Pełny tekst orzeczenia

301


POSTANOWIENIE
z dnia 3 września 2002 r.

Sygn. akt Ts 94/02



Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Jerzy Stępień


po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Elżbiety Banot,


p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.


UZASADNIENIE:

W skardze konstytucyjnej Elżbiety Banot wniesionej 16 lipca 2002 r. zarzucono, iż wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 marca 2002 r. (sygn. akt I Sa/Ka 2743/00) narusza art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 1 i 2 Konstytucji oraz art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. z 1995 r. Nr 74, poz. 368) i art. 7, 8 i 9 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071).

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych. W skardze konstytucyjnej Elżbiety Banot zażądano natomiast od Trybunału Konstytucyjnego zbadania zgodności wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 marca 2002 r. (sygn. akt I Sa/Ka 2743/00) ze wskazanymi w skardze przepisami Konstytucji i ustaw, nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstawy normatywnej tego wyroku. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.