Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 1027/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Jerzy Dydo

Sędziowie SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

Protokolant Bogusława Mierzwa

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2015r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy

z powództwa A. C.

przeciwko (...) w W.

o zapłatę

i z powództwa S. C.

przeciwko (...) w W.

o zapłatę

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 8 października 2014 r. sygn. akt I C 1144/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniża zasądzoną od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 11.000 zł do 7.000 (siedem tysięcy) zł (pkt I), należne jej koszty procesu do 1.217 zł (pkt III), zaś zasądzone powodowi koszty procesu do 1.450,20 zł (pkt IV);

II.  oddala dalej idącą apelację;

III.  nie obciąża powódki kosztami postepowania apelacyjnego oraz znosi wzajemnie koszty postepowania apelacyjnego pomiędzy powodem a stroną pozwaną.

Sygn. akt II Ca 1027/14 ( transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia)

Początek tekstu

[Przewodniczący 00:00:00.569]

Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie Przewodniczący sędzia Sądu Okręgowego Jerzy Dydo, sędziowie: sędzia Sądu Okręgowego Piotr Rajczakowski, sędzia Sądu Okręgowego Aleksandra Żurawska po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2015 roku w Świdnicy na rozprawie sprawy z powództwa A. C. przeciwko (...) w W. o zapłatę i powództwa S. C. przeciwko (...) w W. o zapłatę na skutek apelacji strony pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 8 października 2014 roku sygn. akt I C 1144/12 orzeka pkt 1 zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniża zasądzoną od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 11.000 do 7.000 to jest pkt 1, należne jej koszty procesu do 1.217 złotych to jest pkt 3, zaś zaskarżone powodowi koszty procesu do 1.450 złotych i 20 groszy pkt 4, pkt 2 oddala dalej idącą apelację, pkt 3 nie obciąża powódki kosztami postępowania apelacyjnego oraz znosi wzajemnie koszty postępowania apelacyjnego między powodem a stroną pozwaną. Proszę usiąść Sąd wygłosi uzasadnienie.

[Sędzia sprawozdawca 00:01:32.289]

Będzie ogłoszone uzasadnienie do sprawy II Ca 1227/14. W ocenie Sądu Okręgowego apelacja w części zasługiwała na uwzględnienie. Na wstępie trzeba wskazać, że Sąd Okręgowy w całości podzielił ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy czyniąc je podstawą własnego rozstrzygnięcia. Sąd pierwszej instancji ustalił bowiem istotne dla sprawy okoliczności, które znajdowały odzwierciedlenie w całokształcie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Przechodząc do analizy zarzutów zawartych w apelacji stwierdzić należy, iż na uwzględnienie zasługiwały te dotyczące naruszenia art. 193 par. 2 (1) kpc i art. 321 kpc. Zgodzić się bowiem trzeba ze stroną pozwaną, że Sąd Rejonowy błędnie uznał za dopuszczalną możliwość ustnej zmiany powództwa dokonaną przez pełnomocnika powódki na rozprawie w dniu 8 października 2014 roku. Zważyć należy, że zgodnie z art. 193 par. 2 (1) kpc zmiana powództwa może być dokonana jedynie w piśmie procesowym. W przedmiotowej sprawie zaś pełnomocnik powódki uczynił to jedynie ustnie do protokołu rozprawy, należało więc przyjąć, iż nie uczynił tego w skuteczny sposób, zaś Sąd Rejonowy orzekając w tym przedmiocie naruszył przepis art. 321 kpc i orzekł ponad żądanie. Należy tu podkreślić, iż nieprawidłowe jest stanowisko powódki zawarte w odpowiedzi na apelację, z którego wynika, że Sąd Rejonowy po ustnym rozszerzeniu powództwa powinien był odroczyć rozprawę, a jeśli tego nie uczynił to dopuścił się nieważności postępowania. Orzeczenia Sądu Najwyższego, na które powołuje się powódka w odpowiedzi na apelację nie mogą mieć zastosowania, gdyż zostały one wydane w czasie, gdy możliwym było ustne rozszerzenie powództwa, czyli w poprzednio, w poprzednim brzmieniu art. 193, a konieczność odroczenia rozprawy wynikała z obowiązku powiadomienia pozwanego nieobecnego na rozprawie o zmiany powództ... o zmianie powództwa poprzez doręczenie mu odpowiedniego pisma. W nowo obowiązującym przepisie w ogóle nie ma możliwości skutecznej zmiany powództwa poza alimentami, poprzez złożenie oświadczenia ustnego do protokołu. Rację ma również skarżący, gdy zazu... zarzuca Sądowi pierwszej instancji błędne rozliczenie kosztów procesu. Jeśli chodzi o powoda, to rzeczywiście wygrał on niniejszą sprawę w 80 procentach, co oznacza, że na podstawie artykułu 100 kpc należy mu, należy, należały mu się koszty w wysokości 1.933 złotych i 60 groszy, bo to jest 80 procent z kwoty 2.417 złotych, zaś stronie pozwanej, która wygrała sprawę w 20 procentach należały się koszty w wysokości 483 złotych i 40 groszy, bo to jest 20 procent z kwoty 2.417 złotych. Po wzajemnym skompensowaniu tych sum, na rzecz powoda należna była więc kwota 1.450 złotych i 20 groszy. Jeśli chodzi o koszty w sprawie powódki, to rację ma skarżąca, gdy zarzuca, że nawet jeśliby powódka skutecznie rozszerzyła powództwo, to na podstawie art. 4 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie Sąd Rejonowy nie mógł za podstawę obliczenia wynagrodzenia adwokackiego, wziąć pod uwagę powództwo rozszerzone, gdyż jest to możliwe dopiero w drugiej instancji. Podstawą do obliczenia tegoż wynagrodzenia, powinna więc być pierwotna wartość przedmiotu sporu, to jest kwota 7.044 złotych tym bardziej, że nie doszło do skutecznego rozszerzenia powództwa, a więc wynagrodzenie adwokackie powinno wynosić 1.200 złotych za pierwszą instancję. Mając więc na uwadze powyższe okoliczności zaskarżony wyrok podlegał zmianie jak w pkt 1 na podstawie art. 386 par. 1 kpc. W pozostałym zakresie apelacja strony pozwanej nie jest trafna. W ocenie Sądu Okręgowego Sąd pierwszej instancji nie naruszył przepisu art. 233 kpc statuującego zasadę swobodnej oceny dowodów, ani prawa materialnego, to jest przepisu artykułu 361 par. 1 oraz 363 kc. Wbrew stanowisku skarżącego roszczenie powoda o utracony zarobek w wysokości 53 złotych i 24 groszy zostało udowodnione, bowiem z zaświadczenia pracodawcy wynika, jakie średnie wynagrodzenie powód otrzymywał oraz o ile w związku z wypadkiem uległo ona obniżeniu. Niezrozumiałe jest również twierdzenie strony pozwanej, że zaświadczenia tego nie można zweryfikować. Z jego treści wynika gdzie powód zatrudniony, na jakim stanowisku i jakie otrzymywał wynagrodzenie we wspomnianych wyżej okresach. Ponadto zaświadczenie to, które znajduje się na karcie 24 akt zostało opieczętowane, podpisane przez kierownika sekcji rachuby i płac, wreszcie nie bez znaczenia jest i to, że jest ono wystawione przez taki organy jak (...) w K.. Z tych też powodów no apelacja w tym pozostałym zakresie nie mogła być wzięta pod uwagę i Sąd tą dalej idącą apelację oddalił na podstawie art. 385 kpc. Jeśli chodzi o orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego, to, z powództwa A. C., to Sąd Okręgowy wydał je na podstawie art. 102 kpc w związku z art. 391 z par. 1 kpc mając na uwadze charakter dochodzonego roszczenia, była to sprawa o zadośćuczynienia, oraz sytuację materialną powódki, z powodu której została ona zwolniona od kosztów sądowych w całości. Natomiast, jeśli chodzi o koszty postępowania apelacyjnego w sprawie z powództwa S. C., to na podstawie art. 100 kpc w związku z art. 391 par. 1 kpc koszty te zostały wzajemnie zniesione, gdyż apelacja strony pozwanej podlegała uwzględnieniu częściowo, a mianowicie w zakresie kosztów postępowania za pierwszą instancję. To wszystko, dziękujemy bardzo.

(...)

(...)

[koniec części 00:07:55.704]