Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 70/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

A. C. (1),

A. S. (1), A. T. (1)

M. O. (1), A. C. (1),

A. S. (1), A. T. (1)

A. T. (1)

A. C. (1)

A. S. (1)

M. O. (1)

A. C. (2)

M. K. (1)

I Od bliżej nieustalonego czasu, nie później niż od połowy 2017 roku do 20 listopada 2018 roku w K., w W., w K. i na terenie innych miejscowości woj. (...), (...), (...) i innych w Rzeczpospolitej Polskiej, jak również w H., A. i okolicach E., na terenie Królestwa Holandii, wspólnie z A. C. (2) i innymi nieustalonymi osobami, w zakresie których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej, którą założył i kierował A. C. (2), o niezmiennym składzie osobowym, która miała uprzednio określony sposób działania, komunikowania się oraz przestępczego rozliczania finansowego i połączona była wspólnym celem, którym było popełnianie umyślnych przestępstw, polegających na wewnątrzwspólnotowym nabyciu z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczpospolitej Polskiej, wbrew przepisom ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, MDMA - ekstazy oraz kokainy, a także środka odurzającego w postaci marihuany, w znacznych ilościach oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w ten sposób, że w ramach założonego planu działania, zakładającego podział ról i korzyści uzyskanych z przestępstw, A. C. (2) finansował nabycie i nabywał od nieustalonej osoby na terenie Królestwa Holandii substancję psychotropową w postaci amfetaminy i MDMA - ekstazy oraz kokainy, a także środka odurzającego w postaci marihuany w znacznych ilościach, organizował i zlecał przemieszczenie z terytorium Królestwa Holandii na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej amfetaminy, marihuany, MDMA i kokainy w znacznych ilościach, ukrytej w ciężarowych pojazdach mechanicznych, których kierowcą był A. S. (1) i inne nieustalone osoby, natomiast A. C. (1) i A. T. (1) finansowali nabycie w/wskazanych środków odurzających i substancji psychotropowych, organizowali ich przewóz na terenie Rzeczpospolitej Polskiej pojazdami osobowymi, których byli kierowcami i organizowali ich dalszą dystrybucję, a ponadto działając wspólnie w opisanej, zorganizowanej grupie przestępczej, którą założył i kierował A. C. (2), popełniali przestępstwa związane z przyjmowaniem, posiadaniem, przekazywaniem oraz wywozem za granicę pieniędzy w walucie polskiej, brytyjskiej i euro, stanowiących korzyści majątkowe z obrotu substancjami psychotropowymi i środkami odurzającymi, a także podejmowali inne czynności, udaremniające lub znacznie utrudniające stwierdzenie przestępnego pochodzenia wspomnianych pieniędzy, miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie lub orzeczenie przepadku – tj. czyn z art. 258 § 1 kk,

II. Od bliżej nieustalonego czasu, nie później niż od połowy 2017 roku do dnia 20 listopada 2018 roku w K., w W., w K., na terenie woj. (...), (...), (...) i innych w Rzeczpospolitej Polskiej, jak również w H., A. i okolicach E., na terenie Królestwa Holandii, wspólnie i w porozumieniu oraz z A. C. (2), i innymi nieustalonymi osobami, w tym kierowcami samochodów ciężarowych, w zakresie których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, brali udział w wewnątrzwspólnotowym nabyciu z Królestwa Holandii do Rzeczpospolitej Polskiej znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 18 kg o wartości 5.500,00 zł za 1 kilogram, znacznej ilości środków odurzających w postaci marihuany w ilości nie mniejszej niż 4 kg o wartości 22.000,00 zł za jeden kilogram, a także tabletek ekstazy w ilości nie mniejszej 5.000,00 sztuk o wartości nie mniej niż 4 zł za sztukę, oraz 100 gram kokainy o wartości czarnorynkowej co najmniej 250 zł za 1 gram, w ten sposób, że po podziale ról przez A. C. (2) i telefonicznym oraz za pośrednictwem komunikatorów internetowych uzgodnieniu szczegółów z pośrednikiem oraz końcowym odbiorcą zamówienia tj. A. C. (1) oraz innymi końcowymi odbiorcami tj. A. T. (1) i innymi nieustalonymi osobami oraz przewoźnikiem A. S. (1) oraz innymi dotychczas nieustalonymi:

- w 2017 A. S. (1) odebrał przekazaną mu w okolicach E. przez A. C. (2), paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 1 kg, celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej która została odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...), a następnie przewieziona przez niego samochodem osobowym do K. woj. (...),

- na początku 2018 roku A. S. (1) odebrał przekazaną mu w okolicach E. przez A. C. (2), paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 2 kg oraz środek odurzający w postaci marihuany o wadze 1 kg, celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej, która została odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...), a następnie przewieziona przez niego samochodem osobowym do K. woj. (...), z której to paczki A. C. (1) przekazał na polecenie A. C. (2) w K. substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 1 kg A. T. (1), a następnie w późniejszym czasie środek odurzający w postaci marihuany w ilości 1 kg A. T. (1),

- w pierwszej połowie 2018 roku A. S. (1) odebrał przekazaną mu w okolicach E. przez A. C. (2), paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 5 kg oraz środek odurzający w postaci marihuany o wadze 1 kg, celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej, która została odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...), a następnie przewieziona przez niego samochodem osobowym do K. woj. (...), z której to paczki A. C. (1) przekazał na polecenie A. C. (2) w K. środek odurzający w postaci 1 kg marihuany A. T., przewiezioną przez niego do W. woj. (...),

- latem 2018 roku A. S. (1) odebrał przekazaną mu w okolicach E. przez A. C. (2), paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci tabletek ekstazy w ilości 5.000 sztuk, celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej, która została odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...), a następnie przewieziona przez niego samochodem osobowym do K. woj. (...),

- na przełomie października i listopada 2018 roku A. S. (1) odebrał przekazaną mu w okolicach E. przez A. C. (2), paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 10 kg oraz środek odurzający w postaci marihuany o wadze 2 kg, celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej, która została odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...), a następnie przewieziona przez niego samochodem osobowym do K. woj. (...), z której to paczki A. C. (1) przekazał na polecenie A. C. (2) substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 2 kg A. T. (1), a następnie 1 kg marihuany A. T.,

- co najmniej jeden raz w tym okresie nieustalony mężczyzna z okolic B. w powiecie (...) odebrał przekazaną mu w okolicach E. przez A. C. (2), paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci 100 gram kokainy, celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej która została odebrana przez A. C. (1) w B. woj. (...), a następnie przewieziona samochodem osobowym do K. woj. (...),

- a ponadto latem 2018 roku w K. woj. (...) A. C. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z A. C. (2), M. K. (1) ps. (...), i innymi nieustalonymi osobami, wobec których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, wziął udział w usiłowaniu dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczpospolitej Polski znacznych ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości 26 kg o wartości 4.000,00 zł za 1 kilogram, znacznej ilości środków odurzających w postaci marihuany w ilości 6 kg o wartości 21.500,00 zł za jeden kilogram, w ten sposób, że po ustaleniu szczegółów transakcji z A. C. (2), oraz podziału ról, M. K. (1) przekazał mu pod budynkiem marketu (...) w M. A. C. (1) kwotę 233.000,00 zł w reklamówce, którą wrzucił do samochodu A. C. (1) przez okno swojego samochodu i odjechał, a następnie A. C. (1) wymienił w kantorze wskazaną kwotę na wartości dewizowe euro i przekazał A. S. (1), po czym M. K. (1) kontaktował się z A. C. (1) i ustalał, kiedy dostawa zostanie zrealizowana, lecz zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na fakt, iż dokonano zatrzymania A. C. (2) w Holandii w związku z rozesłanym za nim Europejskim Nakazem Aresztowania, czyniąc sobie z tego przestępstwa stałe źródło dochodu, przy czym osiągnął korzyść majątkową w wysokości nie mniejszej niż: 232.000,00 złotych z którego to przestępstwa A. C. (1), A. S. (1) oraz A. T. (1) uczynili z tego przestępstwa sobie stałe źródło, osiągając w przypadku A. C. (1) korzyść majątkową nie mniejszą niż 4.000,00 złotych oraz w przypadku A. S. (1) korzyść majątkową każdorazowo w wysokości od 200 euro i 400 euro, łącznie nie mniej niż 1.000,00 euro, a A. T. (1) w nieustalonej wysokości- tj. o przestępstwo z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 § 1 kk. w zw. z art. 65 § 1 k.k. a wobec A. C. (1) o czyn z art. 13 § 1 kk. w zw. z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) i z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 11 § 2 kk. w zw. z art. 12 § 1 kk. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

III. od bliżej nieustalonego czasu, nie później niż od połowy 2017 roku do dnia 20 listopada 2018 roku w K., w W., w K., na terenie woj. (...), (...), (...) i innych w Rzeczpospolitej Polskiej, jak również w H., A. i okolicach E., na terenie Królestwa Holandii, w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z A. C. (2) i innymi nieustalonymi osobami, w tym kierowcami samochodów ciężarowych, w zakresie których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, przyjmowali, posiadali, przekazywali w Królestwie Holandii jak i w Rzeczpospolitej Polskiej oraz wywozili za granicę, pieniądze w walucie polskiej, brytyjskiej i euro, stanowiące korzyści majątkowe z obrotu substancjami psychotropowymi i środkami odurzającymi, a także podejmowali inne czynności, udaremniające lub znacznie utrudniające stwierdzenie przestępnego pochodzenia wspomnianych pieniędzy, miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie lub orzeczenie przepadku w ten sposób, że po podziale ról i uzgodnieniu szczegółów przestępnego działania: pomiędzy A. C. (2), a A. C. (1) działającym jako pośrednik w wymianie waluty funty brytyjskie na euro, a także pomiędzy A. C. (2) i A. C. (1), A. T. (1) oraz innymi osobami, działającymi jako zamawiający środki odurzające i substancje psychotropowe, dokonywali przekazania za pośrednictwem A. S. (1) i innych przewoźników środków finansowych - funtów brytyjskich ze sprzedaży w Wielkiej Brytanii środków psychoaktywnych, nadanych z Królestwa Holandii przez A. C. (2), celem wywozu ich za granicę do Rzeczpospolitej Polskiej, a następnie na polecenie A. C. (2), A. C. (1) dokonywał ich przewalutowania w kantorach wymiany walut na terenie K. na wartości dewizowe w postaci euro, jak również na polecenie A. C. (2), A. C. (1) pośredniczył w przekazaniu środków finansowych w walucie polskiej od A. T. (1) i innych osób za wewnątrzwspólnotowe nabycia środków psychoaktywnych, które to środki finansowe wymieniał w kantorach na walutę euro, po czym na polecenie A. C. (2), A. C. (1) przekazywał euro A. S. (1), jednorazowo M. O. (1) i innym dotychczas nieustalonym osobom, celem wywiezienia z Rzeczypospolitej Polski do Królestwa Holandii, gdzie odbierane były przez A. C. (2), przy czym:

- co najmniej raz, latem 2018 roku A. C. (1) przyjął w K. od A. S. (1) pieniądze walucie funty brytyjskie w kwocie około 300.000,00 zł przekazane przez A. C. (2) w Królestwie Holandii, celem przewalutowania ich w kantorze w K. na euro, a następnie przekazał euro tej wartości A. S. (1) celem wywiezienia z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania ich A. C. (2),

- co najmniej raz, latem 2018 roku A. C. (1) przyjął w Ł. na stacji paliw od nieustalonej osoby – kierowcy samochodu ciężarowego - pieniądze walucie funty brytyjskie w kwocie około 300.000,00 zł, przekazane przez A. C. (2) w Królestwie Holandii, celem przewalutowania ich w kantorze w K. na euro, a następnie przekazał euro tej wartości A. S. (1) celem wywiezienia z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania ich A. C. (2),

- co najmniej jeden raz A. C. (1) przekazał w ten sposób M. O. (1), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 20.000,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi celem wywiezienia ich z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania A. C. (2),

- co najmniej jeden raz A. C. (1) przekazał w ten sposób A. S. (1), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 18.000,00 zł, pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi celem wywiezienia ich z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania A. C. (2), przy czym pieniądze te pochodziły i zostały przekazane A. C. (1) przez P. K. (1) ps. (...) O.” wobec którego materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postepowania,

- co najmniej jeden raz A. C. (1) przekazał w ten sposób A. S. (1), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 5.000,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi celem wywiezienia ich z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania A. C. (2), przy czym pieniądze te pochodziły i zostały przekazane A. C. (1) przez P. K. (1) ps. (...) O.”, wobec którego materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania,

- co najmniej jeden raz A. C. (1) przekazał w ten sposób A. S. (1), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 40.600,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi celem wywiezienia ich z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania A. C. (2), przy czym pieniądze te pochodziły i zostały przekazane A. C. (1) przez A. T. (1) o pseudonimie (...),

- co najmniej jeden raz A. C. (1) przekazał w ten sposób A. S. (1), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 233.000,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi celem wywiezienia ich z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania A. C. (2), przy czym pieniądze te pochodziły i zostały przekazane A. C. (1) przez M. K. (1), wobec którego materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postepowania, które to czynności udaremniły stwierdzenie przestępnego pochodzenia tych środków, miejsca umieszczenia, wykrycia, zajęcia i orzeczenia przepadku środków finansowych równowartości nie mniej niż 1.116.600,00 zł w odniesieniu do A. C., nie mniej niż 896.600,00 zł w odniesieniu do A. S., nie mniej niż 40.600,00 zł w odniesieniu do A. T. i nie mniejszej niż. 20.000,00 zł w odniesieniu do M. O. (1), z którego to przestępstwa uczynili sobie, z wyłączeniem M. O. (1), stałe źródło dochodu, A. C. (1) uzyskując łącznie korzyść majątkową co najmniej 4.000,00 zł, A. S. (1) uzyskując każdorazowo korzyść majątkową w wysokości od 200 euro do 400 euro, łącznie nie mniej niż 1.200,00 euro, z kolei A. T. (1) i M. O. (1) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez inne osoby –

tj.czyn art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., a w odniesieniu do M. O. (1) o czyn z art. 299 § 5 k.k.

IV.( w miejsce zarzucanego mu w punkcie IV oskarżenia czynu ):

w okresie od początku 2018 roku do 20 listopada 2018r. w K. woj. (...) i innych miejscowościach, działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej razem z A. C. (2), A. C. (1) i A. S. (1) oraz nieustalonymi osobami, wobec których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, uczestniczył w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających – w szczególności przyjął od A. C. (1) przekazaną na polecenie A. C. (2) znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w łącznej ilości co najmniej 3 kg, o wartości co najmniej 5.500,00 zł za 1 kilogram oraz znaczne ilości środka odurzającego w postaci marihuany w łącznej ilości co najmniej 3 kg, o wartości ok. 24.000,00 zł za jeden kilogram celem dalszej dystrybucji innym osobom -z czego uczynił sobie stałe źródło dochodu, uzyskując korzyść majątkową w wysokości nie mniejszej niż 88.500,00 zł - to czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

V. (w miejsce zarzucanych mu w punktach IV i VI oskarżenia czynów), W okresie od połowy 2017 r. do 20 listopada 2018 r. w K. woj. (...) i innych miejscowościach, działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej razem z A. C. (2) i innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami, wobec których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, uczestniczył w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających -amfetaminy w ilości co najmniej 18 kg, marihuany w ilości co najmniej 4 kg, a także tabletek ekstazy w ilości co najmniej 5.756 sztuk i 100 gram kokainy w ten sposób, że:

- w okresie od początku 2018 roku do listopada 2018 roku na polecenie A. C. (2) przekazał A. T. (1) znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w łącznej ilości co najmniej 3 kg o wartości co najmniej 5.500,00 zł za 1 kilogram oraz znaczne ilości środka odurzającego w postaci marihuany w łącznej ilości co najmniej 3 kg, o wartości ok. 24.000,00 zł za jeden kilogram celem dalszej dystrybucji innym osobom,

- w dniu 27 października 2018 roku na polecenie A. C. (2) przekazał substancję psychotropową w postaci kokainy w ilości 20 gram P. K. (1),

- w 2018 roku przekazał M. F. (1) ps. (...), wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy co najmniej 1 kg za łączną kwotę 2.000,00 euro, celem dalszej odsprzedaży innym osobom,

- w okresie od początku 2018 roku do listopada 2018 roku przekazał M. D. (1) , wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w łącznej ilości co najmniej 2 kg, licząc co najmniej 6,50 złotych za 1 gram amfetaminy oraz znaczne ilości środka odurzającego w postaci marihuany w łącznej ilości co najmniej 1 kg, celem dalszej dystrybucji innym osobom,

- w okresie od początku 2018 roku do listopada 2018 roku przekazał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej B. L. ps. (...), wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, znaczną ilość środka psychotropowego w postaci amfetaminy w łącznej ilości co najmniej 1 kg oraz znaczne ilości substancji odurzającej w postaci marihuany w łącznej ilości co najmniej 0,5 kg, a także substancję psychotropową w postaci tabletek ekstazy łącznie co najmniej 100 sztuk po co najmniej 5 zł za 1 sztukę, celem dalszej dystrybucji innym osobom,

- w listopadzie 2018 roku w K. przekazał M. K. (2) ps. (...), wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, środki psychotropowe w postaci amfetaminy o łącznej ilości co najmniej 200 gram za cenę łącznie 2.000 złotych, celem dalszej odsprzedaży innym osobom,

- w 2018 roku udzielił co najmniej dwukrotnie Z. D. ps. (...), wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, na własne potrzeby substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej ilości co najmniej 50 gram, za cenę co najmniej 1.000 złotych łącznie,

- w 2018 roku udzielił w celu osiągnięcia korzyści majątkowej P. G. (1) ps. (...) wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, na własne potrzeby oraz w celu dalszej dystrybucji innym osobom, substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze ok. 0,5 kg za cenę co najmniej 10 złotych za 1 gram, a także środek odurzający w postaci marihuany w łącznej wadze 50 gram po cenie co najmniej 26 zł za 1 gram,

- przez 2018 rok wielokrotnie, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej S. B. ps. (...) wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, udzielił na własne potrzeby oraz w celu dalszej dystrybucji innym osobom, substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 650 gram za cenę co najmniej 12 złotych za 1 gram,

- w 2018 roku udzielił w celu osiągnięcia korzyści majątkowej P. K. (2) ps. (...), wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, na własne potrzeby substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze 300 gram za cenę co najmniej 15 złotych za 1 gram,

- w 2018 roku udzielił w celu osiągnięcia korzyści majątkowej J. P. ps. (...), wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, na własne potrzeby substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze 100 gram za cenę co najmniej 8 złotych za 1 gram,

- w 2018 roku co najmniej 4 razy udzielił w celu osiągnięcia korzyści majątkowej R. J. ps. (...) wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, na własne potrzeby substancję psychotropową w postaci kokainy o łącznej wadze 50 gram za cenę co najmniej 250 złotych za 1 gram,

- w 2018 roku co najmniej 3 razy udzielił w celu osiągnięcia korzyści majątkowej M. O. (1) ps. (...) na własne potrzeby substancję psychotropową w postaci kokainy w ilości 1 grama, za cenę co najmniej 200 złotych za 1 gram,

- w listopadzie 2018 roku w K. udzielił D. F. (1) ps. (...), wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, na własne potrzeby substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 20 gram,

- w kwietniu 2018 roku w K., udzielił kilkukrotnie K. N. (1), wobec którego wyłączono materiał do odrębnego postępowania, na własne potrzeby substancję psychotropową w postaci amfetaminy w łącznej ilości 3 gram w porcjach po 1 gram,

- oraz przekazał innym nieustalonym dotychczas osobom substancje psychotropowe i środki odurzające ze świadomością, iż zostaną one redystrybuowane, przy czym w związku z prowadzoną działalnością w okresie od września 2018 roku do 21.11.2018 roku w B. i w K. woj. (...) w garażu przy ul. (...) oraz w garażu przy ul. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przechowywał znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 613,48 grama netto, z którego możliwym było przygotowanie od 8.309 do 33.238 efektywnie działających dawek, a także znaczną ilość substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o wadze 3.270,58 grama netto, z której możliwym było przygotowanie 24.722 efektywnie działających dawek oraz (...) ekstazy – w ilości 5.756 sztuk o łącznej wadze 1.968,33 grama netto , z której możliwym było przygotowanie 5.709 efektywnie działających dawek,

z czego uczynił sobie stałe źródło dochodu, uzyskując korzyść majątkową w łącznej wysokości nie mniejszej niż 103.400,00 zł, tj. przestępstwa z art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani, art. 58 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani i 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2kk i art. 12 § 1 kk w. zw. z art. 65 § 1 kk i za to, na podstawie art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani w zw. z art. 11§ 3 kk,

VI. w okresie od co najmniej listopada 2017 roku do dnia 20 listopada 2018 roku w K. woj. (...) bez wymaganego prawem pozwolenia nabył od swojego kuzyna M. F. (1), wobec którego wyłączono materiał dowodowy do odrębnego postępowania, a następnie posiadał amunicję myśliwską kaliber 8x 57JS mm w ilości 57 sztuk naboi, przechowując je w miejscu swojego zamieszkania – tj. o czyn z art. 263 § 2 kk,

VII. w dniu 28 maja 2019 roku w D. woj. (...) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał dwie dawki substancji psychotropowej (...) ekstazy w zakręconej probówce długości 5,5 cm – tj. czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.),

VIII. w kwietniu 2019 K. woj. (...) oraz na terenie Królestwa Holandii, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i porozumieniu z mężczyzną o imieniu A., przebywającym na terenie Holandii brał udział w wewnątrzwspólnotowym nabyciu z Holandii do Polski nieustalonych ilości substancji psychotropowej w postaci kokainy, w ten sposób, że zorganizował i finansował nabycie tej substancji w ilości co najmniej 3 gram z terenu Holandii od mężczyzny o imieniu A. kontaktując się z nim na numer telefony + (...), celem przywiezienia jej do Polski i przekazania nieustalonej osobie tj. przestępstwo z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.)

IX. w dniu 4 czerwca 2019 roku w K. woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy w stężeniu 8,4 % z domieszką kofeiny o wadze 1,05 grama netto, z której możliwe było przygotowanie około 9 efektywnie działających dawek oraz kokainę o wadze 0,16 grama netto w stężeniu 4,4 %, z której można było przygotować ½ efektywnie działającej dawki - tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.)

X. w 2018 roku w K. woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał substancję psychotropową w postaci 1 gram kokainy, którą nabył od A. C. (1) za 200 złotych za gram - tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.)

XI. w 2018 roku w K. woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał substancję psychotropową w postaci 1 gram kokainy, którą nabył od A. C. (1) za 200 złotych za gram - tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.)

XII. w 2018 roku w K. woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał substancję psychotropową w postaci 1 gram kokainy, którą nabył od A. C. (1) za 200 złotych za gram - tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.)

XIII. od bliżej nieustalonego dnia, nie później niż od połowy 2017 roku do dnia 20 listopada 2018 roku w H., A. i okolicach E., zakładał i kierował działającą na terenie Królestwa Holandii, Królestwa W. Brytanii i Rzeczpospolitej Polskiej, w K. oraz innych miejscowościach na terenie woj. (...) i (...), zorganizowaną grupą przestępczą o niezmiennym składzie osobowym, w skład której wchodzili A. C. (1), A. S. (1), A. T. (1) i inne nieustalone dotąd osoby, wobec których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, która miała uprzednio określony sposób działania, komunikowania się oraz przestępczego rozliczania finansowego i połączona była wspólnym celem, którym było popełnianie umyślnych przestępstw polegających na wewnątrzwspólnotowym nabyciu z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczpospolitej Polskiej oraz Królestwa Holandii do Królestwa Wielkiej Brytanii, wbrew przepisom ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, (...) ekstazy oraz kokainy, a także środka odurzającego w postaci marihuany w znacznych ilościach oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w ten sposób, że A. C. (2) w ramach założonego planu działania, zakładającego podział ról i korzyści uzyskanych z przestępstw, finansował nabycie i nabywał od nieustalonej osoby na terenie Królestwa Holandii substancję psychotropową w postaci amfetaminy, (...) znacznych ilościach, organizował i zlecał przemieszczenie z terytorium Królestwa Holandii na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz na terytorium Królestwa Wielkiej Brytanii, amfetaminy, marihuany, (...) i kokainy znacznych ilościach ukrytej w ciężarowych pojazdach mechanicznych, których kierowcą był A. S. (1) i inne nieustalone osoby, celem przekazania tych środków odbiorcom to jest A. C. (1), A. T. (1) i innym nieustalonym osobom, którzy przewozili je na terenie kraju samochodami osobowymi, których byli kierowcami i organizowali dalszy zbyt, a ponadto kierował popełnianiem przestępstw związanych z przyjmowaniem, posiadaniem, przekazywaniem, wywozem za granicę środków finansowych w walucie polskiej, euro i funtów brytyjskich, a także podejmowaniem innych czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie lub orzeczenie przepadku - tj. czyn z art. 258 § 3 kk,

XIV. od bliżej nieustalonego dnia, nie później niż od połowy 2017 roku do dnia 20 listopada 2018 roku w H., A. i okolicach E., na terenie Królestwa Holandii oraz Królestwa Wielkiej Brytanii i Rzeczpospolitej Polskiej, w K. oraz innych miejscowościach na terenie woj. (...) i (...), działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, razem z A. C. (1), A. S. (1), A. T. (1) i innymi nieustalonymi mężczyznami, wobec których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, brał udział w wewnątrzwspólnotowym nabyciu z Królestwa Holandii do Rzeczpospolitej Polskiej oraz z Królestwa Holandii do Królestwa Wielkiej Brytanii znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 18 kg o wartości 5.500,00 zł za l kilogram, znacznej ilości środków odurzających w postaci marihuany w ilości nie mniejszej niż 4 kg o wartości 22.000,00 zł za jeden kilogram, a także tabletek ekstazy w ilości nie mniejszej 5.000,00 sztuk o wartości nie mniej niż 4 zł za sztukę, oraz 100 gram kokainy o wartości czarnorynkowej co najmniej 250 zł za l gram, w ten sposób, że:

-: w 2017 przekazał A. S. (1) celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii do
Rzeczypospolitej Polskiej paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze l
kg, która została odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...),
-: na początku 2018 roku przekazał A. S. (1) celem przemieszczenia z terytorium Królestwa
Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci
amfetaminy o wadze 2 kg oraz środek odurzający w postaci marihuany o wadze l kg, która została
odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...),
-: w pierwszej połowie 2018 roku przekazał A. S. (1) celem przemieszczenia z terytorium
Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci
amfetaminy o wadze 5 kg oraz środek odurzający w postaci marihuany o wadze l kg, która została
odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...),
-: latem 2018 roku przekazał A. S. (1) celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii
do Rzeczypospolitej Polskiej paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci tabletek ekstazy w
ilości 5.000 sztuk, która została odebrana przez A. C. (1) w K. woj.
(...),
-: na przełomie października i listopada 2018 roku przekazał A. S. (1) celem przemieszczenia z
terytorium Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej paczkę zawierającą substancję
psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 10 kg oraz środek odurzający w postaci marihuany o
wadze 2 kg, która została odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...),
-: co najmniej jeden raz w tym okresie przekazał nieustalonemu mężczyźnie z okolic B. w powiecie
(...) celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej paczkę
zawierającą substancję psychotropową w postaci 100 gram kokainy, która została odebrana przez A.
C. w B. woj. (...),

- a ponadto latem 2018 roku w K. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z A. C. (1), M. K. (1) ps. (...), i innymi nieustalonymi osobami, wobec których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, wziął udział w usiłowaniu dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczpospolitej Polski znacznych ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości 26 kg o wartości 4.000,00 zł za l kilogram, znacznej ilości środków odurzających w postaci marihuany w ilości 6 kg o wartości 21.500,00 zł za jeden kilogram, w ten sposób, że po ustaleniu szczegółów transakcji z A. C. (2), oraz podziału ról, M. K. (1) przekazał pod budynkiem marketu (...) w M. A. C. (1) kwotę 233.000,00 zł w reklamówce, którą wrzucił do samochodu A. C. (1) przez okno swojego samochodu i odjechał, a następnie A. C. (1) wymienił w kantorze wskazaną kwotę na wartości dewizowe euro i przekazał A. S. (1), po czym M. K. (1) kontaktował się z A. C. (1) i ustalał, kiedy dostawa zostanie zrealizowana, lecz zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na fakt, iż dokonano zatrzymania A. C. (2) w Holandii w związku z rozesłanym za nim Europejskim Nakazem Aresztowania, czyniąc sobie z tych przestępstw stałe źródło dochodu, przy czym osiągnął korzyść majątkową w wysokości nie mniejszej niż: 465.000,00 złotych - tj. o przestępstwo z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, póz. 1485 z późn. zm.) i art. 13 § l kk w zw. z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, póz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § l kk. w zw. z art. 65 § l k.k.

XV. od bliżej nieustalonego dnia, nie później niż od połowy 2017 roku do dnia 20 listopada 2019 roku w E., na terenie Królestwa Holandii oraz Królestwa W. Brytanii i Rzeczpospolitej Polskiej, w K. oraz innych miejscowościach na terenie woj. (...) i (...), z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej razem z A. C. (1), A. S. (1), A. T. (1) i innymi nieustalonymi mężczyznami, wobec których materiał dowodowy wyłączono do odrębnego postępowania, przekazywał przez A. S. (1) i inne nieustalone osoby, pieniądze w walucie obcej to jest funty brytyjskie ze sprzedaży w Wielkiej Brytanii substancji psychoaktywnych, celem wywozu ich z Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej i przekazania A. C. (1), a następnie polecał A. C. (1) dokonanie wymiany funtów brytyjskich w kantorach wymiany walut na terenie K. na wartości dewizowe w postaci euro, po czym polecał A. C. (1) ich przekazanie A. S. (1), M. O. (1) i innym dotychczas nieustalonym osobom, celem wywiezienia z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii lub Republiki Federalnej Niemiec, gdzie sam odbierał te środki finansowe, przy czym:

- co najmniej raz, latem 2018 roku przekazał A. S. (1) pieniądze walucie funty brytyjskie w kwocie o równowartości około 300.000,00 zł celem przekazania ich A. C. (1) i przewalutowania ich w kantorze w K. na walutę euro, a następnie odebrał pieniądze w walucie euro tej wartości przywiezione mu przez A. S. (1) z Polski do Królestwa Holandii,

-: co najmniej raz latem 2018 roku przekazał nieustalonemu mężczyźnie - kierowcy samochodu
ciężarowego pieniądze w walucie funty brytyjskie w kwocie o wartości około 300.000,00 zł celem przekazania ich w Ł. na stacji paliw A. C. (1) i przewalutowania w kantorze w K. na euro, a następnie odebrał pieniądze w walucie euro tej wartości przywiezione mu przez A. S. (1) z Polski do Królestwa Holandii,
-: co najmniej jeden raz odebrał w ten sposób na terenie Królestwa Holandii od nieustalonego kierowcy z okolic B. powiat (...), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 200.000,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi, przekazane temu kierowcy w Polsce na terenie B. przez A. C. (1),

- co najmniej jeden raz odebrał w ten sposób na terenie Królestwa Holandii od A. S. (1), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 233.000,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi, przekazane temu kierowcy w Polsce na terenie K. woj. (...) przez A. C. (1),

- co najmniej jeden raz odebrał w ten sposób na terenie Królestwa Holandii od M. O. (1), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 20.000,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi, przekazane temu kierowcy w Polsce na terenie K. przez A. C. (1),

- co najmniej jeden raz odebrał w ten sposób na terenie Królestwa Holandii od A. S. (1), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 18.000,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi, przekazane temu kierowcy w Polsce na terenie K. woj. (...) przez A. C. (1), przy czym pieniądze te pochodziły i zostały przekazane A. C. (1) przez P. K. (1) o pseudonimie (...),

-: co najmniej jeden raz odebrał w ten sposób na terenie Królestwa Holandii od A. S. (1),
pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 5.000,00 zł pochodzące z korzyści
uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi, przekazane temu kierowcy w Polsce na terenie K. woj. (...) przez A. C. (1), przy czym pieniądze te pochodziły i zostały przekazane A. C. (1) przez P. K. (1) o pseudonimie (...),
-: co najmniej jeden raz odebrał w ten sposób na terenie Królestwa Holandii od A. S. (1), pieniądze w walucie euro, których równowartość stanowiła około 40.600,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi, przekazane temu kierowcy w Polsce na terenie K. woj. (...) przez A. C. (1), przy czym pieniądze te pochodziły i zostały przekazane A. C. (1) przez A. T. (1) (...), które to czynności udaremniły stwierdzenie przestępnego pochodzenia tych środków, miejsca umieszczenia, wykrycia, zajęcia i orzeczenia przepadku środków finansowych równowartości nie mniej niż 1.116.600,00 zł, uzyskując łącznie korzyść majątkową wartości nie mniejszej niż nie mniej niż 1.116.600,00 zł, co stanowi znaczną korzyść majątkową, czyniąc sobie z tego przestępstwa stałe źródło dochodu - tj. o czyn art. 299 § 5 i § 6 k.k. w zw. z art. 12 § l k.k. w zw. z art. 65 § l k.k.

XVI. w miejsce zarzucanych mu w punktach XVI i XVII oskarżenia czynów za winnego tego, że w okresie od początku 2018 r. do 20 listopada 2018 r. w E., na terenie Królestwa Holandii i Rzeczpospolitej Polskiej, w K. oraz innych miejscowościach na terenie woj. (...) i (...), działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, uczestniczył w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowych i środków odurzających w ten sposób, iż za pośrednictwem A. C. (1) przekazał A. T. (1) ps. (...) co najmniej 3 kg marihuany, co najmniej 3 kg amfetaminy oraz mężczyźnie o ps. (...) O." 20 gram kokainy celem dalszej dystrybucji z czego uczynił sobie stałe źródło dochodu i osiągnął korzyść majątkową w łącznej wysokości nie mniejszej niż 87.000,00 złotych - tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, póz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 § l kk. w zw. z art. 65 § l k.k i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § l k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 300 (trzysta) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 200 (dwieście) zł.,

XVII. latem 2018 roku w K. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. C. (2), A. C. (1), i inną nieustaloną osobą, wobec których
wyłączono materiał dowodowy do odrębnego postępowania, wbrew przepisom ustawy o
przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, brał udział w usiłowaniu dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczpospolitej Polski znacznych ilości środków psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości 26 kg o wartości 4.000,00 zł za l kilogram, znacznej ilości substancji odurzających w postaci marihuany w ilości 6 kg o wartości 21.500,00 zł za jeden kilogram, w ten sposób, że po ustaleniu szczegółów transakcji przez osobę A. C. (1) z A. C. (2) oraz podziału ról, M. K. (1) przekazał pod budynkiem marketu (...) w M. A. C. (1) kwotę 233.000,00 zł w reklamówce, którą wrzucił do samochodu A. C. (1) przez okno swojego samochodu i odjechał, a następnie kontaktował się z A. C. (1) i ustalał, kiedy dostawa zostanie zrealizowana, lecz zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na fakt, iż dokonano zatrzymania A. C. (2) w Holandii w związku z rozesłanym za nim Europejskim Nakazem Aresztowania, a w dniu 20.11.2018 roku zatrzymano w K. A. C. (1) - tj. czyn z art. 13 § l kk w zw. z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, póz. 1485 z późn. zm.)

XVIII. od nieustalonego czasu do dnia zatrzymania w dniu 18.10.1019 roku w K. woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej, w postaci amfetaminy o wadze 83.45 grama netto, z domieszką około 3,5 % kofeiny, z której to ilości można przygotować 292 dawki efektywnie działającej substancji psychotropowej amfetaminy

tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, póz. 1485 z późn. zm.)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. C. (2) (ps. (...)) od czerwca 2015r. był poszukiwany listem gończym do sprawy VDs 156/15 Prokuratury Okręgowej w Poznaniu, a następnie od 17 sierpnia 2015r. Europejskim Nakazem Aresztowania za przestępstwa narkotykowe (art. 55 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii).

W/w opuścił terytorium Polski i przebywał za granicą-w miejscowości H. w okolicach E. w Holandii. Znał to państwo albowiem uprzednio tam pracował, przebywali tam członkowie jego rodziny.

A. C. (2)- z większością oskarżonych utrzymywał kontakty towarzyskie od wielu lat, z A. C. (1) znali się od dzieciństwa.

A. C. (2) w przeszłości współpracował z A. T. (1) (ps M., B.) przy transakcjach narkotykowych. W pewnym momencie stracił z nim kontakt telefoniczny. Wydał polecenie oskarżonemu A. C. (1) by ten odnalazł A. T. w D. lub W.- co ten uczynił skutecznie poszukując A. T. na terenie zakładów kamieniarskich. Pseudonim (...) pochodził bowiem od rodzaju profesji - zatrudnienia w/w w zakładzie kamieniarskim.

Od co najmniej połowy 2017r. grupa, w skład której wchodzili A. C. (1), A. S. (1), A. T. (1) oraz inne nieustalone osoby zaczęła pod przewodnictwem A. C. (2) dopuszczać się umyślnych przestępstw sprowadzających się do zakupu środków psychoaktywnych na terenie królestwa Holandii i dystrybuowania ich na teren RR i Wielkiej Brytanii oraz wywożenia środków pieniężnych po ich wymianie (przewalutowaniu) i dokonaniu rozliczeń finansowych z powrotem na teren Holandii.

Taki układ funkcjonalny wiązał się nie tylko z źródłami dostępu do omawianych substancji ale także faktem, iż A. C. był poszukiwany (...) a także odbywał karę na terenie Holandii. Tam więc nabywał omawiane środki, przekazywał je odpłatnie A. C., i A. T., a ci następnie zbywali po ustalonej cenie towar dalszym podmiotom (detalistom bądź nie lub wykorzystywali jego część na własne potrzeby). Pieniądze stanowiące cenę zakupu przekazywane były przez wyżej wymienionych A. C. do Holandii – najczęściej po wymianie złotych polskich na euro w kantorach walut w K. przez A. C. lub inne osoby. Towar i pieniądze z Holandii do Polski, Wielkiej Brytanii i odwrotnie przewoził A. S. lub też inne nieustalone osoby. A. S. prowadził niewielką firmę (...)- (...). W ramach prowadzonej działalności wykonywał usługi transportowe do Wielkiej Brytanii, przy czym trasy przebiegały przez Holandię w pobliżu miejsca zamieszkania A. C. (2).

Torby z nieustaloną zawartością oraz pieniądze przewozili także pracownicy firmy (...). R. M. (1) był kolegą A. C. od okresu szkoły podstawowej, mężczyźni utrzymywali kontakt, spotykali się, jeździli na wakacje.

Przebiegiem transakcji z Holandii kierował A. C. który nie tylko dokonywał zakupu towaru w Holandii ale jednocześnie zajmował się kwestiami organizacyjnymi związanymi z transportem (wyszukiwał kierowców, dostarczał im towar, uzgadniał kwestie przekazania paczek z narkotykami lub pieniędzmi) , przekazaniem towaru (ustalał gdzie i w jakich okolicznościach ma nastąpić przekazanie substancji psychoaktywnych lub pieniędzy) itp.

A. C. po zorganizowaniu transakcji informował telefonicznie bądź przez komunikatory społecznościowe gdzie A. C. (czy inna osoba) ma się stawić , wskazywał mu np. konkretny parking, stację benzynową itp. oraz podawał informacje dotyczące samochodu, kierowcy lub inne dane identyfikujące kierowcę- tak aby umożliwić przekazanie towaru lub pieniędzy. W związku z koniecznością zapewnienia łączności internetowej oskarżony A. C. nabywał dużą ilość staterów kart telefonicznych (co stanowiło bardziej opłacalną finansowo wersję niż doładowywanie starych numerów).

A. C. niejednokrotnie wydawał polecenia nie tylko w zakresie sprzedaży narkotyków, dostarczania pieniędzy jak i wymiany walut lecz także spraw osobistych tak ścisłym członkom grupy jak i osobom współpracującym z nią. A. C. (1) na polecenie A. C. (2) zajmował się np. zakupem dla niego petard w Polsce na święta (które do Holandii dostarczył A. C. A. S.), naprawą samochodu V. (...), z którego korzystał A. C. oraz konkubina w/w, kupował ramę do M., zajmował się przewozem rzeczy prywatnych pomiędzy krajami, odbierał zabawki dla córki A. C. itp.

M. O. (1) (ps.(...)) np. po naprawie samochodu V. (...) odwoził je A. C. do Holandii a A. C. opłacił mu lotniczy bilet powrotny.

A. C. i A. T. głównie przyjmowali narkotyki na terenie RP. Natomiast A. S. był kierowcą przewożącym tak substancje psychoaktywne jak i gotówkę.

Na potrzeby omawianego procederu A. C. wynajął garaże, które znajdowały się przy ul. (...) oraz ul. (...) kurkowego w K. a także w B. przy ul. (...). Co do tego ostatniego- szczegóły późniejszego zakupu ustalał z P. G. (1) sam A. C. (2). Służyć one miały do składowania środków psychoaktywnych, przy czym w jednym z tych pomieszczeń M. D. (1), kolega A. C. zorganizował siebie centrum życia osobistego, które służyło mu także do spożywania narkotyków. Tak M. D. jak i P. G. nabywali od A. C. narkotyki.

Nawet pobyt w jednostce penitencjarnej A. C. na terenie Holandii nie wykluczył omawianego procederu albowiem oskarżeni mieli z nim kontakt a A. C. (1) przyjeżdżał na widzenia. Gdy oskarżony M. O. (1) z M. K. w maju 2019r. odbierał z Holandii samochód V. X. 60 w czasie drogi kontaktował się z nimi A. C.- mimo pobytu w jednostce penitencjarnej. M. K. żartowała wtedy, że w/w dzwoni z „hotelu”.

Na poczet funkcjonowania grupy oskarżeni posługiwali się stosownymi pseudonimami (np. A. T. posiadał pseudonim (...)- od zakładu kamieniarskiego, w którym pracował, A. C.- (...), A. C.- (...), (...), A. S. : (...) i inne).

W dniu 20 listopada 2018r. został zatrzymany A. C. (1).

Do zatrzymania doszło ponieważ został on wskazany jako osoba dystrybuująca narkotyki przy okazji innego postępowania (nie związanego z działaniem opisywanej grupy) a dotyczącego kradzieży paliwa na stacji benzynowej. W czasie czynności związanych z kradzieżą zatrzymano M. K. (2), któremu w radiowozie policyjnym wypadł woreczek z narkotykami. Przyznał się on do posiadania marihuany, wskazał oskarżonego jako osobę udostępniającą odpłatnie i na większą skalę narkotyki na terenie K. i okolic.

Po zatrzymaniu A. C. (1) w garażach w B. i w K. ujawniono przechowywanie znacznej ilość środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 613,48 grama netto, z którego możliwym było przygotowanie od 8.309 do 33.238 efektywnie działających dawek, a także znaczną ilość substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o wadze 3.270,58 grama netto, z której możliwym było przygotowanie 24.722 efektywnie działających dawek oraz (...) ekstazy – w ilości 5.756 sztuk o łącznej wadze 1.968,33 grama netto , z której możliwym było przygotowanie 5.709 efektywnie działających dawek.

