Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO/UZP 216 /10
Sygn. akt: KIO/UZP 223 /10

WYROK
z dnia 15 marca 2010 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Jolanta Markowska

Członkowie: Aneta Mlącka
Katarzyna Prowadzisz
Protokolant: Renata Łuba

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2010 r. w Warszawie odwołań skierowanych
w drodze zarządzenia Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 5 marca 2010 r. do
łącznego rozpoznania,
wniesionych przez:
A. Konsorcjum: Torpol Sp. z o.o., FEROCO S.A., Zakład Robót Komunikacyjnych -
DOM w Poznaniu Sp. z o.o., ul. Mogileńska 10G, 61-052 Poznań,
B. Konsorcjum: Scheidt & Bachmann Polska Sp. z o.o., Heitkamp Rail GmbH,
ul. Wąska 15, 62 - 030 Luboń,

od rozstrzygnięcia przez zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Oddział
Regionalny w Poznaniu, Al. Niepodległości 8, 61-875 Poznań protestu z dnia 15 grudnia
2009 r.

przy udziale wykonawcy Konsorcjum: Scheidt & Bachmann Polska Sp. z o.o., Heitkamp
Rail GmbH, ul. Wąska 15, 62 - 030 Luboń, zgłaszającego przystąpienie do postępowania
odwoławczego w sprawie o sygn. akt KIO/UZP 216 /10 po stronie Zamawiającego

orzeka:

1. A. uwzględnia odwołanie i nakazuje powtórzenie czynności badania i oceny ofert,
B. uwzględnia odwołanie,

2. Kosztami postępowania obciąża PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Oddział Regionalny
w Poznaniu, Al. Niepodległości 8, 61-875 Poznań i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 4 444 zł
00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisów uiszczonych przez odwołujących się, w tym:

A koszty w wysokości 2 222 zł 00 gr (słownie: dwa tysiące dwieście
dwadzieścia dwa złote zero groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez
Konsorcjum: Torpol Sp. z o.o., FEROCO S.A., Zakład Robót
Komunikacyjnych - DOM w Poznaniu Sp. z o.o., ul. Mogileńska 10G,
61-052 Poznań,

B koszty w wysokości 2 222 zł 00 gr (słownie: dwa tysiące dwieście
dwadzieścia dwa złote zero groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez
Konsorcjum: Scheidt & Bachmann Polska Sp. z o.o., Heitkamp Rail
GmbH, ul. Wąska 15, 62 - 030 Luboń,

2) dokonać wpłaty kwoty 8 044 zł 00 gr (słownie: osiem tysięcy czterdzieści cztery
złote, zero groszy) stanowiącej uzasadnione koszty strony, w tym:

A kwoty 2 222 zł 00 gr (słownie: dwa tysiące dwieście dwadzieścia dwa złote,
zero groszy) przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Oddział Regionalny
w Poznaniu, Al. Niepodległości 8, 61-875 Poznań na rzecz Konsorcjum:
Torpol Sp. z o.o., FEROCO S.A., Zakład Robót Komunikacyjnych - DOM
w Poznaniu Sp. z o.o., ul. Mogileńska 10G, 61-052 Poznań stanowiącej
uzasadnione koszty strony z tytułu wpisu,

B kwoty 5 822 zł 00 gr (słownie: pięć tysięcy osiemset dwadzieścia dwa złote,
zero groszy) przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Oddział Regionalny
w Poznaniu, Al. Niepodległości 8, 61-875 Poznań na rzecz Konsorcjum:

Scheidt & Bachmann Polska Sp. z o.o., Heitkamp Rail GmbH, ul. Wąska
15, 62 - 030 Luboń stanowiącej uzasadnione koszty strony z tytułu wpisu
i wynagrodzenia pełnomocnika,

3) dokonać wpłaty kwoty 00 zł 00 gr (słownie: xxx) na rzecz Urzędu Zamówień
Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP, w tym
A kwoty 00 zł 00 gr (słownie: xxx) przez xxx
B kwoty 00 zł 00 gr (słownie: xxx) przez xxx

4) dokonać zwrotu kwoty 35 556 zł 00 gr (słownie: trzydzieści pięć tysięcy
pięćset pięćdziesiąt sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów
własnych Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz odwołujących się, w tym:

A kwoty 17 778 zł 00 gr (słownie: siedemnaście tysięcy siedemset
siedemdziesiąt osiem złotych zero groszy) na rzecz Konsorcjum: Torpol Sp.
z o.o., FEROCO S.A., Zakład Robót Komunikacyjnych - DOM w Poznaniu
Sp. z o.o., ul. Mogileńska 10G, 61-052 Poznań,

B kwoty 17 778 zł 00 gr (słownie: siedemnaście tysięcy siedemset
siedemdziesiąt osiem złotych zero groszy) na rzecz Konsorcjum: Scheidt &
Bachmann Polska Sp. z o. o., Heitkamp Rail GmbH, ul. Wąska 15, 62 - 030
Luboń.



U z a s a d n i e n i e

Zamawiający: PKP Polskie linie Kolejowe S.A. Oddział Regionalny w Poznaniu
(obecnie: Centrum Realizacji Inwestycji Oddział w Poznaniu) prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na „Modernizację
linii kolejowej nr 359 Poznań Wschód - Bydgoszcz na terenie województwo wielkopolskiego
mającej duże znaczenie w obsłudze połączeń małych miejscowości z aglomeracją
poznańską na odcinku Poznań Wschód- Gołańcz - Etap I". Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr 2009/S 216-311293. Wobec
wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przed dniem 29 stycznia
2010 r., tj. przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie
ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 223, poz.

1778), do rozpoznania niniejszej sprawy odwoławczej mają zastosowanie przepisy ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655
z późn. zmianami) w brzmieniu - sprzed wejścia w życie wskazanych przepisów.

Pismem z dnia 6 stycznia 2010r. zamawiający powiadomił wykonawców o wyborze
najkorzystniejszej oferty, złożonej przez Konsorcjum: Scheidt & Bachmann Polska Sp. z o.o.
w Luboniu oraz Heitkamp Raił GmbH (Niemcy) (zwane dalej Konsorcjum Scheidt &
Bachmann).

Odwołujący, Konsorcjum: Torpol Sp. z o.o., FEROCO S.A., Zakład Robót
Komunikacyjnych - DOM w Poznaniu Sp. z o.o. (zwany dalej Konsorcjum Torpom), wniósł
protest wobec powyższej czynności. Zarzucił zamawiającemu naruszenie przepisów:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty ww. wykonawcy,
2. art. 24 ust. 2 pkt 3 i 4 Pzp, poprzez zaniechanie czynności wykluczenia
z postępowania ww. wykonawcy,
3. art. 7 Pzp, poprzez nierówne traktowanie wykonawców oraz dokonanie wyboru
najkorzystniejszej oferty niezgodnie z przepisami ustawy,
4. innych przepisów wymienionych i wynikających z uzasadnienia protestu.
Odwołujący wniósł w proteście o:
1. unieważnienie wyboru najkorzystniejszej oferty,
2. wykluczenie z postępowania Konsorcjum Scheldt & Bachmann,
3. odrzucenie oferty ww. wykonawcy,
4. dokonanie wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej.
W uzasadnieniu protestu podniósł, co następuje.
I. Zamawiający, w Programie Funkcjonalno - Użytkowym (str. 17 i dalsze), w celu ustalenia
możliwości zastosowania na liniach kolejowych zarządzanych przez PKP Polskie Linie
Kolejowe S.A, określił, że stanowiące przedmiot zamówienia projektowane typy budowli
i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego, w chwili składnia ofert,
muszą posiadać świadectwo dopuszczenia do eksploatacji wydane na czas nieokreślony
lub określony na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie
kolejowym (t.j. Dz. U. z 2007r., Nr 16, poz. 94 ze zm.).
W ofercie wykonawcy powinni wskazać oferowane typy urządzeń oraz załączyć
oświadczenie, że wskazane urządzenia, przewidziane do zabudowy, posiadają świadectwa
dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu
kolejowego, a także załączyć kopie tych świadectw.
Przedmiot zaoferowany przez Konsorcjum Scheidt & Bachmann nie spełnia tych
wymagań. Zaoferowane urządzenia - system sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000

nie posiadał w dniu składnia ofert, ani w chwili obecnej nie posiada świadectwa
dopuszczenia do eksploatacji. Świadectwo dopuszczenia przedstawione przez wykonawcę
straciło swoją ważność w dniu 30 września 2009 r. (termin złożenia ofert 21.12.2009 r.).
W obowiązującym stanie prawnym za niedopuszczalne i nieważne należy uznać jakiekolwiek
przedłużenie ważności świadectwa dopuszczenia. W szczególności za niedopuszczalne
i nieważne należy uznać dołączone do oferty rzekome przedłużenie ważności świadectwa
dopuszczenia urządzenia - system sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000, dokonane
przez Prezesa UTK pismem z dnia 07 września 2009 r. będącym odpowiedzią na pismo
zainteresowanego z dnia 4 września 2009 r.
Wskazał, że wydanie świadectwa dopuszczenia powinno nastąpić w formie decyzji
administracyjnej. Jakakolwiek ewentualna zmiana decyzji administracyjnej winna
następować z zachowaniem odpowiedniej formy decyzji administracyjnej. Zgodnie z art. 104
§1 kpa organ administracji publicznej, a zatem również centralny organ administracji
rządowej, jakim jest Prezes Urzędu Transportu Kolejowego, załatwia sprawę przez wydanie
decyzji. Inne formy załatwienia spraw administracyjnych muszą być wyraźnie wskazane
w ustawie.
Szczegółowe warunki wydawania świadectw dopuszczenia określone zostały
w art. 23 ustawy o transporcie kolejowym oraz w treści rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu budowli
i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz typu pojazdu kolejowego
(Dz. U. Nr 163, poz. 1090 ze zm.). Przepisy ww. rozporządzenia wskazują, że świadectwo
dopuszczenia musi zostać wydane w formie pisemnej, zgodnie ze wzorem stanowiącym
załącznik do rozporządzenia. Elementy wskazane we wzorze stanowią elementy decyzji
administracyjnej. Takim elementem jest między innymi, obok oznaczenia organu wydającego
czy wskazania podstawy prawnej, określenie okresu ważności świadectwa dopuszczenia.
Zgodnie z treścią rozporządzenia, świadectwa dopuszczenia wydaje się na wniosek
zainteresowanego podmiotu, wymienionego w art. 23 ustawy o transporcie kolejowym.
W myśl § 6 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia (w brzmieniu nadanym w dniu 09 czerwca 2009 r. na
podstawie zmiany dokonanej rozporządzeniem z dnia 14 maja 2009r.) do wniosku o wydanie
świadectwa dopuszczenia, wnioskujący zobowiązany jest dołączyć porozumienie w sprawie
wykonania prób eksploatacyjnych wraz z ich programem, którego wzór określa załącznik 1A
do ww. rozporządzenia, jeżeli urządzenia, których dotyczy wniosek, są urządzeniami nowego
typu. Ani ustawa o transporcie kolejowym, ani rozporządzenie nie definiuje pojęcia ,,nowego
typu urządzenia". Mając jednak na względzie cel ustawy i jej poszczególne przepisy, przyjąć
należy, że z nowym typem urządzenia będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy dane
urządzenie o określonych parametrach technicznych i eksploatacyjnych nie zostało
dotychczas dopuszczone do eksploatacji (na czas nieokreślony) na kolejach w Polsce. Mając

powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż do wniosku składanego po dniu 9 czerwca 2009r.
wnioskujący zobowiązany jest dołączyć m.in. porozumienie o treści i formie określonej
w rozporządzeniu (załącznik Nr 1). Porozumienie takie winno zostać zawarte jako
uzgodnienie trójstronne, a mianowicie pomiędzy użytkownikiem (np. zarządcą infrastruktury),
producentem, a jednostką badawczą nadzorującą przebieg prób. W porozumieniu określa
się w szczególności miejsce prób eksploatacyjnych, tzw. poligon badawczy. Dopiero tak
złożona (kompletna) dokumentacja może stanowić podstawę do wydania przez Prezesa
UTK decyzji - świadectwa dopuszczenia. Każda zmiana świadectwa dopuszczenia winna
zostać poprzedzona analogicznymi czynnościami jakie wymagane są dla jego wydania.
Powyższe oznacza, że w przypadku wnioskowania o zmianą treści świadectwa
dopuszczenia, w szczególności w zakresie zmiany lokalizacji poligonu badawczego,
podstawą orzekania przez Prezesa UTK winno być m.in. złożenie przez wnioskującego
stosownego pod względem treści i formy porozumienia. Porozumienie to winno wskazywać
nowy poligon badawczy. Przyjęcie przez Prezesa UTK innego dokumentu niż ww.
porozumienie, stanowiło będzie naruszenie przepisów rozporządzenia.
Odnosząc powyższy stan prawny do zaistniałego stanu faktycznego, wykonawca
stwierdził, że jakakolwiek ewentualna zmiana świadectwa dopuszczenia, o ile w ogóle jest to
możliwe, winna nastąpić w drodze stosownej decyzji administracyjnej wydanej przez
Prezesa UTK. Określenie terminu ważności stanowi istotny element decyzji administracyjnej.
Praktyka zastosowana w tym przypadku przez Prezesa UTK, zgodnie z którą dokonanie
zmiany świadectwa dopuszczenia w zakresie wydłużenia jego terminu ważności oraz zmiany
lokalizacji miałaby nastąpić jedynie na podstawie pisma zawierającego stosowną informację,
nie znajduje podstaw prawnych i jest oczywiście niezgodna z wyżej wskazanymi przepisami.
Taka procedura została również zakwestionowana jako nieprawidłowa w trakcie
prowadzonej przez Ministra Infrastruktury kontroli działalności Prezesa UTK, której wnioski
zawiera pismo z dnia 17 września 2008r. (sygn. MKZ1/0941/15/08). Organ dokonujący
kontroli wskazał, że „w przypadku przedłużenia ważności świadectw nie dochowywano
właściwej formy, tj. formy decyzji".
Ponadto wskazał, że treści pisma z dnia 16 grudnia 2009 r., załączonego w ofercie,
dotyczącego „zaakceptowania udziału firmy Scheidt & Bachmann" w przedmiotowym
postępowaniu, nie można brać pod uwagę. Treść powyższego pisma nie może wywierać
skutków prawnych w postępowaniu administracyjnym ani w postępowaniu o zamówienia
publiczne. Ponadto, oświadczenie zawarte w tym piśmie uznać należy za nieważne, gdyż
zgodnie z określonym w Krajowym Rejestrze Sądowym sposobem reprezentacji PKP Polskie
Linie Kolejowe S. A., do składania oświadczeń woli w imieniu Spółki wymagane jest
współdziałanie dwóch członków zarządu albo członka zarządu łącznie z prokurentem, a ww.
pismo zostało podpisane tylko przez jednego członka zarządu.

Z uwagi na powyższe, wykonawca podniósł, iż zaoferowany przez Konsorcjum Sheidt
& Bachmann przedmiot zamówienia nie spełnia wymagań określonych w siwz. W związku
z tym, oferta podlega odrzuceniu. Nie możliwe byłoby również zawarcie ważnej umowy
w sprawie zamówienia publicznego. Brak odrzucenia ww. oferty narusza zasadę równego
traktowania wykonawców w postępowaniu o udzielenie przedmiotowego zamówienia.
II. Z treści dokumentu „Rozbicie ceny ofertowej”, stanowiącego część oferty Konsorcjum
Sheid & Bachmann, wynika, że zaoferowane świadczenie nie odpowiada przedmiotowi
zamówienia określanemu w siwz. Przedmiot zamówienia stanowi świadczenie polegające na
robotach budowlanych w zakresie likwidacji przejazdów w km 47,251 oraz w km 48,695.
Czynność taka nie znalazła się w ofercie wykonawcy (pozycja 5.7.22 i 5.7.24 Rozbicia ceny
ofertowej). Oferta podlega zatem odrzuceniu zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, ponieważ
zaoferowano inny zakres świadczenia niż określony przez zamawiającego. W związku z tym,
nie możliwe jest zawarcie ważnej umowy w sprawie zamówienia publicznego. Zgodnie
z art. 140 Pzp, zakres świadczenia wykonawcy wynikający z urnowy musi być tożsamy
z jego zobowiązaniem zawartym w ofercie. Umowa jest nieważna w części wykraczającej
pozą określenie przedmiotu zamówienia, zawarte w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia.
III. Konsorcjum Sheid & Bachmann nie spełnia warunków udziału w postępowaniu.
Zamawiający w punkcie 8 lit.f Instrukcji dla wykonawców określił warunek,
iż o zamówienie mogą się ubiegać wykonawcy, którzy - dysponują lub będą dysponować
osobami zdolnymi do wykonania zamówienia, które w ostatnich trzech latach brały udział
w realizacji co najmniej jednej inwestycji polegającej na modernizacji, przebudowie lub
budowie związanej z infrastrukturą kolejową, projektanci w zakresie wykonania dokumentacji
projektowej, kierownik budowy i kierownicy robót w zakresie kierowania odpowiednio
budową i robotami budowlanymi.
Wskazany w ofercie projektant w zakresie obiektów budowlanych p. Piotr K. nie
posiada wymaganego doświadczenia. śadna z wykazanych inwestycji, w realizacji których
brał udział nie była związana z przebudową lub budową infrastruktury kolejowej (str. 19
oferty). Analogiczna sytuacja dotyczy kierownika robót w zakresie obiektów budowlanych
p. Małgorzaty P. (str.31 oferty).
Ponadto, z treści złożonego w ofercie zaświadczania o przynależności do
Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa i posiadaniu ubezpieczenia od
odpowiedzialności cywilnej wynika, że p. Roman Marcin M., wskazany w ofercie do pełnienia
funkcji kierownika robót w zakresie urządzeń telekomunikacyjnych, w dniu składnia ofert nie
był członkiem Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa i nie był objęty
ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej (str. 135 oferty).

IV. Wadium wniesione przez Konsorcjum: Scheidt & Bachmann nie zabezpiecza w sposób
należyty ewentualnych roszczeń zamawiającego, tym samym nie zabezpiecza oferty.
Konsorcjum Schmidt & Bachmann złożyło dwie gwarancje bankowe na kwoty
1000000 PLN oraz 1500000 PLN (str. 188-190 oferty). W treści jednej z gwarancji,
opiewającej na kwotę 1500000 PLN, znajduje się zapis warunkujący możliwość wystąpienia
przez zamawiającego z roszczeniem o zapłatę kwoty wadium od czynności dokonanej przez
podmiot trzeci, który jest sprzeczny z przepisem art. 46 ust. 5 Pzp. Zdaniem wykonawcy,
zatrzymanie kwoty wadium nie może być uzależnione od podjęcia czynności przez osoby
trzecie.

Konsorcjum Scheidt & Bachmann zgłosiło przystąpienie do postępowania toczącego
się w wyniku wniesienia protestu, wnosząc o oddalenie protestu.
Zarzut I. dotyczący świadectwa dopuszczenia numer U/2008/0103 ważnego do dnia 30
września 2009 r. i przedłużenia świadectwa pismem z dnia 7 września 2009 r.
Zamawiający nie ma uprawnień do badania uchybień w zakresie prawidłowości
procedury wydania świadectwa przez uprawniony organ administracji. Dokument został
wydany zgodnie z wnioskiem o przedłużenie świadectwa. Wyjaśnił, iż nie miał wpływu na
sposób działania Prezesa UTK i nie miał podstaw, by rozstrzygnięcie to podważyć, było
bowiem dla niego korzystne i załatwiało sprawę, zgodnie z jego wnioskiem. Urząd
Transportu Kolejowego traktuje świadectwa oraz przedłużenia ich ważności nie jako decyzje
administracyjne, ale raczej jako swego rodzaju zaświadczenia. Pismo z dnia 7 września
2009 r. można uznać za decyzję - nawet w wypadku uznania, iż posiada wady co do formy,
to jednak wady takie nie dyskwalifikują pisma jako decyzji administracyjnej. Posiada ono
wszystkie elementy istotne i konieczne dla rozstrzygnięcia sprawy przedłużenia świadectwa
dopuszczenia.
Odnosząc się do zarzutu nieważności oświadczeń zawartych w piśmie PKP Polskie
Linie Kolejowe S.A. z dnia 16 grudnia 2009 r. wskazał, że dotyczą one kwestii technicznych,
co do których nie ma zastosowania zasada reprezentacji w spółce. Treść pisma stanowi
przede wszystkim przejaw czynności prowadzenia spraw spółki, do których nie mają
zastosowania zasady reprezentacji.
Zarzut II, iż oferta nie odpowiada zakresowi przedmiotu zamówienia określonemu w siwz,
a zatem na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 Pzp powinna zostać odrzucona.
Błąd w zakresie pozycji zawartych w „Rozbiciu cenowym oferty" nie może być
potraktowany jako uchybienie powodujące niezgodność oferty z siwz. W związku z licznymi
zmianami w formularzu wykonawca omyłkowo określił poz. 5.7.22 i 5.7.24 jako „wymiana",
co nie ma żadnego wypływu na wynik postępowania. Powyższe oznaczenie można
potraktować jako oczywistą omyłkę pisarską, która w trybie art. 87 ust. 2 Pzp podlega

poprawieniu. Wskazał też, że w przypadku wynagrodzenia ryczałtowego ewentualne
nieprawidłowości w zakresie zestawienia materiałów lub kosztorysu ofertowego nie mają
znaczenia dla ważności oferty.
Zarzut III dotyczący nie spełniania warunków udziału w postępowaniu.
Przystępujący stwierdził, iż treść siwz nie nakłada na projektanta w zakresie robót
budowlanych obowiązku posiadania doświadczenia opisanego w treści protestu. Podobnie
obowiązek taki nie dotyczy kierownika robót w zakresie obiektów budowlanych (pkt. 8 f siwz).
Jedynie z „ostrożności” przystępujący załączył wykaz osób wraz z niezbędnymi
informacjami.
Odnosząc się do zarzutu, iż z treści zaświadczenia o przynależności do
Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa wynika, że w dniu składnia ofert
p. Roman Marcin M. nie był członkiem Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów
Budownictwa i nie był objęty ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej, wyjaśnił, iż do
oferty błędnie załączono wyłącznie nowe zaświadczenie z dnia 24 listopada 2009 r. ważne
od dnia 1 stycznia 2010 r. Nie wynika z niego, że w chwili składania ofert p. Roman Marcin
Majewicz członkiem Izby nie był. Wykonawca załączył zaświadczenie z dnia 18 grudnia
2008r.
Zarzut IV Zarzut dotyczący treści gwarancji.
Przystępujący stwierdził, iż kwestionowany zapis nie jest „istotnym" ograniczeniem
możliwości skorzystania z gwarancji. Zgodnie z treścią siwz (Instrukcja dla wykonawców
Tom I, pkt. 21.7, 9) zamawiający dopuścił powyższą regulację w treści gwarancji.

Zamawiający rozstrzygnął protest, uwzględniając żądania: unieważnienia wyboru
najkorzystniejszej oferty, wykluczenia z postępowania Konsorcjum Scheidt & Bachmann,
odrzucenia oferty ww. wykonawcy oraz oddalając żądanie wyboru oferty Konsorcjum Torpol,
jako najkorzystniejszej.
Zamawiający powołując się na opinię prawną z dnia 25 stycznia 2010 r. wskazał,
że zaoferowany przez Konsorcjum Scheidt &. Bacłimann system sterowania ruchem
kolejowym typu ZSB 2000 nie posiadał na dzień otwarcia ofert ważnego świadectwa
dopuszczenia do eksploatacji, tym samym nie spełnia warunków określonych w siwz.
Zamawiający wskazał, że pismo z dnia 16 grudnia 2009 r. stanowi przejaw czynności
prowadzenia spraw spółki, do których nie mają zastosowania zasady reprezentacji, na które
powołuje się odwołujący. Pismo to nie jest oświadczeniem woli, a jedynie przekazem
informacji, co do decyzji, które zapadły już w ramach PKP Polskie Linie Kolejowe S A. Pismo
nie tworzy nowych praw i obowiązków stron. Potwierdza stan rzeczy już zaistniały.
Zamawiający uznał, że wskazane przez wykonawcę w treści formularza „Rozbicie
ceny ofertowej" oznaczenie nie może być traktowane jako błąd powodujący niezgodność

oferty z siwz. Wykonawca, w związku z licznymi zmianami w przedmiotowym formularzu
dokonywanymi przez zamawiającego, omyłkowo określił poz. 5.7.22 i 5.7.24 jako „wymiana",
co nie ma wypływu na wynik postępowania, a co najwyżej może podlegać poprawieniu,
w trybie art. 87 ust. 2 Pzp, jako oczywista omyłka pisarska.
Odnośnie zarzutu dotyczącego doświadczenia p. Piotra K. w realizacji co najmniej
jednej inwestycji polegającej na modernizacji, przebudowie lub budowle związanej
z infrastrukturą kolejową, zamawiający uznał, że zgodnie z pkt 8 f 2 siwz,) zamawiający nie
zawarł odnośnie tej osoby wymogu doświadczenia. Nie wymagano również doświadczenia
w zakresie realizacji inwestycji związanych z przebudową lub budową infrastruktury
kolejowej. wobec osoby wskazanej jako kierownika robót w zakresie obiektów budowlanych
p. Małgorzata Putowską.
Odnośnie zarzutu dotyczącego braku przynależności do Wielkopolskiej Okręgowej
Izby Inżynierów Budownictwa przez p. Romana Marcina M., stwierdził,
że wykonawca załączył do oferty kopię zaświadczenia z dnia 24.11.2009 r. stwierdzającego,
że p. M. jest członkiem Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa
i posiada wymagane ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej - ważne od dnia 2010-01-
01 do dnia 2010-12-31. Wraz z przystąpieniem do protestu wykonawca uzupełnił
zaświadczenie ważne od dnia 2009-01-01 do 2009-12-31.
Odnośnie zarzutu dotyczącego gwarancji bankowych zapłaty wadium, zamawiający
stwierdził, że obie gwarancje wymieniają przesłanki zatrzymania wadium, zgodnie z art. 46
ust. 4a i 5 Pzp. Wskazał, iż w siwz (pkt 21.7.9) zawarł zapis, zgodnie z którym gwarancje i
poręczania nie mogą „zawierać żadnych innych warunków dotyczących okoliczności wypłaty
sumy gwarantowanej PKP PLK SA Oddziałowi Regionalnemu w Poznaniu na jego żądanie,
za wyjątkiem kwestii formalnych (dotyczących identyfikacji osób podpisujących żądanie
zapłaty w Imieniu Oddziału Regionalnego w Poznaniu)", co oznacza, że wprost dopuszczono
uregulowanie tych spraw w przedkładanych dokumentach.

A. Sygn. akt: KIO/UZP 216 /10.

Odwołujący, Konsorcjum Torpom, wniósł odwołanie od rozstrzygnięcia protestu
w części oddalającej protest tj. w zakresie zarzutów dotyczących zaniechania odrzucenia
oferty Konsorcjum Scheidt & Bachmann na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, z uwagi na
zaoferowanie innego zakresu świadczenia, niż określony przez zamawiającego, zaniechania
wykluczenia wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 3 Pzp, z uwagi na nie złożenie
dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu. Zarzucił,
iż rozstrzygnięcie protestu narusza przepis art. 183 ust. 5 pkt 1, art. 92 Pzp,

a w konsekwencji art. 7 Pzp. Wniósł o nakazanie zamawiającemu uznania oferty
odwołującego za najkorzystniejszą i jej wyboru, po uprzednim wykluczeniu z postępowania
Konsorcjum Scheidt &Bachmann i odrzuceniu tej oferty.
Odwołujący podtrzymał zarzuty zawarte w pkt II i III uzasadnienia protestu.
Stwierdził, że zaoferowanie innych czynności niż przewiduje przedmiot zamówienia
określony przez zamawiającego nie stanowi oczywistej omyłki pisarskiej, ani rachunkowej
oraz nie można jej przypisać „nieistotności". Sprzeczność treści oferty z treścią siwz dotyczy
przedmiotu świadczenia, jak również sposobu płatności oraz wynagrodzenia za oferowane
czynności. Ponadto wskazał, że zamawiający zaniechał poprawienia tej omyłki w ofercie.
W zakresie zarzutu dotyczącego niespełniania warunków udziału w postępowaniu
wskazał, że doświadczenie dotyczące osób było wymagane, stosownie do modyfikacji treści
warunku dokonanej w ramach odpowiedzi na pytania i modyfikacji II (pismo z dnia 18
listopada 2009 r.) oraz modyfikacji III (pismo z dnia 26 listopada 2009 r.)
Z treści zaświadczenia o przynależności do Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów
Budownictwa i posiadaniu ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej nie wynika, czy
p. Roman Marcin M., wskazany do pełnienia funkcji kierownika robót w zakresie urządzeń
telekomunikacyjnych, w dniu składnia ofert był członkiem Wielkopolskiej Okręgowej Izby
Inżynierów Budownictwa i czy był objęty ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej.
Możliwość uzupełnienia tych dokumentów istnieje tylko na podstawie art. 26 Pzp na etapie
oceny ofert, a nie poprzez ich załączenie do pisma informującego o przystąpieniu do
postępowania toczącego się w wyniku wniesionego protestu. Zamawiający, aby dokonać
oceny tego dokumentu musi unieważnić czynność wyboru najkorzystniejszej oferty. Ponadto,
fakt, iż dokonano zmiany osób, wskazanychw wykazie potwierdza, że na dzień składania
ofert przystępujący nie spełniał warunków udziału w postępowaniu. Wykaz załączony do
przystąpienia zawiera nieprawdziwe dane w zakresie zamawiającego (Trakcja Polska S.A.).
Odwołujący podniósł, iż zgodnie z treścią art. 26 ust. 3 Pzp, skoro oferta Konsorcjum
Scheidt & Bachmann podlega odrzuceniu, to zamawiający nie ma obowiązku wezwania
wykonawcy do uzupełnienia dokumentów.

Konsorcjum Scheidt & Bachmann zgłosiło przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego, wnosząc o oddalenie odwołania, zasądzenie od
odwołującego na rzecz przystępującego zwrotu poniesionych kosztów związanych
z przystąpieniem do niniejszego postępowania. Przystępujący podtrzymał argumentację
zawartą w przystąpieniu do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia protestu.

B. Sygn. akt: KIO/UZP 223 /10.

Odwołujący, Konsorcjum Scheidt & Bachmann, wniósł odwołanie od rozstrzygnięcia
protestu w części uwzględniającej protest. Zarzucił zamawiającemu naruszenie przepisów:
1. art. 24 ust. 2 Pzp, poprzez uwzględnienie protestu w zakresie unieważnienia wyboru
oferty najkorzystniejszej, wykluczenia odwołującego z postępowania i uznania jego oferty za
odrzuconą,
2. art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, poprzez uznanie oferty odwołującego za niezgodną z treścią
siwz, a w konsekwencji jej odrzucenie,
3. art. 26 ust. 3 i 4 Pzp, poprzez zaniechanie wezwania odwołującego do uzupełnienia
dokumentów i złożenia wyjaśnień dotyczących ich treści,
4. art. 7 Pzp, poprzez nierówne traktowanie wykonawców, w szczególności pominięcie
powszechnie stosowanej w obrocie praktyki Urzędu Transportu Kolejowego dotyczącej
przedłużania świadectw dopuszczenia, podczas gdy zamawiający posługuje się takimi
dokumentami.
Odwołujący wniósł o:
1. unieważnienie czynności częściowego uwzględnieniu protestu,
2. nakazanie zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert, w tym oferty
odwołującego,
3. przeprowadzenie dowodu z dokumentów załączonych do odwołania na okoliczności
w nim powołane, przesłuchania świadków, ewentualnie z akt postępowania przed
UTK, wyjaśnień zamawiającego, zasądzenie na rzecz odwołującego zwrotu
poniesionych kosztów, w tym kosztów zastępstwa prawnego i opłaty skarbowej.
Odnośnie zarzutu dotyczącego braku przedstawienia w ofercie ważnego świadectwa
dopuszczenia wydanego przez UTK, stwierdził, iż zarzut dotyczy w istocie sposobu i formy
prawnej, w jakiej doszło do przedłużenia ważności świadectwa.
Odwołujący podniósł, że dołączone do oferty świadectwo dopuszczenia oraz
dokument potwierdzający jego przedłużenie (pismo z dnia 7 września 2009 r.) są w pełni
skuteczne i ważne.
Podniósł, iż zamawiający kwestionuje dokument urzędowy wydany w trybie
postępowania administracyjnego, zgodnie z praktyką działania Urzędu. Dokumenty te
funkcjonują powszechnie w obrocie prawnym i są akceptowane przez zamawiającego
w innych sprawach. Jakakolwiek ocena, czy ww. dokument został wydany prawidłowo,
zgodnie z procedurą przewidzianą w ustawie o transporcie kolejowym lub przepisami kpa,
nie powinna mieć miejsca w niniejszym postępowaniu. Ze złożonej dokumentacji wynika
jednoznacznie, iż Prezes UTK dokonał przedłużenia świadectwa, a ponadto podtrzymał
swoją decyzję w tej sprawie, a procedura w tym zakresie została poprzedzona odpowiednim

postępowaniem administracyjnym. Zamawiający i wykonawca nie mają w ocenie
odwołującego kompetencji do kwestionowana sposobu działania UTK. Podważenie
rozstrzygnięcia organu administracji może nastąpić jedynie w oparciu o tryb przewidziany
w przepisach prawa administracyjnego. Zgodnie z art. 16 kpa, decyzje, od których nie służy
odwołanie są ostateczne. Uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności
oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kpa
lub w ustawach szczególnych. Wydany przez Prezesa UTK dokument jest wiążący i winien
być respektowany przez wszystkie podmioty, których może dotyczyć, w tym również przez
zamawiającego.
Z ostrożności odwołujący wskazał, iż ww. pismo z dnia 7 września 2009 r. należy
uznać za decyzję administracyjną. Nawet w wypadku uznania, iż ww. pismo posiada wady
co do swej formy, to jednak wady takie nie dyskwalifikują pisma jako decyzji
administracyjnej. Pismo to należy uznać za decyzję, albowiem posiada wszystkie elementy
istotne i konieczne dla rozstrzygnięcia sprawy przedłużenia świadectwa dopuszczenia.
Zawiera w szczególności oznaczenie organu, oznaczenie strony do jakiej jest adresowane,
treść merytoryczną rozstrzygnięcia w postaci przedłużenia ważności świadectwa, określenie
daty ważności oraz podpis osoby upoważnionej. Wskazał, że w orzecznictwie sądowym
przyjmuje się powszechnie, że zakwalifikowanie danego pisma jako decyzji administracyjnej
nie wymaga, aby to pismo zawierało wszystkie składniki decyzji przewidziane w tym
przepisie art. 107 § 1 kpa.
Odwołujący zgodził się, iż konieczna treść świadectwa dopuszczenia została
określona w przepisach ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2004
r., jednak załączniki do ww. rozporządzenia określają jedynie wzór świadectwa, nie wskazują
natomiast wzoru dokumentu dla jego przedłużenia. Ponadto, załącznik określający wzór
świadectwa nie ma charakteru wiążącego, a wyłącznie przykładowy.
Odnosząc się do zarzutu niewłaściwej relacji redakcyjnej pisma Prezesa UTK z dnia
7 września 2009 r. w stosunku do przepisu § 6 ust. 2 pkt 4 ww. rozporządzenia oraz braku
zgodności pisma zarządu PKP PLK SA z dnia 16 grudnia 2009 r. z porozumieniem, o jakim
mowa w przepisach ww. rozporządzenia oraz z zasadami reprezentacji spółki odwołujący
stwierdził, iż są one niezrozumiałe. Podkreślił, iż nie twierdził nigdy, że pismo z dnia
16 grudnia 2009 r. może stanowić porozumienie, o jakim mowa w treści § 6 ust. 2 pkt. 4 ww.
rozporządzenia.
W ocenie odwołującego decyzja zamawiającego godzi w powszechną praktykę
działania Urzędu Transportu Kolejowego oraz stosowaną przez samego zamawiającego.
Podkreślił, że wydanie dokumentu przedłużającego ważność świadectwa,
poprzedzone zostało odpowiednią procedurą i wnioskiem ze strony odwołującego (wniosek
z dnia 9 czerwca 2009 r.).Otrzymując ww. pismo, odwołujący miał prawo domniemywać,

w oparciu o zasadę zaufania obywateli do organów administracji publicznej, że zostało ono
wydane zgodnie z przepisami prawa. Odwołujący nie miał wpływu na sposób działania
Prezesa UTK w tym względzie, jak również nie miał podstaw, by rozstrzygnięcie organu
kwestionować, gdyż było zgodne z żądaniem zawartym we wniosku.
Podniósł, że dokumenty te nie były dotychczas kwestionowane przez zamawiającego
lub inne spółki z grupy PKP. Praktykę tę potwierdza też pismo członka zarządu
zamawiającego z dnia 16 grudnia 2009 r. Zamawiający nie wyjaśnił dlaczego zmienił swoje
stanowisko. Wskazał, iż zaoferowany system sterowania ruchem kolejowym jest
wykorzystywany przez zamawiającego w oparciu o te same dokumenty. Od października
2009 r. zamawiający korzysta z ww. systemu na linii nr 358 w oparciu o dokument Prezesa
UTK z dnia 7 września 2009 r. Zakwestionowanie ww. przedłużenia świadectw dopuszczenia
winno skutkować wobec innych podobnych dokumentów, co w praktyce spowodowałoby
zablokowanie możliwości pracy całej kolei w Polsce, a ruch pociągów na linii 358 w ciągu
ostatnich pięciu miesięcy, nie powinien być prowadzony.
Wskazał na treść pisma z dnia 21 stycznia 2010 r., które potwierdza,
iż rozstrzygnięcia dotyczące przedłużenia ważności świadectw UTK traktuje nie tyle jako
decyzje administracyjne, ale raczej jako swego rodzaju zaświadczenia.
W ocenie odwołującego zastosowanie art. 24 ust. 2 pkt. 4 Pzp w niniejszej sprawie
jest wadliwe, a co najmniej przedwczesne, gdyż zgodnie z treścią przepisu art. 26 ust. 3 i 4
Pzp zamawiający ma obowiązek wezwać odwołującego do uzupełnienia dokumentów
i złożenia wyjaśnień dotyczących ich treści.


Krajowa Izba Odwoławcza, w wyniku analizy dokumentów przedłożonych do akt
sprawy, oryginalnej dokumentacji postępowania oraz wyjaśnień stron i uczestnika
postępowania odwoławczego złożonych na rozprawie, ustaliła i zważyła, co następuje:

Odwołania zasługują na uwzględnienie.


KIO stwierdziła, że obaj odwołujący legitymują się interesem prawnym, w rozumieniu
art. 179 ust. 1 Pzp. Biorący udział w postępowaniu odwoławczym wykonawcy złożyli oferty,
które zajmują dwie kolejne pozycje pod względem ustalonego w postępowaniu kryterium
oceny ofert – cena z wagą 100%. Ofertę z najniższą ceną złożyło Konsorcjum Scheidt &
Bachmann. Druga pod względem ceny oferta została złożona przez Konsorcjum Torpol.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba uznała, że interes prawny odwołujących
w uzyskaniu zamówienia mógłby doznać uszczerbku w przypadku potwierdzenia się
zarzucanego przez odwołujących naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp.

W wyniku postępowania odwoławczego odwołujący Konsorcjum Scheidt & Bachmann
mógłby zachować pozycję wykonawcy, którego oferta została wybrana za najkorzystniejszą.
Odwołujacy Konsorcjum Torpol miałby szansę na uznanie oferty tego wykonawcy za
najkorzystniejszą, jeśli potwierdziłby się fakt, iż oferta złożona przez Konsorcjum Scheidt &
Bachmann podlega odrzuceniu lub wykonawca podlega wykluczeniu.
A. Sygn. akt: KIO/UZP 216 /10.

Izba uznała za niezasadny zarzut dotyczący naruszenia przez zamawiającego
przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum Scheidt &
Bachmann, z powodu zaoferowania innego zakresu świadczenia, niż określony przez
zamawiającego w treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
W pkt 21.1.4 Instrukcji dla wykonawców zamawiający wymagał złożenia w ofercie
wypełnionego formularza „Rozbicie Ceny Ofertowej”, stanowiącego załącznik do specyfikacji
– tom IV siwz. Zgodnie z informacjami zawartymi w ww. części specyfikacji, omawiany
formularz zawiera rozbicie na elementy zamówienia z podziałem na pozycje, które zostały
wyspecyfikowane przez zamawiającego w formie tabeli. W postanowieniach „Preambuła –
Informacje ogólne” zamawiający wskazał, że „płatności za wszelkie pozycje będą
dokonywane na bazie ustalonej kwoty ryczałtowej, zgodnie z klauzulą 14: Cena Kontraktowa
i Płatność Warunków Kontraktu. Opisy pozycji podane w Rozbiciu ceny ofertowej nie będą
traktowane jako ograniczające zobowiązania Wykonawcy z tytułu Umowy za wykonanie
robót.” Ponadto, „niezależnie od ograniczeń, które mogą być sugerowane przez brzmienie
opisu poszczególnych pozycji i/lub wyjaśnień w niniejszej preambule, Wykonawca będzie
miał świadomość, że kwoty, które podaje w Rozbiciu ceny ofertowej będą dotyczyły robót
ukończonych pod każdym względem. Będzie się uważać, że wziął on pod uwagę wszystkie
wymagania i zobowiązania, czy to wyrażone bezpośrednio czy sugerowane, wynikające
ze wszystkich części Umowy i że stosownie do nich wycenił pozycje zawarte w niniejszym
dokumencie. W związku z powyższym kwota ta musi obejmować wszelkie nieprzewidziane
wydatki oraz wszelkie rodzaje ryzyka nieodłącznie związane z projektowaniem, budową
i ukończeniem całości robót zgodnie z zapisami Umowy. Jeśli dana pozycja nie została
odrębnie wykazana w Rozbiciu ceny ofertowej, uważać się będzie, iż została ona
uwzględniona w podanych zestawieniach i cenach składających się na Cenę Ofertową.”
Zamawiający wskazał także, że „pozycje kosztowe, które dotyczą poszczególnych części
umowy zostaną rozłożone jedynie na pozycje, zawarte w tej części” oraz „wszystkie pozycje
zawarte w niniejszym dokumencie uważa się za komplety; zapłata zostanie dokonana po
całkowitym ukończeniu danej pozycji.” (str. 4 cz. IV siwz). Powyższe postanowienia zostały
opisane dodatkowo w pkt 21.4 Instrukcji dla wykonawców (tom I siwz, pkt 21.4 ppkt 3, 4, 5,

6, 11, 13,). W pkt 21.4.1 wskazano, że „każdy z Wykonawców powinien podać cenę netto
[...] prac i Robót opisanych w poszczególnych pozycjach, wyszczególnionych w Rozbiciu
ceny ofertowej”. Jednocześnie zamawiający wskazał w ppkt 6, iż „Wszystkie prace i Roboty
nie wymienione w Rozbiciu ceny ofertowej, a niezbędne do wykonania, będą potraktowane
jako włączone w ceny podane w różnych pozycjach Rozbicia ceny ofertowej”, natomiast
w ppkt 7 zamawiający zastrzegł, iż „Uważać się będzie, że ceny tych prac i/lub robót, dla
których nie zostaną wypełnione przez Wykonawcę odpowiednie pozycje Rozbicia ceny
ofertowej, zostały uwzględnione w cenach ujętych w innych pozycjach wymienionych
w Rozbiciu ceny ofertowej. W związku z tym, nie będą dokonywane jakiekolwiek odrębne
płatności za pozycje nie wypełnione w Rozbiciu ceny ofertowej.”
Powyższe postanowienia wskazują jednoznacznie, iż zamawiający określił sposób
wynagrodzenia za wykonanie przedmiotu zamówienia jako ryczałtowy. Potwierdzili ten
sposób rozliczenia wszyscy wykonawcy, w tym również odwołujący, składając w formularzu
ofertowym w pkt 11 oświadczenie, że „Cena ofertowa wszystkich prac i robót objętych
niniejszym zamówieniem jest ceną ryczałtową w związku z czym jest ceną ostateczną (nie
wzrośnie bez zgody zamawiającego)”. Przy takim sposobie rozliczenia nie mają znaczenia
pominięcia poszczególnych pozycji kosztorysu lub, jak w tym przypadku, zestawienia
elementów prac i robót. Zamawiający w cytowanym powyżej pkt 21.4.7 wprost dopuścił
możliwość pominięcia wyceny poszczególnych pozycji, przy czym przewidział sposób
rozliczenia wykonanych robót w takiej sytuacji - w ppkt 7 zdanie drugie i ppkt 10. Określając
cenę ofertową, zamawiający w pkt 21.3 podał, iż „cenę ofertową należy obliczyć
uwzględniając zakres prac zamówienia określony w siwz [...]”, a ponadto „cena ofertowa
musi uwzględniać wszystkie wymagania niniejszej siwz (ze wszystkimi modyfikacjami
i uzupełnieniami) oraz obejmować ogół kosztów, jaki poniesie wykonawca z tytułu należytej
oraz zgodnej z obowiązującymi przepisami realizacji przedmiotu zamówienia.” „Cena
ofertowa musi obejmować wykonanie całego zakresu prac projektowych i Robót,
określonego w Programie Funkcjonalno-Użytkowym i Rozbiciu ceny ofertowej oraz
spełnienie obowiązków spoczywających na Wykonawcy zgodnie z postanowieniami Umowy
[...]”
Podkreślić również należy, iż zamawiający wymagał „uwzględnienia” prac i robót
w cenie, co nie jest tożsame z wymaganiem ich „podania” lub „wpisania” w formularzu
Rozbicie ceny ofertowej. W świetle powyższego, brak podania ceny w danej pozycji, nie
oznacza, że dane roboty nie zostały uwzględnione w ofercie oraz, że nie zostały wycenione
w innych pozycjach.
Z treści dokumentu „Rozbicie ceny ofertowej”, złożonego w ofercie Konsorcjum
Sheidt & Bachmann, wynika, że w pozycji 5.7.22 i 5.7.24 zaoferowano wymianę nawierzchni
przejazdowych zamiast robót budowlanych w zakresie likwidacji przejazdów, nie zmieniając

treści formularza zgodnie z modyfikacją nr VI dokonaną przez zamawiającego w dniu 10
grudnia 2009 r., w ramach której zamawiający poinformował, że w tomie IV Rozbicie ceny
ofertowej „na str. 17 w tabeli pkt 5.7.22 oraz pkt 5.7.24 wykreśla się: „Wymiana nawierzchni
przejazdu płyty wielkogabarytowe” wpisuje się „likwidacja przejazdu”.
Zmodyfikowane pozycje nie zostały umieszczone w Rozbiciu ceny ofertowej
złożonym w ofercie Konsorcjum Scheidt & Bachmann. Odwołujący podnosił w odwołaniu,
iż brak tych pozycji, a jednocześnie dokonanie wyceny innych robót, z których zamawiający
zrezygnował świadczy o sprzeczności treści oferty z treścią siwz w zakresie przedmiotu
świadczenia.
Izba nie podzieliła powyższego stanowiska. Stosownie do postanowienia 21.4.7
instrukcji dla wykonawców pominiecie wyceny danej pozycji nie może być potraktowane jako
niezgodność treści oferty z treścią siwz, skoro zamawiający dopuścił taką możliwość, i co
istotne, przewidział sposób rozliczenia robót, które wprost nie zostały wycenione
w zestawieniu Rozbicie ceny ofertowej - podlegają one rozliczeniu w ramach innych pozycji
danego elementu robót. Natomiast zaoferowanie i wycena robót, z których zamawiający
zrezygnował, podlega poprawie, jako inna omyłka w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. Jest to
omyłka polegająca na braku wykreślenia z zestawienia elementów robót dwóch zbędnych
pozycji oraz dokonaniu ich wyceny. Omyłka powyższa nie ma istotnego znaczenia,
a jej poprawa nie wpływa w sposób istotny na treść oferty. Po pierwsze, powyższe roboty nie
podlegałyby rozliczeniu na etapie realizacji robót, ponieważ nie będą wykonywane, a po
drugie, zamawiający w świetle omówionych powyżej postanowień siwz może dokonać
poprawy tej omyłki samodzielnie, bez potrzeby ingerencji ze strony wykonawcy, poprzez
wykreślenie omyłkowo podanych i wycenionych pozycji. Wykreślenie pozycji i uwzględnienie
konsekwencji rachunkowych w cenie oferty jest uzasadnione z punktu widzenia
porównywalności ofert i dokonania ich prawidłowej oceny. Ponieważ oferta Konsorcjum
zawiera najniższą cenę, to uwzględnienie konsekwencji rachunkowych omyłki nie ma
istotnego znaczenia – spowoduje obniżenie ceny oferty o kwotę, która w żaden sposób nie
wpłynie na pozycję tej oferty lub jakiejkolwiek innej w „rankingu ofert”.
W związku z powyższym zauważyć należy, że zaniechanie poprawienia tej omyłki
przez zamawiającego w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp na etapie badania i oceny ofert
stanowi naruszenie przepisu, które jednak nie miało wpływu na wynik postępowania,
rozumiany jako wybór oferty najkorzystniejszej.

Izba uznała za zasadny zarzut, że Konsorcjum Scheidt & Bachmann nie wykazało
spełniania warunków udziału w postępowaniu – nie złożyło wymaganych oświadczeń
i dokumentów pozwalających zamawiającemu na uznanie, że Konsorcjum spełnia warunki
udziału w postępowaniu, tj. nie wykazało spełniania warunku udziału w postępowaniu

określonego w siwz w zakresie wymaganego doświadczenia osób wskazanych do realizacji
zamówienia, którymi dysponuje lub będzie dysponował wykonawca.
W pierwotnej wersji siwz w punkcie 8 lit.f Instrukcji dla wykonawców zamawiający
określił warunek, iż o zamówienie mogą się ubiegać wykonawcy, którzy „dysponują lub będą
dysponować osobami zdolnymi do wykonania zamówienia tzn. podstawowym zespołem dla
wykonania prac projektowych oraz kluczowym personelem do kierowania budową, robotami
i pracami geodezyjnymi, posiadającymi adekwatne dla prac i robot będących przedmiotem
zamówienia – wiedzę, kwalifikacje i doświadczenie, tj. minimum osobami wymienionymi
poniżej: [...]”. Zamawiający wymagał doświadczenia jedynie od osób wskazanych do
pełnienia funkcji koordynatora prac projektowych oraz kierownika budowy. Tej treści warunek
został podany w ogłoszeniu o zamówieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej nr 2009/S 216–311293 w dniu 10 listopada 2009r.
W dniu 26 listopada 2009 r. zamawiający dokonał modyfikacji treści ww. warunku.
W punkcie 8 Instrukcji dla wykonawców zmienił treść ppkt f) i podał jego nowe brzmienie:
„dysponują lub będą dysponować niżej wymienionymi osobami zdolnymi do wykonania
zamówienia, które w ostatnich trzech latach brały udział w realizacji co najmniej jednej
inwestycji polegającej na modernizacji, przebudowie lub budowie związanej z infrastrukturą
kolejową, projektanci w zakresie wykonania dokumentacji projektowej, kierownik budowy
i kierownicy robót w zakresie kierowania odpowiednio budową i robotami budowlanymi [...]”.
Zamawiający dokonał jednocześnie zmiany formularza – załącznik nr 6 – Wzór wykazu osób,
które będą uczestniczyć w wykonaniu zamówienia. Zamawiający przyznał w toku rozprawy,
że omawiana modyfikacja treści warunku rzeczywiście miała miejsce, a zatem wymóg
doświadczenia, na który powoływał się odwołujący w proteście i odwołaniu nie był w toku
rozprawy przez zamawiającego kwestionowany. Na marginesie Izba zauważa, iż w toku
rozprawy zamawiający nie przedstawił dokumentu potwierdzającego przekazanie Urzędowi
Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich ogłoszenia dodatkowych informacji
dotyczących zmiany treści warunku, prowadzącej do zmiany treści ogłoszenia o zamówieniu
z dnia 10 listopada 2009 r., stosownie do art. 38 ust. 4a pkt 2 Pzp (okoliczność powyższa nie
była przedmiotem zarzutu protestu ani odwołania).
Okoliczności, iż Konsorcjum Scheidt & Bachmann wskazało w ofercie: projektanta
w zakresie obiektów budowlanych p. Piotra K., który nie posiada wymaganego
doświadczenia, gdyż żadna z wykazanych inwestycji, w realizacji których osoba ta brała
udział, nie była związana z przebudową lub budową infrastruktury kolejowej (str. 19 oferty)
oraz kierownika robót w zakresie obiektów budowlanych p. Małgorzaty P. (str.31 oferty),
która nie spełnia wymogu doświadczenia, nie były sporne pomiędzy stronami. Przystępujący
załączył do przystąpienia na etapie protestu wykaz osób stanowiący uzupełnienie złożonego
w ofercie wykazu wraz z dokumentami potwierdzającymi uprawnienia tych osób oraz fakt

przynależności do odpowiedniej izby inżynierów, uwzględniający treść omawianego
warunku.
Nie był sporny w sprawie również fakt, iż treść złożonego w ofercie zaświadczania
o przynależności do Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa i posiadaniu
ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, dotyczącego p. Romana Marcin Majewicza,
wskazanego do pełnienia funkcji kierownika robót w zakresie urządzeń telekomunikacyjnych,
nie potwierdza, że w dniu składnia ofert osoba ta była członkiem Wielkopolskiej Okręgowej
Izby Inżynierów Budownictwa i była objęta ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej
(str. 135 oferty). Przystępujący przyznał, iż do oferty błędnie załączono wyłącznie nowe
zaświadczenie z dnia 24 listopada 2009 r. ważne od dnia 1 stycznia 2010 r. i załączył do
przystąpienia stosowne zaświadczenie z dnia 18 grudnia 2008 r.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba uznała, iż Konsorcjum Scheidt & Bachmann nie
złożyło w ofercie oświadczeń i dokumentów potwierdzających spełnianie ww. warunku.
Pomimo braku tych dokumentów zamawiający dokonał wyboru ww. oferty jako
najkorzystniejszej, uznając, iż wykonawca spełnia warunki udziału w postępowaniu.
Działanie powyższe stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 w związku z art. 26 ust. 3 Pzp przy
ocenie spełniania warunków udziału w postępowaniu. Izba uznała, że naruszenie ww.
przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych miało wpływ na wynik postępowania,
co stanowi przesłankę do uwzględnienia odwołania.
Nie złożenie przez przystępującego oświadczeń i dokumentów potwierdzających
spełnianie warunku udziału w postępowaniu nie stanowi jednak, w danym stanie faktycznym,
podstawy do wykluczenia Konsorcjum Scheidt & Bachmann z postępowania w oparciu
o art. 24 ust. 2 pkt 3 Pzp, ponieważ zamawiający ma obowiązek wezwać wykonawcę do
uzupełnienia wymaganych oświadczeń i dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 Pzp. Zgodnie
z treścią art. 26 ust. 3 Pzp, zamawiający nie wzywa wykonawcy do uzupełnienia
dokumentów, jedynie w przypadku jeżeli oferta podlega odrzuceniu (lub postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego podlega unieważnieniu). Skoro oferta Konsorcjum
Scheidt & Bachmann nie podlega odrzuceniu, to zachodzi przesłanka do wezwania
wykonawcy do uzupełnienia wykazu osób, posiadających wymagane doświadczenie oraz
dokumentów, potwierdzających uprawnienia wskazanych osób i przynależność do właściwej
izby inżynierów. Złożone wraz z przystąpieniem oświadczenia i dokumenty podlegają
badaniu i ocenie przez zamawiającego w ramach powtórnej czynności badania i oceny ofert.
Nie podlegały one badaniu przez Izbę w toku niniejszego postępowania odwoławczego,
ponieważ dotyczą nowych okoliczności, które nie stanowiły podstawy faktycznej decyzji
zamawiającego na która wniesiono protest, a w związku z tym nie stanowiły podstawy
faktycznej zarzutów protestu wniesionego przez odwołującego. Treść złożonych wraz
z przystąpieniem oświadczeń i dokumentów, w tym zmiana wskazanych osób, którymi

dysponuje wykonawca w celu realizacji zamówienia, złożenie zaświadczenia
o przynależności do izby inżynierów, potwierdza fakt, iż oferta przystępującego zawierała na
etapie badania i oceny ofert braki w zakresie dokumentów potwierdzających spełnianie
warunków udziału w postępowaniu.

Izba nie stwierdziła, iż rozstrzygnięcie protestu przez zamawiającego narusza przepis
art. 183 ust. 5 pkt 1 oraz art. 92 Pzp. Zgodnie z art. 183 ust. 5 pkt 1 Pzp w przypadku
uwzględnienia protestu zamawiający powtarza oprotestowaną czynność lub dokonuje
czynności bezprawnie zaniechanej – niezwłocznie jeżeli uwzględnił wszystkie zgłoszone
żądania. Dokonane przez zamawiającego rozstrzygnięcie protestu w niniejszym
postępowaniu nie uwzględniało wszystkich żądań zawartych w proteście (oraz żądań
zgłoszonych w przystąpieniu do postępowania wszczętego protestem). śądania nie zostały
uwzględnione w całości, a zatem zamawiający nie był uprawniony do niezwłocznego
powtórzenia czynności. Zarzut naruszenia przepisów art. 92 Pzp Izba uznała za
nieuzasadniony. Odwołujący nie wskazał, która z norm prawnych tego artykułu została
w toku postępowania naruszona i nie przedstawił na poparcie zarzutu jakichkolwiek
okoliczności faktycznych.

Biorąc za podstawę powyższy stan rzeczy, ustalony w toku postępowania,
Izba orzekła, jak w sentencji, na podstawie art.191 ust.1 i ust. 1 a oraz art. 191 ust. 2 pkt 1
Pzp.


B. Sygn. akt: KIO/UZP 223 /10.

Izba uznała, że zamawiający naruszył art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, przez uznanie
w rozstrzygnięciu protestu, że treść oferty odwołującego Konsorcjum Scheidt & Bachmann
jest niezgodna z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, a w konsekwencji,
że oferta podlega odrzuceniu z powodu nie złożenia przez odwołującego świadectwa
dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu
kolejowego, tj. dotyczącego zaoferowanego systemu sterowania ruchem kolejowym typu
ZSB 2000. W ocenie Izby, uwzględniony przez zamawiającego zarzut zawarty w proteście -
dotyczący braku przedstawienia przez odwołującego w ofercie ważnego świadectwa
dopuszczenia wydanego przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego - nie potwierdził się.
W specyfikacji istotnych warunków zamówienia w pkt 21.1.4 Instrukcji dla
wykonawców zamawiający wymagał złożenia w ofercie zestawienia urządzeń i budowli, które
wykonawca zamierza zabudować. W ppkt 5 wymagał, aby wykonawcy złożyli oświadczenie,

że urządzenia i budowle przewidziane do zabudowy w ramach realizacji zamówienia
posiadają świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń przeznaczonych do
prowadzenia ruchu kolejowego. W Programie Funkcjonalno-Użytkowym zamawiający, w celu
ustalenia możliwości zastosowania na liniach kolejowych zarządzanych przez PKP Polskie
Linie Kolejowe S.A., wymagał, aby stanowiące przedmiot zamówienia – projektowane typy
budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego, w chwili składania
ofert posiadały świadectwo dopuszczenia do eksploatacji wydane na czas nieokreślony
lub określony na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie
kolejowym (Dz. U. nr 16 z 2007 r. poz. 94 z późn. zmianami).
Świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu budowli i urządzeń przeznaczonych
do prowadzenia ruchu kolejowego oraz typów pojazdów kolejowych wydawane są przez
Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra
Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie świadectw dopuszczenia do eksploatacji
typu budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz typu
pojazdu kolejowego (Dz. U. Nr 163, poz. 1090 ze zm.), które zostało wydane na podstawie
delegacji przepisu art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.
Przepisy ww. rozporządzenia nie regulują warunków, trybu zmiany, w tym przedłużania
terminu ważności świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu budowli, urządzenia lub
pojazdu kolejowego, wydanego na czas określony na postawie § 9 ust. 1 ww.
rozporządzenia. Zgodnie z treścią rozporządzenia, świadectwa dopuszczenia wydaje się na
wniosek zainteresowanego podmiotu, wymienionego w art. 23 ustawy o transporcie
kolejowym.
Odwołujący w ramach realizacji przedmiotu zamówienia zaoferował m.in. urządzenia
– system sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000, dla którego to systemu załączył
w ofercie dokument - świadectwo dopuszczenia numer U/2008/0103. Powyższe świadectwo
wydane w dniu 22 października 2008 r. określa termin jego ważności do dnia 30 września
2009 r. W związku z upływem terminu ważności świadectwa, odwołujący dołączył do tego
świadectwa pismo Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia 7 września 2009 r.
przedłużające jego ważność do dnia 31 maja 2011 r. Odwołujący twierdził, że dołączone do
oferty świadectwo dopuszczenia oraz dokument potwierdzający jego przedłużenie (pismo
z dnia 7 września 2009 r.) są w pełni skuteczne i ważne, a tym samym wywołują skutki
prawne.
Pismo Prezesa UTK z dnia 7 września 2009 r. stanowi dokument urzędowy wydany
przez centralny organ administracji rządowej. Dokument ten zmienia decyzję administracyjną
– świadectwo dopuszczenia, wydane na czas określony w zakresie terminu jego ważności.
Zmiana pierwotnej decyzji jest dokonana w innej formie niż przewidziana dla świadectwa
dopuszczenia, zgodnie z wzorem stanowiącym załącznik do ww. rozporządzenia. Jak wynika

ze złożonych przez odwołującego do akt sprawy dokumentów wydanych przez Prezesa UTK
na rzecz innych podmiotów, jest to dokument funkcjonujący w tej formie w obrocie prawnym.
Odwołujący złożył do akt sprawy dokumenty wydane przez Prezesa UTK dotyczące
przedłużenia ważności świadectwa dopuszczenia wydane na rzecz innych podmiotów, w tym
pismo z dnia 22 października 2007 r. wydane z upoważnienia Prezesa UTK na rzecz firmy
TENS sp. z o.o., pismo z dnia 28 września 2007 r. Prezesa UTK wydane na rzecz firmy
Siemens sp. z o.o. Transportation Systems, pismo z dnia 30 października 2009 r. wydane
przez Prezesa UTK na rzecz Bombardier Transoprtation (ZWUS) Polska sp. z o.o., pismo
z dnia 9 lipca 2008 r. wydane przez Prezesa UTK na rzecz Bombardier Transportation
Polska sp. z o.o., pismo z dnia 21 czerwca 2007 r. wydane przez Prezesa UTK na rzecz
Bombardier Transoprtation (ZWUS) Polska sp. z o.o., pismo z dnia 29 czerwca 2007 r.
wydane przez Prezesa UTK na rzecz Bombardier Transoprtation (ZWUS) Polska sp. z o.o.
Wszystkie powyższe dokumenty dotyczą przedłużenia ważności wydanych wcześniej
świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń i budowli przeznaczonych do
prowadzenia ruchu kolejowego oraz typów pojazdów kolejowych. Powyższy rodzaj
dokumentu był do tej pory akceptowany również przez zamawiającego – faktowi temu
zamawiający nie zaprzeczył. Praktykę tę potwierdza też pismo członka Zarządu
zamawiającego z dnia 16 grudnia 2009 r. Zamawiający wyjaśnił, iż korzysta z systemu ZSB
2000 na linii nr 358 od kilku miesięcy w oparciu o dokument Prezesa UTK z dnia 7 września
2009 r. przedłużający ważność świadectwa dopuszczenia dla tego systemu, ponieważ
wykonawca nie dostarczył świadectwa na przekazane wykonawcy wezwanie
zamawiającego.
Praktyka omówiona powyżej nie dowodzi prawidłowości trybu i formy przedłużania
ważności świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu, w której są wydawane stosowne
dokumenty przez Prezesa UTK. Podkreślić jednak należy, że stosownie do art. 16 § 1 kpa
decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji, są ostateczne.
Uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie
postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kpa lub w ustawach
szczególnych. Zgodnie z § 2 ww. przepisu decyzje mogą być zaskarżane do sądu
administracyjnego z powodu ich niezgodności z prawem, na zasadach i w trybie określonym
w odrębnych przepisach.
Zamawiający, kwestionując złożone przez Konsorcjum Scheidt & Bachmann
przedłużenie ważności świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu urządzenia, zarzucił
temu dokumentowi brak cech decyzji administracyjnej oraz niezgodność z wzorem
świadectwa określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia
30 kwietnia 2004 r. w sprawie świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu budowli

i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz typu pojazdu
kolejowego.
Izba uznała, iż ocena, czy ww. dokument został wydany prawidłowo, zgodnie
z procedurą przewidzianą w ustawie o transporcie kolejowym lub przepisami kpa, nie może
nastąpić w ramach postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Ani zamawiający,
ani Krajowa Izba Odwoławcza nie jest podmiotem uprawnionym do stwierdzenia nieważności
decyzji oraz badania czy ewentualna niezgodność z przepisami ma znaczenie istotne lub
nieistotne. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji toczy się w trybie
ściśle określonym, przed uprawnionymi organami. Ze złożonych dokumentów wynika
jednoznacznie, iż Prezes UTK dokonał przedłużenia świadectwa dopuszczenia dotyczącego
oferowanego systemu. Dokument ten nie został do tej pory zaskarżony w trybie stwierdzenia
jego nieważności, który to tryb służy usunięciu z obrotu prawnego ostatecznych
i nieostatecznych decyzji dotkniętych najpoważniejszymi wadami dotyczącymi przede
wszystkim prawa materialnego. Prawo do wszczęcia postępowania o stwierdzenie
nieważności aktu prawnego służy nie tylko stronom lecz może toczyć się z urzędu. Służy ono
także innym podmiotom na mocy przepisów szczególnych, organizacjom społecznym,
prokuratorowi i Rzecznikowi Praw Obywatelskich. Należy podkreślić, iż do chwili
stwierdzenia w przepisanej formie nieważności danego aktu, obowiązuje domniemanie jego
zgodności z prawem, a tym samym wywołuje on skutki prawne. Zamawiający nie przedstawił
dowodów na potwierdzenie, iż akt prawny Prezesa UTK z dnia 7 września 2009 r. został
wyeliminowany z obrotu prawnego. Prezes UTK w treści pisma z dnia 21 stycznia 2010 r.
podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.
W świetle powyższego, wydany przez Prezesa UTK dokument jest wiążący i winien
być respektowany przez podmioty, których może dotyczyć, w tym również przez
zamawiającego. W konsekwencji Izba stwierdziła, iż rozstrzygnięcie protestu w zakresie
omawianego zarzutu nastąpiło z naruszeniem art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, a wobec stwierdzenia
naruszenia ww. przepisu, Izba uznała, iż zamawiający w tym zakresie naruszył także przepis
art. 7 ust. 1 Pzp.

Zamawiający podniósł na rozprawie zarzut nowy w stosunku do zarzutów zawartych
w proteście poprzedzającym odwołanie, twierdząc, iż świadectwo dopuszczenia do
eksploatacji systemu ZSB 2000, a tym samym także dokument przedłużający ważność ww.
świadectwa, dotyczą systemu, który nie spełnia technicznych wymagań specyfikacji.
Zamawiający podniósł, iż system określony w specyfikacji posiada dodatkowe funkcje
wynikające z rozbudowanego oprogramowania, a zatem należy uznać, że wykonawca nie
złożył świadectwa dopuszczenia typu dla systemu spełniającego wymagania siwz. Izba nie
rozpoznawała tego zarzutu, stosownie do dyspozycji art. 191 ust. 3 Pzp, zważywszy, że jest

to zarzut, który nie był zawarty w proteście. Nie był on podnoszony przez żadną ze stron na
etapie postępowania wywołanego wniesionym protestem. Nowe okoliczności - zarzuty
wobec oferty odwołującego, podniesione przez zamawiającego na rozprawie, mogą stanowić
uzasadnienie do ponownej oceny oferty, na którą to czynność wykonawcy przysługują
stosowne środki ochrony prawnej.

W odniesieniu do podniesionych w odwołaniu powyżej omówionych okoliczności,
Izba nie znalazła podstaw do stwierdzenia naruszenia przez zamawiającego przepisu art. 24
ust. 2 Pzp, który został wskazany w odwołaniu.

Zarzuty naruszenia przepisu art. 26 ust. 3 i 4 Pzp nie były podniesione w proteście
wobec tego, stosownie do art. 191 ust. 3 Pzp nie podlegały rozpoznaniu.


Omówione okoliczności sprawy uzasadniały uwzględnienie odwołania. Biorąc za
podstawę stan rzeczy, ustalony w toku postępowania, Izba orzekła, jak w sentencji na
podstawie art.191 ust.1 i ust. 1 a Pzp. Uwzględniając rozpoznane odwołanie Izba nie
nakazała wykonania lub powtórzenia czynności.


O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7
ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania oraz stosownie do
§ 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007r. w sprawie
wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 ze zm.).
W sprawie o sygn. akt KIO/UZP 223/10 Izba uwzględniła koszty wynagrodzenia
pełnomocnika odwołującego w wysokości 3 600,00 zł na podstawie faktury złożonej do akt
sprawy, stosownie do brzmienia § 4 ust. 1 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia.

Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zmianami) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień
Publicznych do Sądu Okręgowego w Poznaniu.


Przewodniczący:
………………………………

Członkowie:

………………………………

………………………………