K 2/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
75/6/A/2005
POSTANOWIENIE
z dnia 22 czerwca 2005 r.
Sygn. akt K 2/04
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marek Safjan – przewodniczący
Marian Grzybowski – sprawozdawca
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska
Jerzy Stępień
Bohdan Zdziennicki,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 czerwca 2005 r. wniosku Ministra Infrastruktury o interpretację wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. akt K 2/04, „w kwestii dotyczącej przepisu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 39 ze zm.)”,
p o s t a n a w i a:
na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) odmówić wyjaśnienia wątpliwości co do treści wyroku z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. akt K 2/04 (Dz. U. Nr 273, poz. 2722), ze względu na brak legitymacji procesowej Ministra Infrastruktury do występowania z takim wnioskiem.
UZASADNIENIE:
1. Pismem z 5 maja 2005 r. Minister Infrastruktury wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego o interpretację wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 15 grudnia 2004 r., sygn. akt K 2/04, „w kwestii dotyczącej przepisu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 39 ze zm.)”.
W uzasadnieniu Minister Infrastruktury podniósł, że wątpliwości interpretacyjne pojawiły się w związku z utratą mocy powołanego przepisu, z dniem 30 kwietnia 2005 r. Od tego dnia zaistniała, zdaniem Ministra Infrastruktury, obawa, że osoby uprawnione, w ogłoszonych aktualnie przetargach, będą ubiegać się o realizację ekwiwalentu w pełnej wysokości, co powodowałoby nadmierne i trudne do udźwignięcia koszty dla budżetu państwa.
2. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) „na wniosek uczestnika postępowania skład orzekający Trybunału, który wydał orzeczenie, na posiedzeniu niejawnym rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści”. Przepis ten w sposób jednoznaczny określa przesłanki – w tym przesłankę podmiotową – postępowania w sprawie o wyjaśnienie wątpliwości zaistniałych w związku z orzeczeniem wydanym przez Trybunał Konstytucyjny. Podmiotem uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem o rozstrzygnięcie wątpliwości jest uczestnik postępowania.
Z analizy wyroku, jak również akt sprawy, wynika, że toczyła się ona na wniosek grupy posłów. Stosownie do art. 27 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, uczestnikami postępowania byli: wnioskodawca (pkt 1), Prokurator Generalny (pkt 5) oraz Sejm (pkt 2). Stanowisko Rady Ministrów wyrażone w sprawie o sygn. K 2/04, co do ewentualnych nakładów finansowych nieprzewidzianych w ustawach budżetowych, wynikało z obowiązku nałożonego przez art. 44 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Nie stworzyło to jednak po stronie Rady Ministrów roszczenia do bycia uczestnikiem postępowania w tej sprawie.
Wobec powyższego, skoro Minister Infrastruktury nie był uczestnikiem tego postępowania, wniosek o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku w sprawie o sygn. K 2/04 nie może być uwzględniony, z uwagi na brak legitymacji procesowej Ministra Infrastruktury do występowania z takim wnioskiem.
Z tych wszystkich względów Trybunał Konstytucyjny postanowił, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 22 czerwca 2005 r.
Sygn. akt K 2/04
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marek Safjan – przewodniczący
Marian Grzybowski – sprawozdawca
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska
Jerzy Stępień
Bohdan Zdziennicki,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 czerwca 2005 r. wniosku Ministra Infrastruktury o interpretację wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. akt K 2/04, „w kwestii dotyczącej przepisu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 39 ze zm.)”,
p o s t a n a w i a:
na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) odmówić wyjaśnienia wątpliwości co do treści wyroku z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. akt K 2/04 (Dz. U. Nr 273, poz. 2722), ze względu na brak legitymacji procesowej Ministra Infrastruktury do występowania z takim wnioskiem.
UZASADNIENIE:
1. Pismem z 5 maja 2005 r. Minister Infrastruktury wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego o interpretację wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 15 grudnia 2004 r., sygn. akt K 2/04, „w kwestii dotyczącej przepisu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 39 ze zm.)”.
W uzasadnieniu Minister Infrastruktury podniósł, że wątpliwości interpretacyjne pojawiły się w związku z utratą mocy powołanego przepisu, z dniem 30 kwietnia 2005 r. Od tego dnia zaistniała, zdaniem Ministra Infrastruktury, obawa, że osoby uprawnione, w ogłoszonych aktualnie przetargach, będą ubiegać się o realizację ekwiwalentu w pełnej wysokości, co powodowałoby nadmierne i trudne do udźwignięcia koszty dla budżetu państwa.
2. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) „na wniosek uczestnika postępowania skład orzekający Trybunału, który wydał orzeczenie, na posiedzeniu niejawnym rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści”. Przepis ten w sposób jednoznaczny określa przesłanki – w tym przesłankę podmiotową – postępowania w sprawie o wyjaśnienie wątpliwości zaistniałych w związku z orzeczeniem wydanym przez Trybunał Konstytucyjny. Podmiotem uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem o rozstrzygnięcie wątpliwości jest uczestnik postępowania.
Z analizy wyroku, jak również akt sprawy, wynika, że toczyła się ona na wniosek grupy posłów. Stosownie do art. 27 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, uczestnikami postępowania byli: wnioskodawca (pkt 1), Prokurator Generalny (pkt 5) oraz Sejm (pkt 2). Stanowisko Rady Ministrów wyrażone w sprawie o sygn. K 2/04, co do ewentualnych nakładów finansowych nieprzewidzianych w ustawach budżetowych, wynikało z obowiązku nałożonego przez art. 44 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Nie stworzyło to jednak po stronie Rady Ministrów roszczenia do bycia uczestnikiem postępowania w tej sprawie.
Wobec powyższego, skoro Minister Infrastruktury nie był uczestnikiem tego postępowania, wniosek o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku w sprawie o sygn. K 2/04 nie może być uwzględniony, z uwagi na brak legitymacji procesowej Ministra Infrastruktury do występowania z takim wnioskiem.
Z tych wszystkich względów Trybunał Konstytucyjny postanowił, jak w sentencji.