Po zatrzymaniu w.w A. C. z różnych telefonów o zastrzeżonych numerach dzwonił do M. F. (2) domagając się informacji na temat sytuacji A. C. oraz na temat prowadzonego przeciwko niemu postępowania.

Po tych telefonach M. F. (2) skontaktował się przez brata oskarżonego A. C. z P. K. (2) i poprosił go aby usunął wszystkie dane z F. i M., które dotyczą A. C.. Ponieważ P. K. (2) znał hasło dostępowe A. C. (które było wspólne do wszystkich portali i nie zmieniało się od lat)- uczynił to. Za to został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 8 listopada 2019r. w sprawie II K 300/19.

Pod koniec 2018r. w ramach rozwijającego się postępowania przygotowawczego zaczęto ujawniać nowe okoliczności sprawy oraz dokonywać zatrzymań kolejnych osób. Na przełomie listopada i grudnia 2018r. w związku z narastającymi zatrzymaniami osób powiązanych z procederem narkotykowym A. T. (1) przekazał R. Ś. i poprosił o ukrycie na terenie swojej posesji (...).606,76 grama netto marihuany. Co ten uczynił. Z A. T. (1) i jego konkubiną utrzymywał bowiem kontakty towarzyskie. Powodem takiego działania był fakt, iż R. Ś. nie pozostawał w zainteresowaniu organów ścigania, prowadził spokojny i ustabilizowany tryb życia, nie urządzał imprez towarzyskich. Dlatego też brak było podstaw do przyjęcia, że z powodu przypadkowej interwencji policji może dojść do zlokalizowania narkotyków. W omawianym okresie R. Ś. zakupił także od A. T. dla siebie 30 gram amfetaminy.

Na początku 2019r. na prośbę A. T. jego kolega B. C. (1) usunął mu wszystkie dane z komputera, wyczyścił dysk i zainstalował mu od nowa system.

W lutym 2019r. oskarżony C. został zatrzymany na terenie Hiszpanii.

W dniu 9 kwietnia 2019r. sąd hiszpański wydał orzeczenie o przekazaniu w/w polskim organom. W dniu 25 kwietnia 2019r. oskarżony został przekazany do Polski z M..

W dniu 2 marca 2019r. zatrzymano R. Ś., doszło także do czynności przeszukania na terenie jego miejsca zamieszkania (w miejscowości K.). W/w dobrowolnie wskazał miejsce ukrycia marihuany i amfetaminy i opisał okoliczności, w jakich wszedł w posiadanie w.w środków. Marihuana znajdowała się w 12 workach o wymiarach 42x50x13 cm oraz 24x16x5 cm. Można z niej wykonać około (...) działek, natomiast z zabezpieczonej amfetaminy – ok.17.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wieluniu z dnia 23 kwietnia 2021r., w sprawie o sygn. akt II K 27/21 R. Ś. został uznany za winnego tego, że od przełomu listopada i grudnia 2018r. do 2 marca 2019r. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 1.606,76 grama netto, którą otrzymał na przechowanie oraz substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 30 gram netto.

W dniu 21 czerwca 2019r. doszło do zatrzymania A. T. (1) oraz czynności procesowych z w/w jak również przeszukania w jego miejscu zamieszkania. T. zaprzeczył jakoby znał A. C. (1). Konkubina T. okazała policjantom swój telefon, w tym kontakty i numery telefonu oskarżonego z których korzystał np. (...). Policjantom oskarżony podał, iż nie posiada żadnego telefonu. W dniu zdarzenia był widziany jak przez telefon komórkowy prowadził rozmowy.

Z numeru (...) na numer oskarżonego C. od momentu zatrzymania w/w -tj od 20 listopada 2018r. do dnia 30 listopada 2018r. wykonano 14 połączeń.

Po osadzeniu A. T. (1) usiłował nawiązać nielegalny kontakt z A. C.- który został jednak udaremniony przez funkcjonariuszy służby więziennej. Zatrzymano list, w którym A. T. opisuje jakie zarzutu mu postawiono, co wg niego ustalono w sprawie, jakimi dowodami dysponuje prokuratura, co zeznał itp. Jednocześnie znajdują się tam zwroty: „pisz przyjacielu o wszystkim co powinienem wiedzieć, zrób wszystko co się da żebyśmy mogli się cieszyć znowu naszą rodziną”, „powiedz mi czy potwierdzisz (…) ze (...)nie znasz” itp.( pisownia oryginalna).

wyjaśnienia oskarżonego A. C.

6791-6792,80-82,103-104,108-109,140-141, 153, 329-332,1274-1278, 1371-1373, 2082-2085, 2535-2537, 2538-2540, 2579-2582, 2599-2600, 5071, 5072, 5557-5560, 5645-5648, 5663-5665, 6807

Dokumentacja ENA

2619-2634

wyjaśnienia oskarżonych M. K. (1), A. S. (1)- częściowo

6807-6808, 7100-7101,

opinie biegłych z zakresu przestępczości komputerowej

1585-1591, 2783-2790

Notatka służbowa z użycia psa policyjnego

2684

POSTANOWIENIE

367-368

pisma

371-372

List gończy i dokumentacja

369-370, 2619-2622, 2623-2634

Protokół oględzin

28-29,30-31, 2945-2946

Protokół przeszukania

58-60, 61-63, 68-69, 2658—2659, 2661-2662, 2663-2665, 2672-2673, 2674-2675, 2672-2675,2686-2689, 2916-2920, 4332-4334

Notatka z użycia psa służbowego

Protokół użycia wagi

70-72

notatniki

325

Zestawienia połączeń telefonicznych z numerów należących do członków rodziny i znajomych A. T. z numerem oskarżonego A. C.

2719 – 2727

Analiza bilingów A. C.

1785-1932, 2878-2882

Opinia biegłych

883-890, 2805-2808

Zeznania świadka M. F. (2)

946-948

Zeznania świadka B. S. (1)

3539-3540

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

1446- 1540

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

1543-1592

Analiza bilingów A. C.

1785-1932

Zestawienia połączeń

2201-2240, 2185-2240,

2286- 2288, 2496-2497, 2595-2598, 2601, 2719-2727

2867-2869, 2878-2882, 3228-3240

wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

2183-2184, 2192-2194, 7103

Ekspertyza

2783-2790

Protokoły zatrzymania i Protokoły oględzin telefonów komórkowych Z. T. i J. T.

2899-2906, 2907-2911

Protokół zatrzymania osoby

74-75, 2923

Protokoły użycia testera narkotykowego

2921-2922

Protokół badania stanu trzeźwości

Protokół z ważenia ze świadectwem legalizacji

2925-2927, 2928

Zeznania świadka R. Ś.

2932-2933, 2943, 2976-2978, 2987, 2997, 7780-7781

Protokoły przeszukania samochodu i osoby – A. T.

2938-2939

Protokół przeszukania, zatrzymania i dokumentacja fotograficzna zatrzymanych narkotyków - A. Ś.

2916-2920, 2964-2966, 2947-2960

Opinia biegłych

3047-3055

Zeznania świadka Ł. W. (1)

3062-3063

Opinie biegłego z dziedziny informatyki

3710-3936

Zeznania świadka M. K. (4)

4034-4035

Zeznania świadka M. F. (2)

7241-7243,65-66,946-947

Zeznania świadka D. T.

7243,161, 5871-5872,

Zeznania świadka M. D. (1)-(częściowo)

7243-7244,601-605, 623-625, 627-629, 726-727,

Zeznania świadka P. G. (1)

(...)- (...),774-776,

Zeznania świadka G. R.

(...), 892-893, (...)

Zeznania świadka B. C. (2)

(...), 896,897, (...)

Zeznania świadka J. K.

(...)- (...), (...)- (...), (...),

Dokumentacja wraz z zabezpieczonym pismem

(...)- (...)

Zeznania świadka R. J.- częściowo

(...)- (...),2079-2081, (...), (...)- (...),

Zeznania świadka K. N. (1)

(...)- (...), (...)- (...), (...), (...)

Zeznania świadka Z. D.

(...), (...)- (...),

Zeznania świadka P. K. (2)

(...)- (...), (...)- (...), (...), (...)- (...)

Zeznania świadka K. L.

(...),

Zeznania świadka K. S.- -(częściowo)

(...)- (...), (...)-2670, 2970- (...),

Zeznania świadka A. K. (1)

(...), (...), (...)- (...),

Zeznania świadka A. O. (1)

(...), (...), 3390, (...)

Zeznania świadka B. S. (1)- -(częściowo)

(...)- (...), (...)-3540

Zeznania świadka R. L. (1)

Zeznania świadka M. P. (1)

(...), (...), 6290, 536-537,

Zeznania świadka M. K. (2)

(...), (...), 42-44, 52-53, (...)- (...) z akt II K 166/19, 214-215, 361-363, 524, (...)- (...),

Zeznania świadka M. S. (1)

(...), (...)- (...), (...)

Zeznania świadka Ł. W. (1)

(...)- (...), (...)- (...), (...)

Zeznania świadka M. P. (2)

(...)- (...), (...), (...),

Zeznania świadka M. M. (1)

(...), (...),- (...),

Zeznania świadka K. J.

(...)- (...), (...)- (...),

Zeznania świadka T. C.

(...), (...)- (...), (...)

Zeznania świadka K. W.

(...), (...)- (...)

Zeznania świadka B. L.

(...)- (...)

Zeznania świadka R. B.

(...)

Zeznania świadka R. M. (1)

(...), 949-950, (...)-420

Zeznania świadka R. L. (1)

(...)-, 894-895,

Zeznania świadka J. R.

(...), (...)

Notatka urzędowa

(...)

Odpisy wyroków i postanowień

(...)- (...), (...)- (...)

Pismo

(...)- (...)

Zeznania świadka T. G.

(...),1660- (...), (...)- (...)

Zeznania świadka M. P. (1)

(...)- (...), 629,536-537 akt III K 90/19

Zeznania świadka R. K.

(...)- (...), (...)- (...)

Opinia biegłego informatyka

(...)- (...), (...)- (...),

(...)- (...), (...)- (...)

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

(...)- 1540

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

(...)- (...)

Analiza bilingów A. C.

(...)-1932, (...)- (...)

Analiza połączeń wzajemnych

(...)- (...)

Pisma oraz wykazy połaczeń

(...)-3233a, (...)- (...), (...)-3240

Opinia biegłych z dziedziny badań chemicznych dotyczaca zabezpieczonych u R. Ś. środków

(...)- (...)

Opinie biegłych dotyczące połączeń , treści sms- ów i analiza danych oraz analiza nośników danych

3710- (...), (...)- (...), 918-988 akt III K 90/19 SO Kalisz, (...)- (...) akt III K 90/19 SO Kalisz

W okresie od połowy 2017r do 20 listopada 2019r.A. C., A.C., A. S. i A. T. dokonali w ramach ustalonego podziału ról (na polecenie A. C., który z omawianego procederu osiągnął korzyść majątkową w wysokości nie mniejszej niż: 465.000,00 złotych) zakupu i przywiezienia z Królestwa Holandii na teren Polski znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, środków odurzających w postaci marihuany a także tabletek ekstazy. Zakupu towaru na terenie Holandii dokonywał A. C. (2), organizował szczegóły transportu na teren RP (wykorzystując jako kierowcę A. S. oraz inne nieustalone osoby). Ustalał także miejsce przekazania towaru na terenie Polski A. C. (1). I tak:

- w 2017 A. S. (1) odebrał przekazaną mu w okolicach E. przez A. C. (2), paczkę zawierającą substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 1 kg, celem przemieszczenia z terytorium Królestwa Holandii do Rzeczypospolitej Polskiej, która została odebrana przez A. C. (1) w K. woj. (...), a następnie przewieziona przez niego samochodem osobowym do K. woj. (...),

Latem 2018r. A. C. (5) polecił A. C. skontaktować się z M. K. (1) posługującym się pseudonimem „A. z W.”. Poinformował go, że jego telefon uzyska od R. M. (1)- co też nastąpiło. Oskarżony posługiwał się wówczas kartą SIM o nr (...). Po kontakcie obaj oskarżeni umówili się na spotkanie koło marketu Biedronka w M.. Tam M. K. (1) wrzucił przez okno do samochodu A. C. (1) gotówkę w kwocie 233.000,00 zł w reklamówce i odjechał. Przedmiotowa nalezność miała służyć zapłacie za amfetaminę w ilości 26 kg o wartości 4.000,00 zł za 1 kilogram i marihuanę w ilości 6 kg o wartości 21.500,00 zł za jeden kilogram. Następnie A. C. (1) wymienił w kantorze wskazaną kwotę na wartości dewizowe euro i przekazał A. S. (1). Po tym M. K. (1) kontaktował się z A. C. (1) i ustalał, kiedy dostawa zostanie zrealizowana. Transakcja ta ostatecznie nie doszła do skutku ponieważ dokonano zatrzymania A. C. (2) w Holandii w związku z rozesłanym za nim Europejskim Nakazem Aresztowania.

Za wymianę pieniędzy oskarżony A. C. wypłacał sobie około 1000 zł za transakcję- za wiedzą lub bez wiedzy oskarżonego A. C..

Przeprowadzone u A. S. w dniu 28 maja 2019r. przeszukanie ujawniło ukryte min. w szafie ubraniowej za szufladami pogrupowane, pozwijanie i spięte gumkami środki pieniężne w postaci polskich złotych (zwoje po 10.000zł, 2.300 zł,) funtów brytyjskich (zwoje po 4.000, 2.000, 3.000), euro (1.500, 6.000).

Opinia biegłego informatyka

(...)- (...), (...)- (...),

(...)- (...), (...)- (...)

wyjaśnienia oskarżonego A. C.

(...)- (...),80-82,103-104,108-109,140-141, 153, 329-332, (...)- (...), (...)- (...), 2082-2085, (...)- (...), (...)-2540, (...)- (...), (...)-2600, (...), (...), (...)-5560, (...)- (...), (...)- (...), (...)

wyjaśnienia oskarżonych M. K. (1), A. S. (1) (częściowo)

(...)- (...), 7100- (...),

Materiał poglądowy dot. ujawnienia pieniędzy oraz środków psychotropowych

(...)- (...)

Zeznania świadka R. Ś.

7780- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...), (...)- (...), (...), (...), (...)- (...), (...)- (...)

Protokół zatrzymania A. S.

2099- (...)

Notatka służbowa z użycia psa

(...)

Protokoły przeszukania

(...)- (...), (...)-2110, (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)-2920

Protokół oględzin

(...)

Protokół użycia testera narkotykowego

(...)- (...)

Protokół zatrzymania R. Ś.

(...)

Protokoły badań

229-230

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych u A. Ś.

(...)-2960

Protokół użycia wagi

(...)- (...)

Odpis wyroku

(...)- (...)

wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

(...)- (...), (...)- (...), (...)

Dokumentacja fotograficzna

(...)- (...)

Wykazy połaczeń

(...)- (...)

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

(...)- 1540

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

(...)- (...)

Analiza bilingów A. C.

(...)-1932, (...)- (...)

Analiza połączeń wzajemnych

(...)- (...)

Opinia biegłego informatyka

3710- (...), (...)- (...), (...)- (...),

(...)- (...), (...)- (...)

Pisma oraz wykazy połączeń

(...)-3233a, (...)- (...), (...)-3240

Opinie z załącznikami

807-918,919-988 , (...)- (...)akt III K 90/19 SO Kalisz

Ponadto oskarżony A. S. (1) w kwietniu 2019r. wspólnie i porozumieniu z mężczyzną o imieniu A., przebywającym na terenie Holandii brał udział w wewnątrzwspólnotowym nabyciu z Holandii do Polski dokładnie nieustalonych ilości substancji psychotropowej w postaci kokainy, w ten sposób, że zorganizował i finansował nabycie tej substancji w ilości co najmniej 3 gram z terenu Holandii od mężczyzny o imieniu A. kontaktując się z nim na numer telefonu + (...), celem przywiezienia jej do Polski i przekazania nieustalonej osobie

Wyjaśnienia oskarżonego A. C. (1)

Częściowo wyjaśnienia A. S.

7100- (...)

Pisma oraz wykazy połączeń

(...)-3233a, (...)- (...), (...)-3240, (...)- (...)

Opinia biegłego informatyka

(...)- (...)

Opinie biegłych dotyczące połączeń , treści sms- ów i analiza danych

3710- (...), (...)- (...)

A. C. (1) przez okres około 10 lat przed zatrzymaniem pracował w komisie D. T. mającym siedzibę w K., pod adresem (...). W pobliżu znajdowało się kilka kantorów wymiany walut: przy ul. (...) znajdował się Kantor (...) prowadzony przez G. R., pod adresem (...) i (...) znajdowały się kantory walut prowadzone przez rodzinę L.. A. C. (2) w okresie od co najmniej połowy 2017r do 20 listopada 2018r. dzwonił co najmniej kilkukrotnie do A. C. polecając mu odebrać w ustalonym miejscu wskazaną ilość gotówki a następnie , po uprzednim ustaleniu kursu zamienić je na euro i przekazać z powrotem w/w w ustalony przez siebie sposób – tzn kierowcy, który przewieźć je miał na teren Holandii lub Wielkiej Brytanii. A. C. ustalał kurs wymiany w dużych nominałach, dokonywał jej, z reguły robił zdjęcie pliku euro, wysyłał je A. C., lub dołączał paragony z transakcji, pakował pieniądze i przekazywał je w ustalonym przez A. C. czasie i miejscu. Oskarżeni kontaktowali się przy tym przez komunikatory internetowe bądź telefonicznie, przy czym oskarżony A. C. wielokrotnie zmieniał numery telefonów.

Opisywane transakcje wymiany miały miejsce np. w kantorze (...) i dotyczyły jednorazowo zakupu 500, 1000 czy 2000 euro –przy czym oskarżony A. C. prosił o zabezpieczenie mu nominałów 500 euro.

Natomiast funty brytyjskie oskarżony wymieniał również w kantorach pod adresami (...) i (...) należących do rodziny L., z którymi znal się jeszcze z okresu młodości.

A. C. również tu prosił o zabezpieczenie dużych nominałów . Jednorazowe transakcje dotyczyły często kwot rzędu 8.000 funtów brytyjskich. Dochodziło także do sytuacji, iż oskarżony A. C. dzwonił do powyższych punktów, ustalał kurs i informował, że przyjedzie osoba trzecia z określoną ilością pieniędzy w celu dokonania wymiany - co też następowało. Do kantoru powyższego dzwonił także bezpośrednio A. C. (2) w celu umówienia transakcji i ustalenia kursu wymiany. Informował pracowników, że przyjedzie A. C. lub inny kierowca. Ostatnia transakcja tego typu miała miejsce bezpośrednio po zatrzymaniu A. C.. Do R. L. zadzwonił A. C. i poinformował, że dojdzie do wymiany. Z pieniędzmi przyszedł ojciec A. C..

W ramach opisywanego procederu od około połowy 2017r do 20 listopada 2018r. :

- co najmniej raz, latem 2018 roku A. C. (1) przyjął w K. od A. S. (1) pieniądze w walucie funty brytyjskie w kwocie około 300.000,00 zł przekazane przez A. C. (2) w Królestwie Holandii, przewalutował je w kantorze w K. na euro w kilku turach, a następnie przekazał euro tej wartości A. S. (1) celem wywiezienia z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania ich A. C. (2),

- co najmniej raz, latem 2018 roku A. C. (1) przyjął w Ł. na stacji paliw od nieustalonej osoby – kierowcy samochodu ciężarowego - pieniądze walucie funty brytyjskie w kwocie około 300.000,00 zł, przekazane przez A. C. (2) w Królestwie Holandii, zamienił je w kantorze w K. na euro, a następnie przekazał euro tej wartości A. S. (1) celem wywiezienia z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania ich A. C. (2),

- co najmniej jeden raz A. C. (1) przekazał w ten sposób nieustalonemu kierowcy z okolic B. powiat (...), pieniądze w walucie euro , których równowartość stanowiła około 200.000,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi w Rzeczpospolitej Polskiej celem wywiezienia ich z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania A. C. (2). Kierowca ten poruszał się srebrnym samochodem marki M. (...). A. C. nie posiadał telefonu w/w mężczyzny, nie znał go. W konkretnym miejscu i godzinie stawiał się na polecenie A,C.,

- co najmniej jeden raz A. C. (1) przekazał w ten sposób M. O. (1), pieniądze w walucie euro (około 4 tys euro), których równowartość stanowiła około 20.000,00 zł pochodzące z korzyści uzyskanych z obrotu środkami psychoaktywnymi celem wywiezienia ich z Rzeczpospolitej Polskiej do Królestwa Holandii i przekazania A. C. (2), co też nastąpiło w okolicach miasta E. i H.. O. wykonał omawiany kurs przy okazji wyjazdu do F., gdzie zamieszkiwał jego ojciec oraz dwie kuzynki,

P. K. (1) (...) zmarł . Toczące się przeciwko niemu postepowanie z tego powodu umorzono

Zeznania świadka D. T.

161

Zeznania świadka G. R.

892-893

Zeznania świadka R. L. (1)

895-896

Wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

(...)- (...), (...)- (...)

Wyjaśnienia oskarżonego A. C.

Zestawienia połączeń

(...)-2200, (...)-2240, (...)-2240,

(...)- (...), (...)- (...), (...)-3240, (...)-3233a, (...)- (...), (...)- (...)

Dokumentacja zdjęciowa

208-309

Zeznania świadka D. T.

(...),161, (...)- (...),

Protokoły przeszukania u A. S. wraz z dokumentacją zdjęciowa zabezpieczonych przedmiotów oraz protokołem użycia psa służbowego

(...)- (...)

Częściowo wyjaśnienia A. S.

(...)-2130,

7100- (...)

Zestawienia połączeń

(...)- (...), (...)- (...)

Opinie biegłego z dziedziny informatyki

(...)- (...)

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

(...)- 1540

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

(...)- (...)

Analiza bilingów A. C.

(...)-1932, (...)- (...)

Analiza połączeń wzajemnych

(...)- (...)

Wyjaśnienia oskarżonego A. C. (1)

Dokumentacja bankowa A. C.

2071

Wykazy połączeń

(...)-3233a, (...)- (...), (...)-3240, (...)- (...)

Wykazy

(...)- (...)

Opinie biegłych dotyczące połączeń , treści sms- ów i analiza danych

3710- (...), (...)- (...)

Pismo z odpisem postanowienia

(...)-7740, (...)- (...)

W okresie od 2017r. do listopada 2018r. A. C. (1) na polecenie A. C. (2) przekazał A. T. (1) amfetaminę w ilości co najmniej 3 kg (1 raz kilogram i raz dwa kilogramy) o wartości co najmniej 5.500 zł za kilogram oraz marihuanę w łącznej ilości co najmniej 3 kg o wartości około 24.000 zł za kilogram. Do amfetaminy otrzymanej od A. C. A. C. dosypywał trochę innych substancji- np. kofeiny i w takiej formie przekazał ją A. T.. Uzyskane w ten sposób „nadwyżki” wykorzystywał dla siebie oraz sprzedawał okolicznym narkomanom. Przy niektórych transakcjach marihuanę pobierał od A. C. za kwotę ok. 22.000 zł za kilogram, natomiast sprzedawał (...) za cenę 24.000 zł za kilogram. 2 tys złotych różnicy na kilogramie wskazanego środka było zyskiem, który oskarżony C. zachowywał dla siebie z przeprowadzonej transakcji. Resztę przekazywał A. C. głównie za pośrednictwem A. S., który jako kierowca przewoził je na teren Holandii (po wymianie pieniędzy w kantorze przez A. C.).

W 2018r. A. C. (1) przekazał M. F. (1) 1 kg (dwa razy po pół kilograma) amfetaminy za kwotę 2000 euro. Sprzedawał także amfetaminę M. K. (2).

M. K. (2) został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 19 maja 2020r w sprawie o sygnaturze akt II K 166/19 za posiadanie w listopadzie 2018r. znacznej ilości środka psychotropowego w postaci amfetaminy o wadze 54,25 grama netto, z czego możliwym było wytworzenie 813 efektywnych dawek oraz posiadanie środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej wadze 2,04 grama oraz środka psychotropowego w postaci (...) tj o czyn z art. 62 ust 2 o przeciwdziałaniu narkomanii oraz za udzielanie w okresie wakacji 2018r. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 15 osobom środków psychotropowych.

W listopadzie 2018 r. w K. A. C. (1) udzielił nieodpłatnie D. F. (1) ps. (...) na własne potrzeby 20 gram amfetaminy. Nie dochodził zapłaty za powyższe. Przy okazji zdarzenia F. obciął mu włosy. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 19 maja 2020r w sprawie o sygnaturze akt II K 166/19 D. F. (1) został prawomocnie skazany za czyny z art. 59 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani w zw. z art. 91 § 1 kk oraz 58 ust. 1 powołanej ustawy.

Od początku 2018r do listopada 2018r. oskarżony A. C. przekazał odpłatnie B. L. (pseudonim (...)) znaczne ilości środków psychotropowych oraz środków odurzających (co najmniej 1 kg amfetaminy, 0,5 kg marihuany oraz 100 tabletek ekstazy). B. L. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 28 lipca 2021r. w sprawie II K 439/20 za branie udziału w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej i środków odurzających dokonując ich zakupu od A. C. (1) i innych osób, w łącznej ilości co najmniej 2 kg amfetaminy, co najmniej 350 gram marihuany, - tj za czyn z art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani popełniony w okresie od 2017r do 3 lipca 2019r. oraz za udzielanie substancji psychotropowych i środków odurzających w powyższym okresie – tj za czyn z art. 59 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani w zw. z art. 65 § 1 kk. Został ponadto skazany za czyn z art. 62 ust 2 powołanej ustawy.

W omawianym okresie oskarżony A. C. udzielił P. K. (2) ps. (...) na własne potrzeby co najmniej 300 gram amfetaminy za cenę 15 zł za gram.

Przeciwko P. K. (2) toczyło się postępowanie przed Sądem Rejonowym w Kępnie - zostało ono wobec w.w prawomocnie zakończone. Został on skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 8 listopada 2019r. w sprawie II K 300/19 za posiadanie narkotyków, które uzyskał od A. C. (1). Został także skazany za to, że w grudniu 2018r. w K. utrudniał postępowanie karne o sygn.. PR (...).2018r. , w ten sposób, że pomagał A. C. i innym osobom uniknąć odpowiedzialności karnej za czyny związane z udziałem w obrocie środkami psychotropowymi zacierając ślady popełnienia przestępstwa w postaci zapisów na użytkowanych przez A. C. komunikatorach internetowych- min dokonując usunięcia konta internetowego F., komunikatora M. oraz danych z pamięci telefonu.

W 2018r. oskarżony A. C. (1) dostarczał także odpłatnie, co najmniej dwukrotnie amfetaminę Z. D. ps. (...) za kwotę łączną nie mniejszą niż 1 tys zł oraz J. P., ps. (...)- co najmniej 100 gram, za cenę co najmniej 8 zł za gram.

Z. D. został prawomocnie skazany (w trybie dobrowolnego poddania się karze) wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 9.10.2019r. w sprawie II K 306/19 za posiadanie narkotyków w 2018r. – łącznie 50 gram amfetaminy, którą nabył od A. C. (1). - tj za czyny z art. 62 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 kk. Tym samym wyrokiem J. P. został prawomocnie skazany za analogiczny czyn (posiadanie w 2018r. amfetaminy, którą nabył od A. C. w porcjach po 10,20 i 50 gram).

Ponadto A. C. amfetaminę i marihuanę dostarczaną przez A. C. sprzedawał także M. D. (1), P. G. (1) , ps. (...) oraz D. F. (1), ps. (...) (przy czym temu ostatniemu wyłącznie amfetaminę w ilości 20 gram na własne potrzeby).

Wobec M. D. (1) toczyło się postępowanie karne o czyn powiązany ze stawianym w niniejszej sprawie A. C. (1) zarzutami. Został on prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 8 listopada 2019r. w sprawie II K 300/19 za szereg czynów z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii , min. za uczestniczenie w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej, nie mniejszej niż 2 kg amfetaminy i 1 kg marihuany, które nabył od A. C. (8).

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 11 czerwca 2019r. w sprawie o sygn. akt II K 136/19 D. F. (1) został skazany za szereg czynów z art. 59 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani oraz 62 ust 2 tejże ustawy popełnione w min w różnych okresach od sierpnia do listopada 2018r.

P. G. (1) został skazany prawomocnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 8 listopada 2019r. w sprawie II K 300/19 za posiadanie w dniu 8 grudnia 2018r. znacznej ilości narkotyków, które uzyskał od A. C. (1) ( 11,31 g. netto- 280 działek). Uniewinniono go od zarzutu pomocnictwa we wprowadzaniu do obrotu znacznej ilości narkotyków, które polegać miało na wynajęciu garażu w B. A. C.. Tymże samym wyrokiem R. J. został skazany prawomocnie za szereg czynów z art. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnionych w warunkach ciągu przestępstw a polegających na posiadaniu w 2018r. kokainy o łącznej wadze 50 gram (za cenę 250 zł za gram), która także uzyskał od oskarżonego A. C..

Omawianym wyrokiem S. B., ps. (...) został skazany prawomocnie -za posiadanie w okresie od stycznia do 20 listopada 2018r. amfetaminy o łącznej wadze 650 gram. Była ona nabywana od A. C. (1), za kwotę co najmniej 12 zł za gram.

W kwietniu 2018r. A C. udzielił K. N. (1) na własne potrzeby amfetaminę w ilości co najmniej 3 gramy , w porcjach po 1 gram.

(...). A. C. (1) także trzykrotnie sprzedał w K. M. O. (1) substancję psychotropową w postaci 1 grama kokainy, każdorazowo za kwotę 200 zł.

A. C. wg potrzeby porcjował, ważył i pakował narkotyki, korzystając min z z posiadanych w tym celu w miejscu zamieszkania stosownych urządzeń (wagi, zgrzewarki do folii marki H., woreczków strunowych itp.)

W dniu 27 października 2018 roku A. C. na polecenie A. C., przekazał mężczyźnie o ps. (...) O." substancję psychotropową w postaci kokainy w ilości 20 gram celem dalszej dystrybucji. W tym celu udał się samochodem do P. do hotelu (...) na umówione spotkanie. Z powyższej transakcji A. C. osiągnął korzyść majątkową w wysokości co najmniej 5.000,00 zł.

Odpis wyroku

(...)- (...),

(...)

Wyjaśnienia oskarżonego A. C.

Odpis wyroku

Notatka

7370- (...)

(...), (...)

Zeznania świadka P. K. (2)

(...)- (...)

Zeznania świadka Z. D.

(...), (...)- (...)

Zeznania świadka R. J.

(...)- (...), 2079-2081, (...) Sądu Rejonowego w Kępnie - k. 6027-6028

Częściowo zeznania świadka M. D. (1)

(...), 601-605, 623-625, 726-727, (...)

Zeznania świadka P. G. (1)

(...)- (...), 774-776

Odpisy wyroków

(...)-2570, (...)- (...),

(...)-5850, (...)-5840, (...)

Notatki

(...), (...)

Protokół zatrzymania rzeczy

114-116

Wydruki SMS-ów

208-309

Notatniki z zapiskami

325

Opinia biegłych

361-364, 513-516, 703-707, 855- 856,

Protokół zatrzymania

384-386

Protokół użycia wagi

391-393, 597-598, 771

Zeznania świadka D. F.

405-407,

Wydruki sms-ów

434-463

Protokół oględzin

464-465

Dokumentacja zdjęciowa

467-469

Analiza połączeń

537-542, (...)- (...)

Protokół przeszukania

569-572, 767-770

Zestawienia połączeń

(...)-2240, (...)-2240,

(...)- (...), (...)- (...), (...)- (...)

(...)-3233a, (...)- (...), (...)-3240

Notatki z użycia psa służbowego

(...)- (...)

Zeznania świadka K. N.

(...)- (...), (...)- (...), (...), (...)

Zeznania świadka P. K. (2)

(...)- (...)

Opinie biegłego z dziedziny informatyki

(...)- (...)

Zeznania świadka Z. D.

(...), (...)- (...),

Zeznania świadka K. L.

(...)

Zeznania świadka M. K. (2)

(...), (...), 42-44, 52-53, (...)- (...) z akt II K 166/19, 214-215, 361-363, 524, (...)- (...)

Zeznania świadka M. D. (1)-(częściowo)

(...)- (...),601-605, 623-625, 627-629, 726-727,

Zeznania świadka P. G. (1)

(...)- (...),774-776,

Zeznania świadka R. Ś.

7780- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...), (...)- (...), (...), (...), (...)- (...), (...)- (...)

Opinie biegłego z dziedziny informatyki

(...)- (...)

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

(...)- 1540

Opinia biegłych w zakresie połączeń oraz treści sms-ów

(...)- (...),

Opinie biegłych dotyczące połączeń , treści sms- ów i analiza danych

3710- (...), (...)- (...)

Analiza bilingów A. C.

(...)-1932, (...)- (...)

Analiza połączeń wzajemnych

(...)- (...)

Wykazy połączeń

(...)-3233a, (...)- (...), (...)-3240

Wykazy

(...)- (...)

W dniu 18.10.1019 roku w K. M. K. (1) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej, w postaci amfetaminy o wadze 83.45 grama netto, z domieszką około 3,5 % kofeiny, z której to ilości można przygotować 292 dawki efektywnie działające.

Narkotyki te znajdowały się w nieużywanych pomieszczeniach gospodarczych przy ul. (...) w K. na terenie nieruchomości należącej do firmy (...), w której zatrudniony był oskarżony. Na terenie tej nieruchomości zakwaterowani byli pracownicy wskazanej firmy pochodzący z Ukrainy, których dowoził i odwoził do pracy oskarżony K.. W szafce pracowniczej oskarżonego ujawniono klucz do omawianych pomieszczeń. Czynności z udziałem psa tropiącego wykazały istnienie zapachu narkotyków w szafce pracowniczej oskarżonego w firmie (...) oraz w samochodzie marki M. (...), którego używał oskarżony do celów zawodowych.

P. przeszukania

(...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)-1280, (...)- (...)

akt III K 90/19 SO Kalisz

Protokół zatrzymania

(...)- (...) akt III K 90/19 SO Kalisz

Notatka służbowa z użycia psa policyjnego

(...), (...), (...), (...), (...), (...) akt III K 90/19 SO Kalisz

Materiał poglądowy

(...) akt III K 90/19 SO Kalisz

Protokół użycia wagi

(...) akt III K 90/19 SO Kalisz

Protokół oględzin

(...)

Opinia z zakresu badań fizykochemicznych

(...)- (...)

W dniu 4 czerwca 2019r. przeprowadzono czynność przeszukania u M. O. (1). Zabezpieczono u niego amfetaminę o stężeniu 8,4 % o wadze 1,05 grama netto z domieszką kofeiny - z której można by przygotować około 9 efektywnie działających dawek oraz kokainę o wadze 0,16 grama netto o stężeniu 8,4 %, z- z której można by przygotować około ½ efektywnie działającej dawki.

Wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

(...), (...)- (...),

Protokół przeszukania

(...)- (...), (...)-2180

Protokół użycia testera narkotykowego

(...)

Protokół oględzin

2420

Protokół oględzin telefonu komórkowego

2420

Protokół użycia wagi

(...)

Opinia biegłych

(...)- (...)

W dniu 28 maja 2019r. oskarżony A. S. (1) posiadał w miejscowości (...) dawki substancji psychotropowej (...) ekstazy

Opinia biegłych

(...)- (...)

Opinie biegłego z dziedziny informatyki

(...)- (...)

Wyjaśnienia oskarżonego A. C. (1)

(...)- (...),80-82,103-104,108-109,140-141, 153, 329-332, (...)- (...), (...)- (...), 2082-2085, (...)- (...), (...)-2540, (...)- (...), (...)-2600, (...),

072, (...)-5560, (...)- (...), (...)- (...), (...)

Notatka z użycia psa służbowego

(...)- (...)

wydruki

(...)- (...)

A. C. (2) urodził się (...) w K., ma wyksztalcenie zawodowe- blacharz samochodowy, posiada nieruchomości – działkę o powierzchni 47 arów. W toku postepowania nie ustalono legalnych źródeł dochodu oskarżonego A. C. (2) przed osadzeniem- mimo przeprowadzonej kontroli z Urzędu Skarbowego.

Firma (...) zarejestrowana na jego nazwisko nie wykazywała żadnych dochodów. W latach 2014-2019r. nie przynosiła zysków, nie odnotowano faktur, dokumentów generowanych w związku z jej rzekomą działalnością.

Oskarżony deklaruje, iż przed osadzeniem uzyskiwał dochody w wysokości 5000 zł miesięcznie.

Był karany dziewięciokrotnie. Został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie syg. akt II K 535/01 za czyny z art. 286 § 1 kk art. 270 § 1 kk ,art. 263 § 2 kk, na karę łączną 2 lata pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat oraz karę grzywny 70 st. po 20,00 zł grzywny i dozór kuratora. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie , w spr. o sygn. akt VI K 37/07 został natomiast skazany za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 100 st. po 10,00 zł grzywny. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie (sygn.. akt. II K 419/08) za czyn z art. 244 kk wymierzono mu również karę grzywny (100 st. po 10,00 zł). Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie syg. akt II K 108/09 za czyny z art. 291 § 1 kk został skazany na karę 1 roku 4 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz 100 st. po 10,00 zł grzywny. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Koninie w sprawie o sygn. akt II K 1311/12 za czyny z art. 291 § 1 kk art. 291 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk został skazany na 6 miesięcy pozbawienia wolności, 100 st. po 50,00 zł grzywny. A. C. (2) został także skazany wyrokiem Sądu RechtbankOost-B., w Holandii w sprawie o sygn.. akt 01- (...)-18 za używanie sfałszowanych dokumentów publicznych lub administracyjnych na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności a wyrokiem Sądu w Hiszpanii za fałszerstwo dokumentu na 4 miesiące pozbawienia wolności. Został także skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu w sprawie o sygn. akt. III K 449/19 za czyny z art. 55 ust. 1 , art. 56 ust 3 ust. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, 250 st. po 40,00 zł grzywny. Przedmiotową karę oskarżony odbywa obecnie. Wymierzono mu także wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach sygn. akt. XXI 188/14 za czyny z art. 55 ust. 3 ust.. o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 56 ust. 3 Ust. z 29.07. 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii karę 3 lata 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 150 st. po 50,00 zł grzywny (planowane rozpoczęcie odbywania kary to 16.05.2023r.).

dokumentacja

(...),

Załącznik do protokołu rozprawy z dnia 24.06.202r.

Częściowo wyjaśnienia A. C.

6790, (...)

Dane o karalności

(...)- (...)

A. S. (1) (ur. (...)) zamieszkuje z rodziną w miejscowości D. w domu jednorodzinnym, jest ojcem dwójki dzieci. Posiada wyksztalcenie zawodowe- stolarz. W prowadzonej przez siebie firmie transportowej wykonywał głównie kursy zagraniczne, zatrudniał 2 kierowców. W środowisku domowym cieszył się dobrą opinią. Nie był karany. Został tymczasowo aresztowany od dnia 28 maja 2019 r., godz. 06:00.

Oskarżony. w deklaracjach podatkowych wykazał dochody wysokości : w 2016r. ok. 22.000 zł, w 2017r. – stratę z działalności gospodarczej, w 2018r. z działalności gospodarczej dochód ok. 33.000 zł.

Wywiad środowiskowy

(...)-2730

Dane o karalności

(...)

Wyjaśnienia oskarżonego A. S.

6790,

Protokół zatrzymania

2099- (...)

Dane o stanie majątkowym, informacje z urzędu Skarbowego

(...)- (...)

A. T. (1) (ur. (...)) przed osadzeniem pracował w firmie swojej konkubiny K.- gdzie pomagał w prowadzeniu działalności gospodarczej. Z zawodu jest stolarzem, ma na utrzymaniu córkę, został tymczasowo aresztowany od dnia 21 czerwca 2019r. godz 7:05 . Był karany. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 13.06.2021, w sprawie II K 457/19 za czyny z art. 270 § 1 kk wymierzono mu karę łączną 100 stawek dziennych grzywny , ustalając wysokość stawki na 10 zł.

Oskarżony. w deklaracjach podatkowych wykazał dochody wysokości : w 2016r. ok. 11.000 zł, w 2017r. – ok. 20.000 zł, w 2019r. 2800 zł

POSTANOWIENIE

(...)

Wywiad środowiskowy

(...)- (...)

Wyjaśnienia oskarżonego

6790,

Dane o karalności

(...)

Dane o stanie majątkowym, informacje z urzędu Skarbowego

(...)- (...)

Oskarżony M. K. (1) ur. się 20.11.1993r. w W., ma wyksztalcenie średnie bez zawodu ,przed osadzeniem uzyskiwał dochód około 1600 zł netto z ewentualnym dodatkowym uposażeniem z tytułu nadgodzin w firmie (...), nie był karany. Został tymczasowo aresztowany od dnia 18 października 2019 r., godz. 8.35,

Dane o karalności

(...)

Wywiad środowiskowy

(...)- (...) akt III K 90/19 SO Kalisz

Wyjaśnienia oskarżonego

(...)

M. O. (1) urodził się (...) w W., zatrudniony jest obecnie w restauracji (...), uzyskuje dochody 1020 zł, ma na utrzymaniu 1 dziecko w wieku lat 3. Jest współwłaścicielem domu mieszkalnego.

Był karany dwukrotnie za kradzieże na terenie Niemiec na kary grzywny ( 20 stawek po 20 euro oraz 100 stawek po 20 euro).

Dane o karalności

(...)- (...)

Wyjaśnienia oskarżonego

6790

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

A. C.,

A. S., A. T., M. O.,

.M. K., A.C.

1-5, 7,8,10-15 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Przeprowadzony przewód sądowy nie potwierdził twierdzeń oskarżonych, iż nie działali w grupie przestępczej i nie popełniali przestępstw zarzucanych aktem oskarżenia a wobec A. C., iż nie kierował grupą przestępczą

Przeczą temu wszystkie dowody uznane za wiarygodne

j.w

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego A. C. (1)

Sąd dął wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie zgodnym z opisanym powyżej stanem faktycznym albowiem twierdzenia w/w potwierdza materiał dowodowy zgromadzony w sprawie w postaci licznych protokołów oględzin, w szczególności telefonów komórkowych z zabezpieczonymi treściami w postaci sms-ów i zdjęć ( np. k.206-309, 4049, 4048, 4088), protokołów zatrzymania, opinii biegłych np. z dziedziny analizy substancji odurzających (k. 883-889), z zakresu przestępczości komputerowej (np. k. 1585-1591, 2783-2790, 3735-4007), wydruków bilingów (np. (...)- (...), (...)- (...)), wydruków korespondencji prowadzonej przez komunikatory internetowe ( np. k. 4055-4086), protokołów użycia psów policyjnych potwierdzających fakt przechowywania w określonym miejscach narkotyków, opinie biegłych oraz inne dokumenty dołączone do akt sprawy. Wyjaśnienia oskarżonego w sposób jednoznaczny korelują w rzeczowym materiałem dowodowym zabezpieczonym w toku postępowania np. opisany przez niego sposób pozyskiwania narkotyków w paczkach o większej objętości (wyjaśnienia k. 141) koreluje z wskazanymi w protokołach zatrzymania (k. 114-116) przedmiotami służącymi do przechowywania, ważenia czy porcjowania narkotyków. Kwestie związane z podróżami zagranicznymi i odwiedzaniem A. C. na terenie Holandii oraz kontakt z pozostałymi oskarżonymi znajdują potwierdzenie w analizie bilingów (np. k. 340-341, 343-344), logowań do stacji (...) i zestawieniu aktywności poszczególnych osób (np. k. 1785-1932, 2021 i inne), zestawieniach połączeń dokonywanych z telefonów osób bliskich oskarżonym (np.k.2907-2911) na numery A. C. i innych oraz zestawieniach sms-ów i połączeń pomiędzy oskarżonymi lub osobami skazanymi za przestępstwa w wyłączonych sprawach (np k. 2719 – 2727 , 2867-2869, 2878-2882 i inne) a także w wydrukach z komunikatorów internetowych ( np. k. 4055 i nast.). Zestawienia te potwierdzają także chronologię zdarzeń opisywaną przez A. C. (np. zlecony przez A. C. kontakt z R. M. w celu uzyskania telefonu M. K. i ustalenia sposobu przekazania pieniędzy pod marketem Biedronka).

Wyjaśnienia oskarżonego potwierdzają także oględziny zabezpieczonego procesowo telefonu komórkowego w.w. – tak w zakresie treści rozmów jak i dokumentacji zdjęciowej. Ta ostatnia dokumentuje choćby fakt zagranicznego wyjazdu z oskarżonym A. S. (zdjęcie z szoferki). Przedmiotowa dokumentacja obrazuje także okoliczności podnoszone przez A. C. co do wyjazdów do Holandii w szerszym zakresie np. w postaci zdjęć miejsca pozostawienia kluczy dla M. K. (6), która w czasie wyjazdu zobowiązała się podlewać kwiaty oskarżonemu (k. 272 i nast.). Zdjęcia znajdujące się w tymże telefonie rachunków z kantoru czy dłoni trzymającej paragon - potwierdzają okoliczności związane z wymianą walut opisywaną przez oskarżonego (k. 206 i nast.)- tj konieczność przesyłania zdjęć A. C. po dokonaniu transakcji itp. Przy czym widoczna jest zbieżność dat wynikająca ze sporządzenia omawianej dokumentacji z innymi ustaleniami poczynionymi w sprawie.

Analiza połączeń telefonicznych pomiędzy numerami telefonów z których korzystali oskarżeni tworzy z wyjaśnieniami A. C. spójny obraz wydarzeń. W zakresie połączeń telefonicznych zaakcentować należy choćby kwestie połączeń z telefonu użytkowanego przez A. T..

Twierdzenia oskarżonego znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków - częstokroć osób postronnych, nie mających żadnego interesu w przedstawianiu zdarzeń w sposób odbiegający od rzeczywistości. Takim przykładem może być grupa świadków opisujących kwestie techniczne związane z wymianą walut przez oskarżonych (zeznania pracowników kantorów :D. T., G. R. ,R. L. (1), B. C. (2)) czy pracodawców oskarżonych wskazujących np. na okoliczności związane z korzystaniem przez nich z telefonów służbowych czy posiadaniem innych aparatów (A. K., K. K.). Kolejna grupa świadków, którzy potwierdzili wersję oskarżonego A. C. to osoby uzyskujące od w/w narkotyki. Przy czym omawiany zakres przestępczego procederu znalazł odzwierciedlenie w licznych prawomocnych wyrokach sądowych skazujących za przestępstwa opisywane przez A. C..

Zauważyć należy, iż okoliczności wskazane przez oskarżonego A. C. w konsekwencji doprowadziły do postawienia zarzutów i skazania szeregu osób, które kupowały od oskarżonego towar (przy czym w dużym zakresie nastąpiło to w trybie dobrowolnego poddania się karze, w pozostałych przypadkach wyroki skazujące potwierdziły okoliczności podnoszone przez A. C.). Słuchani w toku niniejszego postepowania świadkowie (co do których toczyły się odrębne postepowania związane z posiadaniem czy uczestniczeniem w obrocie narkotykami) co do zasady potwierdzili okoliczności wskazane przez A. C.. Drobne różnice wynikały jedynie z upływu czasu, uwzględnienia etapu postepowania, na którym dochodziło do składania zeznań i ewentualnego partykularnego interesu danego świadka w złożeniu zeznań (przedstawiania przebiegu zdarzeń na swoją korzyść). Nie dochodziło natomiast do sytuacji, żeby wersja wydarzeń przedstawiona przez oskarżonego nie doprowadziła co do zasady do wydania wyroku skazującego. Szereg innych świadków potwierdza wersje wydarzeń przedstawioną przez A. C.. Dla przykładu świadkowie K. W. i A. O. (1)- opisywane przez w/w wyjazdy do Holandii w celu spotkania z A. C. (w tym w trakcie pobytu w/w w jednostce penitencjarnej).

Natomiast zeznania M. F. ( k. 7241 i nast.) potwierdzają nie tylko kwestie związane z wzajemnym kontaktem czy korzystaniem z różnych numerów telefonów ale także wywieranie presji na oskarżonego A. C. w celu zmiany zeznań, przewożenie toreb dla oskarżonego C. i posiadanie przez A. C. pieniędzy, które należały do A. C.. itp.

Wersję wydarzeń przedstawioną przez w/w potwierdzają także zapisy w zabezpieczonych w trakcie przeszukania lokalu zajmowanego przez oskarżonego 2 notatnikach, w których A. C. (1) czynił adnotacje dotyczące okoliczności związanych z handlem narkotykami, w szczególności ujawniał kwestie związane z przepływem gotówki. Sposób prowadzenia tych zapisów ( uaktualnianie wpisów w sytuacji częściowej zapłaty itp.) w ocenie sądu stanowi istotne źródło wiedzy o zdarzeniach i potwierdza udział pozostałych oskarżonych (wpisy: M., A., O. itp.). Za wiarygodnością twierdzeń oskarżonego przemawia także chronologia zdarzeń sprowadzająca się do sukcesywnego zdobywania nowych informacji przez organy ścigania, ich weryfikacji i ujawniania kolejnych „ogniw” łańcucha osób związanych z przestępczym procederem.

Podkreślenia wymaga także fakt, iż do zatrzymania A. C. doszło w sposób nagły, po czym przystąpiono do czynności procesowych i zabezpieczenia materiału dowodowego. Mając na uwadze zbieżność czasową pomiędzy omawianymi zdarzeniami trudno jest założyć, iż oskarżony miałby czas i potencjalne możliwości na podejmowanie działań zmierzających do wyrobienia w organach procesowych błędnego przekonania o okolicznościach sprawy czy preparowania dowodów. W tym miejscu zauważyć należy, iż do ujawnienia okoliczności sprawy doszło na skutek zatrzymania M. K. za czyn nie związany z niniejszym postepowaniem ( kradzież paliwa na stacji benzynowej) i działań w/w- w tym próby ukrycia czy wypadnięcia woreczka z narkotykami w radiowozie policyjnym w trakcie przewożenia.

Analiza całej sekwencji przebiegu zdarzeń od zatrzymania M. K., złożenia przez niego wyjaśnień, zatrzymania A. C. ( ten sam dzień) poprzez ujawnianie kolejnych sprawców wskazuje na element przypadkowości, którego nawet organy prowadzące postępowanie nie były w stanie przewidzieć na początkowym jego etapie. Co tym samym wykluczało możliwość zaplanowanego matactwa ze strony A. C..

Ponadto okoliczności wskazane przez A. C. potwierdzają także współoskarżeni np. M. O. (1) ( k. 2184) – w zakresie przekazywania pieniędzy dla A. C. , wiedzy dotyczącej handlu narkotykami, przewożenia dla A. C. samochodu V., którego naprawę nadzorował A. C. itp.

Potwierdził je także na etapie postępowania przygotowawczego R. Ś., którego sprawę wyłączono do odrębnego rozpoznania i przekazano do innego sądu. W szczególności wskazał na fakt dysponowania przez A. T. znacznymi ilościami narkotyków, przekazania ich R. Ś. w celu przechowania. Narkotyki te zostały znalezione w miejscu dobrowolnie wskazanym przez w/w i odpowiadały ilościom, o których zeznawał A. C..

W tym miejscu zasygnalizować należy, iż twierdzenia A. C. znajdują potwierdzenie w znacznej ilości innych dowodów- rożnego rodzaju, nie mają charakteru jednostkowego. Przy czym sąd w pełni podziela stanowisko zaprezentowane w orzecznictwie w zakresie dopuszczalności uznania twierdzeń jednego z oskarżonych przeciwko pozostałym. W tym zakresie wypowiedział się np. sad Apelacyjny w Gdańsku stanowiąc , iż dowód z pomówienia może być, jak każdy inny, dowodem sprawstwa oraz winy, jeśli jest stanowczy, konsekwentny, zgodny z logiką wypadków i nie jest wyrazem osobistego zainteresowania pomawiającego, wyrażającym się przykładowo w woli przerzucania odpowiedzialności na pomawianego, czy umniejszania swojej roli w dokonanym przestępstwie. Nie można więc dyskredytować takiego rodzaju dowodów tylko dlatego, że występują w nich pewne sprzeczności, przeinaczenia, czy odmienności zwłaszcza, kiedy wynikają one z odległości czasowej składanych wyjaśnień lub zeznań od popełnienia czynów zabronionych, odmiennej techniki przesłuchania, a nawet właściwego, dla każdej z przesłuchujących osób, formułowania depozycji składanych przez uczestników prowadzonej czynności procesowej (tak: II AKa 212/16 - Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku).

Oskarżony drobne nieścisłości- nieistotne dla oceny całokształtu sprawy usiłował uszczegółowiać lub wyjaśniać w toku postępowania- co w ocenie sądu jest racjonalne i uzasadnione okolicznościami oraz zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Oczywistym jest bowiem fakt, iż określone szczegóły z uwagi na upływ czasu lub wielość podobnych zchowań czy sytuacji mogą ulec zatarciu. W ocenie sądu, analizując całość materiału dowodowego uznać należy natomiast , że oskarżony opisując proceder w którym brał udział nie usiłował przedstawiać siebie w lepszym świetle lub marginalizować swoją rolę.

Wyjaśnienia oskarżonych A. K., A. S. i M. O. w zakresie w jakim przyznają się oni do popełnienia zarzucanych im czynów

Sąd uznał je za wiarygodne albowiem w połączeniu z twierdzeniami A. C. przyznającego się do winy oraz opisującymi przestępczy proceder całej grupy oraz zgromadzonymi dokumentami oraz zeznaniami świadków- stanowią spójny obraz wydarzeń.

Zeznania świadka D. T. G. R.

R. L. (1),

B. C. (2)

Zeznania te są spójne, wzajemnie się pokrywają tworząc jednolity obraz. Znajdują odzwierciedlenie w zasadach logiki i doświadczenia życiowego – choćby co do zabezpieczania gotówki w dużych nominałach – co miało istotne znaczenie przy przewożeniu omawianej, dużej ilości pieniędzy. Pokrywają się z twierdzeniami oskarżonego A. C. (1) – co do istoty procederu związanego z wymianą walut oraz roli w powyższym procederze tak A. C. (1) jak i A. C. (2). Świadkowie ci jako osoby nie związane ze sprawą- nie mają interesu w przedstawianiu zdarzeń w sposób odmienny od rzeczywistości. Kwestie związane z wymianą walut potwierdzają także zdjęcia paragonów z transakcji zabezpieczone w telefonie oskarżonego A. C..

Zeznania świadków K. K. (3), Ł. W. (1), K. W., A. O. (1),

A. K. (1), M. P. (2)

Sąd dał wiarę powyższym zeznaniom albowiem nie było podstaw do ich kwestionowania. Zeznania świadków korespondują z twierdzeniami oskarżonego A. C. oraz dokumentami zgromadzonymi w sprawie tworząc spójny obraz wydarzeń. Nie ma podstaw do ich kwestionowania. K. K.- pracodawca R. Ś. zeznawał na okoliczności związane z posiadanymi przez oskarżonego telefonami. Dane w tym zakresie podał także A. K. (1) – pracodawca M. K.. Znajdują one potwierdzenie w zestawieniach połączeń oraz analizach tychże połączeń oraz aktywności oskarżonych. Ł. W. wskazywał okoliczności związane z dokonaniem czynności procesowych u R. Ś.. Zaakcentował, iż R. Ś. dobrowolnie wskazał miejsce przechowywania marihuany i amfetaminy i zaznaczył, iż marihuanę przechowuje dla A. T., natomiast amfetaminę nabył na własne potrzeby. Powyższe okoliczności znajdują potwierdzenie w zeznania R. Ś. oraz protokołach przeszukania, oględzin, użycia testera narkotykowego, opinii biegłego itp. M. P. (2) potwierdziła okoliczności związane z zatrzymaniem M. K., które są zgodne z protokołami przeszukań, użycia psa policyjnego itp. K. W.- kolega A. C. z młodości potwierdził fakt wyjazdu z A. C. do Holandii do A. C.. Odwiedziny u w/w z A. C. – tym razem w czasie pobytu A. C. w holenderskim zakładzie karnym potwierdza także A. O..

Zeznania świadka B. L. , P. G. (1), K. N. (1) , Z. D., P. K. (2) , M. K. (2)

Sąd dał im wiarę, w zakresie w jakim pokrywają się one z ustalonym powyżej stanem faktycznym albowiem znajdują one odzwierciedlenie w dokumentach dołączonych do akt sprawy, w szczególności odpisach orzeczeń skazujących świadków za czyny związane z niniejszym postępowaniem i szeroko rozumianym posiadaniem bądź handlem narkotykami. Drobne rozbieżności wynikać mogą z upływu czasu, chęci przedstawiania siebie w lepszym świetle z powodu grożącej odpowiedzialności karnej, wiązać się z ogólnie szeroko rozumianą niechęcią do współpracy z organami ścigania czy też sympatią do oskarżonych z uwagi na długotrwałą znajomość. Co w ocenie sądu jest zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. W toku postepowania bowiem sytuacja procesowa niektórych ze świadków nie była przesądzona- toczyły się jeszcze wobec nich postepowania karne. Ostatecznie udział w przestępczym procederze świadków potwierdziły prawomocne wyroki skazujące.

Zeznania świadka T. C., K. J., J. R.,

M. P. (1),

Sąd uznał je za wiarygodne albowiem wraz z twierdzeniami oskarżonego A. C. , dokumentami dołączonymi do akt sprawy tworzą spójny obraz wydarzeń, wzajemnie się uzupełniają. T. C. potwierdził korzystanie przez A. T. z różnych numerów telefonów. K. J. min. wskazał numery telefonów pozostające do dyspozycji oskarżonego A. T. jak również członków jego rodziny (w tym siostry). Informacje te zostały następnie wykorzystane przy ustalaniu aktywności telefonicznej oskarżonego. W pozostałym zakresie świadek nie dysponował informacjami istotnymi dla rozstrzygnięcia. J. R. wskazał min. na fakt zatrudnienia oskarżonego T. w zakładzie kamieniarskim na stanowisku pomocnika kamieniarza (co koresponduje z wyjaśnieniami oskarżonego A. C. dotyczącymi poszukiwań A. T. na polecenie A. C. i posługiwania się przez niego pseudonimem (...)). Nie było podstaw by odmówić w/w zeznaniom waloru wiarygodności.

Zeznania świadka M. M. (1)

Sąd uznał je za wiarygodne albowiem wraz z twierdzeniami oskarżonego A. C. , dokumentami dołączonymi do akt sprawy tworzą spójny obraz wydarzeń. Świadek M. jest funkcjonariuszem publicznym, osobą postronną, nie związaną z oskarżonymi. Sąd nie dopatrzył się powodów, dla których świadek miałby przedstawiać zdarzenia w sposób odmienny od rzeczywistości.

Zeznania świadka R. M. (1)

Sąd dął wiarę zeznaniom świadka w zakresie zgodnym z opisanym powyżej stanem faktycznym albowiem twierdzenia w/w potwierdza materiał dowodowy zgromadzony w sprawie w postaci dokumentów, wyjaśnień oskarżonego C., zeznań B. S. (1). Świadek wskazał, iż za pośrednictwem kierowców jego firmy przekazywane były rzeczy, paczki dla A. C., do Holandii. Opisał sposób postępowania przy dostarczaniu owego towaru na parking blisko domu A. C. w Holandii, proceder przekazywania numerów telefonów do kierowców. Potwierdził , iż oskarżony C. kontaktował się z różnych numerów telefonów. Świadek usiłował jednak omawiany proceder opisać w sposób korzystny dla A. C. zasłaniając się w odpowiednich momentach lukami w pamięci. W ocenie sądu sposób składania zeznań wskazywał na chęć pomocy oskarżonemu z uwagi na łączącą ich wieloletnią przyjaźń oraz na chęć uniknięcia potencjalnej odpowiedzialności karnej. Niemniej jednak kluczowe dla rozstrzygnięcia kwestie zostały przez w/w potwierdzone – co tworzy spójny obraz wydarzeń w odniesieniu do wszystkich uznanych za wiarygodne dowodów.

Zeznania świadków B. S. (1), R. K.

B. S. (1) był kierowcą przewożącym towar oraz paczki dla A. C. (2) – gdy przebywał on w Hiszpanii. B. S. (1) zeznał, iż na polecenie szefa R. M. (1)- przewoził nie tylko rowery ale także jakieś przedmioty dla A. C.. Wersja wydarzeń przedstawiona przez świadka pokrywa się z twierdzeniami A. C. i R. M. - tworząc spójny obraz wydarzeń. Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować twierdzenia w/w.

Co do zeznań R. K.- to poza ogólnymi informacjami dotyczącymi kursów zagranicznych – nie wniosły one istotnych okoliczności do sprawy. Zarysowały jednak zakres działalności firm transportowych oraz fakt wykonywania kursów zagranicznych- co koresponduje z twierdzeniami świadków R. M. i B. S., wyjaśnieniami A. C. oraz pozostałych oskarżonych w zakresie w jakim przyznali się oni do winy.

Zeznania świadka R. Ś.

Sąd uznał je za wiarygodne albowiem wraz z twierdzeniami oskarżonego A. C. , dokumentami dołączonymi do akt sprawy (patrz np.: protokół przeszukania, zatrzymania i dokumentacja fotograficzna zatrzymanych narkotyków) tworzą spójny obraz wydarzeń. Zauważyć należy, iż świadek ten w sposób szczegółowy opisał znajomość z oskarżonym A. T. i jego partnerką, sposób utrzymywania kontaktów (wskazujący na znajomość topografii) oraz okoliczności, w jakich znalazły się u niego narkotyki przekazane przez A. T.. Wskazał, iż jego spokojny tryb życia uzasadniał przekonanie, że nie dojdzie na jego posesji do niezapowiedzianej interwencji policji a tym samym zdeponowane narkotyki będą „bezpieczne”. W ocenie sądu twierdzenia w/w świadka zasługują na akceptację, są bowiem zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego oraz – o czym była mowa powyżej -wraz z innymi dowodami wzajemnie się uzupełniają. W toku postępowania nie poparto dowodowo okoliczności, które mogłyby wskazywać na interes świadka w odmiennym od rzeczywistości przedstawianiu zdarzeń. W ramach przyjętej linii obrony oskarżony A. T. usiłował sugerować, iż pomiędzy nim a świadkiem istnieją nierozliczone kwestie finansowe (np. samochód). Nie przedłożył jednak na te okoliczność żadnych dokumentów a świadek owym okolicznościom zaprzeczył. Zauważyć także należy, iż w/w od początku pojawienia się funkcjonariuszy na jego posesji współpracował z organami ścigania, wskazał na miejsce ukrycia narkotyków oraz opisał okoliczności sprawy, a swoje zeznania konsekwentnie podtrzymywał. Następnie został skazany za swoje działanie prawomocnym wyrokiem sądowym. W tym miejscu zaakcentować należy fakt, iż wyrok ten zapadł przed zakończeniem postępowania w niniejszej sprawie, więc świadek składając zeznania w żaden sposób nie zmienił swojej sytuacji procesowej w wyłączonej do odrębnego postępowania sprawie. Drobne nieścisłości czy wątpliwości co do np. dat, które pojawiły się w toku postępowania są w ocenie sądu uzasadnione upływem czasu i nie wpływają na ocenę wiarygodności świadka. Trudno wymagać od świadka by wiele lat po zdarzeniu był w stanie dokładnie odtworzyć np. za jaką część torby złapał przyjmując narkotyki i jaka część jego ciała miała kontakt z w/w przedmiotem.

Opinie biegłych

Sąd uznał je za wiarygodne albowiem odpowiadały na stawiane pytania. Były jasne i wyczerpujące. Nie były w toku postepowania kwestionowane.

Dokumenty dołączone do akt sprawy

Sąd dał im wiarę albowiem zostały one wystawione prze uprawnione podmioty w ramach przysługujących im kompetencji. Ich wiarygodność nie była w toku postepowania podważana. Sąd nie dopatrzył się podstaw by je kwestionować z urzędu.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. C.

Sąd nie dał wiary początkowym wyjaśnieniom oskarżonego o ile są one sprzeczne z opisanym powyżej stanem faktycznym, w szczególności co do źródeł pochodzenia pieniędzy, którymi dysponował w.w i które służyć miały mu do zakupu narkotyków czy w zakresie udziału niektórych z oskarżonych.

A C. usiłował początkowo ( bezpośrednio po zatrzymaniu) np. przedstawić wersję, iż dysponował środkami z tytułu pożyczek czy innych rozliczeń rodzinnych. Nie znalazła ona jednak potwierdzenia w zeznaniach świadków (np. M. F. (2)). Ponadto w toku postepowania oskarżony wyjaśnił, iż była to przyjęta przez niego początkowo linia obrony, z której zrezygnował. Również w toku postepowania ( np. k. 2813-2815) wyjaśnił, iż początkowo próbował ukryć udział innych osób w opisywanym procederze.

