Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 50/12
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi A. C. i L. C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w W. z dnia 2 lutego 2012 r.
w sprawie z powództwa A. C. i L. C.
przeciwko Powiatowi T.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 marca 2013 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
A. C. i L. C. zakwestionowali skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocny wyrok Sądu Okręgowego z dnia 2 lutego 2012 r. uchylający wyrok
Sądu pierwszej instancji i odrzucający pozew, a także rozstrzygający o kosztach
procesu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W dniu 25 września 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 lipca 2010 r.
o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz
ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037), która
zmieniła przepisy dotyczące skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 4241
§ 1 k.p.c.,
można żądać stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu
drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie
stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. W wypadku
prawomocnych orzeczeń, od których skarga nie przysługuje, odszkodowania
z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia
niezgodnego z prawem można domagać się bez uprzedniego stwierdzenia
niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze skargi, chyba że strona nie
skorzystała z przysługujących jej środków prawnych (art. 4241b
k.p.c.).
Sąd drugiej instancji uchylając wyrok sądu pierwszej instancji i odrzucając
pozew, powinien orzec w formie postanowienia (zob. postanowienie SN z dnia
12 października 1999 r., III CKN 693/98, OSNC 2000, nr 4, poz. 73).
Nieprawidłowa postać orzeczenia wydanego w niniejszej sprawie przez Sąd
Okręgowy nie konwaliduje tej wadliwości i nie powoduje dopuszczalności
wniesionej skargi.
W związku z tym orzeczono o odrzuceniu skargi (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
db