Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do Sądu Rejonowego w S. w dniu 21.01.2014r. (k.3-7) pełnomocnik A. C. wystąpił z żądaniem zasądzenia na rzecz swego mocodawcy od (...) S.A. w W. kwoty 3148,89 złotych z ustawowymi odsetkami w stosunku rocznym od dnia 18.08.2013 roku, do dnia zapłaty.

Uzasadniając żądanie pełnomocnik A. C. wskazał, iż 13.07.2013r. doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uległ uszkodzeniu należący do powoda samochód B. o numerze rejestracyjnym (...), ubezpieczony w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, jak też dobrowolnego autocasco w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. Z dalszych wywodów zawartych w uzasadnieniu pisma wszczynającego postępowanie w sprawie wynikało, iż po zgłoszeniu szkody i przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany uznał swą odpowiedzialność do kwoty 4194,69 złotych i taką należność z tytułu odszkodowania wypłacił. Zdaniem pełnomocnika powoda przyznane A. C. odszkodowanie zostało ustalone w sposób wadliwy – przy uwzględnieniu procentowego pomniejszenia wartości części z uwagi na okres eksploatacji pojazdu, jak też przy uwzględnieniu procentowego współczynnika korygującego koszt części z tytułu dostosowania wartości wyceny do poziomu ustalonego na bazie części alternatywnych, pomimo tego, iż powód „wykupił” odstąpienie od powyższego warunku.

Po wtóre według twierdzeń pełnomocnika powoda pozwane towarzystwo zastosowało 65% korektę również i w odniesieniu do tych elementów (części), które nie kwalifikowały się do dokonania potrąceń, a to z tego względu, że nie występują one w dystrybucji poza oficjalną siecią producentów i importerów (brak części alternatywnych – zamienników).

Na potwierdzenie zasadności dochodzonego w sprawie roszczenia pełnomocnik A. C. dołączył do pozwu opracowaną w systemie A. kalkulację naprawy numer (...), sporządzoną 5.06.2014r., która to wartość kosztów naprawy pojazdu określała na kwotę 9193,48 złotych brutto, a po 65% pomniejszeniu z tytułu ubytku wartości części zamiennych na kwotę 7343,58 złotych brutto, przy czym wskazany ubytek wartości nie został zastosowany w odniesieniu do takich elementów jak wykładzina zderzaka przedniego, listwa ochronna, czujnik ultradźwiękowy, kierownica powietrza, rama reflektora przeciwmgielnego i części górnych i dolnych zamka pokrywy silnika.

Jak wynikało to z lektury pozwu i stanowiącej jego podstawę prywatnej kalkulacji reprezentujący powoda pełnomocnik dochodził dopłaty do uiszczonego przez przeciwnika procesowego odszkodowania kwoty 2465,76 złotych z tytułu części zamiennych (wartość nieuwzględnionych w wycenie pozwanego elementów zamka pokrywy silnika wraz z dopłatą do kosztów części w odniesieniu do których pozwany dokonał 65% potrąceń, a które nie posiadają zamienników), jak też kwoty 683,13 złotych z tytułu prac blacharsko lakierniczych.

Mając na uwadze określoną w prywatnej wycenie na kwotę 7343,58 złotych wartość szkody oraz uwzględniając fakt wypłaty tytułem odszkodowania kwoty 4194,69 złotych, jak stwierdził pełnomocnik powoda, strona pozwana zalega nadal z płatnością 3148,89 złotych.

Do pisma wszczynającego postępowanie w sprawie pełnomocnik A. C. dołączył kalkulację naprawy z 24.07.2013r. sporządzoną przez ubezpieczyciela w procesie likwidacji szkody (k.11-16), dokument potwierdzenia zawarcia przez powoda z pozwanym towarzystwem umowy ubezpieczenia OC i AC samochodu B. (k.17), pismo z 13.08.2013r. o przyznaniu odszkodowania w kwocie 4194,69 złotych (k.18), kalkulację z 5.06.2014r. (k.19-21), a ponadto dokument obejmujący ogólne warunki ubezpieczenia pojazdów w zakresie autocasco (k.22-27).

