Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 1164/10

Postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania

dnia 18 listopada 2010 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lidia Hojeńska

Protokolant: Edyta Makowska

Prokurator Prokuratury Okręgowej Tomasz Błoński

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu z dnia 9 listopada 2010 roku, sygn. akt V Ds. 41/10 o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec K. B.

na podstawie art. 249 § 1 k.p.k., art. 258 § 1 pkt 1 i 2 k.p.k. i art. 258 § 2 k.p.k. w zw. z art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć do dnia 23 lutego 2011 r. tymczasowe aresztowanie zastosowane postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 26 sierpnia 2010 r. sygn. akt V Kp 1638/10 wobec K. B. , s. J. i Z. z d. M., urodzonego (...) we W.,

podejrzanego o to, że:

I.  w okresie od sierpnia 2009 r. do maja 2010 r. we W. i innych miejscowościach brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej założonej i kierowanej przez A. A. ps. (...), w której skład między innymi wchodzili K. P. ps. (...), B. K., Ł. K., S. P. ps. (...), M. P. ps. (...), której celem było popełnianie przestępstw polegających na wewnątrzwspólnotowym nabyciu z Holandii oraz obrocie na terenie Polski znacznych ilości środków odurzających w postaci marihuany i heroiny oraz substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i (...),

tj. o czyn z art. 258§1 kk

II.  w okresie od sierpnia 2009 r. do marca 2010 r. we W., P. i innych miejscowościach, działając czynem ciągłym, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy, brał udział w obrocie znacznych ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 5.000,00 gram, w ten sposób, że działając wspólnie i w porozumieniu z A. A. ps. (...), M. P. ps. (...) oraz B. K. nabywał ww. substancje psychotropowe od R. P., a następnie samodzielnie lub wspólnie z M. P. i B. K. przewoził je do W., przekazywał A. A. w celu ich dalszej odsprzedaży, a nadto sprzedał innym osobom nie mniej niż 500 gram substancji psychotropowej w postaci amfetaminy,

tj. o czyn z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65§1kk

III.  w okresie od maja 2010 r. do 23 sierpnia 2010 r. we W. nabył od innej osoby broń palną w postaci rewolweru kaliber .32 oraz siedmiu sztuk amunicji Long L. .32, a następnie sprzedał ww. broń palną oraz amunicję P. Ż. za kwotę 500 złotych,

tj. o czyn z art. 263§1 kk

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2010 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Śródmieścia zastosował wobec K. B. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.

Zebrany w przedmiotowej sprawie w postępowaniu przygotowawczym materiał dowodowy, w szczególności w postaci w postaci wyników przeszukań, zabezpieczonych podczas nich dowodów rzeczowych, wyjaśnień współpodejrzanych m.in. M. P., B. K., Ł. K., R. P., zgromadzonych w sprawie opinii biegłych, w tym opinii z zakresu fizykochemii, wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił zarzucane mu czyny.

W terminie zakreślonym okresem tymczasowego aresztowania tj. do dnia 23 listopada 2010 r. nie uda się zakończyć postępowania przygotowawczego. W dalszym toku postępowania niezbędne jest przeprowadzenie szeregu czynności procesowych, w tym zatrzymanie i ogłoszenie zarzutów kolejnym osobom współdziałającym w przestępczym procederze, uzyskanie zleconych opinii biegłych, w tym opinii biegłych lekarzy psychiatrów, uzyskanie analizy kryminalnej bilingów połączeń telefonicznych, przeprowadzenie konfrontacji.

W ocenie Sądu dalsze stosowanie tymczasowego aresztowania wobec podejrzanego uzasadnione jest grożącą mu surową karą pozbawienia wolności. Okoliczność ta, przy uprawdopodobnieniu w znacznym stopniu, że przestępstwa w rzeczywistości miały miejsce, stwarza realnym możliwość wymierzenia podejrzanemu surowej kary, i stanowi samoistną przesłankę do stosowania tymczasowego aresztowania, określoną w art. 258 § 2 k.p.k. Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszym postępowaniu pozostaje również wcześniejsza karalność podejrzanego, jak również i to, iż popełnienia zarzucanych mu czynów miał on dopuścić się w okresie próby.

Nadto charakter stawianych podejrzanemu zarzutów, w tym działania w zorganizowanej grupie przestępczej, uzasadnia przekonanie, iż podejrzany na wolności może utrudniać prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne, w szczególności może ukrywać się przed wymiarem sprawiedliwości. W przypadku odstąpienia od stosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego wysoce realnym jest podjęcie przez podejrzanego środków zmierzających do bezprawnego wpływania na przebieg postępowania, poprzez zacieranie śladów ujawnionego procederu, wywieranie wpływu na zeznania świadków, czy też nakłanianie podejrzanych do składania nieprawdziwych wyjaśnień. W dalszym ciągu istnieją więc przesłanki określone w art. 249 § 1 k.p.k. i art. 258 § 1 i § 2 k.p.k. uzasadniające potrzebę stosowania najsurowszego środka zapobiegawczego.

Mając zatem powyższe na względzie i uznając, że tylko stosowanie izolacyjnego środka zapobiegawczego wobec K. B. pozwoli w sposób prawidłowy zakończyć postępowanie przygotowawcze, a także nie dopatrując się przesłanek negatywnych określonych w art.259 k.p.k., postanowiono jak na wstępie.