Pełny tekst orzeczenia

212

POSTANOWIENIE

z dnia 29 czerwca 2004 r.

Sygn. akt Ts 34/04

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Mirosław Wyrzykowski – przewodniczący
Wiesław Johann – sprawozdawca

Bohdan Zdziennicki,



po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 kwietnia 2004 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Żbikowskich Zakładów „Hossyb” sp. z o.o.,


p o s t a n a w i a:


nie uwzględnić zażalenia.


UZASADNIENIE:

W skardze konstytucyjnej Żbikowskich Zakładów „Hossyb” sp. z o.o. zostały podniesione zarzuty względem orzeczeń sądowych. Skarżąca wniosła o stwierdzenie, iż wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 18 grudnia 2002 r. (sygn. akt A Ca 427/02) został wydany z naruszeniem prawa oraz że postanowienie tegoż Sądu z 15 kwietnia 2003 r. odrzucające kasację skarżącej i postanowienie z 16 stycznia 2004 r. odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia oraz odrzucające zażalenie na wskazane wyżej postanowienie są bezzasadne i pozbawiają ją prawa dochodzenia odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez organ władzy publicznej.
Postanowieniem z 27 kwietnia 2004 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej wskazując w uzasadnieniu, iż skarga dotyczy niezgodności z Konstytucją aktów stosowania prawa, wykracza więc poza zakres właściwości Trybunału Konstytucyjnego.
W zażaleniu z 10 maja 2004 r. skarżąca wniosła o ponowne rozpoznanie sprawy. Zdaniem skarżącej Trybunał Konstytucyjny powinien ustalić czy sąd powszechny może kwestionować prawomocną decyzję Ministra Gospodarki odmawiając jej mocy prawnej oraz czy prawomocna decyzja Ministra Gospodarki w zakresie stwierdzenia nieważności decyzji wydanych w okresie rządów komunistycznych obowiązuje ex tunc. Skarżąca w ogóle nie ustosunkowała się do podstaw odmowy nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

W zaskarżonym postanowieniu Trybunał Konstytucyjny trafnie wskazał, iż żądanie weryfikacji postępowania sądowego przy braku jakichkolwiek zarzutów przeciwko normatywnym podstawom tego postępowania wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego, wynikających z art. 79 ust. l Konstytucji. Przedmiotem postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w trybie skargi konstytucyjnej nie są akty stosowania prawa, a Trybunał Konstytucyjny nie pełni funkcji kolejnej instancji odwoławczej. Brak zarzutów skierowanych przeciwko aktowi normatywnemu czyni skargę konstytucyjną niedopuszczalną. Konstatacja powyższa odnosi się również do zarzutów poniesionych w zażaleniu, które odnoszą się wyłącznie do aktów stosowania prawa.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz fakt, iż w zażaleniu nie sformułowano w ogóle zarzutów odnoszących się do postaw odmowy nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu należało orzec, jak w sentencji.