I CZ 2/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-05-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 2/13
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa J. Z.
przeciwko Województwu P. – P. Zarządowi Dróg Wojewódzkich
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lutego 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 20 września 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 20 września 2011 r. Sąd Apelacyjny, odrzucił
wniesioną po upływie przepisanego terminu apelację pozwanego od wyroku Sądu
Okręgowego w P. z dnia 13 kwietnia 2011 r. W jego uzasadnieniu Sąd Apelacyjny
wskazał, że wniosek pełnomocnika pozwanego o uzasadnienie wyroku Sądu
Okręgowego został złożony w dniu 21 kwietnia 2011 r., a więc po upływie
tygodniowego terminu, który upłynął w dniu 20 kwietnia 2011 r. W tej sytuacji
liczony od tego dnia dwutygodniowy termin do wniesienia apelacji upłynął w dniu 4
maja 2011 r., podczas gdy apelacja została złożona w dniu 27 maja 2011 r.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił naruszenie art. 328 § 2
k.p.c., art. 369 § 1 k.p.c. i art. 176 ust. 1 Konstytucji. Wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia lub jego zmianę poprzez orzeczenie przywrócenia
terminu do złożenia apelacji, a także zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego
kosztów postępowania zażaleniowego.
Skarżący podniósł, że wniosek o uzasadnienie wyroku, chociaż złożony
pomyłkowo dzień po upływie terminu tygodniowego od ogłoszenia wyroku był
skuteczny, skoro Sąd Okręgowy doręczył mu wyrok z uzasadnieniem, to zaś było
przyczyną błędnego przekonania, że apelację wywiódł przy zachowaniu
dwutygodniowego terminu, liczonego od dnia jego doręczenia. Pozostając w nim
nie skorzystał z możliwości wniesienia apelacji w alternatywnym dwutygodniowym
terminie liczonym od dnia, w którym upłynął termin do żądania uzasadnienia
wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Okoliczność, że Sąd Okręgowy przeoczył spóźnienie żądanie uzasadnienia
wyroku i nie odrzucił go (art. 328 § 1 zd. 2 k.p.c.), a wyrok z uzasadnieniem
doręczył pozwanemu, nie miała wpływu na bieg terminu do wniesiona apelacji.
Zasadnie więc Sąd Apelacyjny odrzucił apelacje pozwanego, która z powodu
niezachowania terminu do jej wniesienia, podlegała odrzuceniu już przez Sąd
pierwszej instancji (art. 373 i art. 370 k.p.c.).
Bezpodstawne jest przekonanie skarżącego, że z powodu tego przeoczenia
sądu możliwe jest przedłużenie terminu do wniesienia apelacji, którego poza
3
wszelką wątpliwością nie zachował, gdyż jako termin ustawowy, nie podlega on
przedłużeniu.
Pozwany, który twierdzi, że wbrew ocenie Sądu Apelacyjnego dokonał
czynności wniesienia apelacji w terminie i na nim opiera wniesione zażalenie,
nie może jednocześnie, powołując się na okoliczności usprawiedliwiające
uchybienie temu terminowi wnosić o jego przywrócenie. Wniosek o przywrócenie
terminu może być złożony dopiero po oddaleniu zażalenia.
Bezzasadny jest też zarzut naruszenia przez Sąd Apelacyjny, w następstwie
odrzucenia apelacji, konstytucyjnej zasady dwuinstancyjności postępowania
w sytuacji, gdy z powodu niedochowania wymaganej od strony dbałości
o skuteczność podejmowanych czynności procesowych, pozwany nie wykorzystał
przysługującej mu możliwości zaskarżenia wyroku Sądu Okręgowego.
Z tych względów zażalenie podlegało oddaleniu stosownie do na art. 39814
w zw. z art.3981
§ 3 k.p.c.
es
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa J. Z.
przeciwko Województwu P. – P. Zarządowi Dróg Wojewódzkich
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lutego 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 20 września 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 20 września 2011 r. Sąd Apelacyjny, odrzucił
wniesioną po upływie przepisanego terminu apelację pozwanego od wyroku Sądu
Okręgowego w P. z dnia 13 kwietnia 2011 r. W jego uzasadnieniu Sąd Apelacyjny
wskazał, że wniosek pełnomocnika pozwanego o uzasadnienie wyroku Sądu
Okręgowego został złożony w dniu 21 kwietnia 2011 r., a więc po upływie
tygodniowego terminu, który upłynął w dniu 20 kwietnia 2011 r. W tej sytuacji
liczony od tego dnia dwutygodniowy termin do wniesienia apelacji upłynął w dniu 4
maja 2011 r., podczas gdy apelacja została złożona w dniu 27 maja 2011 r.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił naruszenie art. 328 § 2
k.p.c., art. 369 § 1 k.p.c. i art. 176 ust. 1 Konstytucji. Wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia lub jego zmianę poprzez orzeczenie przywrócenia
terminu do złożenia apelacji, a także zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego
kosztów postępowania zażaleniowego.
Skarżący podniósł, że wniosek o uzasadnienie wyroku, chociaż złożony
pomyłkowo dzień po upływie terminu tygodniowego od ogłoszenia wyroku był
skuteczny, skoro Sąd Okręgowy doręczył mu wyrok z uzasadnieniem, to zaś było
przyczyną błędnego przekonania, że apelację wywiódł przy zachowaniu
dwutygodniowego terminu, liczonego od dnia jego doręczenia. Pozostając w nim
nie skorzystał z możliwości wniesienia apelacji w alternatywnym dwutygodniowym
terminie liczonym od dnia, w którym upłynął termin do żądania uzasadnienia
wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Okoliczność, że Sąd Okręgowy przeoczył spóźnienie żądanie uzasadnienia
wyroku i nie odrzucił go (art. 328 § 1 zd. 2 k.p.c.), a wyrok z uzasadnieniem
doręczył pozwanemu, nie miała wpływu na bieg terminu do wniesiona apelacji.
Zasadnie więc Sąd Apelacyjny odrzucił apelacje pozwanego, która z powodu
niezachowania terminu do jej wniesienia, podlegała odrzuceniu już przez Sąd
pierwszej instancji (art. 373 i art. 370 k.p.c.).
Bezpodstawne jest przekonanie skarżącego, że z powodu tego przeoczenia
sądu możliwe jest przedłużenie terminu do wniesienia apelacji, którego poza
3
wszelką wątpliwością nie zachował, gdyż jako termin ustawowy, nie podlega on
przedłużeniu.
Pozwany, który twierdzi, że wbrew ocenie Sądu Apelacyjnego dokonał
czynności wniesienia apelacji w terminie i na nim opiera wniesione zażalenie,
nie może jednocześnie, powołując się na okoliczności usprawiedliwiające
uchybienie temu terminowi wnosić o jego przywrócenie. Wniosek o przywrócenie
terminu może być złożony dopiero po oddaleniu zażalenia.
Bezzasadny jest też zarzut naruszenia przez Sąd Apelacyjny, w następstwie
odrzucenia apelacji, konstytucyjnej zasady dwuinstancyjności postępowania
w sytuacji, gdy z powodu niedochowania wymaganej od strony dbałości
o skuteczność podejmowanych czynności procesowych, pozwany nie wykorzystał
przysługującej mu możliwości zaskarżenia wyroku Sądu Okręgowego.
Z tych względów zażalenie podlegało oddaleniu stosownie do na art. 39814
w zw. z art.3981
§ 3 k.p.c.
es