Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: st. sekr. sądowy Jerzy Stępień

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

odwołania J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 30 października 2012 roku nr (...)

w sprawie J. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się J. W. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 października 2012 r. na okres jednego roku.

Sygn. akt IVU 1335/12

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 7 maja 2013 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 30 października 2012 r. odmówił J. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 26.10.2012 r. został uznany za zdolnego do pracy.

J. W. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ pozostaje w stałym leczeniu z powodu schorzeń, które utrudniają mu podjęcie zatrudnienia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. W. urodzony w dniu (...), z wykształceniem zawodowym o specjalności monter instalacji sanitarnych, pracował jako prowadzący działalność gospodarczą kierowca taxi, pracownik ochrony. Odwołujący od 02.12.2008 r. do 31.12.2009 r. pobierał rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a następnie od 01.10.2010 r. do 30.09.2012 r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 27.08.2012 r. wystąpił z wnioskiem o rentę.

(dowód: wniosek z dnia 27.08.2012 r. –k. 154 ar czII,

decyzja ZUS z dnia 28.01.2009 r. –k. 49-52 ar czII,

decyzja ZUS z dnia 22.02.2011 r. – ar czII,

decyzja ZUS z dnia 05.01.2012 r. –k. 134 ar czII,

decyzja ZUS z dnia 30.03.2012 r. –k.150 ar czII).

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u J. W. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu chorób wewnętrznych, kardiologii, neurologii i ortopedii.

Biegli sądowi na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej stwierdzili, że odwołujący choruje na:

- przewlekły zespół bólowy dolnego i górnego odcinka kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowych z istotnym ograniczeniem ruchomości i funkcji,

- stan po złamaniu podudzia prawego,

- stan po złamaniu bloczka kości skokowej w 2010 r.,

- chorobę niedokrwienną serca,

- stan po zawale serca w czerwcu 2008 r. i angioplastyce tętnicy okalającej z założeniem stentu,

- stan po leczeniu tarczycy radiojodem we wrześniu 2012 r. obecnie w stanie eutyreozy,

- stan po leczeniu operacyjnym raka wargi dolnej w 1993 r.

Z powodu rozpoznanych schorzeń oraz stopnia ich nasilenia biegli uznali odwołującego za częściowo niezdolnego do pracy zarobkowej okresowo na okres 1 roku od dnia 01.10.2012 r. nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, u odwołującego przewlekłe dolegliwości bólowe kręgosłupa przebiegają na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych potwierdzone wynikami badań obrazowych. Badanie podmiotowe narządu ruchu wykazało istotne ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego, wzmożone napięcie mięśni przykręgowych, zniekształcenie obrysów stawów śródstopia prawego, ograniczenie zgięcia grzbietowego o 20 stopni stopy prawej, zmniejszenie masy mięśniowej uda i podudzia prawego. Nieprawidłowy jest również chód, porusza się niepewnie, utykając na prawą kończynę dolną. Stwierdza się obustronny brak odruchów skokowych, bolesność w odcinku L-S przy badaniu odruchu Laseque’a. Nie doszło do poprawy stanu zdrowia w zakresie narządu ruchu. Odwołujący z powodu zawału mięśnia sercowego był hospitalizowany w okresie od 03.06.2008 r. – 05.06.2008 r. w trakcie hospitalizacji miał wykonaną przezskórną angioplastykę gałęzi okalającej z implantacją stentu. Obecnie skarży się na powysiłkowe bóle stenokardialne. Wykonana w dniu 07.12.2012 r. próba wysiłkowa wskazuje na małą tolerancje wysiłku. Próba została przerwana z powodu zmęczenia i bólu kończyn dolnych przy obciążeniu 4,9 MET. Porównując badanie ECHO serca z 10.01.2012 r. do badania z 19.06.2010 r. stwierdza się obniżenie frakcji wyrzutowej lewej komory z 67% do 58%. Częściowa niezdolność do pracy od dnia 01.10.2012 r. spowodowana jest ograniczeniem sprawności organizmu, które powoduje znaczne upośledzenie zdolności odwołującego do pracy w zakresie posiadanych kwalifikacji.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – 7-10 as/.

Wydane w tym zakresie opinie biegłych Sąd uznał za trafne i dostatecznie wyjaśniające przedmiot sporu, gdyż zostały wydane przez specjalistów z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołujący, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej aktach sprawy dokumentacji lekarskiej.

Opinia biegłych w ocenie Sądu spełnia ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 273, poz. 2711) w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Żadna ze stron nie kwestionowała opinii.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. W. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 30 października 2012 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat, z zastrzeżeniem ust. 3. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu niezdolność do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczony ze względu na stan zdrowia jest niezdolny do pracy, czy też stan jego zdrowia uległ zmianie, jak to wynika z zakwestionowanej opinii komisji lekarskiej i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS.

Sąd w oparciu o opinię biegłych lekarzy o specjalności kardiolog, specjalista chorób wewnętrznych, neurolog i chirurg-ortopeda sporządzone na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej stwierdzili u ubezpieczonego istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż odwołujący z uwagi na obecne schorzenia narządu ruchu w szczególności: przewlekły zespół bólowy dolnego i górnego odcinka kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowych z istotnym ograniczeniem ruchomości i funkcji, stan po złamaniu podudzia prawego i stan po złamaniu bloczka kości skokowej w 2010 r. oraz pozostałe schorzenia kardiologiczne tj. chorobę niedokrwienną serca i stan po zawale serca w czerwcu 2008 r. i angioplastyce tętnicy okalającej z założeniem stentu spełnia warunek w postaci częściowej niezdolności do pracy okresowo na okres 1 roku od dnia 01.10.2012 r. tj. od daty ustania prawa do dotychczasowego świadczenia, w wyuczonym jak i w wykonywanych zawodach monter instalacji sanitarnych, kierowca taxi, pracownik ochrony i jednocześnie nie rokuje zdolności do przekwalifikowania zawodowego. Badanie podmiotowe narządu ruchu odwołującego wykazało istotne ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego, wzmożone napięcie mięśni przykręgowych, zniekształcenie obrysów stawów śródstopia prawego, ograniczenie zgięcia grzbietowego o 20 stopni stopy prawej, zmniejszenie masy mięśniowej uda i podudzia prawego, nieprawidłowy chód. Stwierdza się obustronny brak odruchów skokowych, bolesność w odcinku L-S przy badaniu odruchu Laseque’a. Nie doszło do poprawy stanu zdrowia w zakresie narządu ruchu. Odwołujący z powodu zawału mięśnia sercowego był hospitalizowany w okresie od 03.06.2008 r. – 05.06.2008 r. w trakcie hospitalizacji miał wykonaną przezskórną angioplastykę gałęzi okalającej z implantacją stentu. Obecnie skarży się na powysiłkowe bóle stenokardialne. Wykonana w dniu 07.12.2012 r. próba wysiłkowa wskazuje na małą tolerancje wysiłku. Próba została przerwana z powodu zmęczenia i bólu kończyn dolnych przy obciążeniu 4,9 MET. Porównując badanie ECHO serca z 10.01.2012 r. do badania z 19.06.2010 r. stwierdza się obniżenie frakcji wyrzutowej lewej komory z 67% do 58%.

Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołujący spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 ¹⁴ §2 kpc należało orzec jak sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 30 października 2012 r. przyznając rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.10.2012 r. na okres 1 roku.

SSO Kazimierz Kostrzewa

S/

- odnotować uzasadnienie,

- odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu,

- kal. 2 tygodnie.