Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1985/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym

Przewodniczący: SSR Monika Pieczara

Protokolant: Monika Kucała

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2014 roku w Ś.

sprawy z p o w ó d z t w a T. D. (1)

p r z e c i w k o R. T. (1)

o zapłatę kwoty 45.240 zł

I.  zasądza od pozwanego R. T. (1) na rzecz powoda T. D. (1) kwotę 15.240 zł (piętnaście tysięcy dwieście czterdzieści złotych) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 14 czerwca 2013r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  koszty procesu wzajemnie znosi.

UZASADNIENIE

Powód T. D. (1) wniósł o zasądzenie od pozwanego R. T. (1) kwoty 45.240 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 6 czerwca 2013r. oraz kosztami procesu, obejmującymi koszty zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu powód wskazał, że zawarł z pozwanym w dniu 30 października 2009r. umowę powierzającą pozwanemu prowadzenie szkoleń samoobrony w ramach metody walki K. we wskazanych przez powoda miejscowościach, tj. we W. i D., przy czym w trakcie realizacji umowy okazało się, że prowadzenie szkoleń w D. jest nieefektywne i pozwany wycofał się z prowadzenia zajęć w tej miejscowości za zgodą powoda. Zgodnie z zapisem § 4 ust. 5 umowy uczestnicy szkoleń prowadzonych przez pozwanego po rocznym okresie szkolenia mieli być przejmowani przez powoda prowadzącego szkolenie dla osób bardziej zaawansowanych. Pozwany był uprawniony do pobierania od uczestników prowadzonych szkoleń pełnych odpłatności, które stanowiły dla niego wyłączny przychód. Zasadą tą nie były objęte osoby uczestniczące w szkoleniu prowadzonym przez pozwanego, co do których powód zobowiązany był zapewnić im udział w szkoleniu, w wyniku umów podpisanych z organizacjami zewnętrznymi. Na mocy zapisu § 3 ust. 3 umowy powód zobowiązany był do udzielania niezbędnych szkoleń pozwanemu, w celu dalszego jego rozwoju metodycznego, osobistego oraz do udzielania pozwanemu porad i nadzoru nad jego działaniami.

Z tytułu realizacji umowy łączącej strony pozwany zobowiązany był do zapłaty na rzecz powoda kwoty 800 zł tytułem miesięcznej odpłatności. Umowa realizowana była przez pozwanego do dnia 24 kwietnia 2013r., tj. do momentu, kiedy pozwany oświadczył, iż począwszy od miesiąca maja rezygnuje z dalszego prowadzenia zajęć na zasadach określonych w umowie. Fakt zaprzestania prowadzenia zajęć przez pozwanego, nierozliczenie zgodnie z obowiązkami zawartymi w umowie prowadzonych zajęć w miesiącu kwietniu, jak również nierozliczenie prowadzonych zajęć na cały okres obowiązywania umowy w zakresie przedstawienia powodowi list uczestników, w tym uczestników biorących udział w zajęciach na podstawie umów zawieranych z odrębnymi organizacjami, podjęcie działań konkurencyjnych, polegających na nowym naborze do grup prowadzonych przez pozwanego spowodowały, że w dniu 6 maja 2013r. powód wezwał pozwanego do przedłożenia raportów klientów i list uczestnictwa. Prowadzone w tym czasie z pozwanym próby ugodowego rozwiązania sporu nie przyniosły oczekiwanego rezultatu i zmusiły powoda do wystosowania w dniu 16 maja 2013r. oświadczenia o rozwiązaniu umowy w trybie natychmiastowym z przyczyn leżących po stronie pozwanego.

Powód domaga się od pozwanego kwoty 14.400 zł, stanowiącej karę umowną przewidzianą w § 5 ust. 2 umowy z tytułu niedotrzymania warunków umowy liczoną za cały okres od daty stwierdzenia niedotrzymania warunków umowy do końcowego terminu jej trwania, tj.: 800 zł x 18 miesięcy = 14.400 zł. Ponadto powód domaga się od pozwanego zapłaty kwoty 30.000 zł, stanowiącej karę umowną przewidzianą w § 6 ust. 3 umowy za podjęcie działań konkurencyjnych, tj. prowadzenie szkoleń przez pozwanego w ramach własnej działalności, bez zgody powoda oraz kwoty 840 zł z tytułu czynszu najmu sali gimnastycznej Zespołu Szkół (...) we W. za miesiąc kwiecień 2013r., obciążającego pozwanego zgodnie z zapisem § 4 ust. 9 umowy.

Pozwany R. T. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany podniósł, że przedmiotowa umowa z dnia 30 października 2009r. została zawarta w takich okolicznościach, kiedy to pozwany mający pełne zaufanie do powoda, jako z założenia etycznego Patrona, zawarł z powodem porozumienie, którego celem było pobieranie przez pozwanego od powoda szkolenia, a w zamian za szkolenie pozwany miał prowadzić szkolenia z K., uzyskując wynagrodzenie. Za osoby szkolące się „z zewnątrz” odbierał odpłatność pozwany, natomiast za osoby uczestniczące w zajęciach pozwanego, ale mające zawarte umowy z powodem, tj. korzystające z kart F., F. i M. oraz użytkowników G., pobierał odpłatność powód. Ponadto pozwany był zobowiązany do przekazywania powodowi comiesięcznie kwot po 800 zł. Nadto pozwany przekazywał powodowi comiesięcznie kwoty z tytułu wynajmu sal, w których prowadzone były zajęcia. W ocenie pozwanego umowa była dla niego wysoce nieopłacalna finansowo, a powód wykorzystywał pozwanego finansowo, powodując nieopłacalność świadczonych przez niego usług.

Pozwany wskazał, iż to sam powód ze skutkiem na dzień 25 kwietnia 2013r. rozwiązał umowę z pozwanym. Jednakże okoliczności rozwiązania umowy były całkowicie inne. Zdaniem pozwanego powód nie wywiązał się z przewidzianego w umowie obowiązku udzielania pozwanemu szkoleń w celu jego dalszego rozwoju metodycznego i osobistego. Ostatnie takie szkolenie miało miejsce na początku 2011r. Próby negocjacji ze strony pozwanego warunków umowy nie odniosły rezultatu, ostatecznie powód wysłał pozwanemu sms-a, w którym oświadczył, że pozwany z dniem 26 kwietnia 2013r. ma nie przychodzić na zajęcia, bowiem prowadzić je będzie już inna osoba.

Zdaniem pozwanego żądanie powoda jest nieuzasadnione w świetle § 5 pkt 2 i § 6 pkt 2 umowy z uwagi na nieziszczenie się warunków umowy, albowiem to powód rozwiązał umowę z pozwanym, a ponadto to powód nie dotrzymał warunków umowy. Pozwany podniósł także, że postanowienia przedmiotowej umowy są rażąco niezgodne z zasadami współżycia społecznego, a realizacja wyartykułowanych tam zobowiązań ciążących na pozwanym stanowiłaby rażące nadużycie prawa. Mianowicie kary umowne przewidziane w umowie mają obciążać jedynie Podopiecznego, a po stronie Patrona nie ciąży żadna odpowiedzialność umowna. Ponadto zakaz prowadzenia szkoleń po rozwiązaniu umowy nie wiąże się z żadnym ekwiwalentem dla Podopiecznego z tytułu powstrzymywania się od świadczenia usług, a więc jest bezsankcyjny, natomiast kara umowna za „działania konkurencyjne” wskazana w § 6 pkt 3 dotyczy jedynie okoliczności po rozwiązaniu umowy i tylko przez Podopiecznego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

R. T. (1) ćwiczył metody walki K. u T. D. (1) od 17 roku życia. Po około 3 latach treningów T. D. (1) zaproponował R. T. (1) dalszą współpracę i wysłał go na kurs instruktorski T. A.. Po odbyciu tego kursu R. T. (1) zdobył uprawnienia instruktorskie.

Dowód: - przesłuchanie powoda T. D. (1) e-protokół k. 206-209,

- przesłuchanie pozwanego R. T. (1) e-protokół k. 200.

W dniu 30 października 2009r. T. D. (1) i R. T. (1) zawarli umowę, na mocy której T. D. (1) (Patron) powierzył R. T. (1) (Podopieczny) prowadzenie szkoleń z samoobrony w ramach metody walki K. na własne ryzyko i odpowiedzialność, pod swoim patronatem, w miejscowościach przez niego wskazanych, tj. we W. – 2 grupy początkujące i w D. – grupę mieszaną (§ 1 umowy). Umowa została zawarta na okres 5 lat (§ 5 pkt 1 umowy).

Podopieczny zobowiązał się do prowadzenia zajęć z samoobrony tylko we wskazanych przez Patrona lokalizacjach (§ 3 pkt 1 umowy), ponadto zobowiązał się do nieprowadzenia zajęć w miejscowościach, w których zajęcia są prowadzone przez Patrona, także po ustaniu umowy (§ 3 pkt 2 umowy).

Patron zobowiązał się w umowie do udzielania niezbędnych szkoleń w celu dalszego rozwoju metodycznego i osobistego Podopiecznego, do udzielania mu porad i nadzoru na jego działaniami, a także innej niezbędnej pomocy (§ 3 pkt 3 umowy).

Podopieczny zobowiązał się w umowie do:

- organizowania naborów do grup początkujących (§ 4 pkt 2 umowy),

- prowadzenia listy uczestników własnych szkoleń wraz z listą obecności oraz do rozliczania sie z Patronem do końca każdego miesiąca, w którym szkolenie miało miejsce (§4 pkt 3 umowy),

- przekazania Patronowi na zgodą szkolonych ich numerów telefonów w celu umożliwienia Patronowi kontaktu i kontroli poziomu szkolenia przez Podopiecznego (§ 4 pkt 4 umowy),

- przekazania wszystkich uczestników zajęć we W. do sekcji Patrona – po rocznym szkoleniu lub we wrześniu każdego roku (§ 4 pkt 5 umowy),

- pobierania opłat od uczestników zajęć w wysokości ustalonej przez Patrona (§ 4 pkt 6 umowy),

- przekazywania Patronowi kwoty 800 zł miesięcznie (§ 4 pkt 7 umowy).

W przypadku niedotrzymania warunków umowy lub przedterminowego zerwania umowy przez Podopiecznego, po podjęciu prowadzenia zajęć i uzyskaniu wsparcia przez Patrona, Podopieczny uiści Patronowi karę umowną w wysokości 800 zł za każdy miesiąc przedterminowego zerwania lub niedotrzymania warunków umowy (§ 5 pkt 2 umowy). W przypadku niedotrzymania warunków umowy przez Patrona, Podopieczny zostaje zwolniony z wszelkich zobowiązań wobec Patrona (§ 5 pkt 3 umowy).

W § 6 umowy strony postanowiły, że:

- umowa może być wypowiedziana przez Patrona lub Podopiecznego w przypadku rażących naruszeń jednej ze stron, z konsekwencjami zawartymi w §5 pkt 2 i 3 oraz § 6 pkt 3;

- Podopieczny może również wypowiedzieć umowę przed terminem bez uiszczania kary umownej, w przypadku niepodejmowania żadnych szkoleń, mających związek z nabytą wiedzą i umiejętnościami od Patrona,

- w przypadku podjęcia jakiegokolwiek szkolenia, po zaistnieniu okoliczności zawartych w § 6 pkt 2 Podopieczny uiści karę umowną w wysokości 30.000 zł, bez względu na czas trwania szkolenia i okres po zerwaniu umowy (§ 6 pkt 2 umowy).

Dowód: - umowa z dnia 30.10.2009r. k. 5-6.

Zajęcia we W. przy ul. (...) prowadzone były w sali gimnastycznej Zespołu Szkół (...) na podstawie umowy najmu zawartej przez T. D. (1) z dnia 5 września 2011r.

Dowód: - umowa z 05.09.2011r. k. 11.

Średnia liczba uczestników szkolenia, płacących za zajęcia R. T. (1), w okresie od października 2009r. do marca 2013r. wynosiła 43 osób.

Średnia liczba uczestników szkolenia, korzystających z kart FITflex, F., M. (B.) oraz użytkowników G., stanowiących dochód T. D. (1), w okresie od października 2009r. do marca 2013r. wynosiła 21 osób.

Dowód: - zestawienie liczby uczestników zajęć k. 21.

W okresie trwania umowy z dnia 30 października 2009r. R. T. (1) brał udział w następujących szkoleniach prowadzonych przez T. D. (1):

- egzamin w marcu 2009r. w W. – w zakresie oceny błędów i kontroli technik uczniów, sposobu kontroli oceny uczniów,

- dwudniowe szkolenie w K. w 2009r. (...) – w zakresie szkolenia: „(...) K. Y.”,

- dwudniowe szkolenie w L. w okresie październik – listopad 2010r. „24 godzinny M. (...)” – w zakresie szkolenia uczniów będących pod obciążeniami fizycznymi i psychicznymi, w zakresie szkolenia osób mających obniżony poziom przyswajania wiedzy,

- jednodniowe szkolenie we W. w marcu 2011r. „Pierwsze 5 sekund” – nauka pozwanego w zakresie prawidłowej reakcji w trakcie pierwszych 5 sekund ataku,

- jednodniowe szkolenie we W. w marcu 2011r. – w zakresie rozwinięcia umiejętności przeprowadzenia analizy i oceny wyników uczniów,

- jednodniowe szkolenie w W. w 2011r. zorganizowane przez powoda z udziałem M. C. mistrza świata (...) w zakresie poszerzenia technik walki,

- jednodniowe szkolenie w K. na przełomie wiosny i lata 2011r. „(...) K. (...)” – w zakresie postaw i umiejętności dobory technik dla osób nie znających K. i mających specyficzne potrzeby wynikające z charakteru wykonywanych czynności,

- jednodniowe szkolenie w D. w 2011r. – w zakresie ochrony osób trzecich, ochrony (...),

- trzydniowe szkolenie w D. w czerwcu 2011r. – w zakresie umiejętności prowadzenia zajęć w terenie zróżnicowanym, w nocy, ocena umiejętności pozwanego metodycznego prowadzenia zajęć pod obciążeniami fizycznymi i dalsze szkolenia w powyższym zakresie,

- jednodniowe szkolenie w W. jesienią 2011r. prowadzone przez T. S. – w zakresie wykorzystywania odważników kulowych K., w ramach poszerzenia warsztatu technik budowania siły, szkolenia w powyższym zakresie, przekazywania powyższych umiejętności uczestnikom prowadzonych przez siebie zajęć,

- dwudniowe szkolenie w L. w listopadzie 2011r. „24 godzinny M. Treningowy” – w zakresie szkolenia uczniów, będących pod dużym obciążeniem fizycznym i psychicznym,

- jednodniowe szkolenie we W. na przełomie zimy i wiosny 2012r. – w zakresie umiejętności oceny i analizy wyników uczniów,

- trzydniowe szkolenie w D. według izraelskiej formuły (...) w zakresie umiejętności prowadzenia zajęć w terenie zróżnicowanym; powód dokonywał oceny pozwanego w zakresie umiejętności technicznego łączenia wybranych zagadnień, umiejętności prowadzenia zajęć w wodzie, umiejętności podejmowania decyzji szkoleniowych pod obciążeniem,

- jednodniowe szkolenie we W. latem 2012r. – w zakresie „kompendium wiedzy pod obroną nożem”, szkolenie przy wykorzystaniu: noży elektrycznych, „(...)”, markerów nożowych, szkolenie w zakresie zasad prowadzenia wykładu multimedialnego,

- jednodniowe szkolenie we W. z styczniu 2012r. „(...) K. Y.” – w zakresie umiejętności oceniania i analizy wyników uczniów.

Instruktorzy biorący udział w szkoleniach byli zwolnieni od dokonywania płatności za szkolenia. Bez akceptacji T. D. (1) nie było możliwości wzięcia udziału w szkoleniach czy egzaminach.

Dowód: - dokumentacja zdjęciowa k. 38-59,

- korespondencja mailowa k. 62-65,

- zeznania świadka A. G. k. 115-117,

- zeznania świadka M. J. k. 117v-119,

- zeznania świadka J. P. k. 119.

T. D. (1) umożliwiał R. T. (1) dokonywanie zakupów sprzętu ochronnego wykorzystywanego do szkoleń przy uwzględnieniu rabatów wypracowanych przez powoda.

Dowód: - przesłuchanie powoda T. D. (1) e-protokół k. 206-209.

W liście intencyjnym z dnia 11 września 2011r. T. D. (1) wyraził chęć współpracy z R. T. (1) w przypadku założenia przez niego działalności gospodarczej. List ten miał pomóc R. T. (1) w założeniu własnej działalności gospodarczej.

Dowód: - list intencyjny z 11.09.2011r. k. 60.

(...) z inicjatywy T. D. (1) były przeprowadzane w latach 2010 a 2011 w domu (w stanie surowym do sprzedaży) ojca R. W. T..

Po pewnym czasie trwania umowy, kiedy R. T. (1) podsumował swoje dochody z wykonywanej umowy, stwierdził, iż jest ona nieopłacalna finansowo i próbował negocjować z T. D. (1) warunki umowy, jednakże bezskutecznie.

Dowód: - zeznania świadka W. T. k. 112v-114,

- przesłuchanie pozwanego R. T. (1) e-protokół k. 200.

W kwietniu 2013r. R. T. (1) powiedział T. D. (1), że rezygnuje ze współpracy z nim.

W kwietniu 2013r. T. D. (1) wysłał do R. T. (1) sms-a, w którym oświadczył, aby nie przychodził na zajęcia w dniu 24 kwietnia 2013r., gdyż prowadzić je będzie inna osoba.

Dowód: - zeznania świadka W. T. k. 112v-114,

- przesłuchanie powoda T. D. (1) e-protokół k. 206-209.

Od maja 2013r. R. T. (1) zaczął prowadzić szkolenia z K. w ramach własnej działalności gospodarczej.

Dowód: - zeznania świadka W. T. k. 112v-114.

Pismem z dnia 6 maja 2013r., doprecyzowanym w piśmie z dnia 15 maja 2013r., T. D. (1) wezwał R. T. (1) do dostarczenia, w terminie 7 dni, od dnia otrzymania pisma, raportów klientów Patrona, tj. M., F. F., F. (...) za miesiąc kwiecień 2013r. oraz list uczestników zajęć za cały okres prowadzenia zajęć, tj. od dnia 30.10.2009r. do dnia 30.04.2013r.

Dowód: - pismo powoda R. T. z 06.05.2013r. k. 7,

- pismo powoda R. T. z 15.05.2013r. k. 8.

W piśmie z dnia 16 maja 2013r. odebranym przez R. T. (1) w dniu 17 maja 2013r., T. D. (1) oświadczył, iż rozwiązuje umowę z dnia 30.10.2009r. ze skutkiem natychmiastowym, w związku z rażącym naruszeniem przez R. T. (1) postanowień umowy, poprzez:

- niedotrzymanie okresu trwania umowy, tj. do dnia 30.10.2014r. i ustne oświadczenie, że od miesiąca maja 2013r. R. T. (1) nie będzie prowadził zajęć objętych umową, co stanowi naruszenie § 5 pkt 1 umowy,

- przejęcie osób w sekcji Plac (...) we W. po zakończeniu współpracy z Patronem, co stanowi naruszenie § 4 pkt 5 umowy,

- prowadzenie sekcji we W. bez zgody Patrona począwszy od maja 2013r., co stanowi naruszenie § 1 pkt 1, § 3 pkt 1 i 2, § 4 pkt 5 umowy,

- nierozliczenie się z list uczestników zajęć, co stanowi naruszenie § 4 pkt 3 i 8 umowy.

Dowód: - pismo powoda T. D. z 16.05.2013r. z potwierdzeniem odbioru k. 9.

Pismem z dnia 29 maja 2013r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 44.000 zł w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Wezwanie było bezskuteczne.

Dowód: - pismo pełnomocnika powoda T. D. z 29.05.2013r. k. 13.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony, zeznań świadków W. T., A. G., M. J. i J. P.. Zeznania świadka T. A. nie wniosły nic nowego do sprawy, gdyż świadek ten czerpał wiedzę na temat umowy łączącej strony od pozwanego i przedstawił w całości wersję prezentowaną przez pozwanego bez podania jakichkolwiek szczegółowych okoliczności.

Sąd zważył, co następuje

Powództwo zasługuje na uwzględnienie jedynie częściowo.

W ocenie Sądu tzw. umowa cywilnoprawna zawarta przez strony w dniu 30 października 2009r. jest umową ważną, a nieważne są tylko te jej zapisy, które są sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawnymi i zasadami współżycia społecznego, tj. § 3 pkt 2 oraz § 6 w zakresie, w jakim przewiduje sankcję naruszenia zakazu prowadzenia szkoleń w postaci kary umownej w wysokości 30.000 zł. Po pierwsze, umowa została podpisana w warunkach swobody umów, pozwany nie był przymuszany do zawarcia umowy, mógł przed podpisaniem umowy dokładnie zapoznać się z jej treścią. Stosownie do art. 353 1 kc strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie, ani zasadom współżycia społecznego. W szczególności odnosząc się do zarzutu nieważności umowy podniesionego przez pozwanego opartego na nieekwiwalentności świadczeń w ocenie Sądu nie zostało wykazane, że umowa była oparta na nieekwiwalentności świadczonych usług przez strony. Mianowicie biorąc pod uwagę zapisy umowy i średnią liczbę uczestników szkolenia, tj. 43 osób, to wyliczenie przedłożone przez powoda zysku pozwanego z przedmiotowej umowy jest jak najbardziej realne: 43 osoby x 110 zł = 4.730 zł – 1.600 zł (2 x 800 zł - koszty najmu sali) = 3.130 zł – 800 zł (kwota, którą według umowy miał płacić pozwany na rzecz powoda) = 2.330 zł – taką kwotę pobierał średnio pozwany z tytułu wykonywania umowy miesięcznie, przy przyjęciu wykonywania umowy przez 6 godzin tygodniowo, nie doliczając zysku z tytułu sprzedaży ochraniaczy z rabatem, do tego należy dołożyć korzyść, jaką zapewniała pozwanemu umowa, a mianowicie szkolenia ze strony powoda, jego rady, nadzór nad działaniami pozwanego i inną niezbędną pomoc. Analogicznie można wyliczyć zysk, jaki powód otrzymywał z tytułu zawarcia tej umowy: 21 osób korzystających z kart F., F., M. (B.) i użytkowników G. x 110 zł = 2.310 zł + 800 zł (kwota, którą według umowy miał płacić pozwany na rzecz powoda) = 3.110 zł.

Odnośnie szkoleń, do których w umowie zobowiązał się powód względem pozwanego, to zdaniem Sądu powód wykazał, że takie szkolenia były prowadzone w trakcie trwania umowy, w szczególności okoliczność ta wynika z zeznań świadków A. G., M. J. i J. P.. Chodzi tu nie tylko o szkolenia dotyczące technik walki, ale również o te szkolenia, w trakcie których pozwany miał czerpać wiedzę i doświadczenie odnośnie sposobu prowadzenia szkolenia, czy przeprowadzenia egzaminu. Stopnie zaawansowane od G1 do G5 pozwany zdobył po przygotowaniu przez powoda.

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że do formalnego wypowiedzenia umowy doszło przez powoda w piśmie z dnia 16 maja 2013r., z powodu niedotrzymania warunków umowy przez pozwanego, m.in. naruszenia § 4 pkt 5 poprzez przejęcie przez pozwanego osób w sekcji przy Pl. (...) we W., § 4 pkt 3 i 8 poprzez nierozliczenie się z powodem z list uczestników od początku prowadzonych zajęć, tj. od 30.10.2009r. ani nie przekazania powodowi listy osób, z którymi powód miał podpisane umowy, czy też § 1, § 3 pkt 1, § 4 pkt 5 poprzez zorganizowanie naborów do kolejnej sekcji we W. mimo braku zgody powoda. W takiej sytuacji roszczenie powoda o zapłatę kwoty 14.400 zł w świetle postanowienia § 5 pkt 2 umowy jest uzasadnione: w przypadku niedotrzymania warunków umowy lub przedterminowego zerwania umowy przez podopiecznego, po podjęciu prowadzenia zajęć i uzyskaniu wsparcia przez patrona, podopieczny uiści patronowi karę umowną w wysokości 800 zł za każdy miesiąc przedterminowego zerwania lub niedotrzymania warunków umowy.

Stosownie do art. 483 kc można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy, jest to tzw. kara umowna. Dłużnik będzie zwolniony z obowiązku zapłaty kary umownej, jeżeli wykaże, że przyczyną niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania uzasadniające naliczanie kary umownej są okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności. W niniejszej sprawie pozwany nie zwolnił się z obowiązku zapłaty kary umownej.

Umowa była zawarta na okres 5 lat, tj. od dnia 30.10.2009r. do dnia 30.10.2014r., została rozwiązania w maju 2013r., zatem do końca okresu obowiązywania umowy zostało (włącznie z miesiącem majem 2013r.) 18 miesięcy, a zatem 18 x 800 zł = 14.400 zł. Również uzasadnione jest żądanie powoda zapłaty kwoty 840 zł z tytułu wynajmu sali, który to koszt według umowy obciążał pozwanego.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 15.240 zł (pkt I wyroku), z odsetkami ustawowymi liczonymi zgodnie z pisemnym wezwaniem z dnia 29 maja 2013r., wysłanym dnia 3 czerwca 2014r., przy uwzględnieniu 3 dni na doręczenie pisma i 7 dni na spełnienie żądania, tj. od dnia 14 czerwca 2013r., zaś dalej idące powództwo Sąd oddalił (pkt II wyroku).

W ocenie Sądu zapisy umowy, tj. § 3 pkt 2 oraz § 6 w zakresie, w jakim przewidują sankcję naruszenia zakazu prowadzenia szkoleń po rozwiązaniu umowy w postaci kary umownej w wysokości 30.000 zł są sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawnymi i zasadami współżycia społecznego. Obowiązujące przepisy prawne przewidują możliwość zawarcia umowy o zakazie działalności konkurencyjnej: przepisy art. 101 1 - art. 101 4 kp regulują umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Jednym z warunków ważności umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy jest określenie okresu obowiązywania zakazu konkurencji. Nieokreślenie tego okresu w ogóle lub określenie go jako bezterminowy powoduje nieważność umowy o zakazie konkurencji, a w niniejszej sprawie – określenie zakazu działalności konkurencyjnej w sposób bezterminowy powoduje nieważność postanowień § 6 pkt 3 umowy na podstawie art. 58 § 3 k.c. Ponadto wskazać należy, iż w umowie o zakazie konkurencji określa się wysokość odszkodowania należnego pracownikowi od pracodawcy. W tej sytuacji Sąd uznaje za uzasadniony zarzut pozwanego, że zakaz prowadzenia szkoleń przez pozwanego po ustaniu umowy nie wiąże się z żadnym ekwiwalentem dla pozwanego z tytułu powstrzymywania się od świadczenia usług, a zatem jest bezsankcyjny. Na marginesie wskazać należy, że zapis § 6 umowy jest tak niefortunnie sprecyzowany, że nawet prawnikowi trudno jest dokonać jakiejś właściwej interpretacji. Jedyna rozsądna interpretacja postanowień § 6 umowy prowadzi do wniosku, że kara umowna obciąża podopiecznego tylko w sytuacji wcześniejszego wypowiedzenia umowy tylko przez podopiecznego i jednoczesnego rozpoczęcia prowadzenia szkoleń przez podopiecznego po wypowiedzenia umowy, co w niniejszej sprawie de facto miało miejsce, gdyż umowa została rozwiązana w istocie przez pozwanego, który zrezygnował ze współpracy z powodem, a następnie już formalnie przez powoda.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc, który stanowi, że w razie częściowego uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Mając na uwadze, że powód wygrał w 34 %, a pozwany w 66 %, stosunkowe wyliczenie kosztów procesu przedstawia się następująco:

4.662 zł (koszty poniesione przez powoda) x 34 % = 1.585,08 zł

2.400 zł (koszty poniesione przez pozwanego) x 66 % = 1.584 zł.

Jak wynika z powyższego wyliczenia, stosunkowe rozdzielenie kosztów procesu nie jest uzasadnione w niniejszym postępowaniu, dlatego Sąd dokonał wzajemnego zniesienia kosztów procesu (pkt III sentencji wyroku).