Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KSP 5/14
POSTANOWIENIE
Dnia 10 kwietnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Cesarz
SSN Józef Szewczyk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu w dniu 10 kwietnia 2014 r., skargi K.
T.,
na przewlekłość postępowania przed Sądem Apelacyjnym, w sprawie o sygn. akt
… 18/14, w przedmiocie warunkowego przedterminowego zwolnienia
p o s t a n o w i ł
1. na podstawie art. 623 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z
dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do
rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym
prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr
179, poz. 1843 ze zm.), zwolnić skarżącego od opłaty od skargi,
2. na podstawie art. 5 ust. 1 a contrario powołanej wyżej
ustawy z 2004 r. oraz art. 430 § 1 w zw. z art. 429 § 1 k.p.k. w zw. z
art. 8 ust. 2 tejże ustawy, pozostawić skargę bez rozpoznania.
UZASADNIENIE
Skarżący wystąpił z przedmiotową skargą, podnosząc przewlekłość
postępowania odwoławczego przed Sądem Apelacyjnym w odniesieniu do jego
zażalenia złożonego na postanowienie Sądu Okręgowego w B. z dnia 29
października 2013 r., mocą którego odmówiono mu warunkowego
przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności,
2
wskazując, że Sąd odwoławczy przystąpił do rozpoznania jego zażalenia dopiero
po upływie 3,5 miesiąca, co jest „nieusprawiedliwioną opieszałością Sądu”. W
skardze tej wskazano także, że „gdyby Sąd penitencjarny w B. udzielał
warunkowych zwolnień, to Sąd Apelacyjny nie miałby nawału spraw rozpoznawania
zażaleń”.
Rozpoznając tę skargę Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Pomijając argumentację skarżącego odnośnie nieuwzględniania przez Sąd meriti
wniosków skazanych o przedterminowe zwolnienie, co zwiększa liczbę zażaleń
wpływających do Sądu odwoławczego, jako że skarżący zapomina w tym miejscu,
że warunkowe przedterminowe zwolnienie wymaga spełnienia przez skazanego
określonych warunków, od których uzależniona jest decyzja pozytywna, stwierdzić
należy, że skarga jego jest niedopuszczalna.
Stosownie bowiem do art. 5 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa
strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym
lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki (przywoływanej dalej jako u.o.s.n.p.), skargę taką można
wnieść jedynie w toku postępowania, któremu zarzuca się przewlekłość. W sprawie
niniejszej zaś orzeczenie Sądu Apelacyjnego zapadło w dniu 11 lutego 2014 r., a o
terminie jego posiedzenia skarżący był powiadomiony w dniu 30 stycznia 2014 r. (k.
31). Tymczasem swoją skargę na przewlekłość tego postępowania sporządził i
wysłał drogą pocztową w dniu 13 lutego 2014 r. (k. 3 i 6 akt SN), a więc już po
prawomocnym zakończeniu postępowania zażaleniowego. Tym samym jest to
skarga niedopuszczalna, gdyż złożono ją już po terminie wskazanym w
przywołanym wyżej art. 5 ust. 1 u.o.s.n.p.
Ponieważ w sprawach skargi na przewlekłość dotyczącej postępowania
karnego stosuje się odpowiednio przepisy procedury karnej (art. 8 ust. 2 u.o.s.n.p.),
przeto środek, który okazuje się być niedopuszczalnym winien spotkać się z
odmową przyjęcia przez prezesa sądu, do którego ją złożono (art. 429 § 1 in fine
k.p.k.), a jeżeli został on jednak przyjęty, sąd pozostawia go bez rozpoznania (art.
430 § 1 k.p.k.). Tak też uczyniono w tej sprawie, gdyż – jak wyżej wskazano –
skarga skazanego, jako złożona po upływie nieprzywracalnego terminu, jest skargą
prawnie niedopuszczalną.
3
Mając to wszystko na uwadze orzeczono, jak w sentencji.