Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 17 kwietnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 03 kwietnia 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa: J. K.

przeciwko: (...) Sp. z o. o. w O.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

I.  pozbawia w całości wykonalności wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej we Wrocławiu V Wydział Gospodarczy z dnia 14.03.2012 r. w sprawie sygn. akt VGC 235/11 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności dnia 28.05.2012 r.

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.230,00 zł tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 2.400,00 zł tytułem kosztów wynagrodzenia pełnomocnika procesowego.

Sygn. akt VGC 461/12

UZASADNIENIE

Powód J. K. w pozwie przeciwko (...) Sp. z o.o. w O. domagał się pozbawienia w całości wykonalności wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie V GC 235/11, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 28 maja 2012 r. zasądzającego od powoda na rzecz pozwanego kwotę 32.164,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 października 2010 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 4.076,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Powód domagał się także zasądzenia od pozwanej spółki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych, powiększonych o kwotę 17 zł za tytułu uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał m.in., że po wezwaniu do zapłaty należności objętych wyrokiem z dnia 14 marca 2012 r. przesłanym powodowie przez pełnomocnika pozwanego pełnomocnik powoda pismem datowanym na dzień 13 lipca 2012 r. oświadczył w imieniu swego mocodawcy, że dokonuje potrącenia wierzytelności przysługującej powodowi wobec spółki wynikającej z niezapłaconej przez spółkę faktury nr (...) z wierzytelnością wynikającą z wyroku do kwoty niższej, tj. do kwoty 32.164,50 zł. Po złożeniu oświadczenia do zapłaty na rzecz pozwanej spółki pozostała kwota 5.221,58 zł, na którą składa się kwota 4.076,00 zł z tytułu zwrotu kosztów postępowania oraz kwota 1.145,58 zł z tytułu odsetek za okres od dnia 21.10.2010 r. do dnia 28.01.2011 r. (pierwszy dzień, w którym możliwe było dokonanie potrącenia). Powód podał także, że w dniu 23.08.2012 r. dokonał zapłaty kwoty 6.000,00 zł w siedzibie komornika prowadzącego egzekucję. Tym samym zobowiązanie objęte wyrokiem z dnia 14 marca 2012 r. zostało przez powoda w pełni spełnione.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany zarzucił, że nigdy nie otrzymał od powoda faktury Vat nr (...) i nie znajduje się ona w jego księgach rachunkowych. Pozwany zaprzeczył twierdzeniom powoda, jakoby złożył on skuteczne oświadczenie o potrąceniu, zarzucając, iż nie zostały spełnione przesłanki z art. 498 § 1 k.c. Pozwany podnosił także, że oświadczenie o potrącaniu złożone w piśmie z dnia 13 lipca 2012 r. jest bezskuteczne, albowiem oświadczenie zostało skierowane do ustanowionego przez pozwanego pełnomocnika procesowego, który nie był umocowany do przyjmowania w jego imieniu materialnoprawnych oświadczeń kształtujących. Pozwany zarzucił również, że z wpłaty 6.000,00 zł, na którą powołuje się powód na konto pozwanego wpłynęła kwota 5.221,58 zł.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowisko. Na rozprawie pozwany przyznał, że w toku postępowania egzekucyjnego otrzymał od komornika kwotę co najmniej 6.000,00 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W styczniu 2009 r. powód przedstawił pozwanej spółce ofertę na wykonanie urządzenia zmiany tambura nawijarki w maszynie papierniczej za wynagrodzeniem w wysokości 123.000,00 zł netto. W dniu 16 lutego 2009 r. pozwany wpłacił powodowi kwotę 36.234,00 zł tytułem zaliczki.

Dowód: oferta k.15 akt sprawy V GC 235/11,

potwierdzenie przelewu k. 16 akt sprawy V GC 235/11.

Powód przedstawił pozwanej spółce także ofertę na wykonanie urządzenia hamulca tambura łącznie z zabierakami i urządzenia do streczowania tambura za łączną kwotę 26.150 zł netto. W ofercie powód wskazał m.in. zakres prac oraz materiały jakie miały być wykorzystane do wykonania urządzeń. W ofercie zaznaczono także, że wykonanie „automatyki” należy do pozwanej spółki.

Dowód: oferta k. 17, 18 akta sprawy V GC 235/11.

Bezsporne było, ze oferta została zaakceptowana przez pozwaną spółkę.

W pierwszej połowie 2010 r. powód wykonał urządzenie hamulca tambura wraz ze zbierakami oraz urządzenie do streczowania tambura. Urządzenia zostały zamontowane w zakładzie pozwane spółki. Spółka zgłaszała zastrzeżenia co do skuteczności działania urządzeń. Powód wraz ze swoimi pracownikami jeździł w związku z tym do zakładu pozwanego celem wykonania poprawek i regulacji urządzeń. Ostatni wyjazd miał miejsce w maju 2010 r..

Dowód: zeznania świadka G. P. k. 81, 82,

przesłuchanie powoda k. 83, 84,

płyta CD k. 58.

Działanie urządzeń nie było satysfakcjonujące dla pozwanego.

Dowód: zeznania świadka G. P. k. 81, 82,

przesłuchanie powoda k. 83,

wydruk korespondencji elektronicznej k. 79,

przesłuchanie przedstawiciela pozwanego k. 83, 84.

Pozwany nie odstąpił od umowy na wykonanie urządzenia hamulca tambura oraz urządzenia do streczowania tambura.

Dowód: przesłuchanie przedstawiciela pozwanego k. 83, 84.

Powód wystawił pozwanemu datowaną na dzień 28 stycznia 2011 r. fakturę Vat nr (...) obejmującą wynagrodzenie za wykonanie hamulca tambura nawijarki oraz urządzenia do streczowania na kwotę 32.164,50 zł (26.150 zł netto).

Dowód: faktura vat nr (...) k. 13.

Bezsporne w sprawie było, że powód nie wykonał urządzenia zmiany tambura nawijarki.

Wyrokiem z dnia 14 marca 2012 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu zasądził od J. K. na rzecz (...) Sp. z o.o. w O. kwotę 32.164,50 zł tytułem zwrotu zaliczki wpłaconej przez spółkę , oraz odsetki od tej kwoty za okres od dnia 20.10.2010 r. do dnia zapłaty i koszty postępowania w kwocie 4.076,00 zł.

Dowód: wyrok wraz z uzasadnieniem k. 124, 128 – 135 akt sprawy V GC 235/11.

Pismem z dnia 5 czerwca 2012 r. pełnomocnik pozwanego wezwał powoda do zapłaty kwoty 43.056,73 zł objętej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu, w tym m.in. kwoty 6.816,23 zł tytułem odsetek ustawowych od kwoty 32.164,50 zł za okres od dnia 20 października 2010 r. do dnia 5 czerwca 2012 r..

Dowód: wezwanie do zapłaty k. 10.

W odpowiedzi na wezwanie pełnomocnik powoda w piśmie adresowanym do pełnomocnika pozwanego oświadczył w imieniu powoda, że dokonuje potrącenia wierzytelności przysługującej powodowi z wierzytelnością pozwanego wynikającą z wyroku z dnia 14 marca 2012 r. do kwoty niższej, tj. do kwoty 32.164,50 zł wynikającej z faktury Vat nr (...) z dnia 28 stycznia 2011 r.. Załącznikiem do pisma była faktura nr (...).

Dowód: pismo pełnomocnika powoda z dnia 13 lipca 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania przesyłki k. 11, 12,

pełnomocnictwo z dnia 13.07.2012 r. w aktach komorniczych.

W dniu 3 lipca 2012 r. pozwany reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika przedkładając tytuł wykonawczy w postaci zaopatrzonego w klauzulę wykonalności wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 14 marca 2012 r. złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego celem wyegzekwowania: kwoty 32.164,50 zł tytułem należności głównej, odsetek ustawowych od należności głównej za okres od dnia 20 października 2010 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 4.076 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Dowód: wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w aktach komorniczych.

Pozwany w toku egzekucji prowadzonej przeciwko powodowi na podstawie zaopatrzonego w klauzulę wykonalności wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 14 marca 2012 r. otrzymał co najmniej kwotę 17.367,53 zł

Dowód: zestawienie kwot pobranych i przekazanych pozwanemu w aktach komorniczych (obwoluta).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powód roszczenie swoje wywodził z przepisu art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. wskazując, iż po wydaniu tytułu wykonawczego częściowo spełnił świadczenie oraz dokonał potrącenia wzajemnych wierzytelności.

Pozwany zakwestionował skuteczność potrącenia zarzucają, że nie było podstaw do skutecznego złożenia oświadczenia o potrąceniu, oraz że oświadczenie to zostało złożone pełnomocnikowi, który nie był uprawniony do przyjmowania w imieniu swojego mocodawcy oświadczeń materialnoprawnych.

W cenie Sądu w dacie złożenia oświadczenia o potrąceniu istniały przesłanki wskazane w art. 498 § 1 k.c. Obie wierzytelności to wierzytelności pieniężne, które mogą być dochodzone w pozwie. Przede wszystkim zaś obie wierzytelności były wymagalne.

Uznając, że wierzytelności powoda jest wymagalna Sąd miał na uwadze następujące okoliczności oraz przepisy prawa. W sprawie bezsporne było, że na podstawie oferty złożonej przez powoda i przyjętej przez pozwanego strony zawarły umowę, której przedmiotem było wykonanie przez powoda hamulca tambura ze zabierakami oraz urządzenia do streczowania tambura. Nie było w sprawie kwestionowane, że ustna umowa zawarta przez strony odpowiadała swą treścią ofercie sporządzonej przez powoda. Umowę należy zakwalifikować jako umowę o dzieło (art. 627 k.c.). Jak wynika z dowodów w postaci zeznań świadka G. P. oraz przesłuchania powoda przedmiotowe urządzenia zostały zainstalowane w zakładzie pozwanej spółki. Na zainstalowanie urządzeń wskazuje także treść wiadomości elektronicznej z dnia 14 lipca 2010 r. (k.79). Podkreślić należy, że choć w ofercie wyróżnione zostały dwa urządzenia, to jednak ich działanie miało być ze sobą ściśle powiązane. Zrozumiałym jest więc posługiwanie się przez świadka pojęciem urządzenia, a nie urządzeń. Sąd miał także na względzie, że świadek w sprawie (...) zeznał (k.101), że nie zna nazw urządzeń. O fakcie wykonania urządzeń, w tym urządzenia do streczowania świadczy także film znajdujący się na płycie CD. Widoczne jest na nim przenoszenie tambura. Cztery siłowniki unoszące tambur to materiały wyszczególnione w ofercie jako materiały, które mają być wykorzystane do wykonania urządzenia do streczowania tambura. Z zeznań wskazanego świadka oraz przesłuchania powoda wynika, że montaż urządzeń w zakładzie pozwanej spółki miał miejsce w pierwszej połowie 2010 r., a ostatni z wyjazdów celem wyregulowania urządzeń w maju 2010 r.. Z przeprowadzonych w sprawie dowodów wynika, że sposób działania urządzeń oraz czynności wykonywane przez powoda oraz jego pracowników celem wyregulowania (poprawienia) pracy urządzeń nie były satysfakcjonujące dla pozwanego. Nie upoważniało to jednak pozwanego do odmowy wypłaty wynagrodzenia za wykonane dzieło. Zgodnie z art. 643 k.c. zamawiający obowiązany jest odebrać dzieło, które przyjmujący zamówienie wydaje mu zgodnie ze swym zobowiązaniem. Oddanie dzieła przez powoda nie powinno budzić wątpliwości, skoro urządzenia zostały zamontowane w zakładzie pozwanego. Wady dzieła o ile nie są one istotne nie upoważniają zamawiającego do odmowy odbioru dzieła, a ewentualny brak odbioru nie ma wpływu na wymagalność wynagrodzenia za wykonanie działa. Przyjąć należy, że istotne wady dzieła, to wady uniemożliwiające normalne korzystanie z dzieła. Okoliczność ta w niniejszej sprawie była sporna. Skoro to pozwana spółka powoływała się na nią, wskazując, że nie może wykorzystywać urządzeń winna okoliczność tą wykazać (art. 6 k.c.). Zdaniem Sądu strona pozwana w niniejszym procesie okoliczności tej nie wykazała. Co istotne w niniejszej sprawie w umowie zastrzeżono, że wykonanie automatyki do wskazanych urządzeń należy do pozwanego. Skoro automatykę przewidziano jako jeden z elementów urządzenia, który miał wykonać (zamontować) pozwany, to dla skutecznego podniesienia zarzutu nieprawidłowego działania urządzeń winien on wykazać, że przewidzianą automatykę wykonał, a pomimo tego urządzenia z uwagi na ich wady nie mogą być wykorzystywane w normalny sposób. Oferta przyjęta przez pozwanego nie przewiduje wykonania przez powoda dokumentacji do wykonanych urządzeń. Brak takiej dokumentacji nie może więc przesądzać o braku wymagalności roszczenia o zapłatę wynagrodzenia.

Uzupełniając kwestię ewentualnych wad dzieła wykonanego przez powoda zaznaczyć należy, że wady inne niż istotne nie uprawniają zamawiającego do odmowy zapłaty wynagrodzenia. W przypadku skorzystania z rękojmi zamawiający może żądać obniżenia wynagrodzenia. Zaznaczyć także należy, że pozwany pomimo zgłaszanych wad nie odstąpił od umowy. Odrębną kwestią byłaby oczywiście skuteczność takiego oświadczenia

Zgodnie z art. 642 § 1 k.c. w braku odmiennej umowy przyjmującemu zamówienie należy się wynagrodzenia w chwili oddania działa. Strony w umowie nie określiły terminu zapłaty, a więc powodowi należało się wynagrodzenie w chwili oddania dzieła. W okolicznościach niniejszej sprawy uznać należy, że termin zapłaty przypadał w maju 2010 r., a z pewnością przed dniem 20 października 2010 r.. Roszczenie powoda było więc wcześniej wymagalne niż roszczenie pozwanego o zwrot zaliczki. Wobec treści art. 642 § 1 k.c. bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy jest ewentualne przesłanie przez powoda faktury Vat oraz data przesłania faktury.

Jak wynika z pełnomocnictwa udzielonego przez powoda w dniu 13.07.2012 r., którego odpis znajduje się w aktach egzekucyjnych, pełnomocnik powoda upoważniony był do złożenia w jego imieniu oświadczenia o potrąceniu. Nawet jeżeli przyjąć, że pełnomocnik pozwanego nie był upoważniony do przyjęcia takiego oświadczenia, to nie można pominąć faktu, że pozwany w dniu 11.10.2012 r. odebrał odpis pozwu, w którym powód powołuje się na złożenie oświadczenia o potrąceniu oraz do którego dołącza oświadczenie o potrąceniu zawarte w piśmie z dnia 13.07.2012 r.. Z chwilą odebrania odpisu pozwu do pozwanego dotarło więc oświadczenie o potrąceniu. Ma ono moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe. (art. 499 zd. 2 k.c.)

W toku postępowania, na rozprawie pozwany przyznał, że w wyniku prowadzonego postępowania egzekucyjnego otrzymał kwotę co najmniej 6.000 zł. Z zestawienia pobranych kwot oraz kwot przekazanych pozwanemu znajdującego się w aktach postępowania egzekucyjnego wynika, że do dnia 11.01.2013 r. pozwanemu została przekazana kwota 17.367,53 zł.

Uwzględniając więc wysokość wierzytelności powoda potrąconej z wierzytelnościami pozwanego objętych wyrokiem oraz wysokość kwot otrzymanych przez pozwanego w toku postępowania egzekucyjnego uznać należy, że zobowiązanie powoda względem pozwanego wygasło, co uzasadnia uwzględnienie powództwa

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu co do zasady wydane zostało na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.c. Na zasądzone koszty składa się opłata od pozwu (1.813 zł), wynagrodzenie pełnomocnika (2.400,00 zł) oraz opłata skarbowa za przedłożenie pełnomocnictwa (17 zł).