Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 83/15

POSTANOWIENIE

dnia 22 września 2015 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Matejko

Protokolant: sekr. sąd. Adriana Jurek

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Koszalinie Marii Kociubińskiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu

w sprawie T. Ł.

z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania

postanawia:

I.  na podstawie art.17§1 pkt 7 kpk umorzyć postępowanie w sprawie;

II.  na podstawie art.632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Do Sądu Okręgowego w Koszalinie wpłynął wniosek skazanego T. Ł. o wydanie wyroku łącznego, którego zasadność według wnioskodawcy wynika z faktu zmiany przepisów dotyczących orzekania w zakresie wyroków łącznych, obowiązujących od dnia 1 lipca 2015 roku. Skazany wniósł o połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec niego w wyrokach Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 31 sierpnia 2004 roku w sprawie II K 245/03 oraz Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 23 marca 2006 roku w sprawie II K 208/06, z dnia 8 listopada 2007 roku w sprawie X K 1216/07, z dnia 3 czerwca 2008 roku w sprawie II K 36/08, z dnia 21 sierpnia 2012 roku w sprawie II K 625/12 i z dnia 6 maja 2013 roku w sprawie II K 190/13.

W dniu 11 lutego 2014 roku Sąd Okręgowy w Koszalinie w sprawie II K 9/14, na podstawie art.572 kpk, umorzył postępowanie o wydanie wobec skazanego wyroku łącznego wobec stwierdzenia braku podstaw do jego wydania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek skazanego nie jest zasadny i z uwagi na przeszkodę procesową w postaci powagi rzeczy osądzonej nie może zostać uwzględniony.

W pierwszej kolejności odnieść się należy do Ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie w dniu 1 lipca 2015 roku, zmieniającej treść art.85 kk dotyczącego wymierzania kary łącznej, jednakże zgodnie z dyspozycją zawartą w art.19 ust. 1 tejże Ustawy, art.85 kk w nowym brzmieniu nie ma zastosowania do kar orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z akt sprawy II K 83/15 w tym z aktualnej karty karnej skazanego wynika natomiast, iż wobec T. Ł. nie wydano żadnego wyroku skazującego po dniu 1 lipca 2015 roku, w związku z czym wobec skazanego nie mają zastosowania znowelizowane przepisy w zakresie kary łącznej.

Zatem w przedmiotowej sprawie należało rozważyć możliwość wydania wyroku łącznego w oparciu o przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie Ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.

Z analizy akt sprawy wynika, iż Sąd Okręgowy w Koszalinie orzekał już merytorycznie w sprawie tożsamej pod względem podmiotowym i przedmiotowym (sygn. akt II K 9/14), w której umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego z uwagi na brak podstaw z art.85 k.k. do połączenia jednostkowych kar orzeczonych w wyrokach. Sąd badał wówczas wszystkie dotychczasowe wyroki skazujące dotyczące T. Ł.. Podkreślić należy, że od czasu wydania powyższego rozstrzygnięcia nie pojawiły się żadne nowe orzeczenia skazujące dotyczące jego osoby. Tym samym prawomocne rozstrzygnięcie wydane w sprawie II K 9/14 korzysta z powagi rzeczy osądzonej określonej w art.17§1 pkt 7 kpk. Oznacza to, iż niedopuszczalne jest prowadzenie ponownego postępowania w sprawie tożsamej pod względem podmiotowym i przedmiotowym, a z chwilą stwierdzenia występowania tej negatywnej przesłanki procesowej Sąd zobligowany jest umorzyć postępowanie.

W konsekwencji niniejsze postępowanie należało umorzyć na podstawie art.17§1 pkt 7 kpk, a kosztami postępowania, w myśl art.632 pkt 2 kpk, obciążyć Skarb Państwa.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji postanowienia.