Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 188/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok SR w Nowym Mieście Lubawskim z 27.01.2023r.w spr. II K 414/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

J. S. (1)

Karalność oskarżonego

Czyny przypisane z art. 62 ust. 1i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i z art. 263§2 kk

Informacja z KRK

k. 520-523

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacja z KRK

Informacja z KRK została sporządzona przez organ do tego uprawniony, jej treść nie była kwestionowana przez strony, stąd dowód ten zasługuje na wiarygodność.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1,2i3

Zarzuty z apelacji oskarżonego i jego pisma:

- obrazy prawa procesowego, gdyż sąd I instancji nie przeprowadził postępowania w całości, nie doszedł do prawdy, a prokurator nie zatwierdził rewizji,

- błędu w ustaleniach faktycznych,

- obrazy prawa materialnego poprzez przyjęcie kwalifikacji z art. 62 ust. 1i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii a nie z 62 ust. 1ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i brak zastosowania art. 12 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przy rozpoznaniu sprawy przez sąd I instancji nie doszło do obrazy przepisów postępowania czy błędnych ustaleń faktycznych, które by miały wpływ na treść wyroku, gdyż tylko stwierdzenie takich uchybień może doprowadzić do wzruszenia zaskarżonego orzeczenia.

Odnosząc się do zarzutu z apelacji i z pisma uzupełniającego apelację wniesioną przez oskarżonego należy stwierdzić, że prokurator w ustawowym terminie zatwierdził przeszukania, a wyniki tych czynności doprowadziły do ujawnienia w S. narkotyków, broni i amunicji (co wykazano stosownymi opiniami biegłych) wskazanych w opisach czynów przypisanych oskarżonemu. Przesłuchani funkcjonariusze policji opisali przebieg czynności przeszukań, zaś świadek M. Z. zaprzeczył sugestiom oskarżonego co do podrzucenia narkotyków czy broni. Ostateczne przyznanie się oskarżonego na rozprawie stanowiło zaś spójną całość z wymową ww dowodów. Co znamienne to oskarżony przyznając się do popełnienia zarzucanych mu czynów nie tylko potwierdził tym, że popełnił zarzucane mu czyny, ale też opisał okoliczności tych czynów, wyraził skruchę, co wskazuje na to, że to te wyjaśnienia mogły zostać uznane za szczere, opisujące faktyczny przebieg zdarzeń, a tym samym za wiarygodną podstawę do czynienia ustaleń faktycznych i po ich złożeniu dalsze przeprowadzenie dowodów było zbędne (gdy obrońca i oskarżony sami też cofnęli wnioski dowodowe), zaś poprzednie wyjaśnienia, w szczególności w zakresie ujawnionej przy przeszukaniu amfetaminy, należało uznać tylko za przyjętą linię obrony. Bowiem wcześniejsze wyjaśnienia oskarżonego by ktoś miał „podrzucić” rzeczy o znacznej wartości tj. amfetaminę w ilości 982,40 g netto, broń oraz amunicję, a więc nie bacząc na to że oskarżony może je odnaleźć i postąpić z nimi jak ich właściciel co „osobę podrzucającą” naraziłoby na znaczne straty materialne, należało uznać za nielogiczne i niewiarygodne, tym bardziej, że J. S. nie zaprzeczał posiadaniu ujawnionej podczas tych samych przeszukań marihuany, a także przebywania w m. S. (chociaż twierdził, że u partnerki życiowej robił tylko remont, ale tam nie mieszkał).

Wycofanie się zaś przez oskarżonego w apelacji z tych wyjaśnień, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów w całości, przy wskazaniu, że przyznał się to tylko po to by sąd uchylił stosowane wobec niego tymczasowe aresztowanie, pozwala na ocenę, że oskarżony instrumentalnie traktuje to jakiej treści wyjaśnienia składa, przy czym podanie takiego powodu przyznania się do zarzucanych mu czynów w apelacji i tak nie ma zasadniczego znaczenia dla oceny wiarygodności jego wyjaśnień złożonych na różnych etapach postępowania karnego.

