Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 maja 2014r. w sprawie XII Co 109181/13 z wniosku (...) Bank SA w W. z udziałem H. M. i J. M., o egzekucję świadczenia pieniężnego Sąd Rejonowy w Bydgoszczy udzielił przybicia ograniczonego prawa rzeczowego - spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w B. przy ul. (...), dla którego Sąd Rejonowy w Bydgoszczy prowadzi księgę wieczystą KW nr (...), na rzecz Firmy Usługowo - Handlowej (...), (...)spółka cywilna w B. za cenę 180.160 zł (sto osiemdziesiąt tysięcy sto sześćdziesiąt złotych).

Z motywów rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego wynikało, co następuje:

W dniu 28 kwietnia 2014r. komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy J. G., działający pod nadzorem sędziego przeprowadził pierwszą licytację nieruchomości lokalowej opisanej w sentencji. W jej wyniku najwyższą cenę nabycia zaoferował P. N. działający za Firmę Usługowo – Handlową (...), (...)spółka cywilna w B..

Zgodnie z art. 987 kpc, po zamknięciu przetargu sąd w osobie sędziego, pod którego nadzorem odbywa się licytacja, wydaje na posiedzeniu jawnym postanowienie co do przybicia na rzecz licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę, po wysłuchaniu tak jego, jak i obecnych uczestników.

Żaden z obecnych na posiedzeniu uczestników postępowania nie zgłosił zastrzeżeń co do przebiegu licytacji. Dłużniczka zasygnalizowała jedynie, iż przed wywołaniem sprawy złożyła skargę na czynności komornika w zakresie obwieszczenia o licytacji, która jednak nie została do chwili rozpoczęcia przetargu przedłożona do akt sprawy. Opierając się na opatrzonej prezentatą wpływu kserokopii skargi okazanej przez dłużniczkę Sąd przyjął wstępnie, iż zarzuty w niej zawarte nie stoją na przeszkodzie przeprowadzeniu przetargu, jednak konieczność pełnej analizy skargi spowodowała odroczenie wydania postanowienia o przybiciu w trybie art. 988 § 1 kpc.

Po uzyskaniu możliwości analizy skargi i stanowiska komornika zajętego w postępowaniu skargowym, Sąd ocenił skargę, jako bezzasadną i prawomocnym postanowieniem z dnia 06 maja 2014r. orzekł o jej oddaleniu. Sąd miał przy tym na uwadze, iż egzekucja w sprawie Km 1673/13 prowadzona jest na podstawie poprawnego pod względem formalnym tytułu wykonawczego wystawionego na rzecz (...) Bank S.A. w W.. Tytuł taki dopóki nie zostanie pozbawiony wykonalności w wyniku powództwa przeciwegzekucyjnego opartego na art. 840 § 1 kpc podlega egzekucji na wniosek wierzyciela. Komornik, w myśl art. 804 kpc, nie ma prawa do merytorycznej oceny tytułu wykonawczego, a zatem dopóki do akt egzekucyjnych nie wpłynie wniosek dotychczasowego wierzyciela o umorzenie egzekucji w związku z cesją wierzytelności lub wniosek którejkolwiek strony o jej umorzenie w związku z pozbawieniem tytułu wykonawczego wykonalności, brak podstaw dla zakończenia postępowania. Nie ma też podstaw dla kontynuowania postępowania na rzecz nowego wierzyciela dopóki nie złoży on komornikowi stosownego wniosku wraz z tytułem wykonawczym wystawionym na swoją rzecz, w wyniku następstwa prawnego. Pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności, jak już wskazano, -- nie może się odbyć w oparciu o skargę na czynności komornika, a jedynie w trybie procesu, przy czym do momentu wywołania licytacji dłużniczka nie przedłożyła stosownego wyroku Sądu ani komornikowi, ani też Sądowi egzekucyjnemu. W tej sytuacji, nawet w przypadku cesji wierzytelności egzekwowanej w sprawie Km 1673/13 okoliczność ta podlega uwzględnieniu w ramach wzajemnych rozliczeń pomiędzy wierzycielami lub pomiędzy nimi a organami egzekucyjnymi, jednak nie stoi na przeszkodzie kontynuowaniu egzekucji na rzecz dotychczasowego wierzyciela w oparciu o poprawny tytuł wykonawczy.

W konsekwencji, skarga dłużniczki podlegała oddaleniu, co skutkowało zaistnieniem podstaw dla wydania postanowienia o przybiciu w oparciu o art. 987 kpc, o czym postanowiono, jak w sentencji.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli dłużnicy.

Zarzucali, że nastąpiło naruszenie praw skarżących poprzez rn.in. nie rozpoznanie skargi na czynności komornika z dnia 22. kwietnia 2014r. Brak określenia w sposób pewny w dniu licytacji osoby wierzyciela, bowiem z informacji uzyskanej przez dłużników już od dnia 31 marca 2014r. nastąpiła zmiana wierzyciela, gdyż wierzytelność dnia 31 marca 2014r. została sprzedana na rzecz Firmy (...) S.A. z W.. Twierdzili, że nastąpiło naruszenie praw skarżących poprzez nieuwzględnienie faktu, że dokonali oni spłaty wierzytelności w postaci 6 zaległych rat. Wnosili o: uchylenie postanowienia o przybiciu i zawieszenie postępowania egzekucyjnego do czasu uzyskania informacji o zmianie wierzyciela i ugodzie pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużników nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, że dopóki tytuł wykonawczy nie zostanie pozbawiony wykonalności w wyniku powództwa przeciwegzekucyjnego opartego na art. 840§1 kpc podległych egzekucji na wniosek wierzyciela.

Oznacza to, że zarówno komornik prowadzący egzekucje, jak i Sąd jako organ egzekucyjny nie badają w ogóle i poddają ocenie czy wierzyciel został już przez dłużników zaspokojony i także w jakiej części.

Innymi słowy w niniejszym postępowaniu egzekucyjnym brak było podstaw do czynienia ustaleń czy strony zawarły ugodę oraz czy dłużnicy z tego porozumienia wywiązali się.

Byłoby to tylko możliwe w sprawie z powództwa przeciwegzekucyjnego.

Także ewentualne cesje wierzytelności pozostają bez wpływu na przebieg postępowania egzekucyjnego, dopóki nowy wierzyciel nie złoży komornikowi stosownego wniosku wraz z tytułem wykonawczym wystawionym na swoją rzecz.

W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie miała miejsca, a zatem słusznie postąpił Sąd Rejonowy kontynuując postępowanie egzekucyjne i wydając postanowienie o udzieleniu nabywcom przybicia ograniczonego prawa rzeczowego – spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w B. przy ul. (...) należącego dotąd do dłużników.

Zażalenie nie zawierało żadnych zarzutów ani argumentów, które mogłyby stanowić podstawę do uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Z tych zatem względów Sąd Okręgowy bezzasadne zażalenie oddalił na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397§2 kpc.