Pełny tekst orzeczenia

273/6/B/2006

POSTANOWIENIE
z dnia 15 listopada 2006 r.
Sygn. akt Tw 17/06

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marek Mazurkiewicz – przewodniczący
Marian Grzybowski – sprawozdawca
Adam Jamróz,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 września 2006 r. o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Powiatu Rzeszowskiego, w zakresie określonym w tym postanowieniu,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić zażalenia.

UZASADNIENIE:

1. Rada Powiatu Rzeszowskiego wnioskiem z 15 maja 2006 r. zwróciła się do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie, że art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 2, art. 4 ust. 3, art. 4a ust. 1, art. 4a ust. 2, art. 4a ust. 3 i art. 4b ust. 1, art. 4b ust. 2, art. 4b ust. 3, art. 4b ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) oraz art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 3 ust. 3, art. 3a ust. 1, art. 3a ust. 2, art. 3a ust. 3 i art. 3b ust. 1, art. 3b ust. 2, art. 3b ust. 3, art. 3b ust. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie powiatowym) są niezgodne: z art. 2, art. 7, art. 15, art. 16, art. 31 ust. 3 oraz art. 163 i art. 165 Konstytucji; z art. 3 i art. 11 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607 i Dz. U. z 2006 r. Nr 154, poz. 1107); z preambułą Konstytucji w zakresie, w jakim odnosi się ona do zasady współdziałania władz i dialogu społecznego oraz zasady pomocniczości; po drugie, że rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 sierpnia 2001 r. w sprawie trybu postępowania przy składaniu wniosków dotyczących tworzenia, łączenia, dzielenia, znoszenia i ustalania granic powiatów oraz ustalania i zmiany nazw powiatów i siedzib ich władz oraz dokumentów wymaganych w tych sprawach (Dz. U. Nr 86, poz. 944 ze zm.) oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 sierpnia 2001 r. w sprawie trybu postępowania przy składaniu wniosków dotyczących tworzenia, łączenia, dzielenia, znoszenia i ustalania granic gmin, nadawania gminie lub miejscowości statusu miasta, ustalania i zmiany nazw gmin i siedzib ich władz oraz dokumentów wymaganych w tych sprawach (Dz. U. Nr 86, poz. 943 ze zm.) są niezgodne: z art. 2, art. 7, art. 15, art. 16, art. 31 ust. 3, art. 92, art. 163 i art. 165 Konstytucji; z art. 3 i art. 11 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607 i Dz. U. z 2006 r. Nr 154, poz. 1107); z preambułą Konstytucji w zakresie, w jakim odnosi się ona do zasady współdziałania władz i dialogu społecznego oraz zasady pomocniczości, po trzecie, że § 1 pkt 2 lit. c, d i e rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2005 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania miejscowościom statusu miasta (Dz. U. Nr 141, poz. 1185) z art. 2, art. 7, art. 15, art. 16 ust. 1 i art. 31 ust. 3 Konstytucji; z preambułą Konstytucji w zakresie, w jakim odnosi się ona do zasady współdziałania władz i dialogu społecznego oraz zasady pomocniczości, z art. 3 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607 oraz z 2006 r. Nr 154, poz. 1107) i w konsekwencji także z art. 9, art. 91 ust. 2 zw. z art. 241 Konstytucji, z art. 4, art. 4a i art. 4b ustawy o samorządzie gminnym oraz z art. 3, art. 3a i art. 3b ustawy o samorządzie powiatowym.

2. Postanowieniem z 21 września 2006 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania dalszego biegu wnioskowi w zakresie stwierdzenia zgodności: art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 2, art. 4 ust. 3, art. 4a ust. 1, art. 4a ust. 2, art. 4a ust. 3 i art. 4b ust. 1, art. 4b ust. 2, art. 4b ust. 3, art. 4b ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 3 ust. 3, art. 3a ust. 1, art. 3a ust. 2, art. 3a ust. 3 i art. 3b ust. 1, art. 3b ust. 2, art. 3b ust. 3, art. 3b ust. 4 ustawy o samorządzie powiatowym z art. 2, art. 7, art. 15, art. 16, art. 31 ust. 3 Konstytucji, a także § 1 pkt 2 lit. c i e rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2005 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania miejscowościom statusu miasta (Dz. U. Nr 141, poz. 1185) jest niezgodny z art. 2, art. 7, art. 15, art. 16 ust. 1 i art. 31 ust. 3 Konstytucji; z preambułą Konstytucji w zakresie, w jakim odnosi się ona do zasady współdziałania władz i dialogu społecznego oraz zasady pomocniczości, z art. 3 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607 oraz z 2006 r. Nr 154, poz. 1107) i w konsekwencji także z art. 9, art. 91 ust. 2 w zw. z art. 241 Konstytucji, z art. 4, art. 4a i art. 4b ustawy o samorządzie gminnym oraz z art. 3, art. 3a i art. 3b ustawy o samorządzie powiatowym.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, po pierwsze, oczywistą bezzasadność zarzutu naruszenia art. 2 i art. 15 Konstytucji, bowiem z argumentacji przedstawionej we wniosku wynikało jednoznacznie, że nie odnosił się on do kwestionowanego art. 4 ust. 1-2, art. 4a ust. 1-3 i art. 4b ust. 1-4 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 ust. 1-2, art. 3a ust. 1-3 i art. 3b ust. 1-4 ustawy o samorządzie powiatowym. Natomiast zgodnie z zasadą ne bis in idem Trybunał Konstytucyjny uznał niedopuszczalność orzekania o zgodności art. 4 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym i art. 3 ust. 3 ustawy o samorządzie powiatowym z art. 2 i art. 15 Konstytucji (wyroki w sprawach K 27/02 i K 1/03).
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, po drugie, oczywistą bezzasadność zarzutu, zgodnie z którym zaskarżone przepisy naruszają zasady przyzwoitej legislacji i zasadę określoności przepisów prawa (art. 2 Konstytucji), zasadę praworządności formalnej i legalizmu (art. 7 Konstytucji), zasadę samorządności lokalnej (art. 16), a także zasadę proporcjonalności (art. 31 ust. 3 Konstytucji).
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, po trzecie, że zarzut niezgodności został postawiony § 1 pkt 2 lit. c oraz e kwestionowanego rozporządzenia, a więc przepisom, które z dniem 22 grudnia 2003 r. utraciły moc obowiązującą. Okoliczność powyższa stanowiła, zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.), podstawę odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu w zakresie określonym we wniosku.
Na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego pełnomocnik wnioskodawcy wniósł 6 października 2006 r. zażalenie.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

