Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIU 1590/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2014roku

Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Zbigniew Pietrynko

Protokolant:

Jadwiga Stafiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2014 roku w B.

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w N.

z dnia 25 czerwca 2013 r., nr (...)

w sprawie J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w N.

o prawo do emerytury z niższego wieku emerytalnego

1.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału

w N. w ten sposób, że przyznaje J. G. prawo do emerytury z niższego wieku emerytalnego od 1 maja 2013 roku ,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w N. na rzecz J. G. kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

SSO Zbigniew Pietrynko

Sygnatura akt VI U 1590/13

UZASADNIENIE

W odwołaniu przeciwko ZUS Oddział w N. ubezpieczony J. G. zażądał zmiany decyzji z dnia 25 czerwca 2013 roku poprzez przyznanie emerytury z niższego wieku emerytalnego, z zasądzeniem od organu rentowego na jego rzecz kosztów z tytułu zastępstwa procesowego.

Pod adresem zaskarżonej decyzji postawił zarzut:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, a to rozporządzenia RM z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, podczas gdy stan faktyczny sprawy wymagał jego przeanalizowania na gruncie przepisów zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego,

- poczynienie ustaleń faktycznych będących podstawą zaskarżonego rozstrzygnięcia sprzecznych z zebranym w sprawie materiale dowodowym oraz nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia w tej sprawie, w szczególności w zakresie tego, iż będąc zatrudniony w Fabryce(...)w Ż. w latach od 1974r. do 1979r. odwołujący się wykonywał pracę w szczególnych warunkach, charakterze,

- nieprawidłowe ustalenie stażu pracy w warunkach szczególnych poprzez nieuwzględnienie okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Fabryce (...) w Ż., gdzie w całym okresie zatrudnienia wykonywał pracę w warunkach szczególnych, w sytuacji gdy prawidłowe działanie organu emerytalnego doprowadziłoby do ustalenia stażu pracy w warunkach szczególnych na poziomie przekraczającym 15 lat, a w związku z tym organ rentowy powinien być wydać decyzję ustalającą prawo do emerytury.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony J. G. wniósł o uznanie za pracę w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Fabryce (...) w Ż. od 23 września 1974r. do 1 maja 1979r. w charakterze lakiernika.

ZUS Oddział w N. zażądał oddalenia odwołania.

Przyznał organ emerytalny, że decyzją z dnia 25 czerwca 2013roku odmówił przyznania odwołującemu się J. G. prawa do emerytury. Wnioskodawca nie może nabyć prawa do emerytury z powszechnego wieku emerytalnego. Nie może otrzymać emerytury z niższego wieku emerytalnego na zasadach określonych treścią art. 32, art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z FUS-u, oraz rozporządzenia RM z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. ( Dz. U. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.).

Ubezpieczony osiągnął 60 rok życia dnia 8 grudnia 2011 roku. Na 1 stycznia 1999 roku udowodnił wnioskodawca ponad 25 lat sumy okresów składkowych i nieskładkowych. ZUS /O/ w N. przyjął, iż na dzień 1 stycznia 1999r. wnioskodawca wykazał pracę w warunkach szczególnych w ilości 14 lat 17 dni.

Odwołujący się nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. G. wnioskiem z dnia 17 maja 2013 roku wystąpił do organu emerytalnego z żądaniem przyznania prawa do emerytury z niższego wieku emerytalnego. Zaskarżoną decyzją z dnia 25 czerwca 2013 roku ZUS/O/ w N. odmówił przyznania odwołującemu się emerytury z niższego wieku emerytalnego z powodu nie posiadania na dzień 1 stycznia 1999r. stażu pracy w warunkach szczególnych w rozmiarze co najmniej 15 lat. Poza sporem w sprawie jest to, iż pan J. G. na dzień 01.01.1999r. posiada staż ubezpieczeniowy w wysokości 32 lat 2 miesięcy - sumy okresów składkowych i nieskładkowych. Na dzień 1 stycznia 1999r. odwołujący się wykazał, a ZUS /O/ w N. przyjął, iż J. G. posiada 14 lat 17 dni pracy w warunkach szczególnych. Bezsporną okolicznością w sprawie jest to, że ubezpieczony okresie od 23 września 1974r. do 1 maja 1979r. pozostawał w stosunku pracy z Fabryką(...) w Ż. w pełnym wymiarze czasu pracy. Zawierając umowę o pracę strony tego stosunku pracy przyjęły, iż wnioskodawca będzie wykonywał pracę malarza konstrukcji maszyn i wyrobów metalowych. W angażach znajdujących w aktach sprawy wynika, iż podmiot zatrudniający odwołującego się posługiwał się nazwą jego stanowiska pracy jako malarz – lakiernik konstrukcji metalowych. Zadaniem pracowniczym odwołującego się było malowanie natryskowo w pomieszczeniach nie zhermetyzowanych podzespołów do wtryskarek, konstrukcji metalowych wtryskarek, samych wtryskarek. Były to urządzenie o dużej wadze. Malował je ubezpieczony w pomieszczeniu zwanym lakiernią. Wchodziła ona w zakres wydziału podzespołów tego pracodawcy odwołującego się. Była ta lakiernia nie zhermetyzowana. Malował odwołujący się te elementy metalowe za pomocą pistoletu wprawianego ruch sprężonym powietrzem. Immanentną cechą tego procesu było odłuszczanie tych elementów, i ewentualnie szpachlowanie ubytków w stwierdzonych korpusach metalowych wtryskarek. Te czynności wykonywali pomocnicy malarzy, którzy byli zatrudnieni w grupie lakierników. Podstawowym obowiązkiem odwołującego się było malowanie podzespołów i samych wtryskarek. Sporadycznie lakiernik (w tym ubezpieczony) wykonywał te czynności. Pan J. G. malował te elementy farbami młotkowymi (piecowymi), chemoutwardzającymi, podkładowymi, styrynowymu, olejnymi. Świadczył pracę w systemie pracy 2 zmianowej.

