Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 1055/10

Postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania

Dnia 21 października 2010 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lidia Hojeńska

Protokolant: Edyta Makowska

Prokurator Prokuratury Okręgowej nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia- Krzyki Wschód z dnia 14 października 2010 roku, sygn. akt 2 Ds. 103/10, o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec P. S. (1)

na podstawie art. 249 § 1 k.p.k. i art. 258 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć do dnia 26 stycznia 2011 r. tymczasowe aresztowanie zastosowane postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 29 lipca 2010 roku, sygn. akt VII Kp 370/10 wobec P. S. (1) , s. S. i I. z d. G. urodzonego (...) we W., podejrzanego o to, że:

I. w dniu 26 lipca 2010 roku we W. przy ul. (...) posiadał znaczną ilość środków odurzających w postaci marihuany w ilości 504,78 grama;

tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 roku

II. w dniu 26 lipca 2010 roku we W. w garażu przy ul. (...) posiadał znaczą ilość środków odurzających w postaci marihuany w ilości 53,54 grama oaz suszu z zawartością grzybków halucynogennych w ilości 1,84 grama;

tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 roku

III. w dniu 26 lipca 2010 roku we W. przy ul. (...) w samochodzie marki m. (...) posiadał znaczą ilość środków odurzających w postaci marihuany w ilości 22,98 grama

tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 roku

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 29 lipca 2010 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków zastosował wobec P. S. (1) środek z zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.

Sąd Okręgowy uznał, że fakt popełnienia przez podejrzanego zarzucanych mu przestępstw jest w znacznym stopniu uprawdopodobniony, zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności, w postaci wyników przeszukań, oględzin, wyników użycia testera narkotykowego, zeznań S. R., P. S. (2), wyjaśnień M. W., jak również częściowo wyjaśnień samego podejrzanego.

Jednocześnie zakończenie śledztwa na obecnym etapie jest niemożliwe, gdyż należy przeprowadzić jeszcze szereg czynności procesowych, a w tym, między innymi zachodzi konieczność uzyskania opinii biegłego z zakresu informatyki, ustalenia pozostałych osób, które miały współdziałać z podejrzanym w przestępczym procederze, przeprowadzenia konfrontacji.

Za uzasadnione należy uznać dalsze istnienie przesłanek określonych w przepisach art. 258 § 1 pkt 1 i 2 kpk przemawiających za potrzebą dalszego stosowania orzeczonego środka zapobiegawczego. Sąd Okręgowy zważył, że nadal istnieje obawa, że podejrzany będzie się ukrywał przed organami wymiaru sprawiedliwości lub w inny sposób utrudniał prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne, zwłaszcza biorąc pod uwagę charakter i okoliczności popełnienia zarzucanych podejrzanemu czynów, jak również fakt, iż zna on niektóre osoby występujące w niniejszym postępowaniu w charakterze świadków oraz podejrzanych. Nie bez znaczenia pozostaje również i to, iż część z tych osób pozostaje na wolności, nie ujęto wszystkich uczestników przestępczego procederu. Powyższe rodzi uzasadnioną obawę, iż przebywając na wolności podejrzany może podjąć próby wpływu na ich relacje, uprzedzić o ewentualnym zatrzymaniu, jak również dążyć do ustalenia korzystnej dla niego wersji celem umniejszenia roli jaką odegrał w popełnieniu zarzucanych mu czynów.

Należy również podkreślić iż w przypadku podejrzanego P. S. (1) występuje samoistna przesłanka stosowania tymczasowego aresztowania, określona w art. 258 § 2 kpk, albowiem przestępstwa, które są zarzucane, zagrożone są wysoką kara pozbawienia wolności.

Ponadto Sąd Okręgowy nie stwierdził w przypadku podejrzanego warunków uzasadniających odstąpienie od stosowania tymczasowego aresztowania, opisanych w art. 259 § 1 i 2 kpk.

W świetle dokonanych ustaleń jedynie przedłużenie wobec P. S. (1) najsurowszego ze środków zapobiegawczych, jakim jest tymczasowe aresztowanie, na okres kolejnych trzech miesięcy, pozwoli zabezpieczyć prawidłowy tok prowadzonego postępowania karnego.

Z uwagi zatem na fakt, iż postępowania karnego nie można było ukończyć w terminie określonym w art. 263 § 1 k.p.k., a także powody wskazane powyżej, orzeczono jak w sentencji.

III Kp 1055/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE