Pełny tekst orzeczenia

262



POSTANOWIENIE

z dnia 12 grudnia 2001 r.


Sygn. akt Ts 164/01



Trybunał Konstytucyjny w składzie:



Marek Mazurkiewicz



po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Spółki Akcyjnej “International Paper – Klucze S.A.” w sprawie zgodności:

art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy (Dz. U. Nr 54, poz. 310) z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,



p o s t a n a w i a:



odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.



UZASADNIENIE:



W skardze konstytucyjnej Spółki Akcyjnej “International Paper – Klucze S.A.” z 15 listopada 2001 r. zarzucono, iż art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy (Dz. U. Nr 54, poz. 310) jest niezgodny z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Skarżący wskazał, iż wyrokiem z 9 grudnia 1999 r. (sygn. akt IV P. 113/99) Sąd Rejonowy – Sąd Pracy w Olkuszu uznał, iż skarżąca spółka zobowiązana jest do wypłaty nagrody jubileuszowej i z tego tytułu zasądził od niej kwotę 6.030,25 złotych. Apelacja skarżącej została oddalona wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z 22 sierpnia 2000 r. (sygn. akt IX Pa 571/00), zaś postanowieniem z 19 czerwca 2001 r. Sąd Najwyższy odrzucił kasację od tego wyroku.

Zdaniem skarżącej spółki zakwestionowany przepis stanowiący podstawę wydanych orzeczeń sądowych ma charakter niedookreślony, co umożliwia jego różnorodną i dowolną interpretację w praktyce wymiaru sprawiedliwości. Dotyczy to w szczególności użytego w tym przepisie zwrotu “praca w gospodarstwie rolnym” oraz “objęcia tego gospodarstwa”.

Skarżąca wskazała także, iż zakwestionowana przez nią regulacja prowadzi do nieuzasadnionego uprzywilejowywania uczniów pracujących w gospodarstwie rolnym rodziców.



Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:



Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) skarga konstytucyjna powinna zostać wniesiona do Trybunału Konstytucyjnego w terminie 3 miesięcy od daty doręczenia skarżącemu prawomocnego orzeczenia kończącego przysługującą mu drogę prawną. W związku z wartością przedmiotu sporu rozstrzygniętego wyrokiem Sądu Rejonowego – Sądu Pracy w Olkuszu skarżącej spółce przysługiwała w ramach drogi prawnej apelacja do Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach. Wyrok tego sądu miał charakter prawomocnego rozstrzygnięcia kończącego drogę prawną, z uwagi bowiem na treść art. 3921 § 1 kodeksu postępowania cywilnego skarżącej spółce nie przysługiwała już kasacja do Sądu Najwyższego, jako że wartość przedmiotu sporu nie przekraczała 10 tysięcy złotych. W tej sytuacji z datą doręczenia skarżącej spółce wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach rozpoczynał bieg termin do złożenia skargi konstytucyjnej. Jak wynika z akt sprawy wyrok ten został skarżącej spółce doręczony 2 listopada 2000 r., co oznacza, iż trzymiesięczny termin do wniesienia skargi konstytucyjnej upłynął 2 lutego 2001 r. Ponieważ skarga konstytucyjna faktycznie została złożona do Trybunału Konstytucyjnego po tym terminie, wyklucza to dopuszczalność jej merytorycznego rozpoznania.



W tym stanie rzeczy należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.