1. Na etapie rozpoznania zażalenia Trybunał Konstytucyjny bada w szczególności, czy wydając zaskarżone postanowienie, prawidłowo stwierdził istnienie przesłanek odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu. Oznacza to, że Trybunał, rozpatrując zażalenie, analizuje przede wszystkim te zarzuty, które mogą podważyć trafność ustaleń, przyjętych za podstawę zaskarżonego postanowienia.

2. W pierwszej kolejności Trybunał Konstytucyjny podkreśla, że zażalenie wniósł umocowany przez wnioskodawcę pełnomocnik, działający w imieniu Rady Powiatu Rzeszowskiego w sprawie o sygn. Tw 17/06.

2.1. Jak wynika z tytułu zażalenia zostało ono złożone na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego „z 22 września 2006 r.”. Tymczasem zaskarżone postanowienie zostało podjęte przez Trybunał Konstytucyjny 21 września 2006 r.

2.2. Pełnomocnik w zażaleniu stwierdza: „zaskarżam postanowienie z 22 września 2006 r. o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Gminy Boguchwała w zakresie dotyczącym zgodności: art. 4 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 ust. 3 ustawy o samorządzie powiatowym z art. 2, art. 7, art. 15, art. 16, art. 31 ust. 3 Konstytucji” oraz „rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2005 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania miejscowościom statusu miasta (Dz. U. Nr 141, poz. 1185 ze zm.) w części dotyczącej Rady Gminy Boguchwała, ze wskazanymi we wniosku wzorcami kontroli”.
Trybunał Konstytucyjny zwraca zatem uwagę, że pełnomocnik, działając w imieniu wnioskodawcy, którym jest Rada Powiatu Rzeszowskiego, złożył zażalenie merytorycznie i formalnie związane z inną sprawą (sygn. akt Tw 6/06), w której występuje jako pełnomocnik Rady Gminy Boguchwała.
Co szczególnie istotne, zażalenie nie odnosi się do ustalonego przez Trybunał Konstytucyjny, w postanowieniu z 21 września 2006 r., zakresu odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu. Po pierwsze, Rada Powiatu Rzeszowskiego wyraziła wolę objęcia kontrolą rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2005 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania miejscowościom statusu miasta (Dz. U. Nr 141, poz. 1185 ze zm.) w odniesieniu do gmin: Boguchwała, Krasne oraz Świlcza, co potwierdza jej uchwała z 26 listopada 2005 r. (Nr XXVIII/239/05) oraz wniosek z 15 maja 2006 r. Po drugie, odmowa dotyczyła kontroli zgodności: art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 2, art. 4 ust. 3, art. 4a ust. 1, art. 4a ust. 2, art. 4a ust. 3 i art. 4b ust. 1, art. 4b ust. 2, art. 4b ust. 3, art. 4b ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 3 ust. 3, art. 3a ust. 1, art. 3a ust. 2, art. 3a ust. 3 i art. 3b ust. 1, art. 3b ust. 2, art. 3b ust. 3, art. 3b ust. 4 ustawy o samorządzie powiatowym z art. 2, art. 7, art. 15, art. 16, art. 31 ust. 3 Konstytucji.

2.3. Uzasadniając zażalenie, pełnomocnik wnioskodawcy przypomina: „na etapie wstępnej kontroli wniosku Trybunał stwierdza, że chybiony jest zarzut Rady Gminy Boguchwała dotyczący zastosowania w ustawie gminnej i powiatowej nieostrych pojęć i kryteriów (...)”.
Pełnomocnik wnioskodawcy wyjaśnia także w pkt 2 zażalenia, że „przedstawia w załączeniu uchwałę Rady Gminy Boguchwała o sprostowaniu uchwały Nr XLII/549/06 w sprawie wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego”. Informacje powyższe wyraźnie potwierdzają, że zażalenie zostało wniesione w imieniu wnioskodawcy, którym – z całą pewnością – nie jest Rada Powiatu Rzeszowskiego.

W tym stanie rzeczy, Trybunał Konstytucyjny nie uwzględnił zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 21 września 2006 r. o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Powiatu Rzeszowskiego w zakresie w nim określonym.