Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 120/13
POSTANOWIENIE
Dnia 15 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa S. Polska Towarzystwo Ubezpieczeń S.A.
w W.
przeciwko A. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 15 stycznia 2014 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 12 września 2013 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
2
Postanowieniem z dnia 12 września 2013 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił
skargę kasacyjną powoda wniesioną dnia 12 sierpnia 2013 r. od wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 10 kwietnia 2013 r.
W uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że w sprawie mają zastosowanie
przepisy sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 16 września 2011 r. zmieniającej
Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 233, poz. 1381 - dalej jako „ustawa
zmieniająca"). Zgodnie z ówczesnym brzmieniem art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga
kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość
przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy, a w sprawach
gospodarczych - niższa niż siedemdziesiąt pięć tysięcy złotych. W konsekwencji
przyjął, że w niniejszej sprawie rozpoznawanej jako sprawa gospodarcza,
wskazana w skardze kasacyjnej wartość przedmiotu zaskarżenia wynosząca
50.269 zł decyduje o niedopuszczalności skargi.
Postanowienie odrzucające skargę kasacyjną powód zaskarżył zażaleniem.
Zarzucił naruszenie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011 r. w związku
z art. 3982
§ 1 k.p.c., art. 3981
§ 1 k.p.c. oraz 3986
§ 2 k.p.c. przez błędną wykładnię
i niewłaściwe zastosowanie podnosząc, że Sąd Okręgowy błędnie przyjął,
iż sprawa wszczęta wniesieniem skargi kasacyjnej nie stanowi nowej sprawy,
a w następstwie tego niezasadnie odrzucił skargę kasacyjną. Wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania,
w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 3982
k.p.c. w jego poprzednim brzmieniu wyłączał skargę
kasacyjną w sprawach gospodarczych, w których wartość przedmiotu zaskarżenia
była niższa niż 75.000 zł. Po zmianie ustawą z dnia 16 września 2011 r., która
weszła w życie dnia 3 maja 2012 r., przepis ten nie wyodrębnia kategorii spraw
gospodarczych i dopuszcza skargę kasacyjną w sprawach o prawa majątkowe,
w których wartość przedmiotu zaskarżenia nie jest niższa niż 50.000 zł.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy zmieniającej ma ona zastosowanie do
postępowań wszczętych po dniu jej wejścia w życie, z zastrzeżeniem wyjątków
3
przewidzianych w jego ust. 2-7, które nie dotyczą jednak postępowania wszczętego
skargą kasacyjną.
Celem postępowania, wywołanego wniesieniem skargi kasacyjnej, jest
wyłącznie kontrola legalności orzeczenia, a nie rozpoznanie sprawy, w której
zostało ono wydane i chociaż wniesienie tej skargi zaczyna postępowanie
będące kontynuacją postępowania zakończonego przed sądem powszechnym
to jednak w znaczeniu technicznoprocesowym wszczyna nową sprawę
(uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia
5 czerwca 2008 r., III CZP 142/07 - zasada prawna, OSNC 2008, nr 11, poz. 122).
Postępowaniem wszczętym po dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej,
o którym jest mowa w jej art. 9 ust. 1, jest więc postępowanie ze skargi kasacyjnej
wniesionej po dniu 2 maja 2012 r.
Zasadnie podnosi skarżący, że jego skarga kasacyjna, wniesiona dnia
12 sierpnia 2013 r., zaskarżająca wyrok Sądu Okręgowego co do kwoty 50.269 zł
jest dopuszczalna.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 39815
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c., orzeczono jak w sentencji, pozostawiając bez rozpoznania przedwczesny
wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego, podlegający
rozpoznaniu w ramach postępowania kasacyjnego i w zależności od jego wyniku.
jw