Będąc przesłuchiwanym w dniu 8 lipca 2019r. w sposób szczegółowy wskazał na motywy swojego postepowania oraz podał, iż na skutek kolejnych czynności procesowych i potwierdzania okoliczności związanych z działaniem grupy zaprzestał zeznawania nieprawdy. Zaakcentował, iż np. w ten sposób usiłował „kryć” A. S.. Mając na uwadze wskazane okoliczności oraz uczynione powyżej dywagacje dotyczące przypadkowego sposobu ujawniania działalności przestępczej – uznać należy, iż postawa oskarżonego odpowiada w omawianym zakresie logice i zasadom doświadczenia życiowego i jest zgodna z chronologią zdarzeń i działaniami operacyjnymi organów ścigania.

Wyjaśnienia oskarżonych w zakresie w jakim nie przyznają się oni do popełnienia zrzucanych im czynów

Co do wyjaśnień A. C. (2) nie przyznającego się do winy- przeczą im twierdzenia oskarżonego A. C. uznane za wiarygodne- w zakresie w jakim opisuje sposób działania całej grupy oraz ujawnia okoliczności dotyczące oskarżonego A. C., R. L. (1) (wskazującego na bezpośrednie uzgadnianie przez A. C. kwestii związanych z wymianą gotówki przez A. C. oraz inne wysyłane przez oskarżonego w tym celu do kantoru osoby), G. R., B. C. (2) (potwierdzających duże transakcje A. C. oraz duże nominały przy wymianie walut), M. F. (2) (potwierdzającego znajomość A. C. z A. C., ich stały , bliski kontakt, wizyty A. C. w Holandii- także odwiedziny A. C. podczas pobytu w jednostce penitencjarnej, zainteresowanie zatrzymaniem A. C. itp.), R. M. (1) i B. S. (1) (wskazujących na możliwość przewożenia paczek dla A. C. przez kierowców zajmujących się transportem międzynarodowym), R. Ś. (opisującego fakt posiadania znacznych ilości narkotyków przez A. T. i ich ukrywanie ), wydruki i zestawienia bilingów, logowań do stacji (...) i ich analiza – o czym była mowa powyżej i nie ma konieczności ponownego powielania powyższych okoliczności. Ponadto część okoliczności potwierdzili sami oskarżeni w zakresie w jakim przyznali się w toku ostatniego rozpoznania sprawy do popełnienia zarzucanych im czynów. Na fakt funkcjonowania jako grupy wskazuje także używanie przez oskarżonych na poczet omawianej działalności przestępczej stosownych pseudonimów (np. T.- (...) od zakładu kamieniarskiego , w którym pracował przy czym używanie owego pseudonimu oskarżony sam potwierdził wysyłając w trakcie osadzenia gryps do A. C., „A. z W.”- gdzie (...) jest funkcjonującym lokalnie określeniem itp.). Aktualności w tym kontekście nie tracą również poniższe wywody, przemawiające za uznaniem za niewiarygodne określonych twierdzeń. Ponadto zauważyć należy, iż oskarżony w żaden przekonujący sposób nie wyjaśnił i nie udokumentował powodów, dla których oskarżeni mieliby składać wyjaśnienia na jego niekorzyść. Wręcz odwrotnie: na rozprawie w dniu 24.06.2021r. wyraźnie wskazał, iż z żadną z osób występujących w charakterze oskarżonych nie ma zatargów. Nie uszło także uwadze sądu, iż oskarżony nie był w stanie wykazać dowodowo żadnych legalnych źródeł utrzymania, historii rachunku bankowego itp. Mimo, iż stać go było na zakup drogich samochodów (V. (...)), zapraszanie na swój koszt znajomych do hoteli czy fundowanie im przelotów samolotem.

Co do twierdzeń A. T. (1) – aktualne pozostają uczynione powyżej wywody dotyczące A. C.- z uwzględnieniem także połączeń z telefonu konkubiny A. T. w sierpniu i październiku 2018r. Podkreślić należy także, iż w chwili zatrzymania i przeszukania A. T. ukrył telefon, podając policjantom, iż go nie posiada. W miejscu pracy w dniu zatrzymania był widziany z telefonem i wykonywał połączenia. W toku czynności policjanci ustalili z jakiego numeru w.w korzystał. W okresie 10 dni po zatrzymaniu A. C. na numer tegoż zostało wykonanie 14 połączeń (patrz k. 2679, zeznania świadka M. M. opisującego czynności procesowe i faktyczne przeprowadzane w zw. z zatrzymaniem A. T.). Fakt korzystania z różnych numerów telefonów potwierdzając zeznania świadków słuchanych w sprawie- choćby T. C. ( który również zeznał na okoliczności związane z usuwaniem wszelkich danych z komputera oskarżonego T.) . Twierdzeniom A. T. jakoby nie dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów przeczą zeznania R. Ś., który nie tylko wskazał szczegóły przestępczego procederu ale także zaakcentował znajomość towarzyską z A. T. (1) i jego konkubiną. W.w przedstawił także tło wydarzeń a szczególności podkreślił fakt, iż prowadził spokojny tryb życia, nie było u niego żadnych „balang ani interwencji policji”- co dawało podstawy przypuszczać, że w przypadku przechowywania narkotyków nie znajdą się one w dyspozycji organów ścigania. W/w podkreślił także, że A. T. (1) ciągle zmieniał numery telefonów. Działo się to tak często, ze w pewnym momencie przestał je nawet zapisywać. Zeznania R. Ś. korelują z twierdzeniami świadka Ł. W.- uznanymi przez sąd za w pełni wiarygodne. Zauważyć także należy, iż świadek Ś. od początku, mimo ciążącej na nim odpowiedzialności – przyznał się do postawionych zarzutów i przedstawił wersję wydarzeń zgodną z ustalonym przez sąd stanem faktycznym. Już na miejscu zdarzenia informował od kogo, gdzie i na jakich zasadach uzyskał marihuanę. Ponadto zauważyć należy, iż A. T. po osadzeniu usiłował nawiązać nielegalny kontakt z A. C.- który został jednak udaremniony przez funkcjonariuszy służby więziennej. Zatrzymano list, w którym opisuje jakie zarzutu mu postawiono, co wg niego ustalono w sprawie, jakimi dowodami dysponuje prokuratura, co zeznał itp. Znajdujące się w omawianym piśmie zwroty potwierdzają nie tylko udział oskarżonego w zorganizowanej grupie przestępczej ale także wskazują na używanie swoistych pseudonimów dla członków grupy, o których od początku mówił oskarżony C. ( „pisz przyjacielu o wszystkim co powinienem wiedzieć, zrób wszystko co się da żebyśmy mogli się cieszyć znowu naszą rodziną”, „powiedz mi czy potwierdzisz (…) ze (...)nie znasz” itp.).

Wyjaśnienia A. S. (1) z postępowania sądowego o ile nie przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów i z postepowania przygotowawczego, w których nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów a co do posiadania narkotyków wskazał, iż myślał, iż jest to środek na potencję, natomiast co do wymienianych w kantorach pieniędzy wskazał, iż nie miał świadomości, iż pochodzą ze sprzedaży narkotyków – sąd uznał za niewiarygodne albowiem przeczy im materiał dowodowy zgromadzony w sprawie w postaci licznych protokołów oględzin, w szczególności telefonów komórkowych z zabezpieczonymi treściami, protokołów zatrzymania, opinii biegłych np. z dziedziny analizy substancji odurzających, z zakresu przestępczości komputerowej, wydruków bilingów czy zeznania świadków. Na szczególne podkreślenie zasługuje dokumentacja sporządzona w oskarżonego na skutek przeszukania przeprowadzonego w dniu 28 maja 2019r. Odnaleziono wtedy specjalnie ukryte środki płatnicze pozwijane w gumki w różnych walutach (polskie złote, euro, funty), których wartość znacznie (wielokrotnie) przewyższała deklarowane przez oskarżonego roczne dochody (patrz: dokumentacja z US z zestawieniami dochodów oskarżonego wskazywanych w deklaracjach podatkowych , w tym także w latach poprzedzających okres objęty zarzutami).

W zakresie uznania za niewiarygodne twierdzeń oskarżonego aktualne pozostają także uczynione powyżej uwagi. W szczególności uczynione wywody co do powodów uznania za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego A. C. oraz nie uznania za wiarygodne twierdzeń współoskarżonych. Wyjaśnienia w jakich A. S. zaprzecza przestępczemu procederowi są także sprzeczne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Trudno przyjąć by osoba dorosła, funkcjonująca w społeczeństwie w XXI wieku nie miała świadomości, iż przekazywanie znacznych ilości gotówki z pominięciem banków musi się wiązać z naruszeniem obowiązujących przepisów. Obecność A. S. w Holandii potwierdza dokumentacja zdjęciowa (np. k. 3411 i nast. w zestawieniu z wyjaśnieniami tegoż k. 3449). Współdziałanie w obrębie opisywanej grupy potwierdza także korespondencja prowadzona przez A. S. przez komunikatory S. i WhatsApp, wydruki połączeń, wydruki fotografii zabezpieczonych w telefonie w/w ( np. k. 4048, 4053-4088 i inne).

Wyjaśnienia M. K. (1) w zakresie, w jakim nie przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów sąd uznał za niewiarygodne albowiem przeczą im twierdzenia A. C., dokumenty dołączone do akt sprawy. Szczególnie wykazy połączeń telefonicznych, które współgrają z wyjaśnieniami oskarżonego C. – tak co do czasu jak i chronologii wydarzeń. Dla przykładu wskazać należy, iż wykazy połączeń telefonicznych potwierdzają, iż oskarżony A. C. na polecenie A. C. kontaktował się z R. M. (1) w celu uzyskania aktualnego numeru M. K. a następnie dzwonił pod ten numer. Numer użytkowany wówczas przez oskarżonego K.- widniał także w telefonach innych osób (A. K., R. M.) i by przez nie potwierdzony. Ponadto w trakcie czynności procesowych ujawniono przedmiotowy telefon. Aktualne pozostają tu wszelkie uwagi dotyczące wiarygodności wyjaśnień A. C. oraz braku wiarygodności twierdzeń oskarżonych o ile nie przyznają się do popełnienia przestępstw. Ponadto cala grupa dokumentów potwierdzających posiadanie przez w/w w dniu 18.10.2019r. amfetaminy oraz dokumentów związanych z zatrzymaniem w/w– wskazuje na powiązania M. K. (1) z procederem związanym z handlem narkotykami. Przemawia także za tym ilość posiadanych substancji oraz fakt ich ukrywania w pomieszczeniach gospodarczych w K. (do których wyłącznie oskarżony miał dostęp).

Wyjaśnienia M. O. (1) są uznał za niewiarygodne w zakresie w jakim w/w nie przyznał się do zarzucanych mu czynów albowiem przeczą im twierdzenia oskarżonego A. C., wyjaśnienia pozostałych oskarżonych w zakresie w jakim przyznają się oni do uczestnictwa w grupie przestępczej oraz dokumenty dołączone do akt sprawy. W tym zakresie aktualne pozostają uczynione powyżej wywody dotyczące pozostałych oskarżonych i oraz powodów uznania za wiarygodne wyjaśnień A. C., nie ma konieczności ich powielania. Zauważyć przy tym należy, iż oskarżony M. O. przyznał się do popełnienia kilku czynów z art. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani, które miały miejsce niewątpliwie w określonym przedziale czasowym. Narkotyki- czemu nie zaprzecza- pochodziły od A. C. (1) i były dostarczane systematycznie. W notatniku z wizerunkiem żaglówki zabezpieczonym u oskarżonego C. znajdują się wpisy dotyczące rozliczeń z (...). Znajomość z A. C., zajmowanie się w jego imieniu określonymi sprawami (np. związanymi z samochodem V. (...)) potwierdza świadek M. P. (1). W tej sytuacji twierdzenia oskarżonego A. C. w połączeniu ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym tworzą spójny obraz wydarzeń. W ocenie sądu zasady logiki i doświadczenia życiowego wskazują, iż oskarżony M. O. musiał zdawać sobie sprawę z charakteru działalności kolegów a przewożenie gotówki w dużej ilości przez granicę w dobie bankowości internetowej w oczywisty sposób musiało u niego wywołać refleksję co do przestępczego pochodzenia środków.

Zeznania świadka K. G., R. B., T. G.

Sąd dał wiarę powyższym zeznaniom jednakże zauważyć należy, iż nie wniosły one żadnych istotnych dla rozstrzygnięcia kwestii. K. G. zamieszkuje na tej samej posesji co R. Ś., niemniej jednak nie posiadał żadnej wiedzy co do zdarzeń objętych postępowaniem. R. B. potwierdził fakt zatrudnienia niektórych osób w firmie (...). M. oraz jego wyjazdy za granice. Nie posiadał jednak wiadomości kluczowych dla rozstrzygnięcia. Takimi wiadomościami nie dysponował również T. G..

Zeznania świadków M. D. (1), R. J.

Sad nie dał wiary zeznaniom wskazanych świadków o ile są one sprzeczne z opisanym powyżej stanem faktycznym albowiem przeczą im wszystkie dowody uznane za wiarygodne i opisane powyżej (w szczególności wyjaśnienia oskarżonego A. C., dokumenty dołączone do akt sprawy). W ocenie sądu nie ma konieczności ich ponownego powielania. Zauważyć należy, iż wobec świadków postępowania karne nie zostały niekiedy zakończone w momencie gdy składali zeznania- wobec powyższego mieli oni interes w przedstawianiu rzeczywistości w sposób stawiający ich w korzystnym świetle. O mechanizmie tym mówi wprost świadek R. J. na rozprawie w dniu 28.10.2021r.

Zeznania świadka K. S.

Zeznania świadka K. S. są niewiarygodne o ile odbiegają od ustalonego powyżej stanu faktycznego -w szczególności co do faktu, iż A. T. nie posiadał w pewnym okresie żadnego telefonu komórkowego i jak potrzebował gdzieś zadzwonić to prosił świadka o pożyczenie telefonu. Trudno sobie wyobrazić alby w XXI wieku osoba młoda nie dysponowała telefonem, poza tym szereg świadków słuchanych w sprawie wskazywało na fakt, iż oskarżony T. do nich dzwonił i to z różnych numerów, posiadał także telefony służbowe (patrz np.zeznania A. K.). Był także widziany jak dzwonił bezpośrednio przed zatrzymaniem przez policję. Aktywność telefoniczną potwierdzają także dołączone do akt sprawy dokumenty. Świadek była partnerką oskarżonego, musiała mieć świadomość źródeł pochodzenia pieniędzy, którymi oskarżony dysponował. Treść jej zeznań w sposób ewidentny wskazuje na chęć pomocy A. T. i przedstawienia go w lepszym świetle. Zasady logiki i doświadczenia życiowego wskazują, iż treść zeznań świadka mogła wynikać także z chęci uniknięcia ewentualnej odpowiedzialności karnej. Co do rzekomych rozliczeń ze świadkiem Ś.- zauważyć należy, iż brak jest jakichkolwiek dokumentów je potwierdzających. Zasady logiki wskazują, że przy rozliczeniach dotyczących bramy czy samochodu (a więc składników o większej wartości i jak w przypadku samochodu – wymagających przerejestrowania a co za tym idzie posiadania pisemnej umowy) dokumenty potwierdzające wzajemne rozliczenia by istniały. Zauważyć zresztą należy, iż świadek pytana o szczegóły– nie jest w stanie ich wskazać. Podaje natomiast na rozprawie : „Ja już teraz nie pamiętam o jaką bramę chodziło chyba garażową. My nie mieliśmy garażu na działce. Nie wiem gdzie mieliśmy tą bramę przechowywać i po co, ja tej bramy nie widziałam”. Poza tym zaakcentować należy, iż R. Ś. nie prowadził własnej działalności gospodarczej polegającej na zakładaniu bram (zatrudniony był w firmie transportowej).

Zeznania świadków M. C. (1), E. C. (1), A. J. (1), M. K. (8), E. C. (2), M. C. (2), E. F., M. S. (2), A. J. (2), Z. T. (2), J. T. (2)

Świadkowie skorzystali z prawa do odmowy składania zeznań

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1,2, 3, 7,8,9,10,11, 12, 14,15,

A. C., A. S., A. T., M. O.,

A.C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ad pkt. 1 i 10 wyroku.

Zgodnie z niekwestionowaną linią orzecznictwa zorganizowaną grupę przestępczą w rozumieniu art. 258 § 1 kk tworzą co najmniej trzy osoby, których celem jest popełnienie określonych przestępstw lub też generalnie popełnianie przestępstw o luźnym związku, między innymi bez stałych ról, w każdym razie o większym określeniu ról niż przy współsprawstwie. Przyjmuje się, nie musi ona posiadać trwałej, rozwiniętej struktury oraz długofalowego programu działania jak związek przestępczy, jednakże charakteryzuje się elementami zorganizowania, w tym określonym podziałem ról (II AKa 58/13 - wyrok SA Rzeszów z dnia 16-07-2013).

Pomocne w ustaleniu treści pojęcia ”zorganizowana grupa przestępcza” mogą być oceny dokonywane z punktu widzenia psychologicznego (powiązania między członkami grupy, wzajemna pomoc, ochrona, jednoczący cel zdobywania środków na utrzymanie, alkohol i rozrywki, jak też na działalność przestępczą), jak i socjologicznego (zbiorowość wyznająca wspólne wartości, zachowująca odrębność od społeczeństwa i jego struktur. Nawiązanie współpracy z grupą przestępczą i liczne kontakty z jej członkami, nie przesądzają o działaniu w ramach jej struktur, nawet jeśli nawiązana współpraca jest korzystna dla obu stron. Przestępstwo może być uznane za popełnione w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w rozumieniu art. 65 § 1 kk w zw. z art. 258 § 1 kk tylko wówczas, gdy zostało ono w ramach tej struktury zaplanowane i wykonane na polecenie, wydane w ramach istniejącej w danej organizacji hierarchii. Działaniami popełnionymi w ramach zorganizowanej grupy przestępczej są tylko takie działania, które służą interesom tej grupy lub pozostają w związku funkcjonalnym z nimi i mają prowadzić do realizacji zadań grupy ( tak :II AKa 95/13 - wyrok SA Białystok z dnia 30-09-2013).Oczywiste jest to, że popełnienie przestępstwa z innymi osobami nie jest tożsame z popełnieniem go w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i przynależnością do niej. Rzecz jednak w tym, że stopień zorganizowania grupy, o jakiej mowa w art. 258 kk, może być luźny, a role osób do niej należących mogą być bardzo różne. Do przypisania udziału w zorganizowanej grupie przestępczej nie jest niezbędna znajomość szczegółów organizacyjnych grupy, mechanizmów jej funkcjonowania, znajomość jej wszystkich członków. W przypadku podejmowania takich działań, jak wytwarzanie, a następnie dystrybucja środków odurzających, za wręcz naturalne należy uznać postępowanie przeciwne - wiedza o podejmowanych działaniach i osobach w nich uczestniczących wśród członków grupy musiała dotyczyć niezbędnego minimum, niezbędnego dla sprawnego wykonania „zadania” bez nadmiernego ryzyka dekonspiracji wszystkich, np. w przypadku zatrzymania którejś z osób uczestniczących w tym wycinku działalności (por. - wyrok SA Warszawa z dnia 11-08-2017 II AKa 23).

Przyjęcie istnienia zorganizowanej grupy przestępczej w rozumieniu art. 258 § 1 kk jest także dopuszczalne w sytuacji gdy oskarżeni nabywali towar w postaci u różnych dostawców oraz organizowali swoje siatki dilerów. Właśnie fakt, że mieli własnych dilerów skutkował tym, że nie musieli rozliczać się wspólnie z już rozprowadzonych środków psychoaktywnych. Istnienie grupy, w przedstawionym ujęciu, nie jest uwarunkowane tym, że z każdej transakcji narkotykowej jej członkowie muszą bezwzględnie zawsze rozliczać się wspólnie z ostatecznie uzyskanych zysków. Oczywiście i tak się może zdarzyć, ale nie stanowi to warunku sine qua non bytu wskazanego tworu przestępczego ( tak: II AKa 87/13 - wyrok SA Łódź z dnia 12-06-2013).

Przenosząc poczynione powyżej uwagi na grunt niniejszej sprawy uznać należy, iż zgromadzony w sprawie obszerny materiał dowodowy pozwala w ocenie sądu na przypisanie oskarżonym A. C., A. S. i A. T. przestępstwa z art. 258 § 1 kk natomiast A. C. z art. 258 § 3 kk. Oskarżeni niewątpliwie funkcjonowali w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, którą kierował A. C., działali w ramach przyjętego podziału ról opisywanego w stanie faktycznym ze świadomością i zamiarem bezpośrednim popełniania przestępstw związanych z handlem narkotykami i uzyskiwania korzyści finansowych z omawianej działalności. W ocenie sądu działanie przedmiotowej grupy zakończyło się z chwilą zatrzymania A. C. (z tym momentem ograniczył się w pewnej mierze kontakt pomiędzy oskarżonymi, na skutek ujawniana nowych okoliczności dochodziło systematycznie do kolejnych zatrzymań i do swoistej „reakcji łańcuchowej” ) . W związku z powyższym sąd skorygował w omawianym zakresie datę popełnienia przestępstwa, zapewne omyłkowo wskazaną co do czynu zarzucanego A. C.. W tym zakresie poczynione uwagi pozostają aktualne co do innych zarzucanych oskarżonemu czynów.

Ad pkt 3, 12 wyroku

Zgodnie z art. 299 § 1kk – odpowiedzialności karnej podlega ten, kto środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, przyjmuje, posiada, używa, przekazuje lub wywozi za granicę, ukrywa, dokonuje ich transferu lub konwersji, pomaga do przenoszenia ich własności lub posiadania albo podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku. 5. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2, działając w porozumieniu z innymi osobami podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Według § 6cyt przepisu karze określonej w § 5 podlega sprawca, jeżeli dopuszczając się czynu określonego w § 1 lub 2, osiąga znaczną korzyść majątkową.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na przyjęcie winy i sprawstwa oskarżonych A. C., A. S., A. T. i A. C. i O. co do zarzucanego im w/w czynu. Proceder związany z praniem brudnych pieniędzy w toku postępowania został wyjaśniony w sposób obszerny, potwierdzony zeznaniami licznych świadków (w znacznej części osób postronnych), dokumentami dołączonymi do akt sprawy i nie budzi wątpliwości. Jedynie posiłkowo należy wskazać, iż zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa wszelkie nielegalne środki wprowadzane do legalnego obrotu wyrządzają szkodę w tym obrocie przez destabilizowanie jego normalnego funkcjonowania. Szkoda jest więc równa wartości „pranych” przez sprawcę środków ( patrz:. II AKa 181/17 - wyrok SA Białystok z dnia 29-11-2017, II AKa 231/18, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie LEX nr 2605240 - wyrok z dnia 18 października 2018 r.)

Zauważyć także należy, iż wszyscy oskarżeni poza M. O. (1) działali w warunkach czynu ciągłego, czyniąc sobie z omawianego procederu stale źródło dochodów ( art. 12 § 1 kk i 65 § 1 kk). Przy czym wskazane w zarzutach kwoty uzyskiwanych korzyści są kwotami minimalnymi, które potwierdzone zostały w sposób niebudzący wątpliwości w toku przewodu sądowego. Dlatego też w sąd zaakceptował w tym zakresie konstrukcje przyjęte przez prokuratora, który posłużył się zwrotami „co najmniej, nie mniej”. Wskazanie więc co do części oskarżonych kwot niezbyt wysokich nie wyklucza w ocenie sądu przyjęcia, iż oskarżeni ci działali w celu uzyskania korzyści majątkowej i czynili sobie z omawianego procederu stale źródło dochodów (skoro taki mechanizm jawi się w świetle zgromadzonego materiału dowodowego).

Ad pkt 2 wyroku

Zgodnie z art. 55 ust 1 ustawy u przeciwdziałaniu narkomanii odpowiedzialności karnej podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy, dokonuje przywozu, wywozu, przewozu, wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej. Ust 3 powołanego przepisu stanowi, że jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej albo czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. Wewnątrzwspólnotowe nabycie to przemieszczenie środków odurzających lub substancji psychotropowych z terytorium państwa członkowskiego UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przestępstwo z art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii może być popełnione wyłącznie umyślnie (zob. art. 8 kk), z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym. W przypadku popełnienia przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej (art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii) jest to tylko zamiar bezpośredni o szczególnym zabarwieniu (tzw. dolus coloratus).

Oskarżeni A. C.. A. S. i A. T.- swoimi działaniami wypełnili niewątpliwie znamiona opisanego przepisu – tj. art. 55 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani (przy czym A. C. także dodatkowo usiłowania z art. 55 ust 3). Działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej a ilość substancji objęta ich czynnościami sprawczymi niewątpliwie była znaczna. W tym miejscu, nie wdając się w szczegółowe omawiane kwestii orzeczniczych- zasygnalizować jedynie należy, iż znaczna ilość to ilość przekraczająca kilkadziesiąt dawek, przy czym w odniesieniu to substancji psychotropowych w tabletkach – porcje stanowi jedna taka tabletka. Tak więc biorąc pod uwagę choćby samą ilość tabletek ekstazy uznać należy (bez prowadzenia niepotrzebnych ustaleń w tymże zakresie) że ilość środków pozostających w dyspozycji oskarżonych była znaczna.

Zgromadzony materiał dowodowy wskazuje, iż oskarżeni mieli świadomość i wskazany powyżej zamiar popełnienia przestępstwa i go realizowali, działając z zamiarem bezpośrednim o szczególnym zabarwieniu.

W tym miejscu wskazać należy, iż przyjmowanie w podstawie prawnej skazania, że jednym czynem wyczerpano znamiona przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 albo z art. 56 ust. 1 i 3, czy też z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) uchybia zasadzie lex specialis derogat legi generali i przez to jest błędne ( por: II AKa 121/14 - wyrok SA Białystok z dnia 11-09-2014).

Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa popełnienie przestępstwa, dla którego utworzono związek przestępczy (np. nielegalnego przywozu, wywozu itp. środków psychoaktywnych), nie pochłania (w ramach zbiegu pozornego) przestępstwa przynależności do owego związku oraz nie uzasadnia kumulatywnej kwalifikacji art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 258 kk (Tak : komentarz do art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Srogosz 2008, wyd. 2, też : T. L. Chruściel, M. Preiss-Mysłowska, Ustawa o przeciwdziałaniu, s. 268–269; wyrok SA w Lublinie z 23.7.2002 r., II AKa 148/01, Prok. i Pr. 2003, Nr 4, poz. 20; wyrok SA w Krakowie z 24.4.1997 r., II AKa 57/97, Prok. i Pr. 1997, Nr 12, poz. 22.).

Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych, które łączy się z przestępstwami, określonymi w art. 55 (przywóz, wywóz, nabycie, przewóz), art. 56 (nielegalny obrót), art. 58 (udzielanie środka, nakłanianie), art. 59 (udzielanie środka, nakłanianie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej) ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, nie podlega odrębnemu ukaraniu (pozorny zbieg przestępstw) i stanowi czyn współukarany, jeżeli zachowana jest więź czasowa i sytuacyjna z przestępstwem głównym (II AKa 43/13 - wyrok SA Wrocław z dnia 01-03-2013).

Ad pkt 7 wyroku

Działanie przestępcze, o którym stanowi art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, polega na niezgodnym z ustawą posiadaniu środków odurzających lub substancji psychotropowych, tj. środków i substancji wymienionych w załączniku do przedmiotowej ustawy. Przez posiadanie należy rozumieć faktyczne, choćby krótkotrwale władztwo nad rzeczą. Występuje ona zarówno wtedy, kiedy chodzi o dysponowanie środkiem narkotycznym dla własnej konsumpcji, jak i w związku z chęcią wprowadzenia go do obrotu, przy czym ilość środka odurzającego musi pozwalać na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek (tak SN w wyroku z 28 października 2009 r., I KZP 22/09 oraz w wyroku z dnia 11 marca 2010 r., IV KK 432/09). Czynność sprawcza określona w art. 62 ustawy jest realizowana „wbrew przepisom ustawy”, jeżeli pozostaje w sprzeczności z dopuszczalnymi ustawą zrachowaniami, związanymi z dozwolonym posiadaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Przedmiotem ochrony jest w przypadku posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych – życie i zdrowie publiczne, jak również życie i zdrowie konkretnej osoby.

Nie budzi wątpliwości fakt, iż oskarżony A. S. w dniu 28 maja 2019r. wyczerpał znamiona powołanego przepisu.

Ad pkt 8 wyroku

Aktualne pozostają tu okoliczności wskazane przy skazaniu z punktu 2 wyroku.

Ad pkt 9 wyroku

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał winę i sprawstwo oskarżonego M. O. (1) co do czynów opisanych w punktach IX- XII wyroku. Oskarżony posiadając opisane w zarzutach środki psychotropowe, w warunkach ciągu przestępstw wypełnił znamiona art. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 kk. Działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Miał pełną świadomość przeznaczenia nabywanych środków. W zakresie posiadania penalizowanego w art.. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii aktualne pozostają uwagi poczynione powyżej w zakresie puntu 7 wyroku. Nie ma konieczności ich powielania.

Ad pkt 14 wyroku

Przeprowadzony przewód sądowy wykazał winę i sprawstwo oskarżonego M. K. co do czynu wskazanego w punkcie XVIII aktu oskarżenia. Oskarżony wypełnił znamiona czynu z art. 13 § 1 kk w zw z art. 55 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W tym zakresie aktualne pozostają wywody zawarte powyżej.

Ad pkt 15 wyroku

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał winę i sprawstwo oskarżonego M. K. co do czynu opisanego w punkcie XIX aktu oskarżenia.

Przedmiotem ochrony jest w przypadku posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych – życie i zdrowie publiczne, jak również życie i zdrowie konkretnej osoby. Zgodnie z art. 62 ust 2 powołanej ustawy kto posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe w znacznej ilości podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat. Obowiązujące przepisy prawa nie określają co należy rozumieć przez „znaczną ilość środków odurzających”. L. te wypełnia orzecznictwo stojąc na stanowisku, iż punktem odniesienia do określenia znacznej ilości środków odurzających jest ilość porcji, którą można uzyskać z materiału dowodowego ustalonego w sprawie. Przy określeniu ilości dawek nie bierze się pod uwagę wyłącznie objętości czy wagi ew. narkotyków, ale ilość substancji czynnej, która umożliwia odurzenie określonej ilości osób (por: II AKa 168/17 - wyrok SA Warszawa z dnia 04-08-2017). Jak ustalono w niniejszej sprawie oskarżony dysponował amfetaminą, z której można wykonać co najmniej 292 dawki niezbędnie do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania środka odurzającego. W tym miejscu zauważyć należy, iż zgodnie z obecną linią orzecznictwa do stwierdzenia znacznej ilości środków odurzających wystarczające jest ustalenie, ze sprawca posiadał kilkadziesiąt dawek (zob.II AKa 97/19 - wyrok SA Wrocław z dnia 27-11-2019). Kryterium stwierdzenia znacznej ilości narkotyków jest wyłącznie ich ilość, a nie sam rodzaj narkotyku bądź przeznaczenie go na własne potrzeby lub do obrotu. Dla przykładu Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku II AKa 71/17 - z dnia 06-06-2017r. orzekł ; „Za ilość znaczną Sąd Apelacyjny uznaje aktualnie taką, która wystarczy do zaspokojenia kilkudziesięciu użytkowników, jak to dawniej przyjął Sąd Najwyższy”. W postanowieniu z dnia 14-07-2011 w sprawie IV KK 127/11 Sąd Najwyższy orzekł : „Znaczna ilość narkotyków to taka, która wystarcza do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób.” Reasumując stwierdzić należy, iż oskarżony M. K. (1) wypełnił dyspozycję art. 62 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

4,5,11,13

A. T. (1) , A. C. (1), A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ad pkt 4 wyroku

Wg 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani - kto, wbrew przepisom art. 33-35, art. 37, art. 40 i art. 40a, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne albo uczestniczy w takim obrocie, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.art.

Zgodnie z at. 4 pkt 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadzanie do obrotu to udostępnienie osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych;

„Wprowadzenie do obrotu” obejmuje przede wszystkim wyjście poza etap wytwarzania lub uprawy, co oznacza, że jest ono pierwszą transakcją związaną z przekazaniem określonej porcji środków odurzających lub substancji psychotropowych. Z powyższego wynika, że „wprowadzenie do obrotu” dotyczy pierwszej czynności polegającej na niezgodnym z prawem przekazaniu innej osobie (odpłatnie lub nieodpłatnie) określonej porcji środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej (np. pierwszej umowy kupna-sprzedaży). Przekazujący (np. sprzedający) dokonuje tu „wprowadzenia do obrotu”, natomiast odbiorca „uczestniczenia w obrocie”, pod warunkiem że zamierza otrzymane substancje przekazać innej osobie niebędącej konsumentem. Dalsze transakcje dotyczące tej samej partii środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, stanowią „uczestnictwo w obrocie”, o ile odbiorcą nie jest konsument (tak:II AKa 190/18 - wyrok SA Poznań z dnia 30-01-2020)

Sad podzielił koncepcję oskarżyciela – co do możliwości zastosowania kwalifikacji prawnej z art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz art. 58 ust 1 i 59 ust 1 powołanej ustawy w zw. z art. 11 § 1 kk i 12 kk kk posiłkując się stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w sprawie V KK 341/15. Jak wskazał sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia Izby Karnej z dnia 18-11-2015 w sprawie V KK 341/15 widząc konieczność ujednolicenia linii orzecznictwa -pojęcie uczestniczenia w obrocie z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 roku odnosi się nie tylko do zachowań związanych z bezpośrednim przekazywaniem środków odurzających innej osobie, ale także do zachowań składających się na funkcjonowanie takiej osoby w obrocie, jak magazynowanie środków, udostępnianie lokalu, w którym ma dojść do wprowadzenia środków do obrotu, porcjowanie itd. Uczestnictwem w obrocie jest więc zachowanie każdego, kto ma odegrać pewną rolę w procesie obrotu środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi. Tak więc potencjalny „uczestnik” obrotu, po dokonanym czynie z art. 56 ust. 1 lub 3 ustawy, może zakończyć swoją przestępną działalność, ale może również ją kontynuować, przekazując uzyskany środek do dalszego obrotu, bądź udzielać go - odpłatnie lub nieodpłatnie konsumentom, co penalizuje już art. 58 ust. 1 i 2 oraz art. 59 ust. 1 - 3 ustawy. Zatem „uczestniczenie w obrocie” może również przybierać formę bierną, polegającą na odebraniu takiego środka od osoby zajmującej się jego „wprowadzaniem do obrotu” z zamiarem dalszego przekazywania go kolejnym osobom - w tym konsumentom. Dla odróżnienia występku z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy oraz czynów z art. 58 ust. 1 i 2 oraz 59 ust. 1 - 3 ustawy, konieczne jest ustalenie osoby bezpośredniego, a nie kolejnego odbiorcy: czy jest nim konsument czy też nie. Reasumując: jedną z form „uczestniczenia w obrocie” środkami odurzającymi w rozumieniu art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 124) może być również nabycie tychże środków od osoby wprowadzającej je do tego obrotu, niezależnie od tego, kto będzie kolejnym ich nabywcą. Jeśli tym nabywcą okaże się konsument zajdzie konieczność prawnokarnej oceny takiego zachowania również pod kątem występku polegającego na udzielaniu takiego środka (art. 58 ust. 1 i 2 i art. 59 ust. 1 - 3 ustawy) w ramach kumulatywnej kwalifikacji. Jeżeli zaś nie jest nim bezpośredni konsument – czyn wyczerpywać będzie znamiona jedynie art. 56 ust 1 lub 3 ustawy.

Możliwość zastosowania kwalifikacji kumulatywnej w szczególnych warunkach sygnalizowana była także w orzecznictwie Sądów Apelacyjnych i Sądu Najwyższego.

W sytuacji, gdy sprzedający środki odurzające (substancje psychotropowe) ma świadomość, że przekazywane środki odurzające trafią do dalszego obrotu, ale część z nich zostanie przeznaczona na własny użytek odbiorcy tych środków, to dojdzie do zbiegu przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii art. 56 ust. 1 lub w razie znacznej ilości środków - art. 56 ust. 3 oraz art. 59 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. ( tak : wyrok SN z dnia 21 stycznia 2020 r. II KK 97/19, II AKa 159/15 - wyrok SA Lublin z dnia 11-08-2015) .

Zauważyć także należy, iż za udział w obrocie przyjmuje się nie tylko zachowanie polegające na bezpośrednim przekazaniu (odpłatnie, nieodpłatnie) narkotyku innej osobie. Pod to pojęcie podpadają wszelkiego rodzaju czynności wykonawcze obliczone na uczynieniu możliwym wprowadzenie narkotyku na rynek, handel nim, dalsze przekazanie, a zatem również, jak w omawianym przypadku, ich przejęcie od kuriera, zadysponowanie, rozpakowanie, itp. (por.II AKa 151/16 - wyrok SA Lublin z dnia 15-07-2016).

Dla przyjęcia konstrukcji czynu ciągłego nie jest konieczne wykazanie i udowodnienie tego, że oskarżony w chwili rozpoczęcia działalności przestępczej wiedział już z góry, w którym konkretnym dniu oraz miejscu udzieli określoną ilość danego rodzaju narkotyku za ustaloną cenę określonym osobom, a jedynie jest niezbędne wykazanie, aby sprawca chciał popełnić czyn ciągły lub przewidując możliwość popełnienia takiego czynu, na to godził się oraz wykorzystywał każdą nadarzającą się sposobność dla stałego zajmowania się ich sprzedażą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (por. II AKa 2/15 - wyrok SA Katowice z dnia 05-03-2015)

Zwrot „stałe źródło dochodu” odnosi się do „popełniania przestępstw”, gdy zaś sprzed tej nowelizacji odnosił się on do „popełnienia przestępstwa”. Nie jest to li tylko zmiana pozorna, lecz ma istotny wymiar praktyczny. Umożliwia zastosowanie komentowanego przepisu nie tylko dla sprawców co najmniej dwóch przestępstw, ale również wobec sprawców jednego przestępstwa, z którego był czerpany stały dochód. Oznacza to możliwość zastosowania art. 65 kk do sprawcy czynu ciągłego (zob. G. Łabuda, w: J. Giezek, KK. Komentarz. Część ogólna, 2007, s. 463). Uczynienie sobie przez sprawcę stałego źródła dochodu stanowi jedną z przesłanek nadzwyczajnego zaostrzenia kary. Może mieć ona zastosowanie do wszystkich typów przestępstw, których popełnienie może stanowić źródło dochodu dla sprawcy. Stąd też wykładnia analizowanego pojęcia powinna uwzględniać szersze spektrum potencjalnego odniesienia do przestępstw różnych typów. Zwrot „uczynienie sobie z popełnienia przestępstwa stałego źródła dochodu” oznacza trwałość oraz ciągłość uzyskiwanego dochodu. Sprawca powinien dopuszczać przestępstwa wielokrotnie i z pewną regularnością. Nie musi to być ani źródło główne, ani też jedyne (wyr. SN z 20.12.1971 r., I KR 249/71, OSNKW 1972, Nr 5, poz. 87; wyr. SN z 29.5.1980 r., I KR 100/80, OSNPG 1980, Nr 12, poz. 153; post. SN z 13.2.2008 r., III KK 369/07, OSNKW 2008, Nr 6, poz. 46). Nie jest istotna wysokość tego dochodu, jak również cel, na jaki przeznaczył on osiągniętą z przestępstwa korzyść majątkową. Decydujący dla oceny, czy mamy do czynienia z realizacją tego znamienia, jest sposób, w jaki doszło do pozyskania tej korzyści (sprzeczny z obowiązującym porządkiem prawnym, powtarzalny), natomiast późniejsze przeznaczenie tych bezprawnie uzyskanych środków jest obojętne z punktu widzenia treści przepisu art. 65 § 1 kk. Okres osiągania dochodu nie jest oczywiście bez znaczenia, ale uznania go za stały ustawodawca nie obwarował trwaniem przez określony czas (por. wyr. SA w Białymstoku z 27.3.2012 r., II AKa 10/12, Legalis; wyr. SA w Krakowie: z 27.11.2013 r., II AKa 175/13, Legalis; z 2.7.2014 r., II AKa 62/14, Legalis; z 31.3.2015 r., II AKa 34/15, Legalis; wyr. SA w Lublinie z 9.10.2013 r., II AKa 172/13, Legalis; wyr. SA w Katowicach z 4.7.2013 r., II AKa 159/13, Legalis; wyr. SA w Szczecinie z 7.2.2018, II AKa 94/17, Legalis). Również SA w Szczecinie skazał, że samo w sobie przypisanie sprawcy popełnienia czynu ciągłego nie wyłącza możliwości zastosowania art. 65 § 1 kk. Z takowym mamy bowiem do czynienia jedynie wówczas, gdy ustalone zostanie, że oskarżony z popełnienia przestępstw uzyskiwał stały, a więc posiadający cechy pewnej regularności dochód, nawet jeżeli było to jedynie uboczne źródło jego pozyskiwania (por. wyr. SA w Szczecinie z 19.7.2018 r., II AKa 98/18, niepubl.). (– tak Komentarz do art. 65 kk red. Zawłocki 2021, wyd. 5/Sakowicz).

Przenosząc powyższe na realia przedmiotowej sprawy uznać należy, iż oskarżony A. T. dopuścił się popełnienia przestępstw z art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 § 1 kk i 65 § 1 kk.

Z uwagi na konieczność opisania działania oskarżonego w sposób jednoznaczny (nie obejmujący zachowań innych podmiotów) – sąd był zmuszony skorygować opis zawartego pierwotnie w punkcie IV aktu oskarżenia czynu.

Ad punkt 5 wyroku

Powyżej uczynione uwagi dotyczące uczestniczenia w obrocie środkami psychotropowymi i substancjami odurzającymi przez A. T. (1) pozostają aktualne także wobec A. C.. W ocenie sądu działanie A. C. opisane pierwotnie w punktach IV i VI wyroku stanowi jeden czyn, z tym, że (zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa) posiadanie narkotyków stanowi czyn współukarany uprzedni i jako takie powinno znaleźć się w opisie czynu, nie zaś w kwalifikacji.

Zgodnie z art. 57 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 55 ust. 3 lub art. 56 ust. 3 tejże ustawy podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Zgodnie z art. 16 § 1 kk przygotowanie zachodzi tylko wtedy, gdy sprawca w celu popełnienia czynu zabronionego podejmuje czynności mające stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania, w szczególności w tymże celu wchodzi w porozumienie z inną osobą, uzyskuje lub przysposabia środki, zbiera informacje lub sporządza plan działania.

