Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie, X Wydział Karny – Odwoławczy w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia SO Katarzyna Wróblewska

Sędziowie: SO Mariusz Jackowski

SO Arkadiusz Tomczak – spr.

Protokolant: sekretarz sąd. Monika Parda

przy udziale Prokuratora: Jolanty Pydyniak

po rozpoznaniu w sprawie przeciwko S. I.

oskarżonemu o przestępstwo z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej

zażalenia Prokuratora

na postanowienie Sądu Rejonowego w P. z dnia 29 października 2013r. w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie w części dotyczącej pokrzywdzonych (...) i (...) i w tym zakresie sprawę przekazać do merytorycznego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w P., w pozostałej części utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 29 października 2013r. Sąd Rejonowy w P. na podstawie art. 17 § 1 pkt 10 k.p.k. umorzył postępowanie przeciwko oskarżonemu S. I. o przestępstwo z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. prawo własności przemysłowej z uwagi na brak wniosków o ściganie pochodzących od uprawnionych osób.

Wskazane postanowienie zaskarżył w całości prokurator. Powołując się na treść art. 427 § 1 i § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 2 k.p.k. orzeczeniu zarzucił obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 17 § 1 pkt 10 k.p.k. w zw. z art. 339 § 3 pkt 1 k.p.k. poprzez uznanie, iż w przedmiotowej sprawie brak jest wniosku o ściganie pochodzącego od uprawnionych osób i w konsekwencji podstaw do umorzenia postępowania. Podnosząc tak formułowany zarzut oskarżyciel publiczny na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w P. do merytorycznego rozpoznania.

Sąd okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest częściowo niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd odwoławczy nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że część osób składających wniosek o ściganie nie wykazała należytego umocowania do skutecznego dokonania tej czynności.

Z pełnomocnictw dołączonych do akt sprawy wynika że osoby reprezentujące podmioty pokrzywdzone – (...) Inc., (...) S.A. - udzieliły pełnomocnictwa do wymienionych w nim czynności Stowarzyszeniu (...) z siedzibą w A. reprezentowanemu w Polsce przez Ł. B. z Kancelarii (...) w W.. Pełnomocnictwa te zawierają jednak wyraźne ograniczenie, zgodnie, z którym zgody dotyczące postępowania w konkretnych sprawach w postępowaniach celnych lub innych postępowaniach udzielane będą oddzielnie dla każdej sprawy listownie, faksem lub pocztą elektronicznie (k. 44, 45v., tłumaczenie). Osoba składająca wniosek o ściganie – adw. Ł. B., wbrew temu wymogowi nie złożył stosownego oświadczenia osób właściwie reprezentujących pokrzywdzone podmioty, w którym żądałyby one ścigania oskarżonego.

W imieniu pokrzywdzonego (...) Ltd. wniosek o ścigania złożył J. K., który pomimo powołania się na pełnomocnictwo koncertu N. nie załączył jakiegokolwiek pełnomocnictwa.

Pełnomocnictwo udzielone przez (...) w dniu 8 maja 2006r. adw. T. B. (k. 48 – 49) nie zostało dalej skutecznie substytuowane na adw. Ł. B. (k. 47), skoro nieznana jest data dokonania tej czynności w Ł. (k. 47).

Okoliczności wskazywane w zażaleniu konstatacji tych nie zmieniają. Prokurator nadzorujący postępowanie przygotowawcze powinien był kwestię należytego umocowania osób składających wnioski o ściganie zbadać w pierwszej kolejności, a nie oczekiwać że czynił to będzie za niego i składającego wniosek pełnomocnika kwalifikowanego zawodowo (adwokata) sąd. Nie może też nie zastanawiać praktyka, w której organy ścigania najpierw stawiają podejrzanemu zarzut popełnienia przestępstwa ściganego na wniosek pokrzywdzonego (k. 20), a dopiero później poszukują podmiotów mających reprezentować pokrzywdzonych i nakłaniają je do złożenia wniosku o ściganie (k. 38).

Inaczej rzecz ma się z wnioskiem o ściganie złożonym przez osoby reprezentujące (...) i (...) - członków zarządu (...) Sp. z o.o. (k. 77 – 78). Złożony został przez osoby uprawnione do reprezentacji tej spółki (...), która ma uprawnienia do reprezentowania pokrzywdzonych podmiotów zagranicznych (...) – o ile przedłożone w tym zakresie kopie i tłumaczenia budzą wątpliwości sądu rejonowego, wezwie uprawnione podmioty do ich poświadczenia za zgodność z oryginałami).

Z tych przyczyn orzeczono, jak w sentencji.