Ts 31/01
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
196
POSTANOWIENIE
z dnia 2 sierpnia 2001 r.
Sygn. Ts 31/01
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Stefan J. Jaworski – przewodniczący
Marek Safjan – sprawozdawca
Jadwiga Skórzewska-Łosiak
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 16 maja 2001 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Mikołaja S.
p o s t a n a w i a:
pozostawić zażalenie bez rozpoznania.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej Mikołaja S., złożonej do Trybunału Konstytucyjnego 13 marca 2001 r. zakwestionowano zgodność zarządzenia nr 165 Wojewody Wrocławskiego z 29 września 1997 r. w sprawie likwidacji Wojewódzkiego Szpitala Leczenia Zeza i Niedowidzenia w Sobótce z art. 7, art. 9, art. 68 ust. 3 i art. 91 Konstytucji RP.
Postanowieniem z 16 maja 2001 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej z uwagi na niespełnienie przesłanek dopuszczalności występowania z tego rodzaju środkiem prawnym. W szczególności w sprawie nie nastąpiło zakwestionowanie przepisów ustawy bądź innego aktu normatywnego, nie wskazano również ostatecznego orzeczenia naruszającego konstytucyjne prawa bądź wolności skarżącego, wydanego na podstawie zaskarżonego aktu. Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny pozostawił bez rozpoznania wniosek pełnomocnika skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi konstytucyjnej.
Na postanowienie to skarżący wniósł samodzielnie sporządzone zażalenie.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 48 ust. 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, skarga konstytucyjna oraz zażalenie na postanowienie o odmowie nadania skardze dalszego biegu muszą być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego.
Z uwagi na to, iż zażalenie z 29 maja 2001 r. na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 16 maja 2001 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej, nie zostało sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, nie mogło być przedmiotem merytorycznego rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny.
POSTANOWIENIE
z dnia 2 sierpnia 2001 r.
Sygn. Ts 31/01
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Stefan J. Jaworski – przewodniczący
Marek Safjan – sprawozdawca
Jadwiga Skórzewska-Łosiak
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 16 maja 2001 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Mikołaja S.
p o s t a n a w i a:
pozostawić zażalenie bez rozpoznania.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej Mikołaja S., złożonej do Trybunału Konstytucyjnego 13 marca 2001 r. zakwestionowano zgodność zarządzenia nr 165 Wojewody Wrocławskiego z 29 września 1997 r. w sprawie likwidacji Wojewódzkiego Szpitala Leczenia Zeza i Niedowidzenia w Sobótce z art. 7, art. 9, art. 68 ust. 3 i art. 91 Konstytucji RP.
Postanowieniem z 16 maja 2001 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej z uwagi na niespełnienie przesłanek dopuszczalności występowania z tego rodzaju środkiem prawnym. W szczególności w sprawie nie nastąpiło zakwestionowanie przepisów ustawy bądź innego aktu normatywnego, nie wskazano również ostatecznego orzeczenia naruszającego konstytucyjne prawa bądź wolności skarżącego, wydanego na podstawie zaskarżonego aktu. Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny pozostawił bez rozpoznania wniosek pełnomocnika skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi konstytucyjnej.
Na postanowienie to skarżący wniósł samodzielnie sporządzone zażalenie.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 48 ust. 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, skarga konstytucyjna oraz zażalenie na postanowienie o odmowie nadania skardze dalszego biegu muszą być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego.
Z uwagi na to, iż zażalenie z 29 maja 2001 r. na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 16 maja 2001 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej, nie zostało sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, nie mogło być przedmiotem merytorycznego rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny.