Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 530/14

POSTANOWIENIE

Dnia 13 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa Skarbu Państwa – Starosty (...)

przeciwko L. G.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 6 marca 2014 r., sygn. akt I Nc 394/11

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 530/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Raciborzu w postanowieniu z dnia 6 03 2014r. oddalił wniosek powoda Skarbu Państwa - Starosty (...) o sprostowanie

w nakazie zapłaty z dnia 20 05 2011r. daty początkowej odsetek ustawowych należnych powodowi od pozwanego L. G. od należności głównej, uznając, że wniosek zmierza do niedopuszczalnej zmiany przedmiotowej rozstrzygnięcia.

Orzeczenie zaskarżył powód Skarb Państwa- Starosta (...), który wnosił o jego zmianę przez uwzględnienie wniosku, bądź jego uchylenie

i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Zarzucał, że przy ferowaniu zaskarżonego orzeczenia naruszono regulację

art. 350 § 1 k.p.c. poprzez jego błędna wykładnię i przyjęcie, że wniosek o sprostowanie zmierza do niedopuszczalnej zmiany orzeczenia, nie stanowiąc oczywistej omyłki (ewentualnie błędu pisarskiego) wbrew materiałowi zgromadzonemu w sprawie, jak i przepisom ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz.U. 2010r. nr 102,. Poz. 651, z późniejszymi zmianami).

W uzasadnieniu zażalenia między innymi podnosił, że wbrew stanowisku zaprezentowanemu w zaskarżonym orzeczeniu należało uwzględnić wniosek, co potwierdza orzecznictwo Sądu Najwyższego (por. w postanowieniu Sądu Najwyższego – Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 06 1977r. IV PRN 4/77 LexPolonica nr 321813).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarżący domagając się sprostowania nakazu zapłaty w istocie zmierzał do zmiany zawartego w nim rozstrzygnięcia o należnych mu od pozwanego odsetkach ustawowych od należności głównej.

Jego wniosek zmierza zatem do zmiany rozmiarów świadczenia pozwanego i jego uwzględnienie doprowadziłoby do zmiany rozstrzygnięcia pod względem przedmiotowym, co stosownie do przywołanego przez Sąd Rejonowy poglądu Sądu Najwyższego uniemożliwia zastosowanie przy sanowaniu niewątpliwej wadliwości nakazu zapłaty – przewidzianej w art. 350 § 1

w związku z art. 3532 k.p.c. - instytucji sprostowania orzeczenia (W sprawie nie ma zastosowania wskazany w zażaleniu pogląd prawny Sądu Najwyższego, gdyż dotyczy on innego zagadnienia, możliwości sanowania w drodze sprostowania wadliwości orzeczenia spowodowanego omyłką powoda w oznaczeniu strony powodowej. Przedmiotowa wadliwość nakazu zapłaty mogła i powinna być sanowana przy zastosowaniu przewidzianej w art. 351 § 1 k.p.c. w związku z art. 3532 k.p.c. instytucji uzupełnienia orzeczenia, gdyż Sąd Rejonowy nie wyrzekł w nakazie zapłaty o zasadności całości żądania powoda).

Czyniło to wniosek skarżącego bezzasadnym, co znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym postanowieniu i zażalenie jest nieuzasadnione.

Reasumując zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie powoda jako bezzasadne oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.

SSO Leszek Dąbek

III Cz 530/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE