Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 sierpnia 2012 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Elżbieta Mieszczańska

Protokolant: Oktawian Mikołajczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Adama Rocha

po rozpoznaniu w sprawie K. S.

skazanej za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

zażalenia wniesionego przez obrońcę skazanej

na postanowienie Sądu Okręgowego w K.z dnia 24 lipca 2012 roku,
sygn. akt (...)

w przedmiocie odmowy udzielenia warunkowego zwolnienia

na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. i art. 626 § 2 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że:

1.  na mocy art. 77 § 1 k.k., 78 § 1 k.k. i 80 § 1 k.k. warunkowo zwolnić K. S., córkę J.i M.z domu O., ur. (...)w Z., skazaną prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego
w Z.z dnia 30 czerwca 2005 roku, sygn. akt (...) z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, której koniec przypada na dzień 13 kwietnia 2014 roku, wyznaczając jej okres próby do dnia 29 sierpnia 2014 roku;

2.  na mocy art. 159 k.k.w. oraz art. 72 § 1 pkt 1, 4 i 5 k.k. oddać warunkowo zwolnioną w okresie próby pod dozór kuratora sądowego oraz zobowiązać ją do:

-

informowania kuratora o przebiegu okresu próby,

-

podjęcia i wykonywania pracy zarobkowej;

3.  wydatkami postępowania odwoławczego obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 24 lipca 2012 roku Sąd Okręgowy w Katowicach odmówił udzielenia K. S.warunkowego przedterminowego zwolnienia
z odbycia reszty kary 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Z.z dnia 30 czerwca 2005 roku, sygn. akt (...).

Zażalenie na to postanowienie złożyła obrońca skazanej zarzucając mu błąd
w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, iż postawa skazanej oraz charakter popełnionych przez nią czynów świadczą
o negatywnym stosunku do obowiązującego prawa, przez co nie zasługuje ona na przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary, podczas gdy prawidłowa ocena okoliczności wskazuje, że jego udzielenie skazanej jest w pełni zasadne.

Stawiając tak opisany zarzut skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i udzielenie K. S. warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie obrońcy skazanej okazało się zasadne i dlatego też zasługiwało na uwzględnienie.

Przeprowadzona przez tut. Sąd kontrola odwoławcza wykazała, że Sąd Okręgowy w K. nietrafnie ocenił prognozę kryminologiczno – społeczną skazanej.

Z akt osobowych K. S. wynika, że zachowuje się ona poprawnie
w warunkach izolacji penitencjarnej. Przede wszystkim była wielokrotnie nagradzana, odbywa karę w systemie programowanego oddziaływania, wywiązując się prawidłowo z wynikających zeń obowiązków, uczestniczyła w organizowanych w zakładzie warsztatach i zajęciach kulturalno – oświatowych oraz programie integracji rodzin (...). Wprawdzie proces jej resocjalizacji został zakłócony w czerwcu 2011 roku, kiedy to skazana została ukarana karą łączną nagany za dwa przekroczenia porządku, niemniej w późniejszym czasie nie była już karana, co przekonuje, że zdarzenia te miały incydentalny charakter i jako takie, zwłaszcza jeśli zważyć, że nie nosiły poważnego charakteru, nie mogą sprzeciwić się sformułowaniu wobec niej pozytywnej prognozy kryminologiczno – społecznej. Zwrócić bowiem trzeba uwagę, że skazana, która liczy obecnie 34 lata, nie była ani wcześniej, ani później karana sądownie, co przekonuje, iż wejście w konflikt z prawem i dopuszczeniu się w 2003 roku czynu, za który obecnie odbywa karę pozbawienia wolności miało w jej życiu charakter wyjątkowy. Dodać trzeba, że po uchyleniu w marcu 2004 roku tymczasowego aresztowania, do chwili osadzenia (7.02.2011 roku) skazana przebywała na wolności i brak jakichkolwiek sygnałów, aby naruszała porządek prawny. Jej pobyt na wolności nie miał przy tym charakteru nielegalnego, gdyż początkowo korzystała ona z odroczenia wykonania kary (30.09.2006 r. – 20.11.2008 r.), a potem starała się o zawieszenie postępowania i wreszcie o ułaskawienie. Także
w trakcie obecnej izolacji skazana korzystała z dwumiesięcznej przerwy w odbywaniu kary (12.01.2012 r. – 12.03.2012 r.), z której powróciła w terminie, a nadto w maju 2011 roku przebywała na dwudniowej przepustce losowej, udzielonej w trybie art. 141a k.k.w. udając się na komunię córki. Wreszcie w dniach 21 – 22 lipca i 4 – 5 sierpnia 2012 roku korzystała z nagród wolnościowych (zezwolenie na widzenie bez dozoru poza obrębem zakładu karnego w wymiarze po 30 godzin). Nie bez znaczenia jest i to, że K. S. na wolności cieszy się pozytywną opinią, a po opuszczeniu zakładu karnego wróci do męża i dzieci, którzy utrzymują z nią stały kontakt i deklarują wsparcie. Z wywiadu kuratora sądowego (w aktach osobowych skazanej) wynika, że jest postrzegana wśród sąsiadów jako osoba zachowująca się zgodnie z zasadami współżycia społecznego, nigdy nie miała skłonności do nadużywania alkoholu i nie była umieszczana w Izbie Wytrzeźwień, a w jej miejscu zamieszkania nie miały miejsca interwencje Policji. Również mąż skazanej cieszy się pozytywną opinią wśród sąsiadów, prowadzi ustabilizowany tryb życia, pracuje, nie nadużywa alkoholu i dba o rodzinę.

Oczywistym jest, że proces resocjalizacji skazanej nie jest zakończony, a ona sama wymaga dalszej pracy w tym zakresie, niemniej jednak, zdaniem tut. Sądu bardziej wskazane będzie, aby ów proces był kontynuowany w warunkach wolnościowych, pod dozorem kuratora sądowego, a dalszy pobyt w zakładzie karnym mógłby zdeprecjonować dotychczasowe osiągnięcia. Wobec powyższego należało zmienić zaskarżone postanowienie i udzielić skazanej dobrodziejstwa, o które się ubiega. Jej resocjalizacja będzie kontynuowana w warunkach wolnościowych podczas wyznaczonego okresu próby, a służyć jej będą m.in. obowiązki nałożone przez sąd na warunkowo zwolnioną.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.

Z/

1. niezwłocznie wydać nakaz zwolnienia skazanej

2. o treści postanowienia niezwłocznie zawiadomić skazanego i D.. A.Ś.

K., 29 sierpnia 2012 r.