Pełnomocnik pozwanego w odpowiedzi na pozew z 11.09.2014r. (k.38-39) wniósł o oddalenie wytoczonego powództwa.

W pierwszym rzędzie pełnomocnik stwierdził, że strona inicjująca postępowanie dołączyła do pozwu niewłaściwe OWU autocasco – wskazując, że już z tego względu twierdzenia zawarte w pozwie są niepoprawne i oparte na błędnych ustaleniach.

W dalszych wywodach pełnomocnik pozwanego kwestionując dochodzone roszczenie co do wysokości odniósł się do wskazanych w opracowanej na zlecenie A. C. wycenie naprawy stawek kosztów robocizny stwierdzając, że nie są to stawki średnie, lecz rażąco zawyżone względem obowiązujących na rynku lokalnym dla poszkodowanego. Odnosząc się do kwestii zastosowanych przy ustalaniu odszkodowania potrąceń przyznał, że powód wykupił opcję odstąpienia od procentowego pomniejszenia wartości części, wskazał przy tym wszakże, iż w przypadku rozliczenia szkody na podstawie kosztorysu, jak miało to miejsce w niniejszej sprawie, zastosowanie znajduje całkowicie niezależny zapis z §27ust.1pkt3b OWU, przewidujący „dostosowanie wartości części do zamienników na rynku”, której to opcji nie można wykupić.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Okoliczność w sprawie całkowicie bezsporną stanowi zaistnienie w dniu 11.07.2013r. szkody w należącym do powoda pojeździe B. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Równie bezspornym w sprawie był fakt ubezpieczenia przez powoda należącego doń samochodu w zakresie autocasco w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń z sumą ubezpieczenia określoną na 23000 złotych, wykupieniem odstąpienia od procentowego pomniejszania wartości części i brakiem redukcji sumy ubezpieczenia po szkodzie (k.17 potwierdzenie ubezpieczenia). W dniu 12.07.2013 roku powód dokonał zgłoszenia szkody w (...) S.A. w W. wskazując jako przyczynę uszkodzenia pojazdu na kolizję z psem (k.53 zgłoszenie szkody). Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany w dniu 13.08.2013r. podjął decyzję o przyznaniu odszkodowania w kwocie 4194,69 złotych, wskazując zarazem iż w sytuacji w której koszty naprawy przekroczą wskazaną sumę, przy udokumentowaniu tychże kalkulacją sporządzoną przez wykonawcę naprawy, po jej akceptacji przez ubezpieczyciela i dostarczeniu imiennych faktur VAT dokonana zostanie dopłata do odszkodowania (k.18 i k.53 – pismo informujące o przyznaniu odszkodowania). Podstawę wskazanej decyzji stanowiła sporządzona 24.07.2013r. kalkulacja naprawy numer (...), w której dla rozliczenia prac naprawczych (robocizny) przyjęto jako średnią stawkę 45 złotych za roboczogodzinę, zaś z części do wymiany zakwalifikowano wykładzinę zderzaka przedniego, listwę ochronną, czujnik ultradźwiękowy, kratę ozdobną, reflektor lewy, osłonę reflektora, reflektor przeciwmgielny, ramę reflektora przeciwmgielnego, osłonę wnęki koła przedniego i kierownicę powietrza (k.11-16, k.53 – kalkulacja naprawy). W odniesieniu do wszystkich podlegających wymianie części pojazdu ubezpieczyciel zastosował 65% pomniejszenie ich wartości na podstawie §27.1.3.b OWU.

W opracowanej z kolei na zlecenie powoda kalkulacji kosztów naprawy pojazdu (k.19-21) wartość robocizny ustalono na poziomie 90 złotych za roboczogodzinę. Potrącenia na podstawie §27.1.3.b OWU ograniczono do kratki ozdobnej przedniej, reflektora lewego, reflektora przeciwmgielnego, osłony reflektora i osłony wnęki koła, z wyłączeniem pozostałych elementów z uwagi na brak zamienników, nadto zaś do wymiany zakwalifikowano również części górne i dolne zamka pokrywy silnika.

Biegły inż. T. W. w opinii z dnia 20.10.2014r. (k.72-81) zakres uszkodzeń należącego do A. C. pojazdu określił analogicznie do wskazań ubezpieczyciela (a zatem w odróżnieniu od wyceny powoda z wyłączeniem wymiany elementów zamka pokrywy silnika). Średnia stawka robocizny została przezeń określona na 114 złotych za roboczogodzinę.

Koszt wyjściowy (bez potrąceń z §27OWU) części zamiennych podlegających wymianie w pojeździe został określony jednakowo we wszystkich trzech wycenach (opracowanej przez ubezpieczyciela, sporządzonej na zlecenie powoda i wreszcie wycenie stanowiącej podstawę opinii biegłego).

Według ustaleń biegłego koszt naprawy samochodu powoda bez uwzględnienia potrąceń z §27 wyniósł 9641,81 złotych, zaś przy ich uwzględnieniu w odniesieniu do wszystkich podlegających wymianie części 5478,37 złotych.

Do opracowanej opinii pełnomocnicy stron nie wnieśli zastrzeżeń (k.94, 96).

W ocenie sądu wytoczone powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie, a mianowicie co do kwoty 2964,79 złotych, a ponadto w odniesieniu do odsetek z tytułu opóźnienia od w/w sumy od dnia 18.08.2013r..

W pozostałym zakresie powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu.

Stosownie do regulacji z art.805 kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W ramach zawartej przez strony umowy ubezpieczenia, obowiązującej w dacie zdarzenia pozwany, jak wynika to z treści ogólnych warunków ubezpieczenia autocasco (dołączonych do pozwu i identycznych z OWU ubezpieczenia załączonymi do odpowiedzi na pozew), zwłaszcza zaś z treści §2.19, 4,26,27 przyjął na siebie powinność zapłaty świadczenia pieniężnego pomiędzy innymi w wypadku całkowitego lub częściowego uszkodzenia pojazdu w rezultacie zdarzenia niezależnego od woli ubezpieczonego bądź osoby uprawnionej do korzystania z pojazdu.

Jak to stwierdzono uprzednio, pozwane towarzystwo ubezpieczeniowe nie kwestionowało swej odpowiedzialności co do zasady, wskazując wszakże, iż powinność zapłaty odszkodowania zrealizowało wypłacając na rzecz powoda całe należne odszkodowanie w kwocie 4194,69 złotych. Reprezentujący pozwanego pełnomocnik powoływał się przy tym na wynikające z treści §27 OWU zasady ustalania należnego odszkodowania, przewidujące w punkcie 3.b zastosowanie współczynnika korygującego koszt części zamiennych. Analiza przedmiotowego zapisu OWU autocasco określanego przez ubezpieczyciela jako „dostosowanie wartości wyceny” i odwołującego się w swej treści do zamienników dopuszczonych do obrotu i dystrybuowanych poza siecią oficjalnych producentów lub importerów pojazdów pozwala w ocenie sądu na stwierdzenie, iż owo „dostosowanie”, a w istocie pomniejszenie wartości w stosunku do części producenta pojazdu może być dokonane tylko i wyłącznie wówczas, gdy zamiennik podlegającej wymianie uszkodzonej części jest w ogóle dostępny. Inny sposób rozumienia postanowienia z §27.1.3.b, a mianowicie jako pozwalającego na pomniejszanie wartości części, a co za tym idzie i należnego odszkodowania bez względu na to czy tańszy zamiennik jest w ogóle dostępny w obrocie, czy też nie oznaczałoby w istocie wprowadzenie po raz drugi (jedynie pod inną nazwą i w nieco odrębnym zakresie) pomniejszenia wartości odszkodowania z §10 OWU (którą to redukcję powód jak wskazano wykupił) i zaprzeczałoby dostosowawczemu celowi analizowanego zapisu.

W przypadku ewentualnego sporu sądowego to pozwany jako strona powołująca się na treść §27.1.3.b OWU winien udowodnić zasadność zastosowanej redukcji, to jest wykazać, że istotnie dla każdej z tychże części istnieje odpowiedni zamiennik innego producenta.

W sprawie poddanej pod rozstrzygnięcie sądu z uwagi podstawę sporu - wynikającą z treści pozwu w sprawie i zarazem z treści stanowiącej jego fundament prywatnej wyceny z 5.06.2014r., dowód ów (...) S.A. w W. winno przeprowadzić w odniesieniu do tych wskazanych w wycenie elementów, w odniesieniu do których reprezentujący powoda pełnomocnik wskazał, że ich zamienniki nie występują w obrocie (wykładziny zderzaka przedniego, listwy ochronna, czujnika ultradźwiękowego, ramy reflektora przeciwmgielnego i kierownicy powietrza). Dowód takowy nie został przez pozwanego przeprowadzony, co zdaniem sądu przy ocenie zasadności dochodzonego w sprawie powództwa uzasadniało uwzględnienie wartości wskazanych części bez jakichkolwiek potrąceń.

Tym samym z tytułu dopłaty do należnego odszkodowania za części zamienne na rzecz powoda przypadała z tego tytułu kwota 2281,66 złotych (4481,09 złotych – wartość części – 2199,43 złotych – kwota wypłacona przez pozwanego z tego tytułu).

Ustalając zakres uszkodzeń zaistniałych w pojeździe w wyniku zdarzenia z dnia 11.07.2013 roku opracowujący opinię w sprawie biegły inż. T. W. nie ujął w swym opracowaniu jako podlegających wymianie wskazanych w przedłożonej przez pełnomocnika powoda wycenie stanowiącej podstawę wytoczonego w sprawie powództwa elementów górnych i dolnych zamka klapy silnika. W konsekwencji, uwzględniając i tę okoliczność, że strona powodowa nie wiosła do opinii biegłego zastrzeżeń sąd uznał, że w odniesieniu do wynikającej z treści wyceny prywatnej wartości tych elementów powództwo winno ulec oddaleniu.

Biegły z zakresu techniki samochodowej w opracowanej przez siebie opinii wartość średnich stawek robocizny ustalił na kwotę 114 złotych za roboczogodzinę, a zatem na poziomie o ponad 253% wyższym aniżeli wskazany przez pozwanego, wyższym również od stawek wskazanych w wycenie opracowanej na zlecenie A. C.. Jak wynika to z kolei z dołączonych do opinii kalkulacji (k.77,81) całkowity koszt z tytułu prac blacharsko lakiernicznych wynosił 3236,51 złotych. Mając zatem na względzie wskazaną okoliczność, jak też uwzględniając fakt, iż powód w niniejszym procesie dochodził z tego tytułu wyłącznie kwoty 683,13 złotych, to jest różnicy pomiędzy wynikającą w kalkulacji prywatnej należnością określoną na 2678,38 złotych, a przyznaną kwotą 1995,25 złotych, sąd powództwo w odniesieniu do tego elementu żądania uwzględnił w całości.

Mając wskazane okoliczności na względzie sąd na podstawie art.805k.c. orzekł jak w punktach I i II wyroku.

O odsetkach z tytułu opóźnienia sąd orzekł na podstawie art.481k.c. w zw. z art.817k.c..

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art.100k.p.c. rozdzielając je stosunkowo pomiędzy strony.