Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 12/12

Postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania

Dnia 12 stycznia 2012 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lidia Hojeńska

Protokolant: Edyta Makowska

Prokurator Prokuratury Okręgowej – nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Oławie z dnia 4 stycznia 2012 roku, sygn. akt Ds. 1921/11 o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec Ł. K.

na zasadzie art. 249 §1 k.p.k. i art. 258 §1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć do dnia 17 kwietnia 2012 roku tymczasowe aresztowanie zastosowane postanowieniem Sądu Rejonowego w Oławie z dnia 19 października 2011 roku, sygn. akt II Kp 331/11, wobec Ł. K. , s. Z. i T. z domu W. ur. (...) we W., podejrzanego o to, że:

w dniu 17 października 2011 roku w B., w rejonie (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, używając wobec K. Ż.przemocy w postaci unieruchomienia rąk i nóg taśma klejącą oraz wobec G. C.w postaci chwytania za szyję, wykręcania ręki i popychania, a także posługując się wobec nich środkiem obezwładniającym w postaci gazu pieprzowego i grożąc im natychmiastowym użyciem trzymanego w dłoni niebezpiecznego narzędzia- noża kuchennego usiłował zabrać w celu przywłaszczenia należące do G.i J. C.2 aparaty fotograficzne S., kamerę S., zegarek, laptopa A., zestaw D., pieniądze w kwocie 300 Euro tj. mienie o łącznej wartości nie mniejszej niż 13700 zł, lecz zamierzonego celu nie osiągnął, albowiem został spłoszony i obezwładniony, czym działał na szkodę G. C., J. C.i K. Ż., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach wielokrotnego powrotu do przestępstwa

tj. o czyn z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 §2 k.k.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 19 października 2011 roku Sąd Rejonowy w Oławie zastosował wobec Ł. K. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania uznając, iż popełnienie przez podejrzanego zarzucanego mu przestępstwa zostało z dużym prawdopodobieństwem potwierdzone zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

W toku dotychczasowych czynności procesowych w postępowaniu przygotowawczym dokonano m. in. przeszukań, ogędzin, okazań, zabezpieczono dowody rzeczowe, przesłuchano świadków.

Z uwagi na konieczność wykonania dalszych czynności procesowych, w terminie zakreślonym okresem tymczasowego aresztowania, tj. do dnia 17 stycznia 2012 r. nie uda się zakończyć postępowania przygotowawczego. W dalszym ciągu niezbędne jest przeprowadzenie kolejnych czynności procesowych w tym m.in. należy przesłuchać w charakterze świadków pracowników agencji ochrony, którzy dokonali zatrzymania podejrzanego, przeprowadzić konfrontacje.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy uzasadnia, w ocenie Sądu Okręgowego, przekonanie, iż w dalszym ciągu istnieją przesłanki określone w art. 249 § 1 k.p.k. i 258 § 1 i § 2 k.p.k. uzasadniające potrzebę stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, m. in. w postaci wyników przeszukań, oględzin, okazań, zeznań świadków, w tym K. Ż., J. C., G. C., T. W., K. M., jak również częściowo wyjaśnień podejrzanego wskazuje, iż zachodzi duże prawdopodobieństwo popełnienia przez podejrzanego zarzucanego mu czynu. Charakter stawianego podejrzanemu zarzutu oraz grożąca mu surowa kara pozbawienia wolności, uzasadniają przekonanie, iż podejrzany na wolności może utrudniać prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne, w szczególności może ukrywać się przed wymiarem sprawiedliwości. Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszym postępowaniu pozostaje prowadzony przez podejrzanego tryb życia, w tym nadużywanie alkoholu, używanie środków psychoaktywnych, wcześniejsza wielokrotna karalność, jak również okoliczność, iż popełnienia zarzucanego mu czynu miał dopuścić się w warunkach powrotu do przestępstwa.

W ocenie Sądu jedynie przedłużenie wobec Ł. K. środka zapobiegawczego, jakim jest tymczasowe aresztowanie, pozwoli zabezpieczyć prawidłowy tok prowadzonego postępowania karnego.

Mając zatem powyższe na względzie a także nie dopatrując się przesłanek negatywnych określonych w art. 259 k.p.k., postanowiono jak na wstępie.