Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 11/13
POSTANOWIENIE
Dnia 8 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
w M.
przy uczestnictwie J. S.
o zastosowanie leczenia odwykowego alkoholowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 marca 2013 r.,
zażalenia uczestniczki na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 10 września 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 10 września 2012 r. Sąd Okręgowy
w K. odrzucił apelację uczestniczki J. S. od postanowienia Sądu Rejonowego w M.
z dnia 27 czerwca 2012 r. W zażaleniu na to postanowienie uczestniczka zarzuciła,
że pozbawiono jej możliwości przedstawienia dowodów, z których wynika
wyjaśnienie motywów, którymi kierowała się Gminna Komisja Rozwiązywania
Problemów Alkoholowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Okręgowy odrzucając apelację uczestniczki trafnie zwrócił uwagę,
że Sąd Rejonowy w M. w swoim postanowieniu z dnia 27 czerwca 2012 r. orzekł
zgodnie z żądaniem uczestniczki i oddalił wniosek Gminnej Komisji Rozwiązywania
Problemów Alkoholowych o jej przymusowe leczenie alkoholowe. Niewątpliwie
orzekł więc na korzyść uczestniczki. W tej sytuacji uczestniczka nie ma interesu
procesowego, aby żądać uchylenia tego postanowienia. Jeżeli, tak jak twierdzi w
swojej apelacji uczestniczka, Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów
Alkoholowych w M. oraz wskazane przez nią osoby naruszyły jej dobra osobiste
może ona poszukiwać ochrony tych dóbr w odrębnym procesie. Uchylenie
postanowienia Sądu Rejonowego, jednoznacznie korzystnego dla uczestniczki
mogłoby zaś spowodować konieczność rozpoznawania na nowo sprawy, która
została tym orzeczeniem rozstrzygnięta zgodnie z wnioskiem uczestniczki. W tej
sytuacji skoro po stronie skarżącej brak interesu prawnego dla skarżenia tego
orzeczenia (gravamen), to odrzucenie jej apelacji od postanowienia Sądu
Rejonowego w M. z dnia 27 czerwca 2012 r., uznać należy za zgodne z prawem.
Mając na uwadze powyższe względy Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji postanowienia.