Pełny tekst orzeczenia

51/5A/2004

POSTANOWIENIE
z dnia 11 maja 2004 r.
Sygn. akt K 15/04


Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marian Zdyb – przewodniczący
Jerzy Ciemniewski – sprawozdawca
Teresa Dębowska-Romanowska
Jerzy Stępień
Bohdan Zdziennicki,

po rozpatrzeniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 maja 2004 r. wniosku grupy posłów o niezwłoczne rozpoznanie sprawy w celu zabezpieczenia roszczenia w trybie art. 730 w związku z art. 732 § 2 oraz art. 755 k.p.c., złożonego wraz z wnioskiem o zbadanie zgodności:
1) art. 8 oraz art. 9 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. – Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego (Dz. U. Nr 25, poz. 219) w zakresie, w jakim przyznaje prawo wybieralności do Parlamentu Europejskiego w Rzeczypospolitej Polskiej obywatelom Unii Europejskiej niebędącym obywatelami polskimi,
2) art. 174 ustawy powołanej w punkcie pierwszym,
3) postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 marca 2004 r. w sprawie zarządzenia wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego (Dz. U. Nr 40 poz. 354),
- z art. 4 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:


nie uwzględnić wniosku w zakresie, w jakim powołuje się na konieczność zabezpieczenia roszczenia w trybie art. 730 w związku z art. 732 § 2 oraz art. 755 k.p.c.


UZASADNIENIE:

I

Grupa posłów na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej IV kadencji wraz z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. – Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego (Dz. U. Nr 25, poz. 219) oraz postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 marca 2004 r. w sprawie zarządzenia wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego (Dz. U. Nr 40 poz. 354) wniosła, na podstawie art. 20 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.), o niezwłoczne rozpoznanie sprawy „w celu zabezpieczenia roszczenia w trybie art. 730 w związku z art. 732 § 2 oraz art. 755 k.p.c.”.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 20 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym w sprawach nie uregulowanych w ustawie do postępowania przed Trybunałem stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego. Odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania cywilnego oznacza, że niektóre z tych przepisów w ogóle nie znajdują zastosowania bądź z uwagi na odmienną regulację danego zagadnienia w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym, bądź z powodu ich nieadekwatności (bezprzedmiotowości) w tym postępowaniu. Nie budzi przy tym wątpliwości fakt, iż odesłanie z art. 20 ustawy ma charakter pomocniczy (zob. A. Zieliński, Zakres stosowania przepisów kodeksu postępowania cywilnego w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym, Palestra 1998, z. 7-8, s. 54; Z. Czeszejko-Sochacki, L. Garlicki, J. Trzciński, Komentarz do ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, Warszawa 1999, s. 79; M. Masternak-Kubiak, Procedura postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej [w:] J. Trzciński (red.), Skarga konstytucyjna, Warszawa 2000, s. 171).
Jak podkreślił Trybunał Konstytucyjny w postanowieniu z 17 lipca 2003 r.: „Formuła (mutatis mutandis) stosowania przepisów kodeksu postępowania cywilnego nakazuje – mocą postanowienia ustawy o Trybunale Konstytucyjnym – uwzględnienie, w zakresie i w sposobie sięgania po instytucje i procedury regulowane w tym kodeksie, specyfiki i funkcji postępowania przed Trybunałem, w tym zwłaszcza odmienności rozstrzygania i orzekania o zgodności aktów prawa z Konstytucją (i z aktami wyższej mocy prawnej). Sądzić należy, że instytucje i reguły postępowania stosowane w sądowym postępowaniu cywilnym mogą – w oparciu o dyspozycję art. 20 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym – znaleźć zastosowanie do postępowania przed Trybunałem tylko o tyle, o ile pozwala na to specyfika orzekania przez Trybunał Konstytucyjny oraz spraw będących przedmiotem kognicji i rozstrzygania Trybunału” (OTK ZU nr 6/A/2003, s. 847).
Szczególny charakter postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym powoduje, że przepisy kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu zabezpieczającym są nieadekwatne do tego postępowania (por. postanowienie TK z 24 października 2001 r., SK 28/01, OTK ZU nr 1/A/2002, s. 118). Powołane przez wnioskodawców przepisy służą zabezpieczeniu roszczeń, których można dochodzić przed sądem powszechnym lub przed sądem polubownym (art. 730 w zw. z art. 732 i art. 755 k.p.c.). Z oczywistych względów wskazany przepis nie znajduje zastosowania w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym, którego kognicja obejmuje badanie aktów normatywnych pod kątem zgodności z przepisami Konstytucji.
Nie przesądzając o terminie rozpoznania wniosku grupy posłów z 5 kwietnia 2004 r., Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że niezwłoczne rozpoznanie sprawy nie może służyć zabezpieczeniu roszczenia w rozumieniu art. art. 730 w związku z art. 732 § 2 oraz art. 755 k.p.c.

Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.