Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1158/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2014 r.

Sąd Rejonowy w Ostrołęce Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Radosława Kasikowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Agnieszka Braczkowska

z udziałem oskarżyciela posiłkowego: Poczta Polska S.A. z siedzibą w W.

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2014 r.

sprawy:

S. W.

córki J. i B. z d. K.

urodzonej (...) w O.

oskarżonej o to, że:

I.  20 listopada 2012 roku w O., będąc zatrudnioną na stanowisku asystentki Filii Urzędu Pocztowego (...), dokonała kradzieży pieniędzy w kwocie 311,96 zł. w ten sposób, że przyjęła od E. K. (1) wpłatę w kwocie 309,46 zł. na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...), tytułem (...) wraz z opłatą pocztową w kwocie 2,50 zł. a następnie po wprowadzeniu tej wpłaty do systemu teleinformatycznego Poczta 2000 dokonała wykasowania danych w tym zakresie z tego systemu i po ukryciu blankietu „odcinek dla Poczty potwierdzającego przyjęcie wpłaty, dokonała zaboru kwoty 311,96 zł. działając tym na szkodę Poczty Polskiej S.A.

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk

II.  20 listopada 2012 roku w O., będąc zatrudnioną na stanowisku asystentki Filii Urzędu Pocztowego (...), dokonała kradzieży pieniędzy w kwocie 182,87 zł. w ten sposób, że przyjęła od K. A. wpłatę w kwocie 180,37 zł. na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...), tytułem (...) wraz z opłatą pocztową w kwocie 2,50 zł. a następnie po wprowadzeniu tej wpłaty do systemu teleinformatycznego Poczta 2000 dokonała wykasowania danych w tym zakresie z tego systemu i po ukryciu blankietu „odcinek dla Poczty potwierdzającego przyjęcie wpłaty, dokonała zaboru kwoty 182,87 zł. działając tym na szkodę Poczty Polskiej S.A.

tj. o czyn z art. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk

III.  27 listopada 2012 roku w O., będąc zatrudnioną na stanowisku asystentki Filii Urzędu Pocztowego (...), dokonała kradzieży pieniędzy w kwocie 354,57 zł. w ten sposób, że przyjęła od E. K. (1) dwie wpłaty w kwotach 177,50 zł. i 172,06 zł. na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...), tytułem (...) oraz (...) wraz z opłatami pocztowymi w kwocie łącznej 5 zł. a następnie po wprowadzeniu tych wpłat do systemu teleinformatycznego Poczta 2000 dokonała wykasowania danych w tym zakresie z tego systemu i po ukryciu blankietów „odcinek dla Poczty potwierdzającego przyjęcie wpłat, dokonała zaboru kwoty 354,57 zł. działając tym na szkodę Poczty Polskiej S.A.

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk

IV.  23 listopada 2012 roku w O., będąc zatrudnioną na stanowisku asystentki Filii Urzędu Pocztowego (...), dokonała kradzieży pieniędzy w kwocie 151,97 zł. w ten sposób, że przyjęła od A. D. wpłatę w kwocie 149,47 zł. na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...), tytułem (...) wraz z opłatą pocztową w kwocie 2,50 zł. a następnie po wprowadzeniu tej wpłaty do systemu teleinformatycznego Poczta 2000 dokonała wykasowania danych w tym zakresie z tego systemu i po ukryciu blankietu „odcinek dla Poczty potwierdzającego przyjęcie wpłaty, dokonała zaboru kwoty 151,97 zł. działając tym na szkodę Poczty Polskiej S.A.

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk

V.  14 listopada 2012 roku w O., będąc zatrudnioną na stanowisku asystentki Filii Urzędu Pocztowego (...), dokonała kradzieży pieniędzy w kwocie 283,54 zł. w ten sposób, że przyjęła od M. W. wpłatę w kwocie 281,14 zł. na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...), tytułem (...) wraz z opłatą pocztową w kwocie 2,50 zł. a następnie po wprowadzeniu tej wpłaty do systemu teleinformatycznego Poczta 2000 dokonała wykasowania danych w tym zakresie z tego systemu i po ukryciu blankietu „odcinek dla Poczty potwierdzającego przyjęcie wpłaty, dokonała zaboru kwoty 283,54 zł. działając tym na szkodę Poczty Polskiej S.A.

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk

VI.  08 października 2012 roku w O., będąc zatrudnioną na stanowisku asystentki Filii Urzędu Pocztowego (...), dokonała kradzieży pieniędzy w kwocie 1082,75 zł. w ten sposób, że przyjęła od S. Z. trzy wpłaty w kwotach 391,45 zł. 326,59 zł. i 357,51 zł. na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...), tytułem (...), (...) oraz (...) wraz z opłatami pocztowymi w kwocie łącznej 7,50 zł. a następnie po wprowadzeniu tej wpłaty do systemu teleinformatycznego Poczta 2000 dokonała wykasowania danych w tym zakresie z tego systemu i po ukryciu blankietów „odcinek dla Poczty potwierdzającego przyjęcie wpłat, dokonała zaboru kwoty 1082,55 zł. działając tym na szkodę Poczty Polskiej S.A.

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk

VII.  02 listopada 2012 roku w O., będąc zatrudnioną na stanowisku asystentki Filii Urzędu Pocztowego (...), dokonała kradzieży pieniędzy w kwocie 121,22 zł. w ten sposób, że przyjęła od S. F. wpłatę w kwocie 118,72 zł. na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...), tytułem (...) wraz z opłatą pocztową w kwocie 2,50 zł. a następnie po wprowadzeniu tej wpłaty do systemu teleinformatycznego Poczta 2000 dokonała wykasowania danych w tym zakresie z tego systemu i po ukryciu blankietu „odcinek dla Poczty potwierdzającego przyjęcie wpłaty, dokonała zaboru kwoty 121,22 zł. działając tym na szkodę Poczty Polskiej S.A.

tj. o czyn z art. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk

orzeka:

1.oskarżoną S. W. w ramach zarzucanych jej czynów z pkt. I do pkt. VII aktu oskarżenia uznaje ją za winną tego ,że: działając z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu w okresie od 08 października 2013 roku do 27 listopada 2013 roku w O. jako asystent Filii Urzędu Pocztowego (...) przywłaszczyła powierzone jej mienie w ten sposób, że pobrała od klientów pieniądze z jedenastu wpłat wraz z opłatami pocztowymi w łącznej kwocie 2796,40 zł (dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt sześć złotych i czterdzieści groszy) które to wpłaty zarachowała w systemie księgowym a następnie wyksięgowała je i nie przekazała pieniędzy do rozliczeń międzybankowych na rachunki wskazane przez klientów i w celu ukrycia dokonanych operacji księgowych usunęła dokumenty dotyczące każdej operacji finansowej w postaci dowodów wpłat dla Poczty które potwierdzały przyjęcie wpłat i opłat pocztowych od klientów a którymi to dokumentami nie miała prawa wyłącznie rozporządzać czym działała na szkodę pokrzywdzonego Poczty Polskiej S.A. z siedzibą w W. to jest czynu z art.284§2 kk i z art.276 kk w zw. z art.11§2 kk w zw. z art.12 kk i za to skazuje ją zaś z mocy art.284§2 kk w zw. z art.11§3 kk i z art.33§2 kk wymierza jej karę 8(ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie 100 (sto) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych każda ;

2. na podstawie art.69§1 i §2 kk i art.70§1 pkt.1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3(trzech) lat;

3.na podstawie art.41§1 kk orzeka wobec oskarżonej S. W. środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu kasjera przez okres 3(trzech) lat;

5.na podstawie art.46§1 kk zobowiązuje oskarżoną S. W. do naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego Poczty Polskiej S.A. z siedzibą w W. kwoty 2489,27 zł (dwa tysiące czterysta osiemdziesiąt dziewięć złotych i dwadzieścia siedem groszy);

6.zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 450,00 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) w tym opłatę w kwocie 380,00 zł (trzysta osiemdziesiąt złotych).

