Pełny tekst orzeczenia

141/11/A/2012

POSTANOWIENIE
z dnia 12 grudnia 2012 r.
Sygn. akt SK 29/11

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Piotr Tuleja – przewodniczący
Zbigniew Cieślak – sprawozdawca
Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Stanisław Rymar
Andrzej Wróbel,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 grudnia 2012 r., wniosku pełnomocnika skarżących Arkadiusza Glapy i Pawła Góralczyka, o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa wykonywanego przez radcę prawnego, według norm przepisanych,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić wniosku.



UZASADNIENIE

1. Po rozpoznaniu połączonych skarg konstytucyjnych Arkadiusza Glapy i Pawła Góralczyka Trybunał Konstytucyjny orzekł o zgodności art. 116 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, ze zm.) z art. 60 w związku z art. 2 i art. 32, art. 65 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 32, art. 77 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 32 Konstytucji. W pozostałym zakresie, na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) Trybunał umorzył postępowanie.




2. Pełnomocnik skarżących w skargach konstytucyjnych wniósł o zwrot kosztów zastępstwa wykonywanego przez radcę prawnego, według norm przepisanych.



3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Z art. 24 ust. 2 ustawy o TK wynika, że Trybunał zobowiązany jest orzec o zwrocie kosztów na rzecz wnoszącego skargę w sytuacji, gdy skarga konstytucyjna została uwzględniona (zdanie pierwsze), a w uzasadnionych wypadkach może rozważyć orzeczenie o zwrocie kosztów również wtedy, gdy nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi (zdanie drugie).

W wyroku rozstrzygającym niniejszą sprawę Trybunał nie uwzględnił skarg konstytucyjnych, w pozostałej części umorzył postępowanie.



4. Zwrot kosztów postępowania w sytuacji nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Określając okoliczności, które można zaliczyć do katalogu „uzasadnionego przypadku”, winno się brać pod uwagę, z jednej strony, charakter postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej, która jest nie tylko środkiem ochrony indywidualnych praw i wolności, lecz także środkiem ochrony Konstytucji, a z drugiej strony, casu ad casum konkretną sytuację skarżącego wnoszącego skargę.

W sprawie, której dotyczy rozpoznawany wniosek o zwrot kosztów, Trybunał Konstytucyjny nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, o którym stanowi art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK.



Mając powyższe na uwadze, Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.