Stąd przy rozpoznaniu ww sprawy, której finałem stał się zaskarżony wyrok, nie doszło do obrazy przepisów postępowania przy gromadzeniu i ocenie dowodów czy do błędnych ustaleń faktycznych, które by miały wpływ na treść zaskarżonego wyroku.

Nie podlegał też uwzględnieniu zarzut obrazy prawa materialnego przy zakwalifikowaniu czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. 1 wyroku z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, skoro zgromadzony materiał dowodowy, w tym uznane za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy, dały podstawy do przypisania mu posiadania nie tylko 85,42 g netto ziela konopi innych niż włókniste, ale i 982,40 g netto amfetaminy, z których – co wskazano w opiniach biegłych- można było uzyskać odpowiednio: 85 „działek” handlowych/ulicznych ziela konopi innych niż włókniste oraz 982 „działek” amfetaminy, co stanowiło znaczną ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych z art. z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Bowiem kryterium rozumienia pojęcia "znacznej ilości", oparte jest na kryterium jakościowo-ilościowym, tzn. wielkości dawki środka odurzającego lub substancji psychotropowej wystarczającej do jednorazowego odurzenia, co najmniej kilkudziesięciu osób, a z narkotyków których posiadanie przypisano oskarżonemu można było jednorazowo odurzyć nie kilkadziesiąt, ale ponad tysiąc osób (dokładnie 1067), co miało wpływ tak na kwalifikację tego czynu, jak i wymiar kary znacznie powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia z sankcji art. 62 ust. 2 ww ustawy, gdy na wymiar kary wpływ miało też działania oskarżonego w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64§1kk.

Natomiast w odniesieniu do zarzucanej obrazy art. 12 kk poprzez pominięcie tego przepisu, który według skarżącego miała zarzucać jego osobie prokuratura, to i ten zarzut okazał się niezasadny, skoro art. 12 kk nie wystąpił w kwalifikacji czynu/czynów zarzucanych przez prokuratora, a nadto gdy nie było podstaw by przestępstwo/przestępstwa przypisane oskarżonemu w zaskarżonym wyroku traktować jako czyn ciągły z art. 12 kk, natomiast zaszły podstawy do wymierzenia za każde z tych przestępstw kary jednostkowej i orzeczenie kary łącznej.

Wniosek

Z apelacji oskarżonego: o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których nie zasługiwały na uwzględnienie zarzuty i argumenty z apelacji oskarżonego i z jego pisma.

Ponadto nie było też podstaw z art. 437§2 kpk zdanie drugie do uwzględnienia wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji, gdyż nie zachodzą podstawy z art. 439§1kpk, 454 kpk ani nie jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości.

Lp.

Zarzut

4.

rażąco surowych kar- z apelacji oskarżonego i obrońcy oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie należy zauważyć znaczącą rozbieżność pomiędzy apelacją oskarżonego a apelacją jego obrońcy, gdy oskarżony – podnosząc, obok omówionych wyżej zarzutów, też zarzut rażąco surowej kary- przede wszystkim kwestionuje swoją winę i szczerość przyznania się do zarzucanych czynów na rozprawie, a obrońca kwestionując jedynie wymierzone kary (jednostkowe i łączną) powołuje się na okoliczności łagodzące tj. przyznanie się oskarżonego przez sądem, wyrażenie skruchy i żalu z powodu popełnionych przestępstw, to, że oskarżony zrozumiał powagę popełnionych przestępstw, co skutkowało w konsekwencji przyznaniem się przez niego do ich popełnienia i dokładne wyjaśnienie ich okoliczności, z czego oskarżony w swojej apelacji się faktycznie wycofuje. Z tego powodu nie można było uwzględnić ww okoliczności podnoszonych w apelacji obrońcy jako takich, które winny służyć do zmiany kar poprzez ich obniżenie, tym bardziej, że sąd I instancji wymierzając kary jednostkowe – co wynika z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku- uwzględnił jako okoliczność łagodzącą przyznanie się oskarżonego na rozprawie.

Ponadto zarzuty rażąco surowych kar z obu apelacji nie mogły być uwzględnione i z tego powodu, że w ocenie sądu odwoławczego wymierzone kary za czyny jednostkowe prawidłowo zakwalifikowane przez sąd orzekający należało uznać za sprawiedliwe odpłaty za przypisane oskarżonemu przestępstwa, gdy sąd ten właściwie uwzględnił wysoki stopień społecznej szkodliwości poszczególnych przestępstw, wysoką ilość i jakość narkotyków ujawnionych w dniu 13.04.2022r., które mogły posłużyć do jednorazowego odurzenia nie kilkudziesięciu, ale ponad tysiąca osób, a także to, że J. S. posiadał nie jeden nabój, ale 6 sztuk naboi i dodatkowo broń palną, uwzględniają również jego dotychczasową karalność, w tym działanie co do posiadania narkotyków w warunkach powrotu do przestępstwa. Tak więc w świetle takich okoliczności wymierzone kary należycie uwzględniały zasady wymiaru kar z art. 53 kk, a nadto nie były przecież wymierzone w górnych granicach ustawowego zagrożenia, co dodatkowo czyni zarzut ich rażącej surowości niezasadnym.

Nie bez znaczenia jest i to, że w tzw. „ostatnim słowie” prokurator wniósł o wymierzenie takich kar jak w zaskarżonym wyroku, co wówczas spotkało się z pełną akceptacją i obrońcy i oskarżonego, co oznacza, że nie kwestionowali, iż taka odpłata karna jak z wniosków końcowych będzie słuszna i adekwatna oraz zgodna z wytycznymi z art. 53 kk, zaś aktualne stanowisko z obu apelacji zaprzecza wnioskom końcowym z rozprawy pierwszoinstancyjnej wyrażonym przez tych skarżących. To zaś dodatkowo wskazuje na to, że kar wymierzonych, których orzeczenie chcieli sami skarżący, nie można uznać za rażąco surowe.

Dodatkowo nie było też podstaw do zmiany orzeczonej kary łącznej, skoro nie została orzeczona z wykorzystaniem zasady kumulacji tj. prostego zsumowania kar jednostkowych, tylko z wykorzystaniem zasady asperacji, gdy sąd I instancji przy kształtowaniu kary łącznej słusznie zauważył, że przypisane przestępstwa były co prawda popełnione w bliskim związku czasowym, ale skierowane p-ko różnym dobrom prawnym, nadto cele kary łącznej też przemawiały za jej ukształtowaniem z wykorzystaniem zasady asperacji.

Z tych względów nie było podstaw do uwzględnienia apelacji w zw. z zarzutami rażącej surowości kar.

Wniosek

Z apelacji oskarżonego: o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Z apelacji obrońcy oskarżonego: o zmianę wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu za zarzucane mu a/o czyny możliwie najłagodniejszej kary, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których nie zasługiwały na uwzględnienie zarzuty i argumenty z apelacji obu skarżących.

Nie było też podstaw z art. 437§2 kpk zdanie drugie do uwzględnienia wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji, gdyż nie zachodzą podstawy z art. 439§1kpk, 454 kpk ani nie jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Cały zaskarżony wyrok.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których nie podlegały uwzględnieniu zarzuty z obu apelacji, argumenty w nich podniesione oraz wnioski końcowe.

Nie było też podstaw z art. 437§2 kpk zdanie drugie do uwzględnienia wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji, gdyż nie zachodzą podstawy z art. 439§1kpk, 454 kpk ani nie jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. II i III

Ponieważ oskarżonego w postępowaniu odwoławczym reprezentował obrońca ustanowiony z urzędu, to należało zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii tego obrońcy kwotę 840 zł brutto tj. uwzględniającą podatek VAT oraz kwotę 325,33 zł tytułem zwrotu poniesionych kosztów dojazdu do sądu (art. 29 ust. 1 prawa o adwokaturze, §11 ust.2 pkt.4 i §15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie).

W ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż apelacje obrońcy oskarżonego i oskarżonego nie zasługiwały na uwzględnienie, to zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonego od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na sytuację materialno-rodzinną i jego osadzenie w jednostce penitencjarnej (art. 624§1kpk).

7.  PODPIS

Krzysztof Korzeniewski Elżbieta Kosecka-Sobczak Marek Nawrocki