Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 67/12
POSTANOWIENIE
Dnia 24 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie ze skargi P. F.
o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sadu Okręgowego
z dnia 19 października 2006 r.,
w sprawie z powództwa R. F.
przeciwko P. F., S. F. i P. F.
o eksmisję,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 stycznia 2013 r.,
zażalenia R. F. na orzeczenie o kosztach, zawarte w postanowieniu
Sądu Okręgowego
z dnia 16 lutego 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 16 lutego 2012 r. odrzucił skargę
pozwanego P. F. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
wyrokiem tego Sądu z dnia 19 października 2006 r. oraz zasądził od pozwanego
na rzecz powoda kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.
Powód w zażaleniu zakwestionował orzeczenie o kosztach, domagając się
zasądzenia na jego rzecz kwoty 7200 zł z tego tytułu.
Skarżący wyraził pogląd, że koszty jego zastępstwa prawnego powinny być
obliczone od podanej w skardze wartości zaskarżenia (250 000 zł), która stała
się wiążąca.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście bezzasadne, ponieważ nie
znajduje oparcia w obowiązujących przepisach. Skarga o wznowienie
postępowania jest nadzwyczajnym środkiem prawnym w konkretnej sprawie,
w związku z czym obowiązujące jest dla skargi unormowanie wynagrodzenia
radcowsko- adwokackiego właściwe dla tej sprawy. Sąd Okręgowy trafnie wskazał,
że właściwym minimalnym wynagrodzeniem dla pełnomocnika powoda (radcy
prawnego) w sprawie eksmisyjnej w II instancji jest kwota 60 zł (§ 9 pkt 1 i § 12
ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego
z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.). Należy podkreślić, że stawka
wynagrodzenia pełnomocnika (radcy prawnego) w sprawie eksmisyjnej ma wartość
stałą i nie jest uzależniona od wartości przedmiotu sporu, co bezpodstawnie
sugeruje skarżący.
Należało w konsekwencji zażalenie oddalić (art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c.).