Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V ACz 458/13

POSTANOWIENIE

Dnia 6 czerwca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący SSA Grzegorz Stojek (spr.)

Sędziowie SA Janusz Kiercz

SA Olga Gornowicz- Owczarek

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2013 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 3 kwietnia 2013, sygn. akt II C 206/12

p o s t a n a w i a :

1.  odrzucić zażalenie na postanowienie o oddaleniu wniosku powoda o przywrócenie terminu, zawarte w punkcie pierwszym zaskarżonego orzeczenia;

2.  oddalić zażalenie na postanowienie o odrzuceniu apelacji, zawarte w punkcie drugim zaskarżonego orzeczenia;

3.  przyznać adwokat J. M. od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego
w (...)) kwotę 4.428 (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem) złotych, w tym 828 złotych podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.

Sygn. akt V ACz 458/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach oddalił wniosek powoda o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji oraz odrzucił jego apelację (pkt 2).
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji nie mógł być uwzględniony, ponieważ powód ponosi winę w uchybieniu terminowi do jej wniesienia. Brak staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy polegał na bezpodstawnym przyjęciu, że złożenie wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu przerywa bieg terminu do złożenia tego środka odwoławczego.

W zażaleniu powód wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia przez przywrócenie terminu do wniesienia apelacji oraz uchylenie postanowienia o odrzuceniu apelacji. Stwierdził, że brak winy w uchybieniu terminu ma podstawy w jego nieświadomości, że złożenie wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu nie wstrzymuje terminu do wniesienia apelacji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

Przesłanką odrzucenia apelacji było wcześniejsze oddalenie wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Postanowienie o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu nie podlega zaskarżeniu w drodze zażalenia, gdyż nie dopuszcza go prawo (art. 394 § 1 k.p.c.). Stąd zażalenie w tej części podlega odrzuceniu na podstawie art. 373 w związku z art. 397 § 2 k.p.c. Zasadność tego rozstrzygnięcia podlega natomiast kontroli przy rozpoznawaniu zażalenia na postanowienie o odrzuceniu apelacji, w ramach regulacji zawartej w art. 380 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

Podnoszone przez powoda okoliczności dotyczące braku świadomości, że złożenie wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu nie wstrzymuje terminu do wniesienia apelacji, są niewystarczające dla uwzględnienia jego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji.

Powód, który zajmował się zawodowo doradztwem gospodarczo-prawnym (k. 52), samodzielnie reprezentował swoje interesy przed Sądem pierwszej instancji. Nie było przeszkód, aby złożył, zgodnie z pouczeniem sądu otrzymanym wraz z odpisem wyroku i jego uzasadnieniem, apelację w terminie. Informację o skutkach złożenia wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu mógł uzyskać w sądzie, gdyby zwrócił się z zapytaniem w tym przedmiocie czego nie uczynił. Przyjęcie, że złożenie wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu wstrzymuje termin do wniesienia apelacji, bez potwierdzenia tego założenia, uznać należy za brak staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. W tych okolicznościach nie zachodzi przesłanka z art. 168 § 1 k.p.c. do przywrócenia terminu, skoro powód uchybił mu w sposób zawiniony.

Późniejsze ustanowienie dla skarżącego pełnomocnika z urzędu pozostaje bez wpływu na ocenę wskazanych już okoliczności.

Z uwagi na powyższe, zażalenie – jako bezzasadne – podlega oddaleniu w oparciu o art. 385 w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

O kosztach zastępstwa procesowego z tytułu udzielonej powodowi pomocy prawnej z urzędu Sąd orzekł w oparciu o art. 29 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze
(t.j. w Dz.U. z 2009 r. Nr 146 poz. 1188 ze zm.) w związku z § 2, § 3 w związku z § 19 oraz § 6 pkt 7 w związku z § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz.U. Nr 163 poz. 1348 ze zm).

(...)

(...)

(...)

-

(...)

-

(...)

(...)

(...)