Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Opolu V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Daria Kowalczyk

Protokolant: Dorota Matysiak

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2013 r. w Opolu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w W.

przeciwko (...) sp. z o.o. w M.

o zapłatę

I. zasądza od strony pozwanej (...) sp. z o.o. w M. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o.o. w W. kwotę 9.569,79 zł (dziewięć tysięcy pięćset sześćdziesiąt dziewięć złotych 79/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22.12.2011r. do dnia zapłaty,

II. zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1.851,32 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V GC 1122/12 upr

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 10.07.2012 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wystąpiła przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w M. o zapłatę kwoty 9.569,79 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 22.12.2011 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych, według przedstawionego na rozprawie spisu kosztów.

W uzasadnieniu zgłoszonego żądania powód podniósł, że w ramach prowadzonej przez strony działalności gospodarczej, strona pozwana dokonała w jego hurtowni zakupu elementów automatyki do systemu dozowania octu, które powód zamówił u producenta (...) sp. z o.o. w W.. W imieniu strony pozwanej czynności związane z zamówieniem i odbiorem towarów dokonywał M. R.. Strona powoda spełniła swoje świadczenie w sposób należyty dostarczając zamówione towary i w dniu 30.11.2011 r. wystawiła fakturę VAT na kwotę 9.569,79 zł z terminem płatności do dnia 21.12.2011 r., zaś strona pozwana, odbierając towar bez żadnych zastrzeżeń, zobowiązała się zapłacić umówioną cenę w terminie i wysokości określonych w fakturze VAT. Pomimo jednak upływu terminu płatności, zapłata za odebrany towar nie została dokonana, a strona pozwana, jedynie na skutek braku porozumienia z instalatorem, po prawie dwóch miesiącach od daty zakupu i odbioru towaru, bez uzgodnienia ze stroną powodową zwróciła jej towar oraz otrzymaną fakturę VAT. Strona powodowa próbowała zwrócić towar producentowi, jednak ten, z uwagi na indywidualne zamówienie towaru i brak możliwości dalszej odsprzedaży, odmówił jego przyjęcia.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego w dniu 19.07.2012 r. sygn. akt V GNc 3688/12 strona pozwana zaskarżyła orzeczenie w całości i wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, zarzucając brak udowodnienia istnienia i wymagalności roszczenia objętego pozwem.

W uzasadnieniu zgłoszonego sprzeciwu strona pozwana podała, że w październiku 2011 roku prowadziła negocjacje w sprawie zlecenia M. R. dostarczenia i zamontowania dozownika octu w zakładzie produkcyjnym w B., prosząc przede wszystkim o przyjazd do siedziby firmy strony pozwanej i przedstawienie wyceny kosztów całościowych inwestycji, obejmujących również koszt montażu urządzenia przez M. R.. Jak podała strona pozwana, M. R. dokonał u powoda samodzielnego zakupu urządzenia i dostarczył go do oddziału pozwanej w B., przedstawiając wówczas ofertę cenową na wykonanie montażu. Strona pozwana nie doszła do porozumienia z M. R. w sprawie montażu dozownika octu i w przekonaniu tej strony, wobec niezawarcia umowy, M. R. dokonał zamówienia i odbioru towaru objętego fakturą VAT załączoną do pozwu we własnym imieniu i na własną rzecz. Stojąc na takim stanowisku, strona pozwana odesłała znajdujący się u niej towar wraz z fakturą do magazynu powoda w O..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) sp. z o.o. z siedzibą w M., przy ul. (...) (poczta M. – B.), posiada na terenie Polski oddziały posługujące się tym samym numerem NIP: Przetwórnia D. w D. i Zakład (...) Oddział w O.. Dyrektorem zakładu w M. jest J. Ś., a dyrektorem Przetwórni w D. jest W. S.. W ramach udzielonego w dniu 03.10.2011 r. przez zarząd spółki (...) sp. z o.o. w M. pełnomocnictwa do podejmowania czynności związanych z prowadzeniem oddziału – Przetwórni D., W. S. upoważnił M. R. do odbioru towaru, podpisania i odbioru faktury VAT w imieniu Przetwórni D., wobec (...) sp. z o.o. w W., zobowiązując się w treści upoważnienia do informowania spółki (...) o każdej zmianie zawartych w tym upoważnieniu danych osoby upoważnionej oraz mocodawcy i przyjmując odpowiedzialność za wszelkie zobowiązania podjęte przez wskazaną osobę upoważnioną wobec (...) sp. z o.o. w W..

