Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Ka 344/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Koszalinie V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia: SO Marek Walentynowicz (spr.)

Sędziowie: SO Marek Mazur

SO Sławomir Przykucki

Protokolant: sekr. sąd. Jolanta Grosiak

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. Wacława Jona

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2014 r. sprawy

A. G.

oskarżonego z art. 289§1 kk w zw. z art. 178a§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Szczecinku

z dnia 17 marca 2014r. sygn. akt II K 1038/13

1.  prostuje oczywistą omyłkę pisarską w opisie czynu zarzuconego oskarżonemu w ten sposób, że w miejsce „nr rej (...) przyjmuje „nr rej (...)”,

2.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie III w ten sposób, że za podstawę wymierzonej kary grzywny przyjmuje art. 289§4 kk w zw. z art. 33§1
i 3 kk
,

3.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

4.  zwalnia oskarżonego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt V Ka 344/14

UZASADNIENIE

A. G. został oskarżony o to, że:

w dniu 28.11.2013r. w B. z terenu posesji na ul. (...) dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia samochodu marki V. (...) o nr rej (...) wartości 40.000 zł na szkodę M. G. a następnie kierował w/w pojazdem w ruchu lądowym na trasie B. - G. znajdując się w stanie nietrzeźwości na poziomie 0,64 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 289 § 1 kk w zw. z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Sąd Rejonowy w Szczecinku wyrokiem z dnia 17 marca 2014 roku w sprawie sygn. akt II K 1038/13:

I.  uznał oskarżonego A. G. za winnego popełnienia czynu opisanego w akcie oskarżenia tj. występku z art. 289 § 1 kk w zw. z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 11 § 3 kk w zw. z art. 289 § 1 kk skazał go na karę roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres 3 lat próby;

III.  na podstawie art. 71 § 1 kk i art. 33 § 1 i 3 kk wymierzył oskarżonemu 50 stawek dziennych grzywny w kwocie po 10 złotych każda;

IV.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat;

V.  na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej grzywny okres zatrzymania w sprawie od dnia 28.11.2013 r. do dnia 29.11.2013 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny;

VI.  zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w wysokości 397,32 zł i wymierzył mu opłatę w wysokości 230 zł.

Powyższy wyrok apelacją na niekorzyść oskarżonego A. G. w części dotyczącej orzeczenia o karze zaskarżył prokurator zarzucając obrazę przepisu prawa materialnego tj. art. 71 § 1 kk polegającą na wymierzeniu A. G. oskarżonemu o czyn z art. 289 § 1 kk w zw. z art. 178 a § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, w pkt III zaskarżonego wyroku, kary grzywny na podstawie tego przepisu i art. 33 § 1 i 3 kk, podczas gdy z przepisu art. 289 § 4 kk wynika, iż możliwe jest orzeczenie kary grzywny na tej podstawie w wypadkach skazania sprawcy za czyn określony w art. 289 § 1 kk, a przepis art. 71 § 1 kk przewiduje możliwość orzeczenia kary grzywny w związku z zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności, jeżeli jej wymierzenie na innej podstawie nie jest możliwe i wniósł o:

1. zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

-

orzeczenie kary grzywny na podstawie art. 289 § 4 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk,

-

sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej w opisie czynu przypisanemu oskarżonemu A. G. poprzez przyjęcie, iż dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia samochodu marki V. (...) o nr rej (...),

2.pozostawienie pozostałych rozstrzygnięć w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja jest oczywiście zasadna.

Ma rację skarżący, że Sąd Rejonowy w Szczecinku wymierzając A. G. karę grzywny, w pkt III zaskarżonego wyroku, za podstawę tego rozstrzygnięcia przyjął art. 71 § 1 kk oraz art. 33 § 1 i 3 kk. Przyjęta przez Sąd Rejonowy w Szczecinku wskazana podstawa wymiaru kary grzywny nie jest właściwa. Z treści art. 289 § 4 kk jednoznacznie i bez wątpliwości wynika, iż możliwe jest orzeczenie kary grzywny na tej podstawie w wypadkach skazania sprawcy za czyn określony w art. 289 § 1 kk. Sąd Rejonowy w Szczecinku uznając, iż zasadnym i słusznym jest orzeczenie wobec oskarżonego A. G. kary grzywny nie powinien orzekać jej na podstawie art. 71 § 1 kk, który może być podstawą orzeczenia kary grzywny, tylko gdy orzeczenie kary tego rodzaju nie jest możliwe na innej podstawie. Skoro przepis art. 289 § 4 kk daje podstawę orzeczenia kary grzywny, to w tej sytuacji oczywistym naruszeniem prawa materialnego, to jest art. 71 § 1 kk, było orzeczenie przez Sąd Rejonowy kary grzywny, między innymi na tej podstawie. Przepis ten, co wynika, z jego treści, może stać się podstawą wymierzenia kary grzywny, jeżeli orzeczenie takiej kary na innej podstawie nie jest możliwe, w sytuacji kształtowania kary pozbawienia wolności z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia jej wykonania. Uwzględniając okoliczności niniejszej sprawy, skoro intencją Sądu I instancji było wymierzenie oskarżonemu kary grzywny, to powinno to nastąpić z powołaniem się na przepis art. 289 § 4 kk przy zastosowaniu art. 33 § 1 i 3 kk. Sąd Okręgowy w pełni akceptuje stanowisko Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczecinku.

Z tego powodu na podstawie art. 437 § 2 kpk Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że sprostował oczywistą omyłkę pisarską w opisie czynu zarzuconego oskarżonemu w ten sposób, że w miejsce nr rej (...)” przyjął „nr rej (...), zmienił zaskarżony wyrok w punkcie III w ten sposób, że za podstawę wymierzonej kary grzywny przyjmuje art. 289§4 kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk, w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

O kosztach sądowych za II instancję orzekł na podstawie art. 624§1 kpk. W tej sytuacji należało orzec jak w sentencji.