Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 55/13
POSTANOWIENIE
Dnia 27 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Kozłowska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Wojciech Katner
w sprawie z powództwa K. K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Obrony Narodowej w Warszawie
i Ministrowi Spraw Wewnętrznych w Warszawie
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 listopada 2013 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 5 czerwca 2013 r.,
1. oddala zażalenie,
2. oddala wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu
w postępowaniu zażaleniowym przed Sądem Najwyższym.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 5 czerwca 2013 r. odrzucił skargę
kasacyjną powódki, wniesioną przez nią osobiście od wyroku tego Sądu z dnia 27
lutego 2013 r., oddalającego jej apelację od wyroku Sądu Okręgowego
oddalającego powództwo skierowane przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi
Obrony Narodowej w Warszawie i Ministrowi Spraw Wewnętrznych w Warszawie, o
odszkodowanie i zadośćuczynienie. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd
Apelacyjny wyjaśnił, że w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje
zastępstwo procesowe strony przez adwokata lub radcę prawnego (art. 871
§ 1
k.p.c.), zatem skarga kasacyjna strony nie mającej przez Sądem Najwyższym
zdolności postulacyjnej, podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c.
W zażaleniu powódka przyznając, że była pouczona o konieczności
wniesienia skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego,
zakwestionowała zasadność rozstrzygnięcia podnosząc, że powinna być pouczona
również o możliwości złożenia wniosku o ustanowienie adwokata z urzędu celem
sporządzenia i podpisania skargi kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przedmiotem oceny Sądu Najwyższego rozstrzygającego zażalenie na
postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej wniesionej bez zachowania
przymusu adwokacko-radcowskiego jest tylko to, czy rzeczywiście został naruszony
przepis art. 871
§ 1 k.p.c., natomiast poza tą oceną pozostają przyczyny, z powodu
których strona przepis ten naruszyła (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
7 kwietnia 2011 r., IV CZ 6/11).
Z utrwalonego, jednolitego i powszechnie znanego orzecznictwa
dotyczącego jasno sformułowanych przepisów kodeksu postępowania cywilnego
wynika, że skarga kasacyjna wniesiona przez stronę nie mającą - ze względu na
przymus adwokacko-radcowski - zdolności postulacyjnej, podlega odrzuceniu na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. Prawidłowość zaskarżonego postanowienia nie
nasuwa zatem wątpliwości. Odrzuceniu skargi kasacyjnej z powodu braku
zdolności postulacyjnej nie stoją na przeszkodzie nawet takie okoliczności jak
3
brak pouczenia o sposobie zaskarżenia orzeczenia, czy też jego niepełny lub
nieprecyzyjny charakter (zob. m. in. postanowienia SN: z dnia 19 marca 1998 r.,
I CZ 21/98, niepubl. oraz z dnia19 sierpnia 2004 r., V CZ 79/04, niepubl.).
Jeżeli natomiast, w ocenie skarżącej, okoliczności, na które powołuje się
w zażaleniu, mają związek z dokonaniem przez nią ułomnej czynności procesowej,
skarżąca okoliczności te może poddać ocenie sądu w innym postępowaniu, to jest
w postępowaniu o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wniesienie przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd środka
procesowego oczywiście bezzasadnego nie uzasadnia przyznania mu od Skarbu
Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (postanowienie
SN z dnia 20 września 2007 r., II CZ 69/07, OSNC 2008, nr 3, poz. 41).
Wobec powyższego, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., Sąd
Najwyższy orzekł jak w sentencji.
jw