W ramach prowadzonej przez strony działalności gospodarczej, (...) sp. z o.o. z siedzibą w M. dokonała zakupu w hurtowni spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. elementów automatyki do systemu dozowania octu, w związku z planowaną inwestycją uruchomienia urządzenia do dozowania octu w zakładzie pozwanej spółki znajdującym się w M.. W imieniu strony pozwanej czynności związane z zamówieniem i odbiorem towarów dokonywał M. R.. Dyrektor zakładu w M., J. Ś., upoważnił pracownika, A. O., zatrudnioną w M. na stanowisku kontrolera jakości, do podjęcia wszystkich czynności związanych z ustaleniem kosztów zakupu i montażu urządzenia oraz wykonawcy. A. O. posiadała pełnomocnictwo między innymi do reprezentacji zakładu w M. w zakresie dokumentacji jakościowej, przestrzegania receptur produkcji, zakupu dla pracowników środków higieny, odzieży ochronnej, dokonywania zamówień związanych z ulepszeniem produkcji.

W październiku 2011 roku A. O. skontaktowała się z M. R., który był wykonawcą urządzenia do dozowania octu znajdującego się w Przetwórni w D.. M. R. nie prowadził działalności gospodarczej, jedynie współpracował z Przetwórnią w D. na podstawie umowy zlecenia oraz udzielonego upoważnienia, w związku z wykonaniem urządzenia do dozowania i zakupem części. A. O. spotkała się z M. R. w zakładzie w M. i wskazała miejsce, w którym zamontowane miało być urządzenie. M. R. ocenił, że istnieje możliwość podłączenia urządzenia we wskazanym miejscu. Podczas spotkania nie był obecny dyrektor zakładu (...).

M. R. zwrócił się do (...) sp. z o.o. w W. o przedstawienie oferty cenowej na poszczególne elementy automatyki do wykonania instalacji, wskazując, iż przeznaczona jest dla spółki (...). Następnie przedstawił A. O., na jej prośbę, ofertę zawierającą przewidywany koszt zakupu elementów do urządzenia na kwotę około 9.000 zł, a informację tę A. O. przekazała dyrektorowi J. Ś.. Dyrektor poprosił wówczas, żeby M. R. przedstawił pełny kosztorys wykonania urządzenia wraz z kosztem montażu oraz termin wykonania, celem uzgodnienia daty montażu, przekazując A. O., że inwestycja będzie realizowana. A. O. poleciła M. R. podjęcie dalszych czynności związanych z wykonaniem urządzenia do dozowania octu w zakładzie w M.. W dniu 20.10.2011 r. M. R. przesłał A. O. ofertę cenową na elementy automatyki do systemu dozowania octu otrzymaną od spółki (...), uwzględniającą rabat oraz wskazał koszt robocizny za wykonanie instalacji w kwocie 4.800 zł netto, proponując zawarcie umowy zlecenia.

(...) sp. z o.o. w W. zamówiła części do urządzenia u producenta (...) sp. z o.o. w W., ponosząc koszt ich zakupu. W dniu 30.11.2011 r. wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 9.569,79 zł brutto z terminem płatności do dnia 21.12.2011 r., obciążającą (...) sp. z o.o. w M.. W kwocie tej uwzględniono rabat udzielony (...) sp. z o.o. w M. na zamówione części.

W dniu 01.12.2011 r. A. O. poinformowała M. R., że dyrektor zakładu wyraził zgodę na zainstalowanie przez niego urządzenia i zapłatę kwoty objętej fakturą VAT nr (...), prosząc o przesłanie faktury pocztą do dnia 09.12.2011 r. A. O. wiedziała, że M. R. zamówił w firmie (...) sp. z o.o. w W. części potrzebne do wykonania urządzenia w imieniu i na rzecz strony pozwanej, posługując się danymi pozwanej spółki. J. Ś. nie dowiadywał się jaki był całościowy koszt wykonania przez M. R. urządzenia do dozowania octu znajdującego się w Przetwórni w D..

Pomimo upływu terminu płatności określonego w fakturze VAT z dnia 30.11.2011 r. zapłata za towar nie została dokonana przez pozwaną spółkę. Strona powodowa kierowała do pozwanej spółki wezwania do zapłaty. A. O. zwracała się do powoda o przedłużenie terminu płatności w związku z negocjacją warunków montażu urządzenia z M. R., a także o wskazanie innej niż M. R. osoby, która mogłaby wykonać montaż urządzenia w oparciu o zamówione części.

Dowód: - odpisy aktualne z Krajowego Rejestru Sądowego – k. 28-31, 32-34, 51-58;

- faktura VAT z dnia 30.11.2011 r. – k. 20-22;

- kopia informacji techniczno-cenowej – k. 9-11;

- kopia Ogólnych Warunków Sprzedaży – k. 12-14;

- kopia oferty z dnia 03.10.2011 r. – k. 15;

- kopia atestu higienicznego – k. 16;

- zeznania świadka A. O. – k. 157-158;

- zeznania świadka J. Ś. – k. 158-159;

- zeznania świadka M. R. – k. 123-124;

- upoważnienie z dnia 05.12.2011 r. – k. 142;

- pełnomocnictwo z dnia 03.10.2011 r. – k. 150;

- wydruk korespondencji mailowej – k. 17-19.

W dniu 05.12.2011 r. M. R. dostarczył zamówione i odebrane w hurtowni powoda elementy automatyki do systemu dozowania octu wraz z fakturą VAT z dnia 30.11.2011r. do zakładu w M., przekazując je A. O., która odebrała towar i fakturę VAT bez zastrzeżeń i potwierdziła odbiór na fakturze po sprawdzeniu zgodności przedmiotu dostawy z treścią faktury. M. R. przekazał, że koszt montażu wyniesie 4.800 zł netto. J. Ś. zapoznał się z treścią oferty cenowej z dnia 03.10.2011 r. na kwotę 1.823,60 euro dotyczącej zamówionych części do urządzenia oraz z treścią faktury VAT z dnia 30.11.2011 r. Strona pozwana zdecydowana była na montaż urządzenia po uzgodnieniu z M. R. wysokości jego wynagrodzenia. Wynagrodzenie miało obejmować koszt montażu urządzenia, związanych z tym dojazdów i koszt ewentualnych napraw gwarancyjnych, do których zobowiązywał się wykonawca.

Na prośbę J. Ś., w styczniu 2012 roku M. R. przedstawił ponowną analizę kosztów montażu urządzenia w kwocie 4.000 zł netto, na którą J. Ś. nie wyraził zgody, uznając ją za wygórowaną i polecił A. O. by odesłała dostarczone części urządzenia do firmy (...). Wobec braku porozumienia z M. R. odnośnie wysokości jego wynagrodzenia, strona pozwana zrezygnowała z montażu urządzenia, a części do urządzenia w dniu 19.01.2012 r. zwrócono firmie (...), bez uzgodnienia zwrotu ze sprzedawcą. W piśmie z dnia 19.01.2012 r. A. O. poinformowała stronę powodową, że zwrot dotyczy części zamówionych i odebranych dla (...) sp. z o.o. w M. przez M. R., a podyktowany jest brakiem akceptacji kosztów robocizny instalacji przez stronę pozwaną.

(...) sp. z o.o. w W. kontaktował się z A. O. w sprawie zwrotu towaru oraz zapłaty należności objętej fakturą. W dniu 26 stycznia 2012 r. spółka (...) przesłała towar ponownie kupującemu, ale ten odmówił przyjęcia towaru i przesyłka powróciła do powoda. Zwrócony został również wystawiony duplikat faktury VAT.

Strona powodowa próbowała zwrócić towar producentowi, jednak ten, z uwagi na indywidualne zamówienie towaru i brak możliwości dalszej odsprzedaży, odmówił jego przyjęcia.

Dowód:- wydruk korespondencji mailowej – k. 17-19, 59-62;

- pismo z dnia 19.01.2012 r. – k. 23;

- wezwanie do zapłaty z dnia 11.05.2012 r. wraz z potwierdzeniem odbioru – k.24-26;

- pismo z dnia 24.05.2012 r. – k. 27;

- wezwanie do zapłaty z dnia 16.03.2012 r. – k. 63;

- pismo z dnia 02.04.2012 r. – k. 64;

- korespondencja stron – k. 65-71;

- zeznania świadka M. R. – k. 123-124;

- zeznania świadka T. M. – k. 124-125;

- zeznania świadka W. R. – k. 125;

- zeznania świadka A. O. – k. 157-158;

- zeznania świadka J. Ś. – k. 158-159.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje w całości na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 535 k.c., przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Ustalając stan faktyczny w sprawie, Sąd oparł się na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu, a więc na dowodach z dokumentów przedłożonych w sprawie, a także na zeznaniach wszystkich przesłuchanych świadków.

Z dowodów tych wynika w sposób jednoznaczny, że w ramach prowadzonej przez strony działalności gospodarczej, strona pozwana dokonała w powodowej spółce zakupu elementów automatyki do systemu dozowania octu określonych w fakturze VAT nr (...) z dnia 30.11.2011 r. na kwotę 9.569,79 zł, a w imieniu strony pozwanej czynności związane z zamówieniem i odbiorem towarów, a następnie ich dostarczeniem do zakładu strony pozwanej celem montażu, dokonywał M. R.. Po stronie pozwanej spółki osobą upoważnioną przez dyrektora zakładu do dokonywania wszystkich czynności związanych z zamówieniem był pracownik A. O., która działała w porozumieniu z J. Ś., przekazywała mu informacje dotyczące wyboru wykonawcy urządzenia, podjętych z M. R. uzgodnień, przedstawionej przez niego oferty cenowej i przewidywanych kosztów wykonania urządzenia, zamówienia części do urządzenia i w tym zakresie wykonywała polecenia dyrektora zakładu. W sprawie nie może budzić żadnych wątpliwości fakt, iż to na zlecenie strony pozwanej i wyłącznie na jej rzecz M. R. zamówił elementy automatyki do systemu dozowania octu w powodowej spółce, na podstawie oferty przedstawionej stronie pozwanej, przygotowanej przez stronę powodową bezpośrednio dla niej, z uwzględnieniem indywidualnego rabatu. Strona pozwana była związana złożonym za pośrednictwem M. R. zamówieniem, pomimo iż nie doszło do zawarcia na piśmie umowy w przedmiocie montażu urządzenia. Jak wynika z zeznań świadka M. R. i A. O., popartych treścią wiadomości wymienianych pomiędzy tymi osobami, A. O. poleciła M. R. wykonanie urządzenia do dozowania octu dla zakładu w M., takiego samego jak wykonane zostało przez M. R. w Przetwórni w D.. A. O. działała przy tym w ramach swoich obowiązków i posiadanego umocowania, na co wyraźnie wskazują jej zeznania, a M. R., jak i kontaktujący się z nią przedstawiciele spółki (...), nie mieli wątpliwości, iż jest ona osobą upoważnioną do podejmowania czynności w imieniu i na rzecz pozwanej spółki. Czynności te A. O. podejmowała ponadto w porozumieniu i za zgodą swojego przełożonego, dyrektora zakładu w M. J. Ś., który wiedział o złożonym zamówieniu, osobie wykonawcy i przewidywanym, wskazanym przez niego koszcie wykonania urządzenia. Po przedstawieniu przez M. R. oferty cenowej zakupu części do urządzenia, jak również przewidywanych kosztów robocizny wskazanych w wiadomości mailowej z dnia 20.10.2011 r. (k. 190), A. O. zapoznała się z ich treścią i informację tę przekazała J. Ś.. Jak wynika z zeznań świadka J. Ś. i A. O., spór dotyczył wyłącznie wysokości kosztów robocizny należnych M. R., a nie ceny zakupionych części, co do których strona pozwana nie miała zastrzeżeń i zaakceptowała przedstawioną jej ofertę cenową. Z wiadomości mailowej przesłanej przez A. M. R. w dniu 01.12.2011 r. (k. 17) wynika wprost, że dyrektor zakładu wyraził zgodę na instalację przez M. R. przedmiotowego urządzenia, po zapoznaniu się z treścią faktury VAT z dnia 30.11.2011 r., polecając M. R. dostarczenie części do urządzenia do siedziby zakładu w terminie do dnia 09.12.2011 r. Brak uzgodnienia ostatecznej kwoty należnego M. R. wynagrodzenia nie stoi na przeszkodzie przyjęciu, iż był on umocowany przez stronę pozwaną do zamówienia na jej rzecz i dostarczenia części potrzebnych do montażu urządzenia. O podjętych w tym zakresie przez M. R. czynnościach strona pozwana wiedziała i akceptowała je; bez zastrzeżeń potwierdzono również odbiór części i faktury VAT w dniu 05.12.2011 r., po stwierdzeniu przez A. O. zgodności dostawy z fakturą.

Przedstawione w sprawie dowody wykazały, że przed wszczęciem niniejszego procesu strona pozwana nie kwestionowała upoważnienia M. R. do złożenia przez niego zamówienia w jej imieniu i na jej rzecz i w wyniku zleconych temu pośrednikowi czynności doszło do zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy stronami niniejszego sporu. W ocenie Sądu, nie ma przy tym znaczenia fakt, że M. R. nie dysponował pisemnym upoważnieniem dyrektora zakładu w M. do podjęcia wskazanych czynności. Analiza zeznań świadków złożonych w sprawie, a także dokumentów, w tym pisma A. O. z dnia 19.01.2012 r., prowadzi do przekonania, że M. R. był upoważniony do podjęcia wszystkich czynności związanych z zamówieniem przedmiotowych towarów w imieniu i na rzecz strony pozwanej, celem wykonania montażu urządzenia w zakładzie w M. i nie zasługuje na uwzględnienie twierdzenie strony pozwanej prezentowane w niniejszym procesie, że podjęte czynności M. R. wykonywał wyłącznie na własny rachunek. Za bezpodstawne należy również uznać twierdzenie, że złożone zamówienie służyć miało celom działalności gospodarczej prowadzonej przez M. R.. Świadek ten nie prowadził bowiem działalności gospodarczej, a materiał dowodowy sprawy niezbicie dowodzi, że zakupione w powodowej spółce towary służyć miały inwestycji zaplanowanej przez stronę pozwaną.

Nie zwalnia ponadto strony pozwanej z odpowiedzialności za zapłatę kwoty dochodzonej pozwem fakt, że nie doszło do realizacji tej inwestycji w zakładzie pozwanej spółki, na skutek braku porozumienia z wykonawcą instalacji co do wysokości przysługującego mu wynagrodzenia. W ocenie Sądu, wszystkie istotne kwestie dotyczące podjętej inwestycji, w tym co do wysokości wynagrodzenia wykonawcy i łącznej kwoty kosztów wykonania instalacji, dokonania oceny finansowej przedsięwzięcia, pozwana spółka powinna ustalić z wykonawcą przed złożeniem zamówienia w celu uniknięcia ewentualnych, późniejszych wątpliwości dotyczących ostatecznych kosztów i w tym zakresie strona pozwana, jako przedsiębiorca, ponosi ryzyko prowadzonej działalności. Z zeznań świadka J. Ś. wynika, że przed dostarczeniem części do zakładu w M. nie sprzeciwiał się podjętym przez M. R. czynnościom i o nich wiedział, a po dostawie żądał jedynie obniżenia przez wykonawcę wysokości wynagrodzenia za montaż instalacji. Dyrektor zakładu nie dowiadywał się również jaki był całościowy koszt wykonania przez M. R. urządzenia do dozowania octu znajdującego się w Przetwórni w D.. Brak należytej staranności w ustaleniu kosztów planowanej inwestycji przed złożeniem zamówienia obciąża stronę pozwaną i nie może stanowić uzasadnionej podstawy do odstąpienia od umowy sprzedaży i odmowy zapłaty należności objętej fakturą VAT wystawioną przez stronę powodową.

Ustalenia poczynione w sprawie wykazały, że strona powoda spełniła swoje świadczenie w sposób należyty, dostarczając zamówione towary, na potwierdzenie czego w dniu 30.11.2011r. wystawiła fakturę VAT na kwotę 9.569,79 zł, zaś strona pozwana, odbierając towar i fakturę bez żadnych zastrzeżeń, zobowiązała się zapłacić umówioną cenę, o której wysokości była już wcześniej poinformowana przez M. R.. Brak zapłaty należności objętej fakturą wynikał z rezygnacji strony pozwanej z instalacji urządzenia, podyktowanej brakiem porozumienia z instalatorem co do wysokości należnego mu wynagrodzenia, nie dotyczył natomiast prawidłowości wykonania zobowiązania przez stronę powodową. Strona pozwana po prawie dwóch miesiącach od daty zakupu i odbioru towaru, bez uzgodnienia ze stroną powodową zwróciła jej towar oraz otrzymaną fakturę VAT, do czego nie była uprawniona. W niniejszym procesie strona pozwana nie wykazała zaistnienia przesłanek uzasadniających, w świetle przepisów prawa, zwrot towaru sprzedającemu bez dokonania zapłaty należności. Strona powodowa poniosła koszt zakupu od producenta części zamówionych przez stronę pozwaną. W celu polubownego załatwienia sporu, próbowała nawet zwrócić towar producentowi, jednak ten, z uwagi na indywidualne zamówienie towaru i brak możliwości dalszej odsprzedaży, odmówił jego przyjęcia.

W świetle przedstawionych powyżej okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że strona powodowa spełniła swoje świadczenie, którego dotyczy należność dochodzona pozwem, w sposób należyty, należność ta jest wymagalna, a strona pozwana obowiązana jest dokonać na rzecz strony powodowej zapłaty ceny za zakupione towary, po myśli art. 535 k.c.

Uznając żądanie powoda w całości za zasadne, Sąd zasądził na jego rzecz kwotę 9.569,79 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 22.12.2011 r. do dnia zapłaty, stosownie do terminu wymagalności należności objętej przedmiotową fakturą VAT. Orzeczenie w przedmiocie odsetek ustawowych uzasadnia treść art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów procesu uzasadnia treść art. 98 k.p.c. i art. 108 k.p.c., jak również przedłożony przez pełnomocnika na rozprawie spis kosztów na kwotę 1.851,32 zł, obejmujący opłatę od pozwu w kwocie 300 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w stawce podstawowej w wysokości 1.200 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wyliczenie kosztu dwukrotnego dojazdu pełnomocnika na rozprawę samochodem, które to wydatki Sąd uznał za uzasadnione i mieszczące się w dyspozycji przepisu art. 98 § 3 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze, należało orzec, jak w sentencji.

Zarządzenie:

1. odnotować w Rep.

2. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej

3. kal. 14 dni

O., dnia 14.03.2013 r.