Warszawa, dnia 19 stycznia 2023 r.
Sygn. akt VI Ka 227/22
1
2WYROK
2.1W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
3Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący:SSO Ludmiła Tułaczko
protokolant: protokolant sądowy stażysta Aneta Dygas
4przy udziale prokuratora Marii Jaskuły
po rozpoznaniu dnia 19 stycznia 2023 r.
5sprawy A. C. syna T. i E., ur. (...) w J.
6oskarżonego o przestępstwo z art. 180a kk
7na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
8od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie
9z dnia 16 grudnia 2021 r. sygn. akt IV K 430/21
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowy Rejonowemu dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 227/22 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 16 grudnia 2021r. sygn. IVK 430/21. |
||||||||||||||||||||
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☐ obrońca |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
0.11.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
0.12.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
2.1.1.1. |
A. C. |
W dniu 8 kwietnia 2021r. prowadził samochód osobowy w na drodze publicznej jadąc Trasą S. w W.. |
Zeznania świadka policjanta D. M. |
2-3 |
||||||||||||||||
2.1.1.2. |
j.w. |
W dniu 10 września 2009r. została wydana decyzja o cofnięciu oskarżonemu uprawnienia kategorii B do prowadzenia pojazdów mechanicznych . |
Odpis decyzji z dnia |
12 |
||||||||||||||||
2.1.1.3. |
j.w. |
Decyzji tej oskarżony nie odebrał z poczty. |
Koperta z awizo |
13 |
||||||||||||||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
2.1.2.1. |
j.w. |
Świadomość oskarżonego - czy wiedział o tym, że w dniu 10 września 2009r . została wydana decyzja o cofnięciu uprawnienia kategorii B do prowadzenia pojazdów mechanicznych. |
Wyjaśnienia oskarżonego |
28 |
||||||||||||||||
0.12.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
Prowadzenie pojazdu pomimo braku uprawnień |
Zeznania policjanta są wiarygodne gdyż znajdują potwierdzenie w protokole zatrzymania oskarżonego. Oskarżony nie kwestionował okoliczności zatrzymania, którego powodem było znaczne przekroczenie przez niego prędkości administracyjnie dopuszczalnej. |
||||||||||||||||||
2.1.1.2. |
Decyzja o pozbawieniu uprawnień do prowadzenia pojazdu |
Oskarżony w dniu 8 kwietnia 2021r. prowadził samochód bez uprawnień gdyż w dniu 10 września 2009r. została wydana decyzja o cofnięciu uprawnienia kategorii B w trybie natychmiastowym. Powodem wydania tej decyzji było to, że oskarżony nie poddał się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji, na które skierowano go w dniu 5 maja 2009r. |
||||||||||||||||||
2.1.1.3. |
Koperta z decyzją |
Przesyłka pocztowa nie została podjęta z poczty przez oskarżonego pomimo podwójnej awizacji. |
||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
Wyjaśnienia oskarżonego |
Wyjaśnienia oskarżonego, z których wynika, że nie miał świadomości tego, że została w dniu 10 września 2009r. podjęta decyzja o cofnięciu uprawnienia kategorii B do prowadzenia pojazdów. Decyzja nie została mu doręczona, co znajduje potwierdzenie w dokumentacji nadesłanej przez Prezydenta (...) W.. Oskarżony nie wiedział o tym, że taka decyzja została wydana. Tak więc w dniu kontroli drogowej - 8 kwietnia 2021r. prowadził samochód osobowy po drodze publicznej nie mając do tego uprawnień. |
||||||||||||||||||
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
3.1. |
Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na niesłusznym uznaniu, że zachodzą przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania przeciwko A. C. w sytuacji gdy, w.w. przesłanki przemawiają za wydaniem wobec oskarżonego wyroku skazującego; |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zarzut jest zasadny bowiem należy zgodzić się z prokuratorem, że nie zachodzą przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania. Jednak powyższy wniosek wynika z innych okoliczności, niż wskazane w uzasadnieniu złożonej apelacji. Braku przesłanek do warunkowego umorzenia postępowania karnego wobec oskarżonego należy upatrywać w zawartym w treści art. 66 § 1 k.k. wymogu, aby okoliczności popełnienia czynu nie budziły wątpliwości. Natomiast nagminność popełniania przestępstw określonej kategorii nie stanowi okoliczności uwzględnianej, zgodnie z art. 115 § 2 k.k. przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu, od której to oceny zależy dopuszczalność warunkowego umorzenia postępowania karnego, na co niezasadnie w apelacji powołuje się skarżący. Wątpliwości wykluczające możliwość warunkowego umorzenia postępowania dotyczą świadomości oskarżonego o tym, że została w dniu 10 września 2009r. wydana decyzja o cofnięciu uprawnienia kategorii B do prowadzenia pojazdów. Przestępstwo z art. 180 a k.k. jest przestępstwem umyślnym a można je popełnić zarówno w zamiarze bezpośrednim jak i ewentualnym. Sąd I instancji ustalił, że oskarżony w dniu 8 kwietnia 2021r . godził się na prowadzenie samochodu pomimo cofnięcia uprawnienia kategorii B gdyż widział o tym, że przekroczył dopuszczalną liczbę punków karnych a nie zgłosił się na egzamin sprawdzający jego kwalifikacje. Jednak ten tok rozumowania nie uwzględnia faktu, iż decyzji z dnia 10 września 2009r. oskarżony nie odebrał z poczty a więc nie zapoznał się z jej treścią. Także w 2010r. był kontrolowany przez policjantów i nie został mu postawiony zarzut prowadzenia samochodu bez uprawnień. Co więcej ta kontrola, która miała miejsce już po wydaniu decyzji o cofnięciu oskarżonemu uprawnień do prowadzenia pojazdów mogła go upewnić w przekonaniu, że nie został pozbawiony uprawnień kierowcy. (k-17) W tej sytuacji należy rozważyć czy zachowanie oskarżonego wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 94 § 1 k.w. Sąd odwoławczy powołuje się na następujący pogląd prawny: „Zasadniczo osoba prowadząca pojazd mechaniczny za wykroczenie z art. 94 § 1 k.w. będzie odpowiadała wyłącznie wtedy, gdy nigdy nie posiadała uprawnień do kierowania pojazdami albo co prawda posiadała w przeszłości owe uprawnienia i zostały jej one cofnięte, ale działa nieumyślnie. Natomiast osoba, która prowadzi pojazd mechaniczny mimo cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami i czyni to umyślnie, będzie odpowiadała za przestępstwo z art. 180a (zob. wyrok SN z 17.01.2019 r., IV KK 60/18, LEX nr 2619303).” Sąd odwoławczy nie miał możliwości dokonania ustaleń faktycznych na niekorzyść oskarżonego gdyż zaskarżony wyrok został wydany na posiedzeniu. Z tych powodów uchylił zaskarżony wyrok przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
1.o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 15 zł; 2.orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na jeden rok; 3.zasądzenie kosztów. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
Wniosek jest niezasadny. Sąd odwoławczy powołuje się na pogląd prawny zawarty w Komentarzu pod red. sędziego Dariusza Świeckiego. „ Powstaje wątpliwość, czy dopuszczalność skazania w instancji odwoławczej odnosi się także do sytuacji, gdy wyrok warunkowo umarzający postępowanie został wydany na posiedzeniu, a więc bez przeprowadzenia postępowania dowodowego. Wykładnia systemowa prowadzi do stwierdzenia, że dopuszczalność rozpoznania sprawy co do istoty na posiedzeniu i wydanie w tym trybie wyroku skazującego zostały ściśle określone w ustawie. Jeżeli zatem w takim szczególnym trybie nie wydano wyroku skazującego, tylko rozpoznano sprawę w innym szczególnym trybie, tu warunkowego umorzenia postępowania, to także sąd odwoławczy, rozpoznając apelację, nie może skazać oskarżonego. Należy bowiem zauważyć, że skazanie po raz pierwszy w instancji odwoławczej wiąże się z rozpoznaniem sprawy na rozprawie, a nie na posiedzeniu. W konsekwencji należy przyjąć, że w omawianym tu układzie procesowym zachodzi podstawa do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, o której mowa w art. 437 § 2 in fine, tj. konieczność przeprowadzenia na rozprawie przewodu sądowego nie tylko na nowo, ale w ogóle, co jest wymagane do skazania, chyba że sąd orzeka w trybie konsensualnym albo w trybie nakazowym, co tu nie miało miejsca.” W tej sytuacji należało zaskarżony wyrok uchylić przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.0.11. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
Konieczność przeprowadzenia przewodu sądowego w całości wynika z potrzeby przeanalizowania czy czyn oskarżonego stanowi wykroczenie z art. 94 § 1 k.w. W wypadku uznania, iż czyn stanowi wykroczenie sąd I instancji powinien mieć na uwadze trzyletni termin przedawnienia wykroczeń. Dokonanie własnych ustaleń na niekorzyść oskarżonego przez sąd odwoławczy było wyłączone z uwagi na to, że zaskarżony wyrok zapadł na posiedzeniu. (k- 65) |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
Należy wyznaczyć rozprawę i rozważyć czy czyn oskarżonego stanowi wykroczenie z art. 94 § 1 k.w. a także sąd I instancji powinien mieć na uwadze trzyletni okres przedawnienia wykroczeń w wypadku ustalenia, że oskarżony popełnił wykroczenie. |
||||||||||||||||||||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||
załącznik Nr 1
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
prokurator |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Wina i kara |
|||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
0.11.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |