Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 174/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy w Poznaniu, wyrok z dnia 25.06.2019r. ( III K 213/19 )

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

K. F. (1)

Naprawienie szkody na rzecz (...) sp. z o.o. w kwocie 8.468,70 zł;

dowody wpłaty

(...)- (...)

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Dowody wpłaty

Dokument urzędowy niebudzący wątpliwości

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

2

3

4

5

Apelacja dot. K. F. (1) :

1.  błąd w ustaleniach faktycznych za podstawę zaskarżonego wyroku a sprowadzający się do mylnego uznania, iż w przedmiotowej sprawie brak jest okoliczności łagodzących, które winny być rozpatrywane przez pryzmat wymierzenia kary z nadzwyczajnym jej złagodzeniem w pkt 1 w rozumieniu art.60 § 2 kk, podczas gdy :

a)  K. F. (1) od samego początku do samego końca postępowania przyznawał się do stawianych mu zarzutów obejmujacych zdarzenie opisane w pkt 1 wyroku i wyrażał skruchę w związku z czynami, których się dopuścił,

b)  K. F. (1) jeszcze na etapie postępowania przygotowawczego, gdy miał postawiony zarzut li tylko z art.63 ust.3, art.62 ust.2 i art.54 upn a nie stanowiącego zbrodnię z art.53 ust.2 upn, sam dobrowolnie ujawnił w wyjaśnieniach okoliczności wskazujące na konieczność zmiany modyfikacji zarzutów na ostrzejszą kwalifikację w rozumieniu art.53 ust.2, na podstawie których to wyjasnień możliwym było od strony dowodowej przyjęcie zarzutu „produkcji marihuany”, co pokazuje, że jego intencje kruchy były od samego początku wyjątkowo szczere i nie spotykane w każdym postępowaniu, co uzasadnia przyjęcie, że wymierzona nawet najniższa kara 3 lat pozbawienia wolności byłaby w tych realiach rażąco niewspółmierna surowa,

c)  w sposób krytycznie odnosił się do popełnionych przestępstw w Areszcie Śledczym,

d)  założył rodzinę, ma małe dziecko,

2.  rażąco niewspółmiernie surowa kara pozbawienia wolności sprowadzającą się do nie wymierzenia kary opisanej w pkt 1 wyroku z nadzwyczajnym złagodzeniem a przez to wymierzenie rażąco surowej kary pozbawienia wolności w wymiarze łącznym 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Apelacja dot. R. F. (1) :

1.  rażące naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. :

a)  art.7 kpk w zw. z art.410 kpk i art.424 kpk poprzez rażąco dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego z jednoczesnym pominięciem części materiału dowodowego znajdującego się
w aktach sprawy, czego materialnym dowodem jest uzasadnienie zaskarżonego wyroku, tj. :

⚫

zakwestionowanie wyjaśnień oskarżonego
R. F., iż nigdy nie wyprodukował żadnych narkotyków, mimo braku jakichkolwiek dowodów wskazujących na „wyprodukowanie” narkotyków w postaci marihuany,

⚫

zakwestionowanie wyjaśnień oskarżonego
R. F., iż pierwsza uprawa mu nie wyszła a przyjęcie że skoro znaleziono u niego marihuanę, to musiała być „wyprodukowana”, chociać Sąd nie przedstawia do tych wyjasnień żadnego „kontrdowodu”, a przede wszystkim takich ustaleń nie wyprowadza opinia z zakresu botaniki i ekologii zawarta na k.747-760 akt,

⚫

zakwestionowanie wyjaśnień oskarżonego
R. F., że znalezione narkotyki „fizycznie” nie należały do niego ze względu na fakt wcześniejszego przyznania się do ich posiadania, w sytuacji gdy podejrzany wówczas R. F. przyznał się do ich posiadania, bo
u niego zostały znalezione, a później na rozprawie wyjaśnił, że nie należały po prostu do niego,

b)  art.410 kpk poprzez pominięcie zapisów treści notatki urzędowej zawartej na k.1-3 postępowania,
a jednocześnie naruszenie dyspozycji art.174 kk poprzez zastąpienie dowodu z zeznań autora tejże notatki czyli podkom. R. B. formalnie treścią tej notatki – w zakresie, z którego wynika, iż oskarżony nie tylko sam potwierdził fakt znajdowania się na miejscu
w P. uprawy marihuany, lecz sam z własnej nieprzymuszonej woli ujawnił funkcjonariuszom Policji fakt prowadzenia również drugiej hodowli marihuany zlokalizowanej w S., co pozwoliło na jego obciążenie i w tym zakresie, a co nie powinno pozostawać bez wpływu na kwestie, o których mowa w art.60 § 2 kk,

c)  art.366 § 1 kpk w zw. z art.2 § 2 kpk poprzez nie dążenie do wykrycie prawdy materialnej w przedmiotowej sprawie tj. nie ustalenie dlaczego fakt posiadania marihuany jest równoznaczny z jej wyprodukowaniem, choć nie ma żadnych dowodów w sprawie, który by potwierdzał, iż znaleziona marihana była wyhodowana i wyprodukowana przez oskarżonego, a także żaden dowód nie naprowadza takiej konkluji, co więcej nie potwierdza takiego faktu
i połączenia opinia biegłego z dziedziny botaniki i ekologii,

2.  błąd w ustaleniach faktycznych za podstawę zaskarżonego wyroku a sprowadzający się do :

a)  mylnego uznania, iż R. F. (1) wyprodukował 1.950 g marihuany znalezionej u niego i to mimo braku jakiegokolwiek dowodu mogącego w sposób nie budzący wątpliwości prowadzić to tychże ustaleń,

b)  nie przyjęcia jako podstawy zaskarżonego wyroku przesłanki z art.60 § 2 kk i przez to wymierzenie oskarżonemu rażąco surowej kary pozbawienia wolności,

3.  rażąco niewspółmiernie surową karę pozbawienia wolności wymierzoną w pkt 8 i 10 oraz karę łączną opisaną w pkt 12 mimo tego, że oskarżony do momentu zarzucenia mu „produkcji” marihuany nie tylko konsekwentnie przyznawał się do wszystkich zarzucanych mu czynów, wyrażał żal i skruchę z powodu popełnionych przestępstw, ale sam ujawnił organom ścigania okoliczność dotychczas nieznaną,
iż prowadzil on jeszcze jedną uprawę w innym miejscu, tj. miejscowości S., co pokazuje, że istniały pełne podstawy do zastosowania art.60 § 2 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

ww. dot. zarzutów apelacji dot. K. F. (1)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

ww. dot. zarzutów apelacji dot. R. F. (1)

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnośnie oskarżonego K. F. (1) :

1.  Chybiony zarzut ( pkt 1 ) błędu w ustaleniach faktycznych, polegającą na nieustaleniu okoliczności łagodzących, albowiem na s.18 uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazano postawę procesową oskarżonego ( m.in. wyjaśnienia w których przyznał się do winy i wyraził żal) jako okoliczność łagodzącą. Taki sam walor nadano zachowaniu w zakładzie karnym. Fakt,
że oskarżony założył rodzinę i ma dziecko nie stanowi jeszcze podstawy do nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art.60 § 2 kk, podobnie jak przyznanie się do winy czy też wyrażenie skruchy. Uwaga ta odnosi się również do treści jego wyjaśnień, które sąd meriti miał na względzie. Zgodnie z treścią art.60 § 2 kk Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa, w szczególności:

• 1.  jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody,

  2.  ze względu na postawę sprawcy, zwłaszcza gdy czynił starania o naprawienie szkody lub o jej zapobieżenie,

  3.  jeżeli sprawca przestępstwa nieumyślnego lub jego najbliższy poniósł poważny uszczerbek w związku z popełnionym przestępstwem.

Żadna z ww. sytuacji nie zaistniała w niniejszej sprawie, jednakże użycie sformułowania
„w szczególności” oznacza, że wyliczenie to ma charakter jedynie przykładowy. O zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary decyduje całokształt okoliczności dotyczących nie tylko osoby sprawcy, lecz także popełnionego przez niego czynu, analiza których – z uwzględnieniem zasad wymiaru kary określonych w ustawie – pozwala dopiero na ocenę, czy orzeczenie współmiernej kary jest możliwe w ramach ustawowego zagrożenia czy dopiero kara poniżej tej granicy spełni rolę kary sprawiedliwej ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13.07.1979r. III KR 197/79, publ. OSNKW 1980/1/3 ). Wymierzona kara uwzględniać musi zatem stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego. Szczególnie uzasadniony wypadek zachodzi wtedy, gdy istnieją liczne okoliczności łagodzące w samym czynie, właściwości zaś i warunki osobiste sprawcy, jego sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie po jego popełnieniu zasługują na szczególnie pozytywną ocenę ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z 12.05.1978r., V KR 72/78 ). Przy ocenie, czy zachodzi „szczególnie uzasadniony wypadek”, należy zatem brać pod uwagę dyrektywy wymiaru kary określone w przepisie art.53 kk ( vide: Ć., Nadzwyczajne, s.16). O tym, czy najniższa przewidziana kara jest niewspółmiernie surowa, decyduje nadto jej kumulacja z innymi karami i środkami ( vide: D., Nadzwyczajne, s.84 ).
W orzecznictwie utrwalony jest też pogląd, że okoliczności, takie jak sytuacja rodzinna sprawcy same przez się nie stanowią przesłanek do przyjęcia, że zachodzi taki wypadek ( vide: analogicznie w uzasadnieniu wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 22.11.2001r., II AKa 381/01 ). Dopuszczalne jest nadzwyczajne złagodzenie kary, jeśli zaistnieje kilka okoliczności łagodzących, które brane pod uwagę oddzielnie nie uzasadniałyby nadzwyczajnego złagodzenia kary, natomiast rozpatrywane łącznie mogą spełniać warunek nadzwyczajnego wypadku,
w którym nawet najniższa kara byłaby niewspółmiernie surowa ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 16.10.2013r., II AKa 298/13 ). W takim przypadku nie chodzi o zbieg kilku niezależnych, ustawowo określonych podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia, lecz o sumę innych okoliczności łagodzących, z których żadna samodzielnie nie może prowadzić do nadzwyczajnego złagodzenia. Sąd ma możliwość w takim przypadku zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, opierając się na sumie okoliczności zachodzących w sprawie, jeśli tylko łącznie spełniają one warunki wymienione w ustawie dla nadzwyczajnego złagodzenia kary, przede wszystkim co do uznania wypadku za „szczególnie uzasadniony” oraz co do uznania grożącej kary za „niewspółmiernie surową” ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z 10.11.2010r., II AKa 329/10 ). Mając na uwadze ww. okoliczności brak było podstaw do zastosowania przedmiotowej instytucji wobec oskarżonego K. F.. Nie zachodził bowiem odnośnie ww. szczególnie uzasadniony przypadek, tzn. brak było licznych okoliczności łagodzących w samym czynie, a ponadto właściwości i warunki osobiste sprawcy, czy też jego sposób życia przed popełnieniem przestępstwa z pkt 1 ( co wynika m.in. z jego wyjaśnień
i danych o karalności ) i zachowanie po popełnieniu nie zasługiwały na szczególnie pozytywną ocenę ( vide: analogicznie w wyroku Sądu Najwyższego z 12.05.1978r., V KR 72/78 ). Argumenty przywoływane przez obrońcę dot. na s.2 apelacji także nie zmieniają tej sytuacji
w kierunku postulowanym przez jej autora. Okoliczności te zostały już dostatecznie uwzględnione przez Sąd Okręgowy przy wymiarze kary jednostkowej za ten czyn.

