Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Słupsku V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Danuta Szykut

Protokolant: st.sekr.sądowy Sylwia Pławsiuk

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2013 r. w Słupsku na rozprawie

sprawy z odwołania K. N.

od decyzji z dnia 14/02/2013 r. znak: (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o emeryturę

I zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. w ten sposób, że przyznaje K. N. prawo do emerytury od dnia 24 lutego 2013roku,

II nie stwierdza odpowiedzialności organu rentowego za nieprzyznanie prawa do świadczenia

UZASADNIENIE

Ubezpieczony K. N. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia14.02.2013r., znak (...) odmawiającej mu prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Domagał się zmiany decyzji zarzucając, iż niesłusznie został pozbawiony prawa do emerytury, gdyż pracował na wysokościach.

Pozwany organ rentowy – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniósł o oddalenie odwołania. Pozwany podniósł, iż ubezpieczony wprawdzie wykazał wymagany na dzień 01.01.1999r. okres składkowy i nieskładkowy ale nie wykazał żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych, gdyż do takiego okresu organ rentowy nie zaliczył pracy w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym na stanowisku cieśla – montażysta. Stanowisko organu rentowego wynika z faktu, iż zakład pracy wystawiając świadectwo pracy w warunkach szczególnych wskazał punkt zarządzenia resortowego, w którym widnieje stanowisko monter konstrukcji żelbetowych i prefabrykowanych na wysokości, co nie odpowiada stanowisku zajmowane mu przez ubezpieczonego.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony K. N. ur. (...) w styczniu 2013r. wniósł o przyznanie prawa do emerytury. Nadal pozostaje w stosunku pracy, nie jest członkiem OFE. Na dzień 01.01.1999r. wykazał okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 29 lat, 1 miesiąc 7 dni.

W okresie od 01.09.1970r. do 23.05.1994r. ubezpieczony był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym. W toku tego zatrudnienia od 26.06.1972r. do 23.05.1994r. wykonywał prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości. Za wymieniony okres zakład pracy wystawił ubezpieczonemu świadectwo pracy w warunkach szczególnych po ustaniu zatrudnienia.

Zaskarżoną decyzją z dnia 14.02.2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury.

/dowód: akta ZUS: wniosek k. 1-3, karta przebiegu zatrudnienia k. 11, świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k. 5, zaskarżona decyzja k. 10/

Wraz z ubezpieczonym w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w S. pracował J. G.. J. G. pracował w (...) 25 lat w brygadach montażu. Przez długi okres pracował w jednej brygadzie z ubezpieczonym, był brygadzistą. Brygada była czteroosobowa i zajmowała się wznoszeniem budynków w stanie surowym. Pracownicy brygad montażowych z gotowych płyt żelbetowych układali ściany i stropy. Elementy te podawał dźwig. Pracownicy grup montażowych je odbierali, ustawiali i łączyli. Robili wieńce wieńczące poszczególne kondygnacje. Pracownicy grup montażowych pracowali w środkach zabezpieczających przed upadkiem: w pasach, na specjalnych szelkach i linach. Po wzniesieniu stanu surowego budynku brygada montażowa przechodziła na kolejną budowę.

Świadek J. G. pobiera emeryturę z tytułu pracy w warunkach szczególnych w (...).

/dowód: akta sprawy: zeznania świadka J. G. k. 21-21v/

Ubezpieczony początkowo w (...) w S. uczył się zawodu cieśli i uczęszczał do dwuletniej zasadniczej szkoły zawodowej budowlanej przy (...). Po nauce zawodu zawarł umowę o pracę od 26.06.1972r. na stanowisku cieśli na budowach w S.. W kolejnych angażach zmieniały się jedynie stawki wynagrodzenia. Dopiero w angażu z 1986r. wskazane jest stanowisko montażysty. W karcie obiegowej zajmowane stanowiska to cieśla i montażysta. Ubezpieczony zdobył tytuł mistrza w zawodzie cieśla w dniu 02.04.1982r.

/dowód: akta osobowe ubezpieczonego k. 11, akta kapitału początkowego: legitymacja i świadectwo pracy k. 9 i 13/

Praca ubezpieczonego w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w S. w okresie od 26 czerwca 1972r. do 23 maja 1994r. (21 lat, 10 miesięcy, 28 dni) była pracą w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. posiada ponad 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych.

/dowód: akta osobowe i zeznania świadka oraz świadectwo pracy w warunkach szczególnych jw./

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego K. N. zasługuje na uwzględnienie.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie było ustalenie uprawnień ubezpieczonego do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach, na podstawie art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 roku, Nr 153, poz. 1227) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 , poz. 43 ze zm.).

Zgodnie z art.184 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia ustawy osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl ust. 2 art. 184 emerytura przysługuje ubezpieczonym, którzy nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (warunek w postaci rozwiązania stosunku pracy został zniesiony od dnia 1 stycznia 2013r.).

Okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27, to 25 lat w przypadku mężczyzn. Wiek emerytalny wynika z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 ze zm.), do którego odsyła art. 32 ust. 4 powołanej ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Dla mężczyzn jest to 60 lat. Wymagany okres zatrudnienia w warunkach szczególnych przewidziany w przepisach dotychczasowych, o którym mowa w art. 184 ust. 1, to okres 15 lat, o czym stanowi § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia.

Bezsporne w niniejszej sprawie było, że ubezpieczony K. N. na dzień wydania wyroku ma ukończone 60 lat, nie jest członkiem OFE, posiada wymagany ponad 25 letni staż pracy liczony na dzień wejścia w życie ustawy, tj. na dzień 01.01.1999 roku.

Oznacza to, iż jedyną przesłanką jaką musiał ubezpieczony udowodnić w przedmiotowej sprawie była praca w warunkach szczególnych w wymiarze 15 lat według stanu na dzień 01.01.1999r.

W ocenie Sądu jest oczywiste, iż brzmienie zajmowanego stanowiska, jakie widnieje w dokumentach prowadzonych i wystawionych przez pracodawcę nie może mieć rozstrzygającego znaczenia w sprawie. Decyduje rodzaj wykonywanej pracy, co nadto wynika z powołanych wyżej przepisów prawa, w szczególności art. 32 ust. 2 który stanowi, iż dla celów ustalenia uprawnień do emerytury w obniżonym wieku za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

Rodzaje prac ustala się na podstawie powołanego już wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, który w załączniku A w Działach od I do XIV wymienia rodzaje prac, które są pracą w warunkach szczególnych.

Ponadto należy dodać, iż w myśl § 2 ust. 1 tegoż rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

W załączniku A powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów Dział V wymienia prace: W budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych. W punkcie 5 działu V wymienione są prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości. W zarządzeniu Nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 10983r. (Dz. Urz. Ministra Bud. Z 1983r. Nr 3, poz. 6) w Dziale V do prac wymienionych w punkcie 5 przyporządkowane są prace: 1)montera urządzeń i konstrukcji metalowych na wysokości, 2) montera konstrukcji żelbetowych i prefabrykowanych na wysokości, 3) cieśli wykonującego prace na wysokości.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe, w szczególności zeznania świadka J. G., dane z akt osobowych i wystawione przez zakład pracy świadectwo pracy w warunkach szczególnych wykazały, iż ubezpieczony w toku zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym, po ukończeniu nauki zawodu, pracował w grupie montażowej, która pracowała na wysokości przy wznoszeniu budynków z elementów żelbetowych. Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom świadka albowiem w ocenie Sądu są to zeznania precyzyjne, szczegółowe, obrazujące sposób pracy i zakres zadań brygad montażowych w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym. Było to związane z technologią wznoszenia budynków z tzw. dużej płyty czyli gotowych elementów żelbetowych. Zeznania świadka znajdują potwierdzenie w wydanym przez zakład pracy świadectwie pracy. Prace ciesielskie, które także wykonywał ubezpieczony, miały związek z pracą na wysokości i dotyczyły przygotowania szalunku do wylewek betonowych na wieńcach, które spajały poszczególne kondygnacje. Zeznania świadka w pełni potwierdzają złożone przez ubezpieczonego wyjaśnienia, w których przedstawił zakres wykonywanych czynności w toku zatrudnienia w (...).

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika zatem, iż ubezpieczony w toku zatrudnienia w (...) przedsiębiorstwie Budowlanym pracował we warunkach szczególnych w rozumieniu obowiązujących, wyżej wymienionych przepisów.

W tym stanie rzeczy Sąd przyjął, iż ubezpieczony spełnia wszystkie przesłanki wymagane do przyznania świadczenia z art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 477 ¹⁴§ 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu K. N. prawo do emerytury od dnia 24.02.2013 r. (od ukończenia 60 roku życia), o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku.

W oparciu o art. 118 ust. 1 a powołanej ustawy Sąd nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego za nieprzyznanie prawa do emerytury, albowiem ustalenie okresu pracy w warunkach szczególnych wymagało przeprowadzenia postępowania dowodowego przez Sąd, o czym orzeczono w pkt II wyroku.