Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 1162/10

Postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania

Dnia 18 listopada 2010 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lidia Hojeńska

Protokolant: Edyta Makowska

Prokurator Prokuratury Okręgowej Tomasz Błoński

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu z dnia 9 listopada 2010 roku, sygn. akt V Ds. 41/10 o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec A. A.

na podstawie art. 249 § 1 k.p.k. i art.258 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć do dnia 28 lutego 2011 r., tymczasowe aresztowanie zastosowane postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieście z dnia 1 czerwca 2010 roku, sygn. akt V Kp 1019/10 wobec A. A. , syna H. i B. z domu P., urodzonego (...) we W., podejrzanego o to, że:

I.  w okresie od sierpnia 2009 r. do maja 2010 r. we W.i innych miejscowościach założył, a następnie kierował zorganizowaną grupą przestępczą, w której skład między innymi K. P. ps. (...), B. K., Ł. K., S. P. ps. (...), M. P. ps. (...), K. B. ps. (...), której celem było popełnianie przestępstw polegających na wewnątrzwspólnotowym nabyciu z H. oraz obrocie na terenie Polski znacznych ilości środków odurzających w postaci marihuany i heroiny oraz substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i (...),

tj. o czyn z art. 258§3 kk

II.  w okresie od końca sierpnia 2009 do dnia 30 maja 2010 r. poprzez przejścia graniczne w O.i R., działając czynem ciągłym, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej , w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z Ł. K., B. K.i K. P.oraz innymi osobami, wbrew przepisom ustawy, nie mniej niż 13-sto krotnie dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia z terytorium H.poprzez terytorium R.na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej znacznych ilości środka odurzającego w postaci marihuany w łącznej ilości nie mniejszej niż 40.988,33 gramów i substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 3.784,90 gramów oraz w postaci (...)w ilości nie mniejszej niż 506,35 gramów, w ten sposób, że przebywając w H.nabył ww. środki odurzające i substancje psychotropowe, a następnie samodzielnie lub wraz z K. P.przekazywał Ł. K.oraz B. K., którzy następnie przewozili je na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a nadto wraz z K. P.samochodem osobowym marki M.o nr rej. (...)przewiózł na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej substancję psychotropową w postaci (...)w ilości 5,92 gramów, po czym we W.samodzielnie lub wspólnie z B. K.przechowywał ww. środki odurzające i substancje psychotropowe, a 7.000 gramów marihuany wprowadził do obrotu zbywając je M. P.mając świadomość ich dalszej odsprzedaży,

tj. o czyn z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 65§1 kk

III.  w okresie od sierpnia 2009 r. do marca 2010 r. we W., P. i innych miejscowościach, działając czynem ciągłym, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. P. brał udział w obrocie znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 6.000 gram, w ten sposób, że nabył ww. substancję psychotropową od R. P., a następnie za pośrednictwem M. P. zbył je innym osobom mając świadomość ich dalszej odsprzedaży,

tj. o czyn z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65§1 kk

IV.  w maju 2010 r. we W., wbrew przepisom ustawy, bez zezwolenia, posiadał broń palną w postaci rewolweru (...) kal. 7,62 x 39 mm produkcji radzieckiej oraz siedem nabojów rewolwerowych,

tj. o czyn z art. 263§2 kk

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2010 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieście zastosował wobec A. A. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania uznając, iż popełnienie przez podejrzanego zarzucanych mu przestępstw zostało z dużym prawdopodobieństwem potwierdzone zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Zważyć należy, iż do chwili obecnej nie wystąpiły żadne okoliczności uzasadniające uchylenie bądź zmianę stosowanego wobec podejrzanego środka zapobiegawczego.

Zebrany dotychczas w przedmiotowej sprawie w postępowaniu przygotowawczym materiał dowodowy, w szczególności w postaci wyników przeszukań, zabezpieczonych podczas nich dowodów rzeczowych, wyjaśnień współpodejrzanych m.in. M. P., B. K., Ł. K., K. B., R. P., zgromadzonych w sprawie opinii biegłych, w tym opinii z zakresu fizykochemii, wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów.

Zważyć należy, iż czyny, których popełnienie zarzuca się podejrzanemu, związane są z działaniem w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, która zajmowała się popełnianiem przestępstw polegających na obrotem znacznymi ilościami środków odurzających. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, w postępowaniu przeciwko osobom działającym w zorganizowanej grupie przestępczej obawa matactwa jest realna z racji wzajemnych powiązań bądź zależności między członkami tej grupy. Specyfika powiązań istniejących w ramach zorganizowanych grup przestępczych, czyni uzasadnioną obawę przenoszenia tych relacji na kwestie procesowe związane z bytem procesu, a konkretnie jego zakłócaniem w sposób wskazany w przepisie art. 258 § 1 pkt 2 k.p.k. Wystarczy zatem, że dowody wskazują na tego typu powiązania przestępcze, by wniosek o uzasadnionej obawie matactwa mógł być z nich wyprowadzony w sposób uprawniony (por. postanowienie SA w Katowicach z dnia 5 maja 2006 roku, II AKz 281/06).

Nie przesądzając w żaden sposób o winie i sprawstwie podejrzanego – należy przy tym zważyć, iż prawdopodobieństwo popełnienia przez A. A. zarzucanych mu czynów, przy uwzględnieniu ich doniosłości, uzasadnia twierdzenie o realności wymierzenia podejrzanemu surowej kary pozbawienia wolności. Zaś waga postawianych zarzutów, w tym zarzut kierowania zorganizowaną grupa przestępczą, uzasadnia przekonanie, iż A. A. przebywając na wolności może utrudniać prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne, w szczególności może ukrywać się przed wymiarem sprawiedliwości. Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszym postępowaniu pozostaje również wcześniejsza karalność podejrzanego, jak również i to, iż popełnienia zarzucanych mu czynów miał on dopuścić się w okresie próby.

Charakter sprawy (zarzuty udziału w zorganizowanej grupy przestępczej), wzajemne powiązania poszczególnych podejrzanych, rodzą uzasadniają obawę, że A. A. będąc na wolności mógłby w sposób niedozwolony wpływać na toczące się postępowanie, choćby poprzez nakłanianie wymienionych osób do składania korzystnych dla niego wyjaśnień czy zeznań, dążąc w ten sposób wręcz do zniwelowania roli jaką ewentualnie odegrał w zarzuconym mu procederze.

Te wszystkie powyżej wskazane okoliczności przemawiają za stwierdzeniem, że jedynie tymczasowe aresztowanie zabezpieczy prawidłowy tok postępowania w sprawie.

Z uwagi na wielość czynności procesowych, które należy jeszcze w sprawie wykonać, śledztwa nie zdołano ukończyć przed upływem terminu zastosowanego środka zapobiegawczego. W dalszym ciągu niezbędne jest wykonanie kolejnych czynności procesowych w tym m.in. zatrzymanie i ogłoszenie zarzutów kolejnym osobom współdziałającym w przestępczym procederze, uzyskanie zleconych opinii biegłych, w tym opinii biegłych lekarzy psychiatrów dotyczących podejrzanego, uzyskanie analizy kryminalnej bilingów połączeń telefonicznych, przeprowadzenie konfrontacji.

Nie zachodzą przy tym wobec podejrzanego okoliczności określone w art. 259 k.p.k., które uzasadniałyby odstąpienie od stosowania tymczasowego aresztowania.

Mając powyższe na uwadze, a nadto uwzględniając charakter i okoliczności sprawy, w szczególności wagę postawionych podejrzanemu zarzutów, konieczność przeprowadzenia jeszcze wielu czynności procesowych, jak również uznając, iż jedynie przedłużenie stosowania wobec podejrzanego A. A. tymczasowego aresztowania pozwoli zabezpieczyć prawidłowy tok postępowania karnego – orzeczono jak na wstępie.