Sygn. akt II K 1158/13

UZASADNIENIE

W oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie i ujawnionego w toku przewodu sądowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. W. w okresie od 5 czerwca 2012 roku do 31 grudnia 2012 roku zatrudniona była na stanowisku asystenta Filii Urzędu Pocztowego (...) z siedzibą przy ul. (...) II w O.. Do zakresu jej obowiązków należało m.in. bezpośrednia obsługa klienta indywidualnego i masowego, czynności ekspedycyjno – rozdzielcze, rozliczanie innych stanowisk pracy, wypłacanie i przyjmowanie gotówki z innych stanowisk pracy.

S. W. w ramach wykonywanych obowiązków w dniu 8 października 2012 roku przyjęła trzy wpłaty na kwoty 391,45 zł, 326,59 zł i 357,51 zł na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...) dokonane przez S. Z., w dniu 2 listopada 2012 roku przyjęła wpłatę na kwotę 118,72 zł na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...) dokonaną przez S. F., w dniu 14 listopada 2012 roku przyjęła kwotę 281,14 zł na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...) dokonaną przez M. W., w dniu 20 listopada 2012 roku przyjęła wpłaty: na kwotę 309,46 zł na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...) dokonaną przez E. K. (1) i na kwotę 180,37 zł na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...), dokonaną przez K. A., w dniu 23 listopada 2012 roku przyjęła kwotę 149,47 zł na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...) dokonaną przez A. D. oraz w dniu 27 listopada 2012 r. przyjęła dwie wpłaty na kwotę 172,06 zł i 177,50 zł na rachunek odbiorcy (...) S.A. Biuro (...) dokonane przez Z. W., wszystkie wpłaty wraz z opłatami pocztowymi. S. W. każdorazowo wydawała klientowi blankiet potwierdzający wpłatę, zarachowywała w systemie księgowym a następnie wyksięgowywała je i nie przekazywała pieniędzy do rozliczeń międzybankowych na rachunki wskazane przez klientów. S. W. w celu ukrycia dokonanych operacji księgowych każdorazowo usuwała dokumenty dotyczące każdej operacji finansowej w postaci dowodów wpłat dla Poczty, które potwierdzały przyjęcie wpłat i opłat pocztowych od klientów.

S. W. nie była uprzednio karana. (k.96)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: k 1-37 doniesienie o przestępstwie wraz z załącznikami, k 71-88 dokumentacja księgowa z systemu Poczta (...), k 96 karta karna, k 118-119 zestawienie wpłat na rachunki bankowe, k. 157v-158, k. 92 v wyjaśnienia oskarżonej, k. 158v-159v, k. 59v-60, k. 69v zeznania świadka J. Ś.

Oskarżona S. W. przesłuchiwana w toku postępowania przygotowawczego jak i na rozprawie przyznała się do zarzucanych jej czynów i złożyła wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Oskarżona wyjaśniła, że do jej obowiązków należało przyjmowanie wpłat, listów, paczek. Po przyjęciu pieniędzy musiała wprowadzić je do systemu, zaksięgować, klientowi wydać potwierdzenie wpłaty i jeden odcinek pozostawić dla poczty. W swych wyjaśnianiach dokładnie przedstawiła sposób działania. Klient przynosił wpłatę, ona wydawała mu blankiet potwierdzający wpłatę, zaksięgowała to w systemie, potem usuwała te pieniądze z systemu czyli wyksięgowała. Dowody wpłaty, które były dla poczty wyrzucała. Oskarżona żałowała tego co zrobiła, było jej wstyd.

Zarówno przyznanie się oskarżonej jak i treść jej wyjaśnień zasługują na uwzględnienie. Były one logiczne, spójne i szczere. Potwierdza je także zgromadzony w sprawie materiał dowodowy.

Powyższe wyjaśnienia korespondują także z zeznaniami świadka J. Ś.. Świadek jest pracownikiem poczty w O., pracuje jako inspektor kontroli. Świadek zeznawał na okoliczności związane z ujawnieniem nieprawidłowości w pracy oskarżonej i obowiązków jakich muszą dopełnić w związku z przyjmowaniem wpłat. Klienci składali reklamacje na wpłaty, wpłaty przeważnie dotyczyły (...), przedkładali innym pracownikom poczty blankiety wpłaty posiadające odcisk datownika, podpis i datę, informowali, że te wpłaty nie wpłynęły na konta tych klientów i dostawali monity, że wpłaty nie są uregulowane. Na dowodzie wpłaty były podpis kasjera i stempel, z analizy tych stempli podpisów i czasu pracy wynikało, że tych wpłat dokonywała oskarżona. Naczelnik urzędu sprawdził w systemie, że wpłaty były wprowadzone do systemu, zaksięgowane i wykasowane. W systemie księgowym widniała oskarżona. Oskarżona nie potrafiła wyjaśnić co się stało z dowodami wpłat dla Poczty. Analiza systemu ujawniła „kolejne jakby skasowania wpłat” potwierdzone następnie reklamacjami składanymi przez klientów. Wszystkie reklamacje zostały rozpatrzone pozytywnie, klienci otrzymali zwrot wpłaty wraz z odsetkami. Jedna z reklamowanych wpłat została zaliczona przez oskarżoną po miesiącu czasu. Wpłata pani R. M. została przyjęta 26 października, została zaliczona 27 listopada, była to kwota 304,63 zł. Wpłata została zrealizowana z opóźnieniem poczta w ramach reklamacji zwracała klientowi 2.50 zł plus odsetki.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka są one logiczne i szczere. W ocenie Sądu brak jest jakichkolwiek powodów, które pozwalałyby wątpić w obiektywizm zeznań świadka, zwłaszcza że są w znacznej części zbieżne z relacją oskarżonej jak i spójne z dokumentacją księgową.

W ocenie Sądu wina oskarżonej została w pełni udowodniona. W związku z wynikami postępowania dowodowego, Sąd uznał za konieczną zmianę opisu czynów zarzucanych oskarżonej oraz zmianę kwalifikacji prawnej tych czynów przyjmując, iż stanowią one czyn ciągły wyczerpujący dyspozycję art. 284 § 2 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i w zw. z art. 12 kk. Oskarżona działając z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu w okresie od 08 października 2013 roku do 27 listopada 2013 roku w O. jako asystent Filii Urzędu Pocztowego (...) przywłaszczyła powierzone jej mienie w ten sposób, że pobrała od klientów pieniądze z jedenastu wpłat wraz z opłatami pocztowymi w łącznej kwocie 2796,40 zł, które to wpłaty zarachowała w systemie księgowym a następnie wyksięgowała je i nie przekazała pieniędzy do rozliczeń międzybankowych na rachunki wskazane przez klientów i w celu ukrycia dokonanych operacji księgowych usunęła dokumenty dotyczące każdej operacji finansowej w postaci dowodów wpłat dla Poczty które potwierdzały przyjęcie wpłat i opłat pocztowych od klientów, a którymi to dokumentami nie miała prawa wyłącznie rozporządzać czym działała na szkodę pokrzywdzonego Poczty Polskiej S.A. z siedzibą w W..

Za zupełnie absurdalną uznać należy przyjętą przez oskarżyciela kwalifikację zarzucanych oskarżonej czynów jako kradzieży, nadto w I i III zarzutach był błąd, dwukrotnie wymieniono tę samą osobę E. K., który miał dokonywać wpłat kiedy z dokumentacji księgowej wynika że wpłaty objęte III zarzutem dotyczyły Z. W.. Wymowa zachowania oskarżonej, która postąpiła z powierzonymi jej pieniędzmi jak z własnymi jest jednoznaczna. Przedmiotem tego przestępstwa nie była kradzież pieniędzy, która bez wiedzy pokrzywdzonego mogła zostać zabrana a ich sprzeniewierzenie.

Istotna różnica między kradzieżą, a przywłaszczeniem polega na tym, że sprawca kradzieży przywłaszcza sobie rzecz zabraną innej osobie, która tę rzecz posiadała, natomiast sprawca przywłaszczenia - rzecz znajdującą się w jego posiadaniu w sposób legalny. Przedmiotem przestępstwa z art. 284 § 2 kk jest przywłaszczenie mienia powierzonego, tj. sprzeniewierzenie. Zamiar zaboru może się urzeczywistnić bądź bezprawnym zatrzymaniem cudzego mienia na własność, np. przez odmowę zwrotu, zaprzeczenie otrzymania, zapewnienie o zwrocie, ukrycie itp. (vide wyrok SA w Poznaniu z dnia 21.05.1992r. II Akr 129/92).

Możliwość pobierania wpłat przez oskarżoną od klientów była wyrazem zaufania pokrzywdzonego do oskarżonej w ramach łączącego ich stosunku pracy. Skoro oskarżona nadużyła tego zaufania i przekazane jej pieniądze przywłaszczyła, to czynem swym wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 kk a nie 278 § 1 kk. Nadto w ocenie Sądu czyny zarzucane oskarżonej stanowią jeden czyn ciągły, oskarżona działała bowiem z góry powziętym zamiarem, w krótkich dostępach czasu, wykorzystując powtarzającą się sposobność do popełniania przestępstwa.

Oskarżona była świadoma i działała z zamiarem bezpośrednim. Zamiar bezpośredni obejmował zarówno cel, jak i sam sposób działania zmierzający do zrealizowania tego celu. Oskarżona dopuściła się przestępstwa z winy umyślnej. Była świadoma, że wpłaty dokonywane przez klientów winny być przekazane na rachunki wskazane przez klientów i nie miała prawa nimi rozporządzać. Oskarżona działała z chęci łatwego zysku, a takie motywy działania należy uznać za niskie i naganne. Biorąc pod uwagę rodzaj przestępstwa jakiego się dopuściła, okoliczności tego czynu, Sąd uznał, że najbardziej odpowiednią będzie kara 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat. W ocenie Sądu wymierzona kara pozbawienia wolności spełni wobec sprawcy cel wychowawczy, a ponadto wpłynie na oskarżoną dyscyplinująco i skutecznie zniechęci ją do ponownego popełnienia przestępstwa.

Dokonując warunkowego zawieszenia kary pozbawiania wolności, Sąd uznał, iż istnieje pozytywna prognoza, co do zachowania się sprawcy, które pozwala na przyjęcie, że jest wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a w szczególności, iż pomimo niewykonania kary, sprawca nie popełni ponownie przestępstwa.

Sąd wziął pod uwagę uprzednią niekaralność oskarżonej, młody wiek. Sąd pozytywnie ocenił postawę oskarżonej, który wraziła skruchę, żałuje tego co zrobiła. Wskazane wyżej okoliczności przyjęto jako łagodzące.

Realną dolegliwość dla oskarżonej stanowić będzie kara grzywny. Określając liczbę stawek dziennych na 100 Sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu oraz stopień i rodzaj winy. Ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10,00 zł Sąd miał na względzie sytuację majątkową i rodzinną oskarżonej. Oskarżona oświadczyła, że pracuje dorywczo osiąga dochód w wysokości 1 500,00 zł -1 700,00 zł, nie ma nikogo na utrzymaniu. Powyższe okoliczności pozwalają na ustalenie, że orzeczona grzywna nie przekracza jej możliwości zarobkowych i majątkowych. Orzeczona grzywna podkreślać będzie nieopłacalność popełniania przestępstw. W sensie wychowawczym taka dolegliwość powinna skutecznie zniechęcać oskarżoną do podobnego zachowania w przyszłości.

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonej obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego Poczty Polskiej SA w W. kwoty 2.489,27 zł. stanowiącą sumę pobranych a nieprzekazanych przez oskarżoną wpłat wraz z opłatami pocztowymi. Oskarżona dokonała 6 wpłat na rzecz (...) SA Biuro (...) (k. 154-156) pomimo, że uprzednio wpłat tych dokonała także pokrzywdzona spółka. Powyższego zachowania oskarżonej nie można uznać za naprawianie szkody. Dlatego Sąd zobowiązał oskarżoną do zapłaty w/w na rzecz pokrzywdzonego.

Z uwagi na fakt, że oskarżona do popełniła przestępstwa nadużyła uprawnień związanych z wykonywanym zawodem kasjera, Sąd na podstawie art. 41 § 1 kk orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu kasjera na okres 3 lat. Oskarżona działa formalnie w ramach swoich uprawnień, ale wykorzystując je do popełnienia przestępstwa. Możliwość wykonywania przez oskarżoną zawodu kasjera zagraża istotnym dobrom chronionym, bowiem cechą niezbędną do wykonywania zawodu kasjera jest uczciwość a oskarżona swoim zachowaniem wykazała, że jest to cecha jej obca.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.)