Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 sierpnia 2014r

S ąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodnicz ący:

S ędziowie:

SSO Janusz Kasnowski

SO Wojciech Borodziuk

SO Maria Leszczy ńska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B.

z udziałem dłużnika R. R.

o egzekucję świadczenia pieniężnego

na skutek zażalenia dłużnika R. R. na postanowienie Sądu Rejonowego w

Bydgoszczy z dnia 27 maja 2014 r., sygn. akt. XII Co 8611/13

postanawia:

1.  oddalić zażalenie;

2.  zasądzić od dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę 60 zł (sześćdziesiąt zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt. II Cz 491/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 27 maja 2014r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy wymierzył dłużnikowi R. R. grzywnę w kwocie 1.000 zł (tysiąc złotych) z zamianą na wypadek niezapłacenia w terminie tygodnia od uprawomocnienia się postanowienia na areszt, przy przyjęciu, że jeden dzień aresztu jest równoważny grzywnie w kwocie 200 (dwieście) złotych, za niewykonanie w terminie wskazanym w postanowieniu tutejszego Sądu z dnia 11 grudnia 2013 r. obowiązku określonego w pkt. 1 sentencji wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 8 sierpnia 2012 r. w sprawie I C 536/11, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 26 lipca 2013 r., polegającego na odłączeniu zainstalowanego w jego lokalu mieszkalnym nr (...) w budynku przy ulicy (...) w B. pieca gazowego centralnego ogrzewania od przewodów kominowych prowadzonych w pionie w ścianach tego budynku oraz wyznaczył ponownie dłużnikowi R. R. termin 14 dni od otrzymania odpisu niniejszego postanowienia do odłączenia zainstalowanego w jego lokalu mieszkalnym nr (...) w budynku przy ulicy (...) w B. pieca gazowego centralnego ogrzewania od przewodów kominowych prowadzonych w pionie w ścianach tego budynku, zgodnie z pkt. 1 sentencji wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 8 sierpnia 2012 r. w sprawie I C 536/11, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 26 lipca 2013 r. pod rygorem nałożenia grzywny w wysokości 3.000 zł (trzy tysiące złotych).

Z motywów rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego wynikało, co następuje: Zgodnie z przepisem art 1050 § 3 k.p.c. po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego dłużnikowi do wykonania czynności, której inna osoba

1

za dłużnika wykonać nie może, a której wykonanie zależy wyłącznie od jego woli, sąd na wniosek wierzyciela nałoży na dłużnika grzywnę i jednocześnie wyznaczy nowy termin do wykonania czynności, z zagrożeniem surowszą grzywną. Wymierzając grzywnę, sąd orzeknie jednocześnie - na wypadek niezapłacenia - zamianę grzywny na areszt, licząc jeden dzień aresztu od pięćdziesięciu do tysiąca pięciuset złotych grzywny. Ogólny czas trwania aresztu nie może w tej samej sprawie przekroczyć sześciu miesięcy (art. 1053 § 1 k.p.c).

W oparciu o materiały zgromadzone w toku przedmiotowego postępowania brak podstaw do przyjęcia, aby dłużnik wykonał ciążący na nim obowiązek stwierdzony w tytule wykonawczym.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 1050 § 3 k.p.c. w zw.z art. 1053 § 1 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł dłużnik. Domagał się jego uchylenia i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania ewentualnie zawieszenia postępowania. Twierdził, że egzekucja świadczenia niepieniężnego przeciwko dłużnikowi R. R. powinna być zawieszona do czasu rozpoznania skargi dłużnika o niezgodność z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 29 maja 2013r. wydanego w sprawie II Co 1040/13.

S ąd Okręgowy, zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Chybiony jest zarzut, zgodnie z którym zdaniem skarżącego zachodzi podstawa do zawieszenia postępowania egzekucyjnego ze względu na fakt, że skierował on do Sądu Najwyższego skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

Zgodnie z art. 424 ¹§1 kpc skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia Sądu

2

drugiej instancji „kończącego postępowanie w sprawie", gdy przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, ą zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Natomiast zgodnie z art. 424 ¹¹§2 kpc w przypadku uwzględnienia skargi Sąd Najwyższy stwierdza, że orzeczenie jest w zaskarżonym zakresie niezgodne z prawem. Oznacza to, że wśród sposobów orzekania przez Sąd Najwyższy w przedmiocie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie ma możliwości uchylenia zaskarżonego orzeczenia, co jest zrozumiałe, gdyż jednym z fundamentów, na których oparto skargę, jest - dyktowany, zasady trwałości i stabilności prawomocnych orzeczeń brak możliwości wzruszenia zaskarżonego orzeczenia.

Oznacza to, że postępowanie ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia pozostaje bez jakiegokolwiek wpływu na podmiotowe postępowanie egzekucyjne.

Ponadto postępowanie egzekucyjne podlega zawieszeniu w przypadkach enumeratywnie przez ustawę wymienionych tzn. z mocy prawa w przypadku wystąpienia siły wyższej (art. 173 kpc). Na skutek postanowienia Sądu (art.821 kpc) w przypadku rozpoznawania skargi na czynności komornika lub zażalenia na postanowienie Sądu. Zawieszenie postępowania może też nastąpić przez organ egzekucyjny na wniosek wierzyciela, który wiąże organ egzekucyjny lub na wniosek dłużnika, gdy:

1)  sąd uchyli natychmiastową wykonalność tytułu egzekucyjnego,

2)  sąd wstrzymał wykonanie tego tytułu,

3)  gdy dłużnik złożył zabezpieczenie konieczne według orzeczenia sądowego do zwolnienia go od egzekucji. Postępowanie egzekucyjne podlega również zawieszeniu z urzędu jeżeli okaże się, że wierzyciel lub dłużnik nie ma zdolności procesowej, ani przedstawiciela ustawowego oraz w razie śmierci wierzyciela lub dłużnika.

3

W przedmiotowej sprawie żadne z wymienionych okoliczności nie zachodzi, a zatem brak jest jakichkolwiek podstaw do zawieszenia postępowania egzekucyjnego.

Zaznaczyć należy, że poza wyżej omówioną kwestią zażalenie nie zawiera jakichkolwiek zarzutów odnoszących się wprost do zaskarżonego postanowienia.

Mając na względzie powyższe bezzasadne zażalenie należało oddalić w oparciu o przepis art. 385 kpc w zw. z 397§2 kpc.