu jest znaczny. Oskarżony do popełnienia przestępstwa wykorzystał zajmowane stanowisko urzędnicze, w poważnym stopniu naruszył ciążące na nim obowiązki oraz nadużył udzielonego mu zaufania publicznego. Ujawnione dane miały na celu, o czym oskarżony wiedział, identyfikację funkcjonariusza policji, a więc osoby, której tożsamość, dane osobowe, powinny podlegać szczególnej ochronie.

W świetle tych okoliczności wniosek obrońcy oskarżonego o umorzenie postępowania o ten czyn z uwagi na jego znikomą społeczną szkodliwość był nie do zaakceptowania. Zwłaszcza wobec argumentacji, iż W. W. (2) twierdził, że zdjęcia w ogóle nie widział. Otóż W. nie tyle twierdził, że nie widział zdjęcia, ale że opisywane przez oskarżonego zdarzenie w ogóle nie miało miejsca, czemu w świetle wyjaśnień oskarżonego nie można było dać wiary. Natomiast z tych samych wyjaśnień Ł. S. (1) jednoznacznie wynikało, że zdjęcie W. okazał, a ten stwierdził, ze jest na nim policjant, o którego mu chodziło. Zatem musiał je widzieć.

Na korzyść oskarżonego Sąd uwzględnił, iż przyznał się on do winy i opisał w swoich wyjaśnieniach okoliczności tego czynu, a ponadto, że nie był on uprzednio karany.

Wymierzona oskarżonemu kara odpowiednio uwzględnia powołane wyżej okoliczności i zapewnia skuteczną realizację stawianych przed nią celów w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

Na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86§1 kk Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Kara łączna została ukształtowana z uwzględnieniem bliskiego związku podmiotowego i przedmiotowego przestępstw przypisanych oskarżonemu w pkt I i IV sentencji wyroku. Natomiast odległy był związek między nimi a przestępstwem z art. 266§1 kk. Sąd przy tym miał na uwadze rozmiar najsurowszej kary jednostkowej, wyraźnie wyższej od pozostałych. W świetle tych okoliczności uznał, że zasadne będzie ukształtowanie kary łącznej na poziomie nieznacznie tylko wyższym niż najsurowsza z kar jednostkowych. Tak ukształtowana kara uwzględnia wspomniany zakres związku między przestępstwami objętymi zbiegiem, a jednocześnie poprzez jej wymiar można było założyć, iż będzie skutecznie i wystarczająco realizować cele stawiane przed wszystkimi karami jednostkowymi.

Na poczet wymierzonej oskarżonemu kary łącznej pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 63§1 kk zaliczył okres jego tymczasowego aresztowania w sprawie.

Na podstawie art. 230§2 kpk Sąd zarządził zwrot oskarżonemu dowodów rzeczowych w postaci telefonu komórkowego, elektronicznych nośników typu pendrive, dysku przenośnego, kart sim i kart pamięci. Dowód rzeczowy w postaci odtwarzacza MP 3 należało zwrócić D. S. (1). Jak wynikało z wyjaśnień oskarżonego, D. S. (1) zostawił odtwarzacz u niego „w zastaw” w zamian za narkotyki, za które później zapłacił (k. 493). Zdaniem Sądu orzeczenie przepadku odtwarzacza jako korzyści uzyskanej z przestępstwa byłoby w tym wypadku nieuzasadnione. W zamian za narkotyki oskarżony otrzymał ostatecznie zapłatę w pieniądzach, która podlegała przepadkowi orzeczonemu w pkt. II sentencji wyroku.

Mając na uwadze, że oskarżony jest osobą młodą, nie mającą nikogo na utrzymaniu i nie pozbawioną wolności w sprawie, zasadne było obciążenie go kosztami sądowymi, zwłaszcza w takiej sprawie jak udzielanie narkotyków w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (art. 627 kpk). Natomiast dodatkowe obciążanie go opłatą, zwłaszcza wobec orzeczonego środka przepadku równowartości korzyści majątkowej, było zbędne i niecelowe (art. 624§1 kpk w zw. z art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r o opłatach w sprawach karnych).