W ocenie sądu w niniejszej sprawie działanie oskarżonego C. opisane w zarzucie VI aktu oskarżenia wyszło poza ramy karalnego przygotowania i w istocie stanowiło część czynu opisanego w punkcie IV aktu oskarżenia – polegającego na uczestnictwie w obrocie. Fakt posiadania określonej ilości narkotyków wiązał się z ich udostepnieniem do obrotu a tym samym nie stanowi odrębnego przestępstwa. W tym zakresie przywołać należy choćby orzeczenie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 1.03.2013r., z którego wynika, iż posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych, które łączy się z przestępstwami, określonymi art. 56 (nielegalny obrót), nie podlega odrębnemu ukaraniu (pozorny zbieg przestępstw) i stanowi czyn współukarany. Ponadto zauważyć należy, iż zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa pojęcie uczestniczenia w obrocie z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 roku odnosi się nie tylko do zachowań związanych z bezpośrednim przekazywaniem środków odurzających innej osobie, ale także do zachowań składających się na funkcjonowanie takiej osoby w obrocie, jak magazynowanie środków, udostępnianie lokalu, w którym ma dojść do wprowadzenia środków do obrotu, porcjowanie itd.- o czym była mowa powyżej. Dlatego tez sąd stanął na stanowisku, iż fakt posiadania przez oskarżonego do dnia 21 listopada 2018r. wyszczególnionych w opisie p. VI aktu oskarżenia – środków odurzających i substancji psychotropowych – stanowi jeden czyn powiązany z zarzutem IV aktu oskarżenia.

Ad pkt 11 wyroku .

W omawianym zakresie aktualne pozostają wywody dotyczące punktu 2 wyroku. Sąd jednak, o czym była mowa powyżej zmuszony był zmienić opis czynu co do daty końcowej popełnienia przestępstwa i przyjąć, iż datę ta stanowi dzień zatrzymania A. C..

Ad pkt 13 wyroku

W ocenie Sądu działanie oskarżonego A. C. opisane pierwotnie w punktach XVI i XVII aktu oskarżenia stanowi w istocie jeden czyn. Wobec powyższego sąd dokonał jego korekty biorąc pod uwagę granice zdarzenia historycznego, o które tenże został oskarżony i wyznaczony aktem oskarżenia zakres.

Zgodnie z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii kto, wbrew przepisom ustawy wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne albo uczestniczy w takim obrocie podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12 ( ust. 3 powołanego przepisu).

Uczestniczenie w obrocie polega na przyjęciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, odpłatnie lub nieodpłatnie, celem późniejszego ich przekazania innej osobie, niebędącej konsumentem. W przypadku gdy odbiorcą jest konsument zachodzi udzielenie środka psychoaktywnego innej osobie (art. 58 lub 59) – por. wyrok SA w Katowicach z 27.6.2002 r., II AKa 201/02, OSA 2003, Nr 6, poz. 56; wyrok SA w Białymstoku z 20.3.2001 r., II AKa 34/01, OSA 2002, Nr 4, poz. 31; wyrok SA w Lublinie z 9.2.2004 r., II AKa 7/04, Prok. i Pr. 2005, Nr 1, poz. 31.

Obowiązujące przepisy prawa nie określają co należy rozumieć przez „znaczną ilość środków odurzających”. Lukę te wypełnia orzecznictwo stojąc na stanowisku, iż punktem odniesienia do określenia znacznej ilości środków odurzających jest ilość porcji, którą można uzyskać z materiału dowodowego ustalonego w sprawie. Przy określeniu ilości dawek nie bierze się pod uwagę wyłącznie objętości czy wagi ew. narkotyków, ale ilość substancji czynnej, która umożliwia odurzenie określonej ilości osób (por: II AKa 168/17 - wyrok SA Warszawa z dnia 04-08-2017). Przyjmuje się obecnie, iż kilkadziesiąt porcji narkotyku pozwala na przyjęcie kwalifikacji z art. 56 ust 3 omawianej ustawy. Analiza orzecznictwa pod omawianym katem prowadzi do konkluzji, iż sądy orzekające w analogicznych sprawach stawały na stanowisku, że znacznie mniejsza ilość porcji niż przypisana oskarżonemu jest wystarczająca do przyjęcia kwalifikacji dotyczącej znacznej ilości.

Na ilości dawek wskazuje opinia biegłego wydana w oparciu o zabezpieczone u oskarżonego A. C. w listopadzie 2018r. dowody rzeczowe.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w ocenie sądu wykazał w sposób nie budzący wątpliwości winę i sprawstwo oskarżonego A. C. w omawianym zakresie.

Przy czym aktualne pozostają uwagi dotyczące czynu ciągłego czy art. 65 § 1 kk uczynione powyżej.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S.

1,2,3,7,8,18

Wymierzając oskarżonemu karę za czyny jednostkowe sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynów. Ponadto sąd uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Wskazać należy, iż czyny przypisane oskarżonemu charakteryzowały się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Powyższe wynika z zakresu przeprowadzonych transakcji narkotykowych, z ilości „wypranych” pieniędzy, działania z innymi osobami na szerokim obszarze, także poza granicami karaju. Wpływ na powyższą ocenę ma także zakres jego udział w przestępczym działaniu grupy, który należy określić jako istotny.

Jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie z niskich pobudek- chęci zysku.

Jako okoliczność łagodzącą natomiast uprzednią niekaralność czy złożenie oświadczenia o przyznaniu się do winy na etapie postępowania sądowego. Zauważyć przy tym należy, iż czyny penalizowane w art. 55 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowią zbrodnię– a więc dolna granica kary opiewa na 3 lata pozbawienia wolności z równoczesnym obowiązkiem orzeczenia kary grzywny. Natomiast sprawca czynu z art. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii podlega karze pozbawienia wolności do lat 3, natomiast z art. 299 § 5 kk- od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności. Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz postawę oskarżonego na etapie postępowania sądowego i dotychczasową niekaralność sąd wymierzył oskarżonemu kary pozbawienia wolności niewiele powyżej najniższego ustawowego wymiaru. Natomiast kary grzywny uwzględniają możliwości zarobkowe i majątkowe oskarżonego. Kara grzywny orzeczona w punkcie 3 wyroku ma umocowanie w art. 33 § 2 kk i orzeczona została dla wzmocnienia efektu wychowawczego- z uwagi na działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, sąd wymierzył oskarżonemu w miejsce z osobna orzeczonych kar pozbawienia wolności karę łączną 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny 500 stawek dziennych po 200 zł. Przy czym, na mocy dyrektywy z art. 4§ 1 kk-zastosował ustawę obowiązującą w chwili czynów jako względniejszą dla sprawcy-gdyż wobec zaostrzenia granic wymiaru kary łącznej w znowelizowanym art. 86 § 1 k.k., dotychczasowa treść tego przepisu jest korzystniejsza.

Ustalając wysokość kary łącznej sąd, biorąc pod uwagę zbieżność czasową między popełnionymi czynami i związek przedmiotowo - podmiotowy, zastosował zasadę znacznej absorbcji. Ponieważ żaden z czynów oskarżonego nie miał charakteru dominującego – zastosowanie zasady pełniej absorbcji nie było możliwe.

Orzeczona kara w ocenie sądu spełni w stosunku do oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa .

A. T.

1,2,3,4,17

Wymierzając oskarżonemu karę za czyny jednostkowe sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynów. Ponadto sąd uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Wskazać należy, iż czyny przypisane oskarżonemu charakteryzowały się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Powyższe wynika z wielości zachowań jednostkowych, długotrwałości działania przestępnego, liczby osób zaangażowanych w przestępcy proceder, zakres omawianego procederu sięgający także poza granice kraju.

Zauważyć przy tym należy, iż czyny penalizowane w art. 55 ust 3 i art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowią zbrodnie – a więc dolna granica kary opiewa na 3 lata pozbawienia wolności z jednoczesnym obowiązkiem orzeczenia także kary grzywny.

Przy wymiarze kary wskazanym w punkcie 2,3,4 wyroku uwzględniono działanie w warunkach czynu ciągłego. Kara grzywny wymierzona obok kary pozbawienia wolności w punkcie 3 wyroku ma umocowanie w art. 33 § 2 kk i orzeczona została dla wzmocnienia efektu wychowawczego- z uwagi na działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Wysokość wszystkich kar grzywien odpowiada warunkom zarobkowym i majątkowym oskarżonego. Uwzględnia także stopień jego zwinienia.

Jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie z niskich pobudek- chęci zysku, uprzednią karalność. Jak widać wcześniej orzeczona kara nie doprowadziła do zmiany postawy oskarżonego.

Sąd nie dopatrzył się szczególnych okoliczności łagodzących.

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, sąd wymierzył oskarżonemu w miejsce z osobna orzeczonych kar pozbawienia wolności karę łączną 5 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w rozmiarze 500 stawek dziennych po 100 zł. Przy czym, na mocy dyrektywy z art. 4§ 1 kk-zastosował ustawę obowiązującą w chwili czynów jako względniejszą dla sprawcy-gdyż wobec zaostrzenia granic wymiaru kary łącznej w znowelizowanym art. 86 § 1 k.k., dotychczasowa treść tego przepisu jest korzystniejsza.

Ustalając wysokość kary łącznej sąd, biorąc pod uwagę zbieżność czasową między popełnionymi czynami i związek przedmiotowo - podmiotowy, zastosował zasadę częściowej absorbcji. Ponieważ żaden z czynów oskarżonego nie miał charakteru dominującego – zastosowanie zasady pełniej absorbcji nie było możliwe. Orzeczona kara w ocenie sądu spełni w stosunku do oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa .

A. C.

10,11,12,13,19

Wymierzając oskarżonemu karę za czyny jednostkowe sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynów. Ponadto sąd uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Wskazać należy, iż czyny przypisane oskarżonemu charakteryzowały się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Powyższe wynika z wielości zachowań jednostkowych, długotrwałości działania przestępnego, liczby osób zaangażowanych w przestępcy proceder.

Przy wymiarze kary wskazanym w punkcie 11 , 12 i 13 wyroku uwzględniono działanie w warunkach czynu ciągłego. Kara grzywny wymierzona obok kary pozbawienia wolności w punkcie 12 wyroku ma umocowanie w art. 33 § 2 kk i orzeczona została dla wzmocnienia efektu wychowawczego- z uwagi na działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Wysokość wszystkich kar grzywien odpowiada warunkom zarobkowym oskarżonego.

Jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie z niskich pobudek- chęci zysku, wielokrotną karalność, w tym za przestępstwa podobne. Jak widać uprzednio orzekane kary nie doprowadziły do zmiany postawy oskarżonego.

Sąd nie dopatrzył się szczególnych okoliczności łagodzących.

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, sąd wymierzył oskarżonemu w miejsce z osobna orzeczonych kar pozbawienia wolności karę łączną 9 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w rozmiarze 500 stawek dziennych po 200 zł. Przy czym, na mocy dyrektywy z art. 4§ 1 kk-zastosował ustawę obowiązującą w chwili czynów jako względniejszą dla sprawcy-gdyż wobec zaostrzenia granic wymiaru kary łącznej w znowelizowanym art. 86 § 1 k.k., dotychczasowa treść tego przepisu jest korzystniejsza.

Ustalając wysokość kary łącznej sąd, biorąc pod uwagę zbieżność czasową między popełnionymi czynami i związek przedmiotowo - podmiotowy, zastosował zasadę częściowej absorbcji. Ponieważ żaden z czynów oskarżonego nie miał charakteru dominującego – zastosowanie zasady pełniej absorbcji nie było możliwe. Kara grzywny wymierzona obok kary pozbawienia wolności w punkcie 12 wyroku ma umocowanie w art. 33 § 2 kk i orzeczona została dla wzmocnienia efektu wychowawczego- z uwagi na działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Orzeczona kara w ocenie sądu spełni w stosunku do oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa .

M. O.

3,9

Wymierzając oskarżonemu karę za czyny jednostkowe sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynów. Ponadto sąd uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Uwzględnił stopień społecznej szkodliwości jego czynów, który w porównaniu z działaniem pozostałych oskarżonych nie był znaczny -co wynika min. z ilości pieniędzy objętych czynem z art. 299 kk jak i ilości posiadanych narkotyków. Jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie z niskich pobudek - chęci zysku, współdziałanie z innymi osobami, dotychczasową karalność.

Jako okoliczność łagodzącą natomiast potraktował częściowe przyznanie się do winy. Czyny penalizowane w art. 299 § 5 kk zagrożone są karą od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności. Natomiast sprawca czynu z art. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz dotychczasową karalność sąd za czyn z art. 299 § 5 kk wymierzył oskarżonemu karę pozbawienia wolności niewiele powyżej najniższego ustawowego wymiaru a obok niej karę grzywny. Kara grzywny orzeczona w punkcie 3 wyroku ma umocowanie w art. 33 § 2 kk i orzeczona została dla wzmocnienia efektu wychowawczego- z uwagi na działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jej wysokość uwzględnia możliwości zarobkowe oskarżonego.

Co do czynów polegających na posiadaniu narkotyków – sąd mając na względzie ilości substancji- przychylił się do wniosku prokuratora i przy zastosowaniu art. 37a kk orzekł karę grzywny, przyjmując, iż zarzucane oskarżonemu w tym zakresie czyny stanowią ciąg przestępstw. Przy czym, na mocy dyrektywy z art. 4§ 1 kk-zastosował w tym zakresie ustawę obowiązującą w chwili czynów jako względniejszą dla sprawcy.

M. K.

14,15,20

Wymierzając oskarżonemu karę za czyny jednostkowe sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynów. Ponadto sąd uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Wskazać należy, iż czyny przypisane oskarżonemu charakteryzowały się dość znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Powyższe wynika (co do czynu wskazanego w punkcie 14 wyroku) z zakresu planowanej transakcji narkotykowej ( co do czynu wskazanego w punkcie 15) z ilości posiadanych substancji. Wpływ na powyższą ocenę ma także współdziałanie z innymi osobami.

Jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie z niskich pobudek- chęci zysku.

Jako okoliczność łagodzącą natomiast uprzednia niekaralność czy złożenie oświadczenia o przyznaniu się do winy przy ostatnim rozpoznaniu sprawy. Zauważyć przy tym należy, iż czyn penalizowany w art. 55 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi zbrodnię – a więc dolna granica kary opiewa na 3 lata pozbawienia wolności z równoczesnym obowiązkiem orzeczenia kary grzywny. Natomiast sprawca czynu z art. 62 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz postawę oskarżonego na etapie postępowania sądowego i dotychczasową niekaralność sąd wymierzył oskarżonemu karę pozbawienia wolności oscylującą wokół najniższego ustawowego wymiaru. Natomiast kara grzywny uwzględnia możliwości zarobkowe i majątkowe oskarżonego.

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, sąd wymierzył oskarżonemu w miejsce z osobna orzeczonych kar pozbawienia wolności karę łączną 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Przy czym, na mocy dyrektywy z art. 4§ 1 kk-zastosował ustawę obowiązującą w chwili czynów jako względniejszą dla sprawcy-gdyż wobec zaostrzenia granic wymiaru kary łącznej w znowelizowanym art. 86 § 1 k.k., dotychczasowa treść tego przepisu jest korzystniejsza.

Orzeczona kara w ocenie sądu spełni w stosunku do oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa .

A.C., A. C., , A. S.

Na podstawie art. 299 § 7 kk sąd orzekł wobec oskarżonych przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści uzyskanych z przestępstwa- zgodnie z dyrektywą nakładająca na sąd obowiązek powyższego rozstrzygnięcia – od którego nie ma odstępstw (tak: V KK 20/15 - postanowienie SN - Izba Karna z dnia 26-08-2015) i która stanowi lex specialis tj. szczególną podstawę orzeczenia przepadku. Ów przepis stanowi superfluum ustawowe, jednak w przypadku skazania za to przestępstwo powinien być wskazany w postawie orzeczenia przepadku (tak: II AKa 329/16 - wyrok SA Warszawa z dnia 07-11-2016). Wartości poszczególnych należności wynikają z wyjaśnień oskarżonego A. C. oraz pozostałych oskarżonych w zakresie, w jakim przyznają się do popełnienia przestępstw, z zapisów w notatnikach A.C., dokumentacji zdjęciowej (paragony z kantorów) itp

A.C., A. C., A. T., M. K., A. S.

Orzekając o kwestiach związanych z przepadkiem równowartości kwot pochodzących z przestępstwa sąd miał na uwadze dyrektywę art. 45 § 1 kk oraz przyjętą linię orzecznictwa, zgodnie z którą podlegająca przepadkowi równowartość korzyści majątkowej, którą sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa (stypizowanego w przepisach ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii) w rozumieniu przepisu art. 45 § 1 KK, jest ekwiwalentem wyrażonym pieniężnie, odpowiadającym kwocie, rzeczy lub prawu uzyskanemu ze zbycia, precyzyjnie określonego w przypisanym mu czynie, środka odurzającego lub psychotropowego. Przez korzyść majątkową należy rozumieć każde przysporzenie majątku albo uniknięcie strat lub obciążeń majątku. Jest to pojęcie, które należy interpretować szeroko. Nie jest nim jedynie osiągnięty przez sprawcę zysk łączący się z pomniejszeniem przysporzenia majątku o koszty jego uzyskania. Korzyścią majątkową jest cała kwota uzyskana z przestępstwa bez odliczania poniesionych nakładów. (patrz: II AKa 28/18 - wyrok SA Białystok z dnia 29-06-2018, II AKa 16/14 - wyrok SA Białystok z dnia 25-02-2014, Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie- LEX nr 1965007 - wyrok z dnia 20 listopada 2015 r.). Innymi słowy, w skład korzyści majątkowej w rozumieniu art. 45 § 1 kk, podlegającej przepadkowi, wchodzą również wszelkie wydatki poczynione przez sprawcę na uzyskanie przedmiotu pochodzącego z przestępstwa” (zob. uzasad. post. SN z 26.8.2010 r., I KZP 12/10, OSNKW 2010, Nr 9, poz. 78, II AKa 34/15 - wyrok SA Kraków z dnia 31-03-2015). Przepis art. 45 § 1 KK wskazuje na obligatoryjne orzeczenie przepadku korzyści lub jej równowartości. Nie przewiduje żadnego luzu decyzyjnego i nakazuje orzeczenie określonego w nim środka karnego, jeżeli korzyść majątkowa została osiągnięta w wyniku popełnienia przestępstwa, a nie podlega przepadkowi na podstawie art. 44 § 1 i 6 kk ani zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi. Obejmuje ona zarówno korzyść dla siebie, jak i dla kogoś innego, polega zarówno na zwiększeniu aktywów, jak i zmniejszeniu pasywów, a ponadto może wynikać bezpośrednio z popełnionego przestępstwa, ale także - w ramach zastosowania art. 45 § 1 kk - może być jedynie pośrednio związana z przestępstwem. (tak: V KK 313/14 - wyrok SN - Izba Karna z dnia 05-11-2014). Kierując się powyższymi wytycznymi sąd orzekł kwoty przepadku, przy czym – jak już była mowa wynikają one min. z twierdzeń oskarżonego C. oraz wyliczeń matematycznych związanych z ujawnionymi zapiskami w/w w zabezpieczonych dowodach rzeczowych (notatnikach). Wartości poszczególnych należności wynikają także z wyjaśnień pozostałych oskarżonych w zakresie, w jakim przyznają się do popełnienia przestępstw, zeznań osób, których sprawy wyłączono do odrębnego postepowania, wyroków skazujących w omawianym zakresie itp. W tym miejscu podnieść także należy, iż w orzecznictwie przyjmuje się ( np.: II AKa 89/13 - wyrok SA Warszawa z dnia 24-04-2013), iż precyzyjne wyliczenie powyższych kwot nie jest z reguły możliwe – wystarczające jest więc tu przyjęcie określonej metodologii dokonywania ustaleń. Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd podzielił stanowisko oskarżyciela, iż przy dokonywaniu wszelkich rozliczeń oraz ustalaniu stanu faktycznego przyjąć należy wartości najniższe wynikające z dokonanych ustaleń (wersję najbardziej korzystną dla oskarżonych).

A.C.,, A. T., M. K., A. S.

Obowiązkiem sądu było zaliczyć oskarżonym na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności okresów tymczasowego aresztowania- co nastąpiło w punkcie 23 wyroku.

A.C.,,A. C. A. T., M. K., A. S., M. O.

24-27

W punktach 25-27 wyroku sąd rozstrzygnął kwestie związane z zabezpieczonymi w sprawie dowodami rzeczowymi. Zwrócił min. zbędne na obecnym etapie postepowania dowody rzeczowe (pkt 24) uprawnionym podmiotom. W pozostałym zakresie orzekł przepadek dowodów rzeczowych. Podstawą do orzeczenia przepadku dowodów rzeczowych były przepisy art. 70 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 44 § 2 kk. Co do środków psychotropowych oraz substancji odurzających orzeczono przepadek poprzez zniszczenie – w/g przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Analogiczne rozstrzygnięcie zapadło wobec przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa o znikomej wartości (pudełka po lodach służące do przechowywania, woreczki strunowe itp. -pkt 27 wyroku). W pozostałym zakresie wobec przedmiotów, których wartość może być wyższa niż koszty postępowania związanego z wykonaniem wyroku – orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa - jako przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa.

5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Wbrew wnioskom prokuratora sąd nie orzekł wobec oskarżonego M. O. kary grzywny za czyn z art. 299 § 1 i 5 kk przy zastosowaniu art.. 37a kk albowiem artykuł ten (nawet w brzmieniu korzystniejszym na dzień popełnienia przestępstwa) nie daje podstawy do zastosowania w niniejszej sprawie. Przestępstwo zarzucane oskarżonemu jest bowiem i było zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 10.

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na brak realnych możliwości ich uiszczenia. Wobec oskarżonych orzeczono kary o charakterze finansowym. Wszyscy oskarżeni – poza M. O. - przebywali w długoterminowej izolacji penitencjarnej wykluczającej zarobkowanie. W tej sytuacji obciążenie ich dodatkowo kosztami sądowymi było by w istocie iluzoryczne i nie dawało szans realizacji.

6. 1Podpis

III K 70/19

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE

POSTANOWIENIE