K 29/01
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
261
POSTANOWIENIE
z dnia 12 listopada 2001 r.
Sygn. K. 29/01
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Wiesław Johann – przewodniczący
Zdzisław Czeszejko-Sochacki
Teresa Dębowska-Romanowska
Lech Garlicki
Krzysztof Kolasiński – sprawozdawca
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 12 listopada 2001 r. sprawy z wniosku 63 posłów na Sejm RP o stwierdzenie, że:
art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy (Dz.U. Nr 52, poz. 538) jest niezgodny z art. 18 i art. 71 ust. 2 Konstytucji RP
p o s t a n o w i ł:
umorzyć postępowanie w sprawie.
Uzasadnienie:
1. 10 sierpnia 2001 r. do Trybunału Konstytucyjnego wpłynął wniosek grupy 63 posłów na Sejm RP o stwierdzenie niezgodności art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy (Dz.U. Nr 52, poz. 538) z art. 18 i z art. 71 ust. 2 Konstytucji RP.
Przepis ten dodał do art. 180 kodeksu pracy nowe przepisy § 5 i § 6 które przewidują możliwość skrócenia urlopu macierzyńskiego na wniosek matki oraz – w przypadku rezygnacji matki – prawo do wykorzystania pozostałej części tego urlopu przez ojca dziecka.
Zdaniem wnioskodawców niezgodność nowododanych do kodeksu pracy przepisów art. 180 § 5 i § 6 polega na wprowadzeniu możliwości dzielenia urlopu macierzyńskiego pomiędzy rodziców, co pozostaje w sprzeczności z założeniami i celami tego urlopu jaki można wywieść w szczególności z art. 71 ust. 2 Konstytucji RP.
2. Pismem z 25 października 2001 r. uczestnik postępowania – Prokurator Generalny przedstawił stanowisko, że postępowanie w sprawie podlega umorzeniu, albowiem wydanie orzeczenia jest niedopuszczalne wobec utraty legitymacji Wnioskodawców do występowania w sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym.
3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 91 ust. 1 Konstytucji RP kadencja Sejmu trwa 4 lata – rozpoczyna się z dniem zebrania Sejmu na pierwsze posiedzenie i trwa do dnia poprzedzającego dzień zebrania się Sejmu następnej kadencji.
Pierwsze posiedzenie Sejmu IV kadencji, wybranego w wyborach parlamentarnych 23 września 2001 r., odbyło się 19 października 2001 r. zaś 18 października 2001 r. zakończyła się kadencja Sejmu, z którego grona wywodziła się grupa posłów – Wnioskodawców w niniejszym postępowaniu.
Zgodnie z utrwalonym przez Trybunał Konstytucyjny orzecznictwem (K. 3/91, OTK w 1992 r., poz. 1; K. 2/93, OTK w 1993 r., poz. 30; K. 3/93, OTK w 1993 r., poz. 26; K. 4/97, OTK ZU Nr 3-4/1997, poz. 53; K. 29/97, OTK ZU Nr 3-4/1997, poz. 54) dyskontynuacja powoduje utratę legitymacji do występowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w charakterze wnioskodawcy. Utrata legitymacji czynnej przez wnioskodawcę nie pozwala na merytoryczne rozpoznanie sprawy i dlatego na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) postępowanie należało umorzyć.
POSTANOWIENIE
z dnia 12 listopada 2001 r.
Sygn. K. 29/01
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Wiesław Johann – przewodniczący
Zdzisław Czeszejko-Sochacki
Teresa Dębowska-Romanowska
Lech Garlicki
Krzysztof Kolasiński – sprawozdawca
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 12 listopada 2001 r. sprawy z wniosku 63 posłów na Sejm RP o stwierdzenie, że:
art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy (Dz.U. Nr 52, poz. 538) jest niezgodny z art. 18 i art. 71 ust. 2 Konstytucji RP
p o s t a n o w i ł:
umorzyć postępowanie w sprawie.
Uzasadnienie:
1. 10 sierpnia 2001 r. do Trybunału Konstytucyjnego wpłynął wniosek grupy 63 posłów na Sejm RP o stwierdzenie niezgodności art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy (Dz.U. Nr 52, poz. 538) z art. 18 i z art. 71 ust. 2 Konstytucji RP.
Przepis ten dodał do art. 180 kodeksu pracy nowe przepisy § 5 i § 6 które przewidują możliwość skrócenia urlopu macierzyńskiego na wniosek matki oraz – w przypadku rezygnacji matki – prawo do wykorzystania pozostałej części tego urlopu przez ojca dziecka.
Zdaniem wnioskodawców niezgodność nowododanych do kodeksu pracy przepisów art. 180 § 5 i § 6 polega na wprowadzeniu możliwości dzielenia urlopu macierzyńskiego pomiędzy rodziców, co pozostaje w sprzeczności z założeniami i celami tego urlopu jaki można wywieść w szczególności z art. 71 ust. 2 Konstytucji RP.
2. Pismem z 25 października 2001 r. uczestnik postępowania – Prokurator Generalny przedstawił stanowisko, że postępowanie w sprawie podlega umorzeniu, albowiem wydanie orzeczenia jest niedopuszczalne wobec utraty legitymacji Wnioskodawców do występowania w sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym.
3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 91 ust. 1 Konstytucji RP kadencja Sejmu trwa 4 lata – rozpoczyna się z dniem zebrania Sejmu na pierwsze posiedzenie i trwa do dnia poprzedzającego dzień zebrania się Sejmu następnej kadencji.
Pierwsze posiedzenie Sejmu IV kadencji, wybranego w wyborach parlamentarnych 23 września 2001 r., odbyło się 19 października 2001 r. zaś 18 października 2001 r. zakończyła się kadencja Sejmu, z którego grona wywodziła się grupa posłów – Wnioskodawców w niniejszym postępowaniu.
Zgodnie z utrwalonym przez Trybunał Konstytucyjny orzecznictwem (K. 3/91, OTK w 1992 r., poz. 1; K. 2/93, OTK w 1993 r., poz. 30; K. 3/93, OTK w 1993 r., poz. 26; K. 4/97, OTK ZU Nr 3-4/1997, poz. 53; K. 29/97, OTK ZU Nr 3-4/1997, poz. 54) dyskontynuacja powoduje utratę legitymacji do występowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w charakterze wnioskodawcy. Utrata legitymacji czynnej przez wnioskodawcę nie pozwala na merytoryczne rozpoznanie sprawy i dlatego na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) postępowanie należało umorzyć.