Ts 212/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
79/2/B/2008
POSTANOWIENIE
z dnia 5 marca 2008 r.
Sygn. akt Ts 212/07
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Wojciech Hermeliński,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Hydrobudowa – 6 Spółka Akcyjna w sprawie zgodności:
1) art. 174 § 1, ewentualnie art. 177 § 1, oraz art. 357 § 1, art. 394 § 1, art. 39820 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z art. 45 ust. 1 w zw. z preambułą i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
2) art. 394 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z art. 77 ust. 2, art. 78 i art. 176 ust. 1 Konstytucji;
3) art. 39820 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z art. 190 ust. 1 Konstytucji,
p o s t a n a w i a:
umorzyć postępowanie.
UZASADNIENIE
W złożonej w imieniu Hydrobudowa – 6 Spółka Akcyjna skardze konstytucyjnej z 19 września 2007 r., pełnomocnik skarżącej wniósł o zbadanie zgodności art. 174 § 1, ewentualnie art. 177 § 1, oraz art. 357 § 1, art. 394 § 1, art. 39820 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.; dalej: k.p.c.) z art. 45 ust. 1 w zw. z preambułą i art. 2 Konstytucji; art. 394 § 1 k.p.c. z art. 77 ust. 2, art. 78 i art. 176 ust. 1 Konstytucji oraz art. 39820 k.p.c. z art. 190 ust. 1 Konstytucji.
Pismem z 7 lutego 2008 r. pełnomocnik cofnął w imieniu skarżącej skargę konstytucyjną i wniósł o umorzenie postępowania. W piśmie powyższym pełnomocnik nie wyjaśnił motywów cofnięcia skargi.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK), wnioskodawca może do rozpoczęcia rozprawy wycofać wniosek, pytanie prawne albo skargę konstytucyjną. W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego niejednokrotnie wyrażany był pogląd, że prawo do cofnięcia skargi przed rozpoczęciem rozprawy mieści się w granicach swobodnego uznania skarżącego i jest odzwierciedleniem zasady dyspozycyjności, na której opiera się postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym (por. postanowienia TK z dnia: 4 marca 1999 r., SK 16/98, OTK ZU nr 2/1999, poz. 26; 8 marca 2000 r., K. 32/98, OTK ZU nr 2/2000, poz. 64; 13 września 2000 r., K. 24/99, OTK ZU nr 6/2000, poz. 192). Cofnięcie skargi konstytucyjnej przed rozpoczęciem rozprawy nie podlega zatem kontroli Trybunału Konstytucyjnego. Skutkuje to umorzeniem postępowania zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o TK.
Powyższy wywód znajduje swoje oparcie nie tylko w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Również w doktrynie wskazuje się na to, że cofnięcie skargi konstytucyjnej jest niekontrolowanym przez Trybunał prawem skarżącego, które przysługuje temu ostatniemu do chwili rozpoczęcia rozprawy. Innymi słowy, po rozpoczęciu rozprawy dyspozycyjność wnioskodawcy podlega już kontroli Trybunału Konstytucyjnego (zob.: Z. Czeszejko-Sochacki, Leszek Garlicki, Janusz Trzciński, Komentarz do ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, Warszawa 1999, s. 112).
W tym stanie rzeczy, należy uznać, że skarżąca Hydrobudowa – 6 Spółka Akcyjna skutecznie cofnęła skargę konstytucyjną. Postępowanie w tym zakresie podlega zatem umorzeniu w trybie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o TK.
Mając powyższe na względzie, Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 5 marca 2008 r.
Sygn. akt Ts 212/07
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Wojciech Hermeliński,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Hydrobudowa – 6 Spółka Akcyjna w sprawie zgodności:
1) art. 174 § 1, ewentualnie art. 177 § 1, oraz art. 357 § 1, art. 394 § 1, art. 39820 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z art. 45 ust. 1 w zw. z preambułą i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
2) art. 394 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z art. 77 ust. 2, art. 78 i art. 176 ust. 1 Konstytucji;
3) art. 39820 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z art. 190 ust. 1 Konstytucji,
p o s t a n a w i a:
umorzyć postępowanie.
UZASADNIENIE
W złożonej w imieniu Hydrobudowa – 6 Spółka Akcyjna skardze konstytucyjnej z 19 września 2007 r., pełnomocnik skarżącej wniósł o zbadanie zgodności art. 174 § 1, ewentualnie art. 177 § 1, oraz art. 357 § 1, art. 394 § 1, art. 39820 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.; dalej: k.p.c.) z art. 45 ust. 1 w zw. z preambułą i art. 2 Konstytucji; art. 394 § 1 k.p.c. z art. 77 ust. 2, art. 78 i art. 176 ust. 1 Konstytucji oraz art. 39820 k.p.c. z art. 190 ust. 1 Konstytucji.
Pismem z 7 lutego 2008 r. pełnomocnik cofnął w imieniu skarżącej skargę konstytucyjną i wniósł o umorzenie postępowania. W piśmie powyższym pełnomocnik nie wyjaśnił motywów cofnięcia skargi.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK), wnioskodawca może do rozpoczęcia rozprawy wycofać wniosek, pytanie prawne albo skargę konstytucyjną. W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego niejednokrotnie wyrażany był pogląd, że prawo do cofnięcia skargi przed rozpoczęciem rozprawy mieści się w granicach swobodnego uznania skarżącego i jest odzwierciedleniem zasady dyspozycyjności, na której opiera się postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym (por. postanowienia TK z dnia: 4 marca 1999 r., SK 16/98, OTK ZU nr 2/1999, poz. 26; 8 marca 2000 r., K. 32/98, OTK ZU nr 2/2000, poz. 64; 13 września 2000 r., K. 24/99, OTK ZU nr 6/2000, poz. 192). Cofnięcie skargi konstytucyjnej przed rozpoczęciem rozprawy nie podlega zatem kontroli Trybunału Konstytucyjnego. Skutkuje to umorzeniem postępowania zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o TK.
Powyższy wywód znajduje swoje oparcie nie tylko w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Również w doktrynie wskazuje się na to, że cofnięcie skargi konstytucyjnej jest niekontrolowanym przez Trybunał prawem skarżącego, które przysługuje temu ostatniemu do chwili rozpoczęcia rozprawy. Innymi słowy, po rozpoczęciu rozprawy dyspozycyjność wnioskodawcy podlega już kontroli Trybunału Konstytucyjnego (zob.: Z. Czeszejko-Sochacki, Leszek Garlicki, Janusz Trzciński, Komentarz do ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, Warszawa 1999, s. 112).
W tym stanie rzeczy, należy uznać, że skarżąca Hydrobudowa – 6 Spółka Akcyjna skutecznie cofnęła skargę konstytucyjną. Postępowanie w tym zakresie podlega zatem umorzeniu w trybie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o TK.
Mając powyższe na względzie, Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.