Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 449/14

POSTANOWIENIE

Dnia 29 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Tomasz Tatarczyk

Sędziowie: SO Krystyna Hadryś ( spr. )

SO Lucyna Morys - Magiera

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 kwietnia 2014 r.

sprawy z powództwa (...) w G.

przeciwko B. S., P. S., M. S. i K. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie zawarte w punkcie 3 wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 25 października 2013 r., sygn. akt I C 1418/13

postanawia :

oddalić zażalenie;

zasądzić od powódki na rzecz pozwanych solidarnie kwotę 150 ( sto pięćdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

SSO Lucyna Morys-Magiera SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś

Sygn. akt III Cz 449/14

UZASADNIENIE

Rozpoznając zażalenie powódki (...) w G. na postanowienie zawarte w punkcie 3 wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 25 października 2013 r., którym obciążono powódkę kosztami procesu na rzecz pozwanych,

Sąd Odwoławczy zważył co następuje.

Sąd Odwoławczy nie znajduje podstaw do uwzględnienia zażalenia skarżącej.

Zarzuty skarżącej nie mogą zostać uwzględnione, albowiem nie znajdują uzasadnienia w materiale, stanowiącym podstawę wydania zaskarżonego postanowienia.

Skarżąca nie kwestionuje w zażaleniu, że orzeczenie w sprawie zostało oparte na dokumentach urzędowych i prywatnych, których pochodzenia, prawdziwości i treści nie kwestionowała.

Sąd Odwoławczy dokonując kontroli instancyjnej prawidłowości dokonanych ustaleń faktycznych w oparciu o materiał dowodowy i ich oceny prawnej, w pełnym zakresie zaakceptował te ustalenia i ocenę prawną Sądu Rejonowego, uznając je za własne.

Zarzuty skarżącej należało w tym kontekście uznać za swoistą polemikę z prawidłowo dokonanymi ustaleniami faktycznymi przez Sąd I instancji. Jak bowiem wynika z tych ustaleń, pozwani przytoczyli fakty wskazujące na brak po ich stronie przyczyny do wytoczenia powództwa w terminie dokonanym przez powódkę. W tym terminie nie zostali przede wszystkim uznani formalnie spadkobiercami, a wobec odrzucenia spadku przez uprawnionych do dziedziczenia w pierwszej kolejności, toczyło się wymagane postępowanie spadkowe, w ramach którego obligatoryjne było dokonanie spisu inwentarza.

Trafnie zatem Sąd Rejonowy uznał, że pozwani nie dali powodu do wytoczenia sprawy. Ocenie tej nie można zarzucić – w świetle materiału dowodowego prawidłowo ocenionego w zaskarżonym orzeczeniu – by dokonana została wbrew zasadom doświadczenia życiowego, w szczególności by strona powodowa nie mogłaby uzyskać zaspokojenia roszczenia bez wytoczenia powództwa.

Ustalenia faktyczne dają podstawę do uznania, jak przyjęto w zaskarżonym orzeczeniu, że pozwani uznali powództwo przy pierwszej czynności procesowej. Uznanie roszczenia w zakresie uwzględniającym zakres odpowiedzialności pozwanych, nastąpiło jeszcze przed wytoczeniem sprawy co wynika z korespondencji prowadzonej bezpośrednio pomiędzy stronami.

Uznanie to nastąpiło w sposób wyraźny, nie budzący wątpliwości, zarówno w powyżej wskazanych pismach kierowanych przez pozwanych wprost do powódki, jak i w pierwszym piśmie procesowym w tej sprawie. Należy przy tym podkreślić, że wystarcza uznanie żądań pozwu bez konieczności jednoczesnego spełnienia lub zaofiarowania żądanego świadczenia, co wynika z rozumienia instytucji uznania powództwa potwierdzonego w utrwalonym orzecznictwie sądowym.

Skoro prawidłowe ustalenia faktyczne w sprawie dały Sądowi Rejonowemu podstawę do zastosowania art. 101 k.p.c. – wobec zgłoszonego żądania pozwanych – zasądzenie w zaskarżonym orzeczeniu na rzecz pozwanych kosztów procesu należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, zaskarżone postanowienie jest prawidłowe, dlatego z mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., oddalono zażalenie powódki.

O kosztach postępowania zażaleniowego postanowiono w oparciu o art. 98 k.p.c.

w związku z art. 108 § 1 k.p.c.

Wysokość kosztów określono w oparciu o §§ 6 pkt 3 i 12 ust.2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( t. jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 490 ).

SSO Lucyna Morys - Magiera SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś