Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 845/10

WYROK
z dnia 26 maja 2010 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Paweł Trojan

Protokolant: Mateusz Michalec

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2010 r. odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej w dniu 10 maja 2010 r. przez COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska
28A, 04-669 Warszawa w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonym
przez Zamawiającego Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej, Samodzielny Publiczny
Zakład Opieki Zdrowotnej, ul. Kasprzaka 17, 01-211 Warszawa.


przy udziale wykonawcy MEDMIX L. Krawczyk, E. Szklarczyk Spółka jawna Profesjonalne
Budownictwo Medyczne, ul. Piaskowa 6, 05-520 Radzymin zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
orzeka:
1. oddala odwołanie,

2. Kosztami postępowania obciąża COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska 28A, 04-669
Warszawa i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 10.000 zł
00 gr (słownie: dziesięć tysięcy złoty, zero groszy) z kwoty wpisu uiszczonego
przez COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska 28A, 04-669 Warszawa.
2) dokonać wpłaty kwoty 3.600,00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych, zero
groszy) przez COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska 28A, 04-669
Warszawa na rzecz Szpitala Wolskiego im. dr Anny Gostyńskiej, Samodzielny

Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej, ul. Kasprzaka 17, 01-211 Warszawa
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu zastępstwa przed
Krajową Izbą Odwoławczą.

3. Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego w Warszawie.



Przewodniczący:
………………………………

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej SPZOZ, ul. Kasprzaka 17,
01-211 Warszawa prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego pn. „Przebudowa i modernizacja wraz z dostosowaniem do
przepisów techniczno – sanitarnych Oddziałów Szpitalnych w Pawilonie nr 8 (Oddział Chirurgii
Ogólnej i Naczyniowej – I piętro, Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii – II piętro)".

Szacunkowa wartość zamówienia jest mniejsza od kwot wskazanych w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.

Przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte przez Zamawiającego w dniu 01.04.2010 r.
poprzez zamieszczenie ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie Zamówień Publicznych z dnia
01.04.2010 r. pod numerem ogłoszenia 74789-2010.

W dniu 04.05.2010 r. Zamawiający poinformował wykonawców o wyborze oferty
najkorzystniejszej oraz o odrzuceniu oferty Odwołującego z postępowania na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ponieważ jej treść nie odpowiada treści SIWZ oraz na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp ponieważ zawiera błąd w obliczeniu ceny. Jako najkorzystniejsza
została uznana oferta złożona przez MEDMIX L. Krawczyk, E. Szklarczyk Spółka jawna
Profesjonalne Budownictwo Medyczne z siedzibą w Radzyminie, ul. Piaskowa 6.
W uzasadnieniu Zamawiający wskazał, iż odrzucił ofertę Odwołującego z postępowania na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, gdyż Odwołujący popełnił 8 omyłek w treści kosztorysów
ofertowych, i że dotyczą one następujących pozycji:
- poz. 18 kosztorysu „wentylacja mechaniczna” gdzie w opisie pozycji zamiast „Klapy rewizyjne na
kanałach prostokątnych o obwodzie 1800 mm” zostało wskazane w treści kosztorysu ofertowego
„Klapy rewizyjne na kanałach prostokątnych o obwodzie 1600 mm”;
- poz. 23 kosztorysu „kanalizacja” gdzie w podstawie nakładu zamiast nr katalogu
„KNR-W 4-020210-05” zostało wpisane „KNR-W 4-020210-03”;
- poz. 54 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w ilości robót zamiast „1700 m”
zostało wpisane „1 m”;
- poz. 105 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w ilości robót zamiast „3290 m”
zostało wpisane „3 m”;
- poz. 106 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w ilości robót zamiast „3290 m”
zostało wpisane „13 m”;
- poz. 3 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w podstawie nakładu zamiast
nr katalogu „KNNR 9 0402-06” zostało wpisane „KNNR 9 0403-06”;

- poz. 86 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w podstawie nakładu zamiast
nr katalogu „KNNR 0205-02” zostało wpisane „KNNR 5 0205-03”;
- poz. 8 kosztorysu „roboty budowlane II piętro” gdzie w ilości robót zamiast „80 m2” zostało
wpisane „300 m2”.
Ponadto w uzasadnieniu Zamawiający wskazał, że zgodnie ze SIWZ wymagał złożenia
„harmonogramu rzeczowo – finansowego zawierającego podział realizacji przedmiotu umowy na
poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz z wynagrodzeniem za te etapy”.
Wobec powyższego Zamawiający stwierdził, że treść złożonej przez Odwołującego oferty
nie odpowiada treści SIWZ i tym samym oferta ta podlega odrzuceniu.
W odniesieniu do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp
Zamawiający wskazał, że Odwołujący zastosował niewłaściwą stawkę podatku VAT dla instalacji
gazów medycznych wynoszącą 7%, co spowodował zaniżenie ceny oferty. Zdaniem
Zamawiającego prawidłową stawką podatku VAT jest jednolita stawka 22%, gdyż przedmiotem
zamówienia nie jest dostawa samodzielnych wyrobów medycznych, takich jak instalacja gazów
medycznych, lecz przebudowa części budynku, czyli wykonanie określonych robót budowlanych
– zgodnie z legalną definicją zawartą w art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane. Zamawiający
wskazał ponadto, iż przedmiotem zamówienia jest tylko jedna czynność podatkowa. Zdaniem
Zamawiającego przez samodzielne wyroby medyczne, które podlegają opodatkowaniu
preferencyjną stawką podatku VAT należy rozumieć takie elementy wyposażenia szpitalnego,
które nie staną się częściami składowymi budynku, tj. nie zostaną trwale połączone z konstrukcją
ścian, dachu lub podłoża oddziału, tworząc z nim funkcjonalny i fizyczny związek. Jedynym
elementem robót budowlanych, który jest wyrobem medycznym, jest instalacja gazów
medycznych. Lecz, jak wskazał Zamawiający, podlega ona wbudowaniu, stając się stałym
i z założenia nie podlegającym zdemontowaniu elementem budynku – czyli jego częścią
składową w rozumieniu art. 47 § 2 ustawy Kodeks cywilny. Zdaniem Zamawiającego, w związku
z powyższym, przy wyborze przez wykonawcę stawki podatku VAT dla wyrobów medycznych
rozstrzygające jest, czy wyrób medyczny stanie się częścią składową budynku. Jeżeli tak jest, to
zdaniem Zamawiającego, należy zastosować stawkę VAT w wysokości 22% - właściwą dla robót
budowlanych, które w swym zakresie obejmują również wbudowanie wyrobu medycznego. Tym
samym Zamawiający wskazał, że zastosowanie zróżnicowanej stawki podatku VAT, w tym 7%
dla instalacji gazów medycznych jest błędem w obliczeniu ceny.

W dniu 10.05.2010 r. Odwołujący wniósł do Prezesa KIO odwołanie dotyczące czynności
dokonanej przez Zamawiającego polegającej na odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2 i 6 ustawy Pzp.

Zdaniem Odwołującego Zamawiający swoim postępowaniem naruszył następujące przepisy
ustawy Pzp: 87 ust. 2 pkt 2 i pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2 i pkt 6 oraz postanowienia
pkt III SIWZ, w sposób mający istotny wpływ na wynik postępowania.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu bezprawne dokonanie:
- odrzucenia oferty Odwołującego;
- wyboru oferty „MEDMIX" L. Krawczyk, E. Szklarczyk, Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo
Medyczne jako najkorzystniejszej.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu także bezprawne zaniechanie dokonania czynności,
do których dokonania był on zobowiązany:
- zaniechanie dokonania poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze SIWZ,
niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, i w rezultacie zaniechanie dokonania poprawienia
omyłek rachunkowych z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek
i niezwłocznego zawiadomienia o tym Odwołującego.
Odwołujący wniósł o wydanie wyroku nakazującego Zamawiającemu:
- dokonania unieważnienia czynności wyboru oferty „MEDMIX" L. Krawczyk, E. Szklarczyk,
Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo Medyczne jako najkorzystniejszej;
- dokonanie unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego;
- dokonania poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze SIWZ, niepowodujących
istotnych zmian w treści oferty, i w rezultacie dokonania poprawienia omyłek rachunkowych
z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek, a także niezwłocznego
zawiadomienia o tym Odwołującego;
- dokonania ponownego badania ofert;
- dokonania czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.
W wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp Odwołujący wskazał,
że jego interes w uzyskaniu zamówienia doznał uszczerbku gdyż bezprawne działania
i zaniechania Zamawiającego zamknęły Odwołującemu możliwość uzyskania przedmiotowego
zamówienia. Odwołujący złożył ofertę z najniższą ceną oraz wskazał termin realizacji zamówienia
18 tygodni, który jest terminem tożsamym z terminem zaoferowanym przez zwycięskiego
wykonawcę - „MEDMIX" L. Krawczyk, E. Szklarczyk, Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo
Medyczne. Kryteriami oceny ofert są: cena oferty - 90% i termin realizacji - 10%. Łącznie obydwa
kryteria oceny plasowałyby ofertę Odwołującego na pierwszym miejscu, nawet po korekcie ceny
oferty Odwołującego.
W odniesieniu do odrzucenia oferty odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Pzp, tj. jako niezgodnej z treścią SIWZ Odwołujący wskazał, że Zamawiający przywołał omyłki

znajdujące się w kosztorysie Odwołującego polegające na rozbieżności w oznaczeniach
niektórych podstaw nakładu, w treści niektórych opisów pozycji lub w ilości niektórych robót.
Zgodnie z SIWZ i odpowiedziami Zamawiającego na pytania wykonawców kosztorys
winien być sporządzony zgodnie z przedmiarami zamieszczonymi w SIWZ i uzupełnianymi przez
Zamawiającego w trakcie postępowania, jako konsekwencje pytań wykonawców. Odwołujący
zastosował się do wskazań Zamawiającego i miał wolę sporządzić kosztorys zgodnie
z przedmiarami. Odwołujący podniósł, że Zamawiający nie stworzył możliwości pozyskania przez
wykonawców przedmiarów w aktywnej elektronicznej formie. Wykonawcy musieli przepisywać
zapisy z przedmiarów do swoich programów kosztorysujących. Odwołujący przepisywał
przedmiary i okazało się, że nie ustrzegł się omyłek w przepisywaniu ich treści.
Wskazał również, że we wszystkich kosztorysach załączonych do jego oferty numeracja
poszczególnych pozycji odpowiada numeracji tych pozycji w przedmiarach robót. Rodzaj
jednostek poszczególnych robót w całym kosztorysie odpowiada rodzajom jednostek tych robót
z przedmiarów. Każda pozycja (każda robota) w całym kosztorysie ma przypisaną cenę
jednostkową. Zatem w przedmiotowym postępowaniu, gdzie zgodnie z nakazem Zamawiającego
kosztorys ofertowy winien być tak na prawdę wycenionym przedmiarem, Zamawiający nie mógł
mieć najmniejszych wątpliwości o woli Odwołującego dotyczącej przedstawienia kosztorysu
zgodnego z przedmiarami, szczególnie w sytuacji, gdy Odwołujący nie wniósł odwołania do
Prezesa KIO od zapisów i postanowień SIWZ, a tym samym zapisów w przedmiarach robót.
Oznacza to, że Odwołujący akceptował postanowienia SIWZ, a rozbieżności między
przedmiarami a kosztorysem są wynikiem omyłki, a nie celowego działania.
Nadto Odwołujący wskazał, że Zamawiający znając jego wolę i zapisy zawarte
w przedmiarach robót, bez problemu mógł doprowadzić do zgodności zapisów w kosztorysie
Odwołującego z zapisami zawartymi w przedmiarach robót wykorzystując swoje uprawnienia, ale
i obowiązki wynikające w art. 87 ust. 2 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał, że Zamawiający zauważył rozbieżności między zapisami zawartymi
w przedmiarach a zapisami zawartymi w kosztorysie ofertowym Odwołującego
i dzięki temu może dojść do doprowadzenia do ich zgodności. Zamawiający wykazał przezorność
i przewidział także sytuację, w której rozbieżności nie dostrzeżone podczas badania ofert, czy też
nawet w fazie przygotowywania dokumentacji przetargowej i techniczno - projektowej, nie wpłyną
negatywnie na realizację zamówienia. W odniesieniu do powyższego Odwołujący podniósł, iż
Zamawiający przewidując taką sytuację zawarł we wszystkich specyfikacjach technicznych
wykonania i odbioru robót (oddzielne dla każdej branży), których zapisy stanowić będą podstawę
dokonywania obmiarów i odbiorów robót, klauzule bezpieczeństwa o następującej treści: „Ogólne
zasady obmiaru robót. Obmiar robót powinien określać faktyczny zakres i ilość wykonanych robót
objętych kontraktem i wykonanych zgodnie z Dokumentacją Techniczną i Specyfikacją
Techniczną. Powinien być wykonany w ustalonych jednostkach z wycenionym przedmiarem

robót. Obmiaru robót dokonuje bezpośrednio Wykonawca po pisemnym powiadomieniu
Inspektora Nadzoru o zakresie obmierzanych robót i terminie obmiaru, co najmniej trzy dni przed
tym terminem. Inspektor Nadzoru ma prawo powinien uczestniczyć w czynnościach obmiaru
a wyniki obmiaru muszą być wpisane do Księgi Obmiarów przez Wykonawcę i poświadczone
podpisem przez Inspektora Nadzoru. Jakikolwiek błąd lub przeoczenie w ilościach podanych
w Przedmiarze lub w Dokumentacji czy Specyfikacji Technicznej nie zwalnia Wykonawcy
od obowiązku ukończenia wszystkich niezbędnych robót. Błędne dane muszą być poprawione
wg instrukcji Inspektora Nadzoru".
Odwołujący zauważył, że jeśli błąd wystąpi w przedmiarze, to wystąpi także
w kosztorysie wykonawcy, który wygra przetarg i będzie realizował zamówienie. Klauzule
bezpieczeństwa neutralizują wpływ na realizację zamówienia ewentualnego błędu zawartego
w kosztorysie wykonawcy. Odwołujący akceptując SIWZ, zaakceptował także zapisy wszystkich
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót, godząc się na korektę kosztorysu podczas
realizacji zamówienia.
Natomiast zapisy umowy (załącznik nr 18 do SIWZ) wskazują, zdaniem Odwołującego, że
dane zawarte w kosztorysie będą wykorzystane w zakresie cen jednostkowych za poszczególne
roboty (kosztorys Odwołującego zawiera wszystkie ceny jednostkowe i jednostki) wyłącznie do
rozliczeń z wykonawcą w fazie realizacji zamówienia oraz do rozliczeń za ewentualne roboty
dodatkowe i o tym stanowi § 5 umowy.
Wobec powyższego Odwołujący wskazał, że nawet gdyby Zamawiający nie dokonał
poprawienia omyłek w ofercie Odwołującego, to nie występowała groźba niemożliwości
wykonania, odebrania, rozliczenia i zapłacenia za wykonane zamówienie. Stąd jasno wynika, że
omyłki zawarte w ofercie Odwołującego nie mają istotnego wpływu na treść oferty i zgodnie
z art. 87 ust. 2 powinny być przez Zamawiającego poprawione.
Wskutek dokonania poprawienia omyłek wystąpi konieczność poprawienia powstałych
w związku z tym omyłek rachunkowych. Wpływ dokonanych poprawek omyłek o charakterze
rachunkowym (stanowiących konsekwencję dokonania poprawy omyłek tzw. innych) na cenę
oferty Odwołującego będzie minimalny, odnosząc wielkość zmiany ceny w stosunku do samej
ceny oferty. Konsekwencją dokonanych poprawek przez Zamawiającego będzie wzrost ceny
oferty Odwołującego o 0,3 %, tj. o 11.102,32 zł. Cena oferty przed dokonaniem poprawek wynosiła
3.682.339,74 zł, a po poprawkach będzie wynosiła 3.693.442,06 zł. Będzie jednak to nadal oferta
z najniższą ceną, gdyż cena oferty zwycięskiego wykonawcy - „MEDMIX" L. Krawczyk,
E. Szklarczyk, Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo Medyczne wynosi 3.869.537,93 zł.
Nieistotność dokonanych poprawek, które winny być dokonane przez Zamawiającego, wynika
także z powyższego porównania. Na poparcie wyżej przedstawionych argumentów Odwołujący
przywołał wyroki Krajowej Izby Odwoławczej.

Dodatkowo Odwołujący zauważył, że Zamawiający w obydwu zawiadomieniach, pisma
znak: Sz.W./EP/354/10 i Sz.W./EP/359/10, pisze o wymaganiach zawartych w SIWZ dotyczących
harmonogramu rzeczowo - finansowego. Nie pisze natomiast, dlaczego ta informacja znalazła się
przy tekście dotyczącym odrzucenia oferty Odwołującego z powodu niezgodności jej treści
z treścią SIWZ. W zawiadomieniu znak: Sz.W./EP/359/10, gdzie zawarta jest informacja
o wyborze najkorzystniejszej oferty wraz z klasyfikacją ofert i informacją o ofertach odrzuconych
oraz powodach odrzucenia Zamawiający na stronie drugiej pisma przy opisie powodów
odrzucenia oferty wykonawcy Polimex - Mostostal S.A. ujął ten sam tekst (wymagania wobec
harmonogramu), a pod nim dodatkowo informację, że w ofercie tego wykonawcy brak jest
harmonogramu. Przez to należy rozumieć, że ten brak stanowi jedną z podstaw uznania, że treść
oferty Polimex - Mostostal S.A. nie odpowiada treści SIWZ. Odwołujący uznał, że informacja
o harmonogramie rzeczowo - finansowym przy opisie powodów odrzucenia jego oferty znalazła
tam się przypadkowo i że została wpisana przez Zamawiającego przez omyłkę. Odwołujący
domyśla się, że omyłka ta mogła powstać ze względu na to, że opis powodów odrzucenia oferty
Odwołującego zamieszczony jest w zawiadomieniu bezpośrednio po opisie dotyczącym oferty
Polimex - Mostostal S.A. i piszący zawiadomienia wpisał tę informację omyłkowo. Odwołujący
bowiem załączył do swojej oferty harmonogram rzeczowo - finansowy.
Konkludując stwierdził, że w przedmiotowyrn postępowaniu nie występowały przesłanki do
zastosowania wobec oferty Odwołującego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
W odniesieniu do odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy
Pzp wskazał on, iż Zamawiający uznał, że Odwołujący złożył ofertę zawierającą błąd
w obliczeniu ceny, bowiem zdaniem Zamawiającego, zastosował błędnie preferencyjną stawkę
podatku VAT w wysokości 7% dla instalacji gazów medycznych.
Odwołujący stwierdził, że zastosował właściwą stawkę dla tej części zamówienia, zgodnie
z ustawą o podatku od towarów i usług i zapisami SIWZ. Wprawdzie Zamawiający
w SIWZ nie wskazywał, jaką stawkę i dla jakich robót należy zastosować, ale przekazał
wykonawcom w pkt III SIWZ w formie uwagi na stronie 7 (pogrubioną czcionką), informację, że
instalacja gazów medycznych jest zakwalifikowana jako wyrób medyczny, i że odbiór instalacji
nastąpi osobnym protokołem końcowym.
Zgodnie z ustawą o podatku VAT instalacja wyrobów medycznych jest opodatkowana
stawką 7%. W żaden sposób nie można zgodzić się z Zamawiającym, że skoro instalacja gazów
medycznych nie jest samodzielnym przedmiotem zamówienia, a wchodzi w szerszy przedmiot
zamówienia, którym z nazwy jest przebudowa części budynku, czyli wykonanie określonych robót
budowlanych, to należy zastosować jednolitą stawkę, właściwą dla robót budowlanych, a więc
stawkę 22%. Zdaniem Zamawiającego przedmiotem zamówienia jest tylko jedna czynność
podatkowa i winna być zastosowana jednolita 22 % stawka VAT.

Odwołujący jest pewien, że Zamawiający pozostaje w błędzie, co do prawnej oceny
sytuacji. Bowiem, jeżeli jest możliwe wyodrębnienie organizacyjne i rozliczeniowe określonych
czynności (określonych robót), które podlegają opodatkowaniu określoną stawką VAT, jeżeli jest
możliwe dokonanie oddzielnego odbioru takich czynności i wystawienie faktury
z wyodrębnieniem tych czynności, co do ceny netto i stawki podatku, to istnieje prawna możliwość
zastosowania właściwej dla tych robót stawki podatku VAT, a nie obligatoryjnego zastosowania
stawki podatku, właściwej dla dominującej części zamówienia. Odwołujący skorzystał z tej
możliwości i wskazał dla instalacji gazów medycznych stawkę 7%.
Zdaniem Odwołującego Zamawiający nie miał prawa samodzielnie podważyć zasadności
zastosowania przez Odwołującego stawki preferencyjnej. Zamawiający mógł dokonać oceny
prawidłowości zastosowania przez wykonawców stawek VAT w tym przetargu, ale nie w sposób
samodzielny. Zamawiający jeżeli chciał dokonać weryfikacji zastosowania stawek podatku VAT,
winien wystąpić do Ministra Finansów o indywidualną interpretację prawa podatkowego dotyczące-
go przedmiotowego postępowania o zamówienie publiczne i na tej podstawie zweryfikować stawki.
Zamawiający nie ma prawa wkraczać w kompetencje organów podatkowych i dokonywać
interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie z art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja
prawa podatkowego jest wyłączną kompetencją właściwych organów podatkowych, obecnie
Ministra Finansów.
Odwołujący jako podatnik podatku VAT posiada uprawnienie do samodzielnego określenia
odpowiedniej stawki podatku VAT na własne ryzyko. Jeżeli pomyli się, poniesie tego
konsekwencje karno - skarbowe.
W przedmiotowym postępowaniu oprócz Odwołującego jeszcze dwóch wykonawców
przedstawiło w swoich ofertach 7% stawkę podatku VAT dla instalacji gazów medycznych.
Znamiennym jest, że na pięciu wykonawców, którzy złożyli oferty w tym przetargu, trzech
wskazało jako właściwą 7% stawkę podatku.
Podkreślić należy, że Zamawiający w SIWZ wskazywał dalej idącą odrębność wykonania
instalacji gazów medycznych. Wskazuje na to przede wszystkim:
- osobny przedmiar dla instalacji gazów medycznych;
- uwaga, że instalacja gazów medycznych jest zakwalifikowana jako wyrób medyczny;
- informacja, że odbiór instalacji nastąpi osobnym protokołem końcowym.
Na poparcie swojego stanowiska Odwołujący przywołał fragmenty wyroków Krajowej Izby
Odwoławczej.
Na zakończenie uzasadnienia Odwołujący stwierdził, że przedstawił ofertę, która nie
zawiera błędu w obliczeniu ceny. Zamawiający nie miał zatem podstaw do odrzucenia jej
w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.
W świetle powyższego, Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i wydanie wyroku
zgodnego z jego oczekiwaniami wyartykułowanymi w części wstępnej odwołania.

W dniu 13.05.2010 r. do Prezesa KIO wpłynęło przystąpienie do postępowania
wszczętego wskutek wniesienia odwołania przez wykonawcę MEDMIX L. Krawczyk,
E. Szklarczyk Spółka jawna z siedzibą w Radzyminie. Zgłaszający przystąpienie wniósł
o oddalenie odwołania w całości.
W uzasadnieniu zgłaszający przystąpienie wskazał, iż ma interes prawny w uzyskaniu
rozstrzygnięcia odwołania na korzyść Zmawiającego, gdyż takie rozstrzygnięcie utrzyma wybór
oferty Przystępującego do postępowania odwoławczego jako najkorzystniejszej
w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania w całości, gdyż zarzuty wskazujące na
naruszenie przepisów ustawy Pzp, a w szczególności dyspozycji art. 87 ust. 2 pkt 2 i pkt 3, art. 89
ust. 1 pkt 2 i pkt 6 ustawy oraz postanowienia pkt. III SIWZ są niezasadne.
W uzasadnieniu wskazał, iż Zamawiający słusznie uznał, że oferta Odwołującego podlega
odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp ponieważ jej treść nie odpowiada treści
SIWZ i wskazał, że popełnił on błędy w kosztorysach ofertowych. Zdaniem Przystępującego
zawartych w ofercie Odwołującego błędów w kosztorysach ofertowych nie można uznać za inne
omyłki polegające na niezgodności oferty ze SIWZ, nie powodujące istotnych zmian w treści oferty
zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy, na który powołuje się Odwołujący. W wyżej wymienionych
pozycjach kosztorysowych Odwołujący popełnił trzy rodzaje błędów:
- zmiana treści opisu - podstawa wyceny dla tej pozycji była zastosowana przez analogię, opis
pozycji był inny niż właściwy dla zastosowanej podstawy wyceny, tym samym odwołujący
świadomie zmienił opis pozycji, wskazujący na zastosowanie niewłaściwego materiału;
- zmiana podstawy wyceny, skutkująca zastosowaniem niewłaściwych nakładów robocizny,
materiałów i sprzętu oraz niewłaściwych rodzajów materiałów i sprzętu dla tych pozycji.
Zamawiający nie mógł samodzielnie poprawić uzyskanych cen jednostkowych, ponieważ ceny
materiałów i sprzętu właściwych dla tych pozycji kosztorysowych miał określić Odwołujący
sporządzając ofertę, a Zamawiającemu nie były one znane;
- zmiana obmiarów, wartości zmienionych obmiarów różnią się od wskazanych do wyceny dla
powołanych pozycji kosztorysowych nawet tysiąckrotnie i więcej. Nie są to omyłki powstałe na
skutek przesunięcia przecinka, pominięcia setnych części, czy omyłki typu tzw. „czeski błąd",
a świadczą tylko o nierzetelnym przygotowaniu oferty.

Na poparcie wyżej przedstawionych argumentów przywołał orzecznictwo Krajowej Izby
Odwoławczej.
Oprócz błędów w kosztorysach ofertowych Przystępujący wskazał, że Zamawiający
słusznie zarzucił Odwołującemu, że treść załączonego do oferty harmonogramu rzeczowo -
finansowego nie odpowiada treści harmonogramu, jakie miał zawierać harmonogram sporządzony
zgodnie z warunkami SIWZ. Przystępujący wskazał, że Zamawiający określił w SIWZ rozdz. V
pkt. B ppkt. 12, że załączony do oferty harmonogram rzeczowo - finansowy musi zawierać podział
realizacji przedmiotu umowy na poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz
z wynagrodzeniem za te etapy. Etapy robót zostały opisane w SIWZ na str. 6:
- I etap - rozpoczęcie prac: od daty protokółu wprowadzenia na budowę, zaś zakończenie prac:
wg przyjętej oferty;
- zakres prac: I piętro - część B plus fragment części środkowej pawilonu nr 8, w pozostałej części
I piętra będzie funkcjonował Oddział Łóżkowy Chirurgiczny
- II etap - rozpoczęcie prac: wg przyjętej oferty, zaś zakończenie prac: wg przyjętej oferty;
- zakres prac: I piętro - część plus fragment części środkowej oraz II piętro część + fragment
części środkowej Pawilonu nr 8
Zakończenie etapu budowy oznacza oddanie części prac umożliwiających prowadzenie
działalności medycznej (Oddziału). Dopuszcza się prowadzenie równocześnie dwóch etapów
budowy (wyłączenie pracy oddziału) w okresie nie dłuższym niż 4 tygodnie.
Jak wskazał Przystępujący Odwołujący załączył do oferty harmonogram z podziałem
czasowym co 2 tygodnie, nie zaznaczając etapów zgodnie z wymaganiami opisanymi w SIWZ.
Z harmonogramu, w żaden sposób nie wynika gdzie kończy się I etap robót, ani jaka jest jego
wartość, jak również gdzie zaczyna się II etap i jaka jest jego wartość. Ze ściśle opisanych etapów
w SIWZ można wnioskować, że była to informacja ważna dla Zamawiającego, zwłaszcza przy
robotach na czynnym obiekcie. Zdaniem Przystępującego Zamawiający nie mógł prosić
Odwołującego o uzupełnienie harmonogramu na podstawie art. 26 ust 3 ustawy Pzp, ponieważ nie
jest to dokument potwierdzający spełnianie warunków udziału w postępowaniu i nie może
podlegać uzupełnieniu.
W dalszej części uzasadnienia Przystępujący podniósł, że Zamawiający uznał również, że
oferta podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 6 ustawy Pzp, ponieważ zawiera błędy
w obliczaniu ceny. Odwołujący zastosował niewłaściwą stawkę podatku VAT dla instalacji gazów
medycznych wynoszącą 7%, co spowodowało zaniżenie oferowanej ceny. Odwołujący błędnie

stwierdza, że zastosował właściwą stawkę dla tej części zamówienia, zgodnie z ustawą o podatku
od towarów i usług i zapisami SIWZ (instalacja gazów medycznych jest zakwalifikowana jako
wyrób medyczny i odbiór instalacji nastąpi osobnym protokołem końcowym), ponieważ
przedmiotem zamówienia publicznego w niniejszym postępowaniu nie jest dostawa samodzielnych
wyrobów medycznych, takich jak instalacja gazów medycznych, do których mogłaby mieć
zastosowanie preferencyjna stawka podatku VAT. Należy zgodzić się z Zamawiającym, że
przedmiotem zamówienia jest wyłącznie przebudowa części budynku, czyli wykonanie określonych
robót budowlanych, zgodnie z legalną definicją art. 3 pkt. 7 ustawy Prawo budowlane, do których
ma zastosowanie 22% stawka podatku VAT.
Potwierdzeniem właściwego stanowiska Zamawiającego jest wyrok Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11.06.2007 r. (sygn. akt I SA/WR/211/07), utrzymanego
w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20.11.2008 r. (sygn. akt
I FSK 1512/07), z którego wynika, że „podział czynności podatkowych VAT dokonywanych na
terytorium kraju ma charakter dychotomiczny - czynność stanowi albo dostawę towarów albo
świadczenie usług. W sytuacji, gdy czynność ma charakter kompleksowy o jej istocie a zarazem
wysokości stawki VAT powinna przesądzać czynność główna, zaś przedmiotowa instalacja gazów
medycznych jest wykonywana w ramach wykonania usługi robót budowlanych opodatkowanej
stawką 22% VAT".
O konieczności zastosowania 22% stawki VAT dla instalacji gazów medycznych, będącej
częścią składową robót budowlanych mówi, przywołany przez Przystępującego, wyrok Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 17.03.2009 r. (sygn. akt. KIO/UZP 236/09, KIO/UZP 254/09, KIO/UZP
255/09), który został wydany w analogicznym stanie faktycznym. W ww. wyroku Izba rozstrzygnęła
wątpliwości, co do stawki VAT mającej zastosowanie do wyrobów medycznych. Wykonawcy
składający ofertę na dobudowę bloku operacyjnego oraz dostawę, montaż i uruchomienie
wyposażenia (wyrobów medycznych) w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 4
w Lublinie wskazywali różne stawki VAT dla wyposażenia objętego zamówieniem. W omawianym
wyroku Krajowa Izba Odwoławcza zajęła stanowisko, iż opodatkowanie 7% stawką podatku od
towarów i usług wchodzi w grę w odniesieniu do tych wyrobów medycznych, które nie będą
stanowić części składowych budynku. Z kolei do wyposażenia stanowiącego część składowa bloku
operacyjnego, przy czym wyrok wprost do tej kategorii zalicza instalację gazów medycznych, ma
zastosowanie stawka 22%. W uzasadnieniu wyroku Krajowa Izba Odwoławcza przywołuje
uzyskane przez wykonawców interpretacje izby skarbowej, które potwierdzają prawidłowość
powyższego stanowiska.

Izba ustaliła, że podstawą wniesienia odwołania była czynność Zamawiającego polegająca
na odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy Pzp.

Skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej, po przeprowadzeniu rozprawy
w przedmiotowej sprawie, na podstawie zebranego materiału dowodowego, w tym po
zapoznaniu się z dokumentacją postępowania o udzielenie zamówienia publicznego,
w tym w szczególności z uzasadnieniem odrzucenia oferty Odwołującego, jego ofertą,
postanowieniami SIWZ, jak również po zapoznaniu się z odwołaniem, stanowiskiem
Przystępującego, po wysłuchaniu oświadczeń, jak też stanowisk stron złożonych ustnie do
protokołu w toku rozprawy ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba ustaliła, że wobec wszczęcia postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, którego dotyczy rozpoznawane przez Izbę odwołanie,
po dniu 29 stycznia 2010 r., tj. po dniu wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r.
o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw
(Dz. U. Nr 223, poz. 1778), do rozpoznawania niniejszej sprawy odwoławczej mają zastosowanie
przepisy ustawy Pzp w brzmieniu nadanym ww. ustawą nowelizującą.
W drugiej kolejności Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek,
o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. Jednocześnie
Izba stwierdziła, że wypełniono materialnoprawną przesłankę interesu w uzyskaniu zamówienia,
określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Zdaniem Izby w przypadku uwzględnienia odwołania
i nakazania Zamawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego oraz
nakazania powtórnego badania, oceny ofert, jak również dokonania powtórnego wyboru oferty
najkorzystniejszej, z uwagi na złożenie przez tego ostatniego w przedmiotowym postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego oferty najkorzystniejszej ekonomicznie w oparciu o kryteria
oceny ofert ma on szansę na uzyskanie przedmiotowego zamówienia.
Izba dopuściła w niniejszej sprawie dowody z dokumentacji postępowania
o zamówienie publiczne, nadesłanej przez Zamawiającego do akt sprawy w kopii potwierdzonej za
zgodność z oryginałem, w tym w szczególności z treści oferty złożonej w postępowaniu przez
Odwołującego, treści SIWZ wraz z załącznikami, uzasadnienia odrzucenia oferty Odwołującego
oraz ze stanowisk stron złożonych ustnie do protokołu w trakcie rozprawy.
W odniesieniu do stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia Izba
jako zasadniczy dowód uznała dokumentację przedmiotowego postępowania w postaci SIWZ wraz
z załącznikami, oferty Odwołującego oraz wyjaśnień i oświadczeń stron złożonych na rozprawie.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu skład orzekający Izby stwierdził, że odwołanie nie zasługuje na
uwzględnienie.

I. W odniesieniu do zarzutu dotyczącego naruszenia przez Zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 87 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy Pzp wskutek odrzucenia oferty Odwołującego
ze względu na popełnienie omyłek w kosztorysach ofertowych oraz zaniechania poprawienia
omyłek Izba uznała, iż zasługuje on na uwzględnienie. Skład orzekający Izby dokonał
następujących ustaleń faktycznych w odniesieniu do ww. zarzutu.
W zakresie pierwszej podstawy odrzucenia oferty Odwołującego Izba ustaliła,
iż w ofercie Odwołującego w zakresie 8 pozycji kosztorysów ofertowych wskazanych w piśmie
Zamawiającego z dnia 04.05.2010 r. treść kosztorysu ofertowego dołączonego do oferty
Odwołującego jest niezgodna z treścią przedmiarów robót przekazanych przez Zamawiającego
wraz ze SIWZ. Na etapie rozprawy ustalono, iż ww. niezgodności są elementem bezspornym,
tj. Odwołujący nie kwestionował faktu istnienia owych niezgodności.

Po drugie Izba w odniesieniu do powyższego zarzutu ustaliła, iż z analizy postanowień
SIWZ wynika, iż Zamawiający na str. 5 i 6 SIWZ wskazał w odniesieniu do przedmiarów robót, iż
stanowią one podstawę do określenia ceny przedmiotu zamówienia, zaś w odniesieniu do
kosztorysów ofertowych sporządzone muszą być przez oferentów zgodnie z przedmiarami robót
załączonymi do SIWZ (bez możliwości dokonywania zmian).
W Rozdziale III SIWZ dodatkowo zostało wskazane, iż przedmiot zamówienia opisany jest
szczegółowo za pomocą dokumentacji projektowej, Specyfikacji technicznych wykonania
i odbioru robót budowlanych oraz przy pomocy przedmiarów robót. Z treści ww. Rozdziału
z lit. C wynika, iż przedmiary robót stanowią podstawę do określenia ceny przedmiotu zamówienia.
Na str. 10 SIWZ w pkt 10 Zamawiający wskazał: kosztorysy ofertowe w wersji
uproszczonej, wypełnione zgodnie z kosztorysami ślepymi, przedmiarami i specyfikacją warunków
technicznych wykonania i odbioru robót stanowiących załącznik do specyfikacji.
W Rozdziale XII SIWZ (Opis sposobu obliczenia ceny) Zamawiający nie określił,
czy w przedmiotowym postępowaniu mamy do czynienia z wynagrodzeniem ryczałtowych, czy też
z wynagrodzeniem kosztorysowym. W toku rozprawy Zamawiający wskazał, iż formą
wynagrodzenia w niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego było
wynagrodzenie ryczałtowe. Powyższe zostało zakwestionowane przez Odwołującego, który
wskazał, iż formą wynagrodzenia było wynagrodzenie kosztorysowe. W związku z powyższymi
rozbieżnościami interpretacyjnymi Izba ustaliła, że w Rozdziale XVII (warunki płatności/forma
wynagrodzenia) zostało wskazane, że obowiązującą formą wynagrodzenia jest wynagrodzenie

kosztorysowe oferty wybranej w wyniku przeprowadzonego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. W istotnych dla stron postanowieniach umowy (załącznik nr 18 do SIWZ)
w § 5 ust. 1 zostało wskazane, że za wykonanie przedmiotu umowy, strony ustalają na podstawie
oferty wykonawcy, wynagrodzenie ryczałtowo – ilościowe na kwotę nie wyższą niż (…). Powyższe
zapisy łącznie wskazują, iż wynagrodzenie ma charakter wynagrodzenia kosztorysowego
ustalanego w oparciu o ryczałtowe stawki jednostkowe rozliczane, np. w przypadku zmian
ilościowych, w sposób powykonawczy (§ 5 ust. 5 istotnych postanowień umowy).
Określona przez Zamawiającego w treści SIWZ forma wynagrodzenia w postaci
kosztorysowej determinuje znaczenie przedmiarów robót i sposobu sporządzenia kosztorysów
ofertowych, jak również funkcję jaką pełnią te ostatnie. W takim wypadku, aby zapewnić
porównywalność cenową ofert warunkiem koniecznym jest wycena przez każdego wykonawcę
tego samego zakresu przedmiotowego. Na powyższe konsekwentnie wskazują zapisy SIWZ, że
kosztorysy ofertowe winny zostać wypełnione zgodnie z kosztorysami ślepymi (przedmiarami
robót) bez możliwości dokonywania zmian.
Izba wskazuje, iż przy tak określonej formie wynagrodzenia kosztorysy ofertowe stanowią
istoty element treści oferty. Tym samym, w oparciu o ww. zapisy SIWZ, sporządzenie kosztorysów
ofertowych odbywa się poprzez wypełnienie przedmiarów robót, zaś ich niezgodne wypełnienie
przesądza o niezgodności treści oferty z treścią SIWZ oraz w konsekwencji powoduje niemożność
porównania cenowego złożonych w postępowaniu ofert. Przedmiar robót, zgodnie z zawartym
w § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie
szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania
i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno - użytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202,
poz. 2072 z późn. zm.), powinien zawierać zestawienie przewidywanych do wykonania robót
podstawowych w kolejności technologicznej ich wykonania wraz z ich szczegółowym opisem lub
wskazaniem podstaw ustalających szczegółowy opis oraz wskazaniem właściwych specyfikacji
technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych, z wyliczeniem i zestawieniem ilości
jednostek przedmiarowych robót podstawowych.
Jak wynika z § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia jeśli zamówienie na roboty budowlane,
o których mowa w ust. 1 i 2, jest udzielane w trybie zamówienia z wolnej ręki lub w istotnych
postanowieniach umowy przyjęto zasadę wynagrodzenia ryczałtowego, dokumentacja projektowa
może nie obejmować przedmiaru robót.
Ponadto w przypadku wynagrodzenia kosztorysowego każdy z wykonawców składających
ofertę zobowiązuje się do wykonania pod względem ilościowym takiego zakresu, jaki zostaje ujęty
w kosztorysach ofertowych. Potwierdza on przy pomocy kosztorysów ofertowych zakres ilościowy
zamówienia oraz wskazuje na technikę, sposób i prawidłowość obliczenia ceny ofertowej. Wynika
to z roli, jaką posiadają kosztorysy ofertowe sporządzone ściśle w oparciu o przedmiary robót, oraz
z faktu, iż Zamawiający w przypadku wynagrodzenia ustalonego w formie kosztorysowej jest

obowiązany do przekazania wraz z dokumentacją projektową przedmiarów robót. Takiego
obowiązku nie ma w przypadku wynagrodzenia ryczałtowego.
Tym samym Izba uznała, iż w przedmiotowym postępowaniu Zamawiający miał nie tylko
prawo, ale i obowiązek sprawdzenia poprawności sporządzenia kosztorysów ofertowych, zaś
wszelkie zaistniałe w ich treści rozbieżności w odniesieniu do poszczególnych pozycji
kosztorysowych, ilości, zastosowanych materiałów w stosunku do przedmiarów robót stanowią
o niezgodności treści oferty z treścią SIWZ.
Jednakże w odniesieniu do zmiany w kosztorysie ofertowym Odwołującego numerów KNR
w stosunku do numerów KNR wskazanych w przedmiarach robót Izba wskazuje, iż to wykonawca
jest uprawniony do określenia normatywów na podstawie których dojdzie do wyliczenia należnego
mu wynagrodzenia. Zamawiający nie ma prawa do narzucenia wykonawcom sposobu wyliczenia
wynagrodzenia, zaś Katalogi Nakładów Rzeczowych nie mają statusu powszechnie
obowiązujących i obligatoryjnych normatywów służących wyliczaniu wartości robót budowlanych.
Tym bardziej statusu tego nie posiadają stosowane w przedmiarach robót załączonych do SIWZ
numery katalogów KNR-W (Katalogi Nakładów Rzeczowych wydawnictwa WACETOB). Wobec
powyższego zmiany numerów KNR i KNNR przy zachowanym poprawnym opisie pozycji
kosztorysowych nie powodują w tym zakresie niezgodności treści oferty Odwołującego z treścią
SIWZ. Wobec powyższego nie muszą one być tożsame z tymi wskazanymi przez Zamawiającego
w przedmiarach, zaś ich zmiana nie powoduje niezgodności treści oferty z treścią SIWZ.

W odniesieniu do możliwości poprawienia przez Zamawiającego innych omyłek
polegających na niezgodności treści oferty z treścią SIWZ i w konsekwencji poprawienia
oczywistych omyłek rachunkowych w sposób sugerowany przez Odwołującego Izba pragnie
wskazać na uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2009 r.
(sygn. akt XII Ga 102/09), w którego treści skład sądu wskazał, że: „Kwalifikator "istotnych zmian",
o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 p.z.p., należy odnosić do całości treści oferty
i konsekwencję tych zmian należy oceniać, biorąc pod uwagę przedmiot zamówienia i całość
oferty” oraz, że „Ocena, czy poprawienie innej omyłki przez zamawiającego powoduje (lub nie)
istotną zmianę w treści oferty, musi być dokonywana na tle konkretnego stanu faktycznego.
To co w ramach danego zamówienia może prowadzić do istotnej zmiany w treści oferty, nie musi
rodzić takiego efektu przy ocenie ofert innego podobnego zamówienia”.
Tym samym sprostowaniu lub uzupełnieniu na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp
mogą podlegać wadliwie podane elementy kalkulacyjne, w tym ilości lub wymiary dla
poszczególnych pozycji kosztorysowych – zarówno nie mające wpływu, jak również mające wpływ
na cenę oferty, czy to całkowitą, czy cenę jednostkową, nie powodujące istotnych zmian w treści
oferty, z ewentualnym uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek.

Wobec powyższego Izba uznała, iż Zamawiający w istniejącym stanie faktycznym był
obowiązany do poprawienia na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp omyłek w zakresie
wymiarów klap rewizyjnych (poz. 18 kosztorysu wentylacja mechaniczna) i w przypadku braku
sprzeciwu Odwołującego wyrażonego w terminie 3 dni w oparciu o treść art. 89 ust. 1 pkt 7
ustawy Pzp uznać tą czynność za wiążącą bez konieczności zmiany wartości dla tej pozycji
kosztorysowej. Identyczna sytuacja zachodzi w przypadku poz. 23 kosztorysu dotyczącego
kanalizacji, gdzie Odwołujący pominął w opisie pozycji zwrot „(…) na 110 mm (…)”, która to
omyłka może zostać poprawiona w analogiczny sposób jak wskazany powyżej.
W odniesieniu do omyłek polegających na zmianie ilości przedmiarowej Zamawiający,
zdaniem Izby, był również obowiązany do zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp
i w przypadku braku sprzeciwu Odwołującego wyrażonego w terminie 3 dni w oparciu o treść
art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp uznać tą czynność za wiążącą i w konsekwencji zastosować
art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp, tj. dokonać poprawienia oczywistych omyłek rachunkowych,
z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek.
Powyższe jest spowodowane faktem, iż zaistniałe omyłki nie mają charakteru istotnego
pod względem wartościowym, oraz w przeważającej większości mają nieznaczne znaczenie
rzeczowe w odniesieniu do całego zakresu robót (m. in. wykucie bruzd dla przewodów
wtynkowych, zaprawianie bruzd oraz skucie starej glazury). Tym samym w zaistniałym stanie
faktycznym, przy uwzględnieniu zakresu przedmiotowego zamówienia i charakteru omyłek Izba
stanęła na stanowisku, że ich poprawienie byłoby dopuszczalne i tym samym konieczne.
Wszakże art. 87 ust. 2 ustawy Pzp nie zawiera analogicznego do art. 26 ust. 3 ustawy Pzp
wyłączenia, które umożliwia odstąpienie przez Zamawiającego od dokonania obligatoryjnych
czynności, jeżeli oferta wykonawcy podlega odrzuceniu z innego powodu, lub konieczne byłoby
unieważnienie postępowania.

II. W odniesieniu do podstawy odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ze względu na treść harmonogramu rzeczowo – finansowego Izba
dokonała następujących ustaleń faktycznych.
Zamawiający na str. 6 SIWZ wskazał, że prace budowlane wielobranżowe będą
realizowane w dwóch etapach:
I etap – rozpoczęcie prac: od daty protokółu wprowadzenia na budowę;
zakończenie prac: wg przyjętej oferty;
Zakres prac: I piętro - część B plus fragment części środkowej pawilonu nr 8, w pozostałej części
I piętra będzie funkcjonował Oddział łóżkowy chirurgiczny;
II etap – rozpoczęcie prac: wg przyjętej oferty;
zakończenie prac: wg przyjętej oferty.

Zakres prac: I piętro – część A plus fragment części środkowej oraz II piętro – część A plus
fragment części środkowej Pawilonu nr 8;
Zakończenie etapu budowy oznacza oddanie części prac umożliwiających prowadzenie
działalności medycznej (Oddziału).
Zamawiający wskazał, że dopuszcza się prowadzenie równocześnie dwu etapów budowy
(wyłączenie pracy oddziału) w okresie nie dłuższym niż 4 tygodnie oraz, że realizacja robót będzie
przebiegała w czynnym obiekcie szpitalnym tj. Pawilonie Nr 8 Szpitala Wolskiego.
Na str. 7 SIWZ w pkt 3 Zamawiający wskazał, że oferent powinien zapoznać się
z: przedmiotem specyfikacji, dokumentacją projektową w celu ustalenia i przekazania
prawidłowego „Harmonogramu rzeczowo- finansowego robót, nie kolidującego z czynnym
obiektem (brak możliwości prac głośnych w godzinach wieczornych i nocnych).
Na str. 10 SIWZ w pkt 12 Zamawiający wskazał, wśród żądanych dokumentów,
harmonogram rzeczowo – finansowy zawierający podział realizacji przedmiotu umowy na
poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz z wynagrodzeniem za te etapy.
W § 1 pkt 2 ppkt 1 istotnych dla stron postanowień umowy (załącznik nr 18 do SIWZ)
Zamawiający wskazał, że szczegółowy zakres robót określają załączniki stanowiące integralną
część umowy, w tym m. in. harmonogram rzeczowo – finansowy (załącznik nr 1 do umowy).
Jednocześnie w § 5 ust. 9 istotnych dla stron postanowień umowy (załącznik nr 18 do SIWZ)
Zamawiający wskazał, że harmonogram rzeczowo – finansowy zawierający podział realizacji
przedmiotu umowy na poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz z wynagrodzeniem za
te etapy stanowi załącznik nr 2 do umowy.
Izba ustaliła, iż załączony wraz z ofertą na str. 89 harmonogram rzeczowo – finansowy nie
uwzględnia wytycznych zawartych w SIWZ. Brak jest w ww. harmonogramie podziału przedmiotu
zamówienia na dwa etapy, jak również nie sposób ustalić z jego treści, czy Odwołujący uwzględnił
możliwość prowadzenia równocześnie dwu etapów budowy (wyłączenie pracy oddziału) w okresie
nie dłuższym niż 4 tygodnie.
Tym samym Izba stanęła na stanowisku, iż treść załączonego wraz z ofertą na str. 89
harmonogramu rzeczowo – finansowego nie uwzględnia wytycznych zwartych w SIWZ, co
powoduje niezgodność treści oferty z treścią SIWZ. Harmonogram rzeczowo – finansowy stanowi
treść merytoryczną oferty. Powyższe potwierdza uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego
w Tarnowie z dnia 25 czerwca 2009 r. (sygn. akt V GA 40/09) w uzasadnieniu którego zostało
wskazane, że: „Harmonogram rzeczowo-finansowy ma na celu weryfikację złożonej oferty pod
kątem wyceny wszystkich wchodzących w zakres przedmiotu zamówienia elementów a także
czasu wykonania poszczególnych etapów. Jego znaczenie jest dla zamawiającego o tyle istotne,
iż poszczególne etapy mają być rozliczane sukcesywnie, zaś zamawiający ma właśnie
sukcesywnie pozyskiwać środki na poszczególne etapy. Kwestie zawarte w harmonogramie

podlegają więc ocenie pod kątem art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p., a więc ocenie zgodności oferty
z treścią SIWZ”.
W odniesieniu do zarzutów Odwołującego dotyczących braku podstaw do uwzględnieniu
przez Izbę kwestii niezgodności treści oferty z treścią SIWZ Odwołującego w powyższym zakresie,
tj. jako nie podniesionych w treści uzasadnienia odrzucenia oferty z dnia 4 maja
2010 r. Izba wskazuje, iż w ww. piśmie został przez Zamawiającego przytoczony fragment treści
SIWZ dotyczący roli jaką pełnić miał rzeczony harmonogram oraz aspektów realizacyjnych
i organizacyjnych zadania inwestycyjnego, które winny zostać uwzględnione przez wykonawców
przy jego sporządzeniu. Zamawiający nie narzucił wykonawcom formy, w jakiej miał zostać
sporządzony ten dokument, co nie oznacza możliwości jego sporządzenia w oderwaniu od ww.
postanowień SIWZ, tj. nie uprawniał do dowolności jego prezentacji. W piśmie z dnia
4 maja 2010 r. zawierającym podstawę i uzasadnienie odrzucenia oferty Odwołującego pod
stwierdzeniami dotyczącymi kosztorysów ofertowych oraz dotyczącymi harmonogramu rzeczowo –
finansowego znajduje się stwierdzenie, że: „Wobec powyższego, iż treść złożonej oferty nie
odpowiada treści SIWZ oferta Państwa podlega odrzuceniu”. Wskazuje to, zdaniem Izby, iż
podstawą faktyczną odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp
była niezgodność oferty w zakresie, zarówno kosztorysów ofertowych, jak również harmonogramu
rzeczowo – finansowego. Powyższe zostało potwierdzone w toku rozprawy przez Zamawiającego.
Tym samym Izba uznała, iż Zamawiający odrzucił również ofertę Odwołującego na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ze względu na załączenie do oferty harmonogramu
rzeczowo – finansowego, którego treść nie uwzględniała wytycznych zawartych w SIWZ,
co w konsekwencji spowodowało niezgodność oferty z treścią SIWZ. Wobec braku w treści
odwołania zarzutu naruszenia ww. przepisu ustawy Pzp w odniesieniu do powyższej podstawy
faktycznej Izba uznała, iż czynność Zamawiającego polegająca na odrzuceniu oferty
Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ze względu na załączenie do oferty
harmonogramu rzeczowo – finansowego, którego treść spowodowała niezgodność treści oferty
z treścią SIWZ uprawomocniła się wraz z upływem terminu na wniesienie odwołania. Odwołujący
nie odniósł się w treści odwołania oraz w toku rozprawy merytorycznie do powyższej kwestii
wskazując, że zapis dotyczący harmonogramu rzeczowo – finansowego znalazły się w piśmie
z dnia 4 maja 2010 r. przez omyłkę.

III. W odniesieniu do zarzutu dotyczącego naruszenia przez Zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp wskutek odrzucenia oferty Odwołującego ze względu na
popełnienie błędu w obliczeniu ceny Izba uznała, iż nie zasługuje on na uwzględnienie. Skład
orzekający Izby dokonał następujących ustaleń faktycznych w odniesieniu do ww. zarzutu.
Zamawiający na str. 7 w pkt 1 SIWZ wskazał, ze instalacja gazów medycznych jest
zakwalifikowana jako wyrób medyczny (odbiór instalacji osobnym protokółem końcowym).

Izba ustaliła, zaś Strony w toku postępowania potwierdziły, że Zamawiający w SIWZ nie
narzucił wykonawcom stawki podatku od towarów i usług.
W Rozdziale XII SIWZ (Opis sposobu obliczenia ceny) Zamawiający wskazał, że cena musi
zawierać wszystkie koszty związane z realizacją zamówienia wynikające wprost, jak również nie
ujęte a niezbędne do wykonania zadania, tj. podatek VAT, ubezpieczenie OC, wszelkie prace
przygotowawcze, koszty dojazdów, itp.
Odwołujący w złożonej w postępowaniu ofercie na str. 1 formularza ofertowego w pkt 1
(podatek VAT) wskazał dwie stawki tego podatku, tj. stawkę 7% i 22%. Ze znajdującej się na
str. 42 oferty strony tytułowej kosztorysu ofertowego dla instalacji gazów medycznych wynika, iż
tylko dla ww. instalacji Odwołujący zastosował stawkę podatku VAT w wysokości 7%.
Izba stoi na stanowisku, iż nieprawidłowe określenie stawki podatku VAT stanowi błąd
w obliczeniu ceny w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. Wszakże podatek od towarów
i usług ma charakter cenotwórczy, o czym przesądza treść art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia
5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) w związku z art. 2 pkt 1
ustawy Pzp. Ponadto nie sposób uznać, iż ustawodawca definiując pojęcie ceny w ww. przepisie
ustawy o cenach miał na myśli jakikolwiek podatek od towarów i usług, a nie podatek ustalony
w oparciu o obowiązujące przepisy. Zatem, zdaniem Izby, prawidłowo określona cena jest
wartością uwzględniającą podatek od towarów i usług w stawce zgodnej z obowiązującymi
przepisami, nie zaś w stawce ustalonej w sposób błędny lub w stawce nieistniejącej.
Na powyższe wskazuje wykładnia celowościowa i funkcjonalna art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5
lipca 2001 r. o cenach.
Choć ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera uregulowań dotyczących
stosowania jednolitych stawek podatku VAT powyższa kwestia jest postrzegana dość jednolicie
w orzecznictwie i doktrynie. Liczne orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego,
Wojewódzkich Sądów Administracyjnych oraz interpretacje organów podatkowych wskazują na
dopuszczalność tego rodzaju mechanizmu oraz wskazują ogólne wytyczne przy jego stosowaniu.
Oznacza to, iż istnieją ogólne reguły, jakimi kierować się winni podatnicy przy ustalaniu podstawy
opodatkowania dla czynności złożonych z dostaw i usług opodatkowanych w oparciu o różne
stawki podatku VAT lub czynności jednolitych, w skład których wchodzą dostawy lub usługi
zróżnicowane tylko podstawą opodatkowania. Zastosowanie właściwej stawki podatkowej zależy
od przedmiotu umowy cywilnoprawnej. Jeżeli przedmiotem umowy są roboty budowlano -
montażowe dotyczące obiektów budownictwa opodatkowanych stawką podstawową VAT
w wysokości 22%, w ramach których dojdzie do dostawy i montażu urządzeń lub instalacji
opodatkowanych stawką preferencyjną VAT w wysokości 7%, które to urządzenia lub instalacje
staną się jednocześnie częściami składowymi budowli, wówczas do usługi obejmującej wartość
towaru wraz z montażem stosuje się jednolitą stawkę podatku VAT w wysokości 22%,
tj. właściwej dla świadczenia głównego.

W tym zakresie Izba pragnie wskazać na uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu
Administracyjnego z dnia 20 listopada 2008 r. (sygn. akt I FSK 1512/07), przywołanego przez
Przystępującego, w którym zostało wskazane, że: „Podział czynności opodatkowanych VAT
dokonywanych na terytorium kraju ma charakter dychotomiczny - czynność stanowi albo dostawę
towarów albo świadczenie usług. (…) W sytuacji, gdy czynność ma charakter kompleksowy, o jej
istocie, a zarazem wysokości stawki VAT, powinna przesądzać czynność główna. (…) A zatem
dokonana przez spółkę czynność polegająca na wyprodukowaniu więźby dachowej, a następnie jej
dostarczeniu i zamontowaniu na budynku mieszkalnym, jako wykonanie całej inwestycji, stanowi
usługę budowlano – montażową, a nie dostawę towarów. (…) W związku z tym, że w odniesieniu
do robót budowlano – montażowych związanych z budownictwem mieszkalnym do 31.12.2007 r.
zastosowanie miała 7% stawka VAT, usługa powyższa dokonywana przed 01.01.2008 r. powinna
być opodatkowana według tej właśnie stawki". Tym samym dokonanie dostawy w ramach realizacji
robót budowlanych powoduje, że przedmiot dostawy podlega opodatkowaniu w oparciu o stawkę
podatku VAT dla czynności głównej, tj. w tym wypadku jednolitej stawki 22% właściwej dla robót
budowlanych
Odwołujący w treści odwołania oraz w toku rozprawy wskazał, iż Zamawiający nie ma
podstaw do interpretacji prawa podatkowego, jak również badania poprawności zastosowanej
stawki podatku od towarów i usług, i tym samym poprawności wyliczenia wartości tego podatku.
Wskazał również, iż Zamawiający nie miał prawa samodzielnie podważyć zasadności
zastosowania przez Odwołującego stawki preferencyjnej, gdyż winien on wystąpić do Ministra
Finansów o indywidualną interpretację prawa podatkowego dotyczącego przedmiotowego
postępowania o zmówienie publiczne i na tej podstawie zweryfikować stawki.
W odniesieniu do powyższego Izba wskazuje, iż nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem
Odwołującego w tym zakresie. Uznanie, iż zastosowanie nieprawidłowej stawki podatku od
towarów i usług przy wyliczeniu ceny oferty stanowi podstawę do jej odrzucenia na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp uprawnia Zamawiającego do oceny i badania ofert także w tym
zakresie. Zamawiający w przypadku zastosowania przez poszczególnych wykonawców
odmiennych podstaw opodatkowania jest zobligowany do wszczęcia postępowania
wyjaśniającego, celem ustalenia, która oferta winna zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 6 ustawy Pzp, gdyż ww. przepis nakłada na Zamawiającego obowiązek odrzucenia takiej
oferty. Zaniechanie w tym zakresie stanowi rażące naruszenia przepisów ustawy Pzp, gdyż
powyższy przepis statuuje normę prawną o charakterze bezwzględnie obowiązującym.
Uregulowana w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.
Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) instytucja interpretacji prawa podatkowego wskazuje, iż
interpretacje nie stanowią obowiązującej wykładni prawa podatkowego. Stosownie do art. 14b §1
ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a §1, nie jest wiążąca dla
podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do tej interpretacji, organ

nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo
uchylenia postanowienia, o którym mowa w art.14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna
z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art.14a § 1,
jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowych właściwych dla
wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie
określonym w § 5 (art.14b § 2 Ordynacja podatkowa). Oznacza to, iż interpretacje uzyskane przez
podatników nie wiążą ich samych, jak również mogą zostać zmienione lub uchylone przez
powołane do tego organy. Tym samym należy uznać, iż w polskim systemie prawa brak jest
instytucji wykładni legalnej nawet w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego. Wobec
powyższego nie sposób uznać, iż uprawnione do tego organy mogą dokonywać interpretacji
przepisów prawa podatkowego w sposób wiążący dla podatników i innych podmiotów.
Na powyższe wskazuje treść uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Olsztynie z dnia 24 września 2008 r. (sygn. akt I SA/Ol 378/08), w którym wskazano, że:
„Instytucja interpretacji prawa podatkowego uregulowana w art. 14a - 14c o.p. nie polega na
stosowaniu prawa w pełnym zakresie, a ogranicza "działanie" organu do przedstawienia stronie
własnego rozumienia normy prawnej oraz jej zastosowania do podanego przez stronę stanu
faktycznego”. Istota i skuteczność interpretacji indywidualnych oraz rola w systemie prawa
podatkowego organów uprawnionych do ich wydawania została wskazana w uzasadnieniu wyroku
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 listopada 2007 r. (sygn. akt
I SA/Łd 441/07), w którym zostało wskazane, że: „Interpretacje nie są źródłem prawa, nie są też
źródłem obowiązków, stąd nie wiążą one podatników w ramach przedstawionego przez nich stanu
faktycznego. Pismo rozstrzygające interpretacje nie jest rozstrzygnięciem władczym, nie ma także
charakteru aktu stosowania prawa. Wydając postanowienie zawierające interpretację organ
podatkowy nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd
dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania
w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej”.

Tym samym rola, jaką pełnią interpretacje indywidualne oraz rola wydających je organów nie
pozbawia innych podmiotów uprawnienia dokonywania oceny i weryfikacji stosowania przepisów
prawa podatkowego, w tym samym nie powoduje również, iż podmioty te dokonując takiej oceny
bezprawnie wkraczają w kompetencje organów podatkowych.
Wobec powyższego Izba nie podziela poglądu Odwołującego wyrażonego w treści odwołania
oraz w toku rozprawy, że Zamawiający nie jest podmiotem uprawnionym do oceny ofert
wykonawców w zakresie prawidłowości zastosowania stawek podatku od towarów i usług.
Zamawiający oceniając złożone oferty doszedł, w oparciu o dotychczasową praktykę organów
podatkowych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych, do wniosku, iż tylko jeden ze sposobów
określenia przez wykonawców ceny może być prawidłowy, tj. tylko obliczenie ceny przy użyciu

jednej z zastosowanych przez wykonawców stawek podatkowych może być zgodne z przepisami
prawa podatkowego. Jak wynika z pisma z dnia 4 maja 2010 r. informującego o odrzuceniu oferty
Odwołującego Zamawiający uznał, iż właściwą stawką podatku od towarów i usług jest jednolita
stawka w wysokości 22%. Objęcie dostawy samodzielnych wyrobów medycznych preferencyjną
stawką podatku VAT w wysokości 7% nie jest kwestionowane ani przez Izbę, ani przez
Zamawiającego. Jednakże w związku z faktem, iż dostawa wyrobu medycznego w postaci
instalacji gazów medycznych nie stanowi odrębnego przedmiotu dostawy, jest realizowana
w ramach realizacji robót remontowo – budowlanych oraz, w związku z faktem, iż instalacja ta
stanie się integralną częścią budynku wskazują, iż ocena dokonana przez Zamawiającego zdaje
się być prawidłowa. Odwołujący nie przedstawił interpretacji indywidualnej wskazującej
i potwierdzającej, że zastosowana przez niego stawka podatku od towarów i usług jest prawidłowa.
Tym samym Izba uznała, iż Zamawiający w sposób wystarczający wykazał, iż oferta Odwołującego
zawiera błąd w obliczeniu ceny i słusznie odrzucił ją na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.

Biorąc pod uwagę, iż zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w odniesieniu do
harmonogramu rzeczowo – finansowego oraz zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp nie
potwierdziły się przedmiotowe odwołanie podlegało oddaleniu.
Zgodnie z treścią art. 192 ust. 2 ustawy Pzp Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Wobec powyższego stwierdzenie przez Izbę zasadności
odrzucenia przez Zamawiającego oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Pzp ze względu na niezgodność treści oferty w zakresie harmonogramu rzeczowo – finansowego
oraz stwierdzenie zasadności odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6
ustawy Pzp powoduje, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie została wypełniona hipoteza
normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 i ust. 2 ustawy Pzp, orzeczono jak
w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp,
tj. stosownie do wyniku postępowania z uwzględnieniem postanowień rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) w tym w szczególności § 5 ust. 3 pkt 1 i pkt 4.

Przewodniczący:
…………………....