Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - SSO Krystyna Hadryś

SSO Gabriela Sobczyk(spr.)

SSR(del.) Ewa Buczek-Fidyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 stycznia 2015r.

sprawy ze skargi dłużnika D. I.

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jaworznie Władysława M. I. w postaci zajęcia ruchomości

w sprawie egzekucyjnej o sygn. Km 2335/13 toczącej się z wniosku wierzyciela (...) z siedzibą w N.( Republika Cypru) o świadczenie pieniężne

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Żorach

z dnia 4 kwietnia 2014r., sygn. akt I Co 1420/13

postanawia:

odrzucić zażalenie.

SSR(del.) Ewa Buczek-Fidyka SSO Krystyna Hadryś SSO Gabriela Sobczyk

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2014r. Sąd Rejonowy w Żorach oddalił skargę dłużnika D. I. na czynność komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jaworznie Władysława M. I. w postaci zajęcia ruchomości w sprawie Km 2335/13 oraz ustalił, że w sprawie tej nie zachodzą podstawy do podjęcia czynności na podstawie art. 759§2kpc.

W uzasadnieniu wskazał, że komornik prowadzi postępowanie na podstawie złożonego do akt tytułu wykonawczego, a we wniosku jako jeden ze sposobów egzekucji wskazał egzekucję z ruchomości. Oceniając zasadność złożonej przez dłużnika skargi na zajęcie ruchomości Sąd Rejonowy wskazał na treść art. 845§1kpc i 847 kpc. Odnosząc się do treści skargi powołującej się na to, że zajęty przez komornika pojazd mechaniczny konieczny jest małżonce dłużnika na dojazdy do pracy Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 829 kpc ograniczenie egzekucji nie dotyczy pojazdów mechanicznych. Jako podstawę oddalenia skargi Sąd Rejonowy powołał art. 767§1 kpc. Rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia Sąd Rejonowy oparł na art. 759§2 kpc.

Zażalenie na to postanowienie złożył dłużnik, zaskarżając je w całości. Zarzucił mu naruszenie art. 233§1kpc poprzez wybiórczą analizę materiału dowodowego z przekroczeniem granic swobodnej oceny dowodów polegające na niedostrzeżeniu zachodzących w sprawie nieścisłości co do kwoty wierzytelności oraz nieuwzględnieniu, że zajęty pojazd jest niezbędny do celów przemieszczenia się przez małżonkę dłużnika do pracy. Zarzucił też naruszenie prawa procesowego, a to art. 829 pkt 6 kpc poprzez jego niezastosowanie i skupienie się przez Sąd na treści art. 829 pkt 4 kpc.
Stawiając te zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i uchylenie zaskarżonej czynności komornika oraz zasądzenie od wierzyciela kosztów postępowania oraz o zawieszenie postępowania egzekucyjnego na czas rozpoznania zażalenia. Ewentualnie wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie mogło podlegać merytorycznemu rozpoznaniu, albowiem zgodnie z obowiązującym stanem prawnym zaskarżone postanowienie o oddaleniu skargi nie podlegało zaskarżeniu zażaleniem. Zgodnie z art. 767 4§1kpc, zażalenie na postanowienie Sądu (którym rozpoznano skargę) przysługuje w wypadkach w ustawie przewidzianych. Zatem nie jest zasadą, że każde postanowienie Sądu wydane w postępowaniu egzekucyjnym podlega zaskarżeniu zażaleniem. W przepisach postępowania egzekucyjnego dotyczącego zajęcia ruchomości oraz wydania zarządzeń w trybie art. 759§2kpc nie zawarto normy wskazującej na to, że na postanowienie Sądu dotyczące tych kwestii przysługuje zażalenie. Nie można prawa do zaskarżenia postanowienia Sądu Rejonowego wyinterpretować nadto z treści art. 394§1kpc, stosowanego odpowiednio w zw. z art. 13§2kpc, bowiem materia dotycząca zajęcia ruchomości w postępowaniu egzekucyjnym nie została w nim wymieniona, ponadto czynność w postaci zajęcia ruchomości nie kończy postępowania egzekucyjnego ani co do zasady, ani w niniejszej sprawie.

W tych okolicznościach, skoro brak przepisu, z którego wynikałaby zaskarżalność postanowienia Sądu I instancji o oddaleniu skargi na zajęcie ruchomości, zażalenie jako niedopuszczalne podlegało odrzuceniu na podstawie art. 370 kpc w zw. z art. 373 kpc w zw. z art.397§2kpc w zw. z art. 13§2kpc.

Z tych powodów orzeczono jak w sentencji.

SSR(del.) Ewa Buczek –Fidyka SSO Krystyna Hadryś SSO Gabriela Sobczyk