Sąd Apelacyjny nie mógł podzielić zawartego w pkt 2 apelacji poglądu o rażącej niewspółmierności wymierzonej mu kary pozbawienia wolności w zakresie kary jednostkowej za czyn z pkt 1 i w konsekwencji kary łącznej z pkt 7. Dla wymiaru kary niewątpliwie istotny był rozmach procederu jakim trudnił się oskarżony. Trafnie do okoliczności wpływających na zaostrzenie represji karnej sąd I instancji zaliczył nie tylko dotychczasową karalność oskarżonego ( nie licząc wyroku łącznego był 8 razy karany i odpowiadał w warunkach art.64 § 1 kk ) ale i nieskuteczność dotychczasowych kar. Jako przesłankę łagodzącą słusznie ujęto nie tylko przyznanie się oskarżonego do zarzucanych mu czynów, wyrażony żal ale i jego postawę w warunkach izolacji. Złagodzenie kary za czyn z pkt 5 był wynikiem naprawienia szkody już na etapie postępowania odwoławczego. W rezultacie doprowadziło to jednocześnie do złagodzenia wymiaru kary łącznej i uchylenia orzeczenia o obowiązku naprawienia szkody. Wymierzając karę łączną sąd odwoławczy miał na uwadze argumenty zawarte na s.21-22 uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Złagodzenie kary łącznej było wynikiem wyłącznie obniżenia kary jednostkowej za czyn z pkt 5. Argumenty obrońcy na zmianę tę nie miały istotnego znaczenia.

Odnośnie oskarżonego R. F. (1) :

Zarzuty 1 i 2 apelacji rozpoznano wspólnie albowiem są ze sobą funkcjonalnie związane. Zarzuty naruszenia przepisów postępowania i błędu w ustaleniach faktycznych są chybione. Trafnie sąd meriti uznał za niewiarygodne te wyjaśnienia R. F. w jakich twierdził, że nie wyprodukował żadnych narkotyków a znaleziony „towar” nie należy do niego. Są one niewiarygodne, jeżeli uwzględni się jego wcześniejsze twierdzenia wskazane na s.10 uzasadnienia Sądu Okręgowego jak i zapisy opinii biegłego z dziedziny botaniki na k.756. Nie jest prawdą, że sąd meriti zastąpił dowód z przesłuchania R. B. notatką na k.1-3. Z uzasadnienia na s.2 wynika, że odwołano się do innego dokumentu tego typu ale na s.31. Nie jest też prawdą, że notatka ta została przez sąd pominięta. Przeczy temu zapis na s.5 ww. uzasadnienia. Zarzuty te pozostają zresztą w sprzeczności logicznej. Zarzut z pkt 1c rozminął się z rzeczywistością, Sąd Okręgowy sformułowania, że „fakt posiadania marihuany jest równoznaczny z jej wyprodukowaniem” nigdzie nie użył. Z kolei ocena opinii biegłego botanika dokonana przez obrońcę nie znajduje uzasadnienia, o czym powyżej. Okoliczności dot. braku podstaw zastosowania art.60 § 2 kk zawarte powyżej są też aktualne co do R. F. (3). Był on w przeszłości dwukrotnie karany sądownie. Na niekorzyść oskarżonego przemawiała także skala procederu i jego profesjonalizm. Częściowe przyznanie się do winy nie miało aż takiego waloru jak u współoskarżonego. Jako okoliczność łagodzącą należy uwzględnić natomiast postawę przed zatrzymaniem. Okoliczności te zostały jednak już wzięte pod uwagę przez Sąd Okręgowy. Stosunkowo niewielkie nagromadzenie okoliczności łagodzących nie może więc globalnie przemawiać za nadzwyczajnym złagodzeniem kary na podstawie art.60 § 2 kk. Okoliczność podnoszona w apelacji, że oskarżony ujawnił także kolejną uprawę w pełni znajduje odzwierciedlenie w wymiarze kary za czyn przypisany w pkt 8 i nie uzasadnia dalszego jej złagodzenia w sposób oczekiwany przez apelującego. Marginalnie Sąd Apelacyjny zauważa, że było to wynikiem rozpytania oskarżonego o miejsce jego zamieszkania. Oznacza to, że okoliczność ta zostałaby i tak ustalona w trakcie rutynowego w takiej sytuacji przeszukania. W tej sytuacji chybiony okazał się zarzut rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności za czyn z pkt 8 i kary łącznej tego rodzaju z pkt 10. Odnośnie zasad jej wymierzenia przyjętych przez Sąd Okręgowy skarżący nie przedstawił żadnego wywodu, do którego Sąd Apelacyjny mógłby się odnieść. Sąd odwoławczy w pełni podzielił zatem argumenty zawarte w uzasadnieniu sądu meriti na s.21-23. Wywód ten czyni zatem integralną częścią własnych rozważań.

Wniosek

Odnośnie K. F. (1) :

a)  w pkt 1 wyroku jako podstawę wymiaru kary przyjmuje się wskazaną tam kwalifikację prawną w zw. z art.60 § 2 kk i wymierza mu karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy,

b)  w pkt 7 wyroku poprzez wymierzenie kary łącznej w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności, z zaliczeniem okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia (...).

Odnośnie R. F. (1) :

1.  uchylenie zaskarżonego wyroku wobec ww. oskarżonego i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Poznaniu,

ewentualnie :

2.  zmianę zaskarżonego wyroku i jego zmianę poprzez wymierzenie
w zakresie dot. przyjętym przy zastosowaniu podstawy prawnej
z art.60 § 2 kk i wymierzenie :

a)  za czyn opisany w pkt 8 kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b)  za czyn opisany w pkt 10 kary 4 miesięcy pozbawienia wolności,

c)  kary łącznej 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia(...).

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

odnośnie K. F.

☒ niezasadny

odnośnie R. F.

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek odnośnie oskarżonego R. F. (1) okazał się bezzasadny z uwagi na fakt, że zarzuty apelacji okazały się chybione.

Wniosek odnośnie oskarżonego K. F. (1) okazał się częściowo zasadny w zakresie złagodzenia kary łącznej. Jest to efekt złagodzenia kary jednostkowej za czyn opisany w pkt 5. Przyczyną złagodzenia było naprawienie szkody w całości. Z uwagi na brak zarzutu w tym zakresie złagodzenie kary jednostkowej nastąpiło na podstawie art.440 kpk.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Na podstawie art.440 kpk uwzględniono naprawienie szkody na rzecz (...) sp. z o.o. w całości. Okoliczność ta wpłynęła na złagodzenie kary pozbawienia wolności za czyn z art.278 § 5 kk w zw. z art.64 § 1 kk.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1pkt 1-4, 8-14 wyroku Sądu Okręgowego

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty w tym zakresie okazały się chybione. Brak było też okoliczności pozwalających na zmianę lub uchylenie orzeczenia z urzędu.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1pkt 5, 6, 7 wyroku Sądu Okręgowego dot. K. F. (1) :

a)  w pkt 5 obniża wymierzoną oskarżonemu karę do 4 ( czterech ) miesięcy pozbawienia wolności,

b)  w pkt 6 uchyla obowiązek naprawienia szkody na rzecz (...) sp. z o.o.,

c)  w pkt 7 obniża wymierzoną oskarżonemu karę łączną do 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach zmiany

Jest to efekt złagodzenia kary jednostkowej za czyn opisany w pkt 5. Przyczyną złagodzenia było naprawienie szkody w całości. Z tego powodu obniżono karę jednostkową pozbawienia wolności w pkt 5, karę łączną pozbawienia wolności w pkt 7 oraz uchylono zbędne w tej sytuacji orzeczenie o obowiązku naprawienia szkody zawarte w pkt 6.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

Na podstawie art.624 § 1 kpk zwolniono oskarżonych z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. Aktualna sytuacja oskarżonych powoduje, że uiszczenie tych kosztów byłoby zbyt uciążliwe dla ww.

7.  PODPIS

M. Ś. U. D. P. G.