(dowód: zeznania świadka A. U. minuta 10 ( 06) , zeznania świadkaK. H. (1) minuta 21 20 ( ), zeznania świadka W. K. minuta 27 20 ( )złożone do elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 4 grudnia 2013r., zeznania świadka G. G. minuta 7 ( 14 )złożone w elektronicznym protokole rozprawy z dnia 17 stycznia 2014r., zeznania ubezpieczonego złożone w trybie art. 304 k.p.c., akta osobowe ubezpieczonego nadesłane przez Agencję(...) w M.).

Sąd za miarodajne dla czynienia powyższych ustaleń przyjął akta osobowe odwołującego się z tytułu zatrudnienia w Fabryce(...) w Ż., zeznania świadka G. G., A. U., K. H. (2), W. K. wespół z zeznaniami ubezpieczonego złożonymi w trybie art. 304 k.p.c. Żadna ze stron procesu nie zakwestionowała mocy dowodowej tych dowodów. O wiarygodności zeznań świadków wskazujących na charakter pracy świadczy to, iż razem z ubezpieczonym pozostawali w stosunku pracy, byli współpracownikami czy też byli jego bezpośrednimi przełożonymi. Sąd przyjął w oparcie o przywołane dowody, że ubezpieczony od pracował od 23 września 1974r. do 1 maja 1979r. w Fabryce(...)w Ż. w charakterze lakiernika natryskowego, gdyż nie malował tych elementów metalowych ręcznie. Oznacza, to, że nie sposób przyjąć, że pracował jako malarz.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadnie.

Istotą powstałego sporu między odwołującym się, a ZUS Oddział w N. było ustalenie czy spełnia ubezpieczony warunek posiadania, co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 01.01.1999r. w myśl art. 32 i art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. i o emeryturach i rentach z FUS-u, w zw. z § 4 rozporządzenia RM z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, lub w szczególnym charakterze.

Niezakwestionowaną bowiem okolicznością w sprawie przez organ emerytalny jest to, że odwołujący się spełnia pozostałe warunki do otrzymania emerytury z niższego wieku emerytalnego tak jak stanowią powołane wyżej przepisy prawa materialnego, jak i to, że wykazał na dzień 1 stycznia 1999r. pracę w warunkach szczególnych w wysokości 14 i 17 dni.

Osoba ubiegająca się o emeryturę z niższego wieku emerytalnego w sporze sądowym winna wykazać, że spełnia wszystkie warunki (przesłanki) do nabycia tego świadczenia z ubezpieczenia społecznego na podstawie art. 232 k.p.c.

W ocenie Sądu ubezpieczony wykazał, że legitymuje się co najmniej 15 letnim okresem pracy w warunkach szczególnych na dzień 01.01.1999r.

Wynik przeprowadzonego postępowania dowodowego wskazuje, że ubezpieczony świadczył pracę w warunkach szczególnych o jakich stanowi rozporządzenie RM z dnia 07.02.1983r. w wykazie A działu XIV pkt. 17 oraz w wykazie A, działu XIV, pkt. 17 ppkt 2 zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach resortu Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego w czasie zatrudnienia w Fabryce (...) w Ż. od 23 września 1974r. do 1 maja 1979r. w pełnym wymiarze czasu pracy.

W konsekwencji odwołanie należało uwzględnić na zasadzie art. 477 14 § 2 k.p.c.

Z tego powodu Sąd orzekł jak w wyroku przyjmując, że ubezpieczony spełnił sporny warunek do nabycia emerytury z niższego wieku emerytalnego w postaci posiadana co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 01.01.1999r., w myśl art. 32 i art. 184 §1 ustawy emerytalno-rentowej w zw. z § 3 i 4 rozporządzenia RM z 07.02.1983r. Prawo do emerytury z niższego wieku emerytalnego należało przyznać odwołującemu się od miesiąca, w którym wystąpił do organu rentowego o przyznanie emerytury z niższego wieku emerytalnego na podstawie art. 129 ust. 1 ustawy emerytalno-rentowej.

Rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 wyroku ma oparcie w treści art. 98 § 1 i § 3 kodeksu postępowania cywilnego.

Sędzia: