Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: WK 8/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 10 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Janusz Godyń (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wiesław Błuś
SSN Edward Matwijów
Protokolant : asystent SSN Anna Krawiec
w sprawie szer. pchor. A. S., skazanego za wykroczenie określone w art. 431
ust. 1
ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i
przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r., poz. 1356 ze zm.), po
rozpoznaniu w Izbie Wojskowej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. w dniu
10 lipca 2013 r. kasacji na korzyść, wniesionej przez Naczelnego Prokuratora
Wojskowego, od wyroku Wojskowego Sądu Garnizonowego w W. z dnia 6 marca
2013 r.
1. uchyla wyrok w zaskarżonej części;
2. wydatki związane z rozpoznaniem kasacji ponosi Skarb
Państwa.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym z dnia 6 marca 2013 r. Wojskowy Sąd Garnizonowy
w W. uznał obwinionego szer. pchor. A. S. za winnego popełnienia wykroczenia
2
określonego w art. 431
ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu
w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1356 ze zm.),
polegającego na tym, że w dniu 12 stycznia 2013 r. ok. godz. 22.55 na terenie 1
kompanii Podchorążych Batalionu Szkolnego w izbie żołnierskiej nr … Akademika
nr … Wojskowej Akademii Technicznej w W., wbrew zakazowi określonemu w art.
14 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i
przeciwdziałaniu alkoholizmowi, wspólnie z innymi ustalonymi podchorążymi
spożywał alkohol w postaci wódki i piwa, i za to skazał go na karę grzywny w
wysokości 100 (sto) zł, a na podstawie art. 118 k.p.w. i art. 617 k.p.k. w zw. z art.
119 k.p.w. obciążył kosztami postępowania w wysokości 100 (sto) zł, w tym na
podstawie art. 3 ust. 1 i art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w
sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądził opłatę w
wysokości 30 (trzydzieści) zł.
Wyrok ten uprawomocnił się z dniem 28 marca 2013 r.
Na podstawie art. 110 § 1 k.p.w. w zw. z art. 112 k.p.w. w zw. z art. 103
§ 4 k.p.w. wyrok Wojskowego Sądu Garnizonowego w W.
z dnia 6 marca 2013 r. zaskarżył w drodze kasacji Naczelny Prokurator Wojskowy,
w części dotyczącej orzeczenia o kosztach postępowania, zarzucając:
„rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku, w części dotyczącej orzeczenia o
kosztach, naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 118 §
1 k.p.w. w zw. z art. 119 k.p.w. w zw. z art. 625 k.p.k. i 627 k.p.k. oraz prawa
materialnego, tj. art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach
w sprawach karnych (Dz. U. 1983 r., Nr 49, poz. 233 - t. j. ze zm.) polegające na
niezasadnym obciążeniu obwinionego kosztami postępowania, w tym opłatą
podczas gdy zgodnie z dyspozycją art. 625 k.p.k. i art. 21 pkt 3 ustawy z dnia 23
czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych w razie skazania żołnierza
pełniącego służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, nie pobiera
się od niego należnych Skarbowi Państwa kosztów sądowych, w tym opłat”
i w związku z tym wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w części dotyczącej
rozstrzygnięcia o kosztach.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
3
Artykuł 625 k.p.k., do którego odsyła w sprawach o wykroczenia art. 119
k.p.w., jednoznacznie określa, że nie pobiera się należnych Skarbowi Państwa
kosztów sądowych w razie skazania m.in. żołnierza pełniącego służbę
w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego. W czasie orzekania szer.
pchor. A. S. był słuchaczem II roku studiów w Wojskowej Akademii Technicznej w
W., czyli pełnił służbę, która jest wymieniona w art. 625 k.p.k.
W tej sytuacji, należy uznać, że wyrok Sądu pierwszej instancji, w części
dotyczącej obciążenia skazanego kosztami sądowymi, zapadł z rażącym
naruszeniem przepisów - art. 625 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.w. – mającym istotny
wpływ na treść przedmiotowego orzeczenia, ponieważ Wojskowy Sąd Garnizonowy
w W. pomijając treść tych przepisów, na podstawie art. 118 § 1 k.p.w. w zw. z art.
627 k.p.k. zasądził od szer. pchor. A. S. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w
kwocie 100 zł, w tym i opłatę w wysokości 30 zł, pomimo tego, że z treści art. 21 pkt
3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983
r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) jednoznacznie wynika, iż przepis art. 21 pkt 1 i 2 tej
ustawy nie ma zastosowania m.in. do żołnierzy pełniących służbę w charakterze
kandydata na żołnierza zawodowego.
Podzielając wyrażony w doktrynie i orzecznictwie pogląd, że przepis art. 537
§ 1 k.p.k. pozwala także na uchylenie zaskarżonego orzeczenia bez wydawania
orzeczenia następczego, tj. o przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania albo
umorzeniu postępowania – art. 537 § 2 k.p.k. (por. T. Grzegorczyk: Kodeks
postępowania karnego oraz ustawa o świadku koronnym, Warszawa 2008, s. 1331
– 1332, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2007 r., V KK 404/07,
R-OSNKW 2007, poz. 2959 CD, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca
2011 r., WK 3/11, R-OSNKW 2011, poz. 1054 CD), Sąd Najwyższy uznał kasację
za oczywiście zasadną w rozumieniu art. 535 § 5 k.p.k. i uchylił wyrok Wojskowego
Sądu Garnizonowego w W. z dnia 6 marca 2013 r. w zaskarżonej części.
O kosztach sądowych postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie
art. 638 k.p.k.
4

WK 8/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia