Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2015r. w S.

odwołania J. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 13 listopada 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala J. R. prawo do emerytury od dnia 01 listopada 2013r.

Sygn. akt IV U 1393/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 listopada 2013r. (...) Oddział w S. odmówił J. R. prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Organ rentowy stwierdził, że wymieniony nie udowodnił 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

W odwołaniu od decyzji J. R. argumentował, że pracował w warunkach szczególnych w okresach od 30 czerwca 1975r. do 22 kwietnia 1976r., od 1 maja 1978r. do 31 lipca 1989r. i od 1 listopada 1990r. do 9 grudnia 1990r. w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk spawalniczych w wydziale spawalniczym w Fabryce (...) w O.. Dodał też, że wykonywana przez niego praca była pracą wymienioną w zarządzeniu Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (k.2-3 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wnosił o jego oddalenie, powołując się na argumenty, przytoczone w zaskarżonej decyzji oraz wskazując, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i uwzględniały odwołanie (k.4-5 a.s.).

SĄD OKRĘGOWY W SIEDLCACH USTALIŁ I ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

W dniu 22 października 2013r. do (...) Oddział w S. wpłynął wniosek J. R., urodzonego (...) o emeryturę.

Na podstawie przedstawionych przez wnioskodawcę dokumentów ZUS uznał za udowodnione na datę 1 stycznia 1999r. 26 lat, 4 miesiące i 3 dni okresów ubezpieczenia, w tym 8 lat i 12 dni stażu pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy nie zaliczył wnioskodawcy okresu zatrudnienia w Fabryce (...) w Ł. w okresach od 30 czerwca 1975r. do 22 kwietnia 1976r.; od 1 maja 1978r. do 31 lipca 1989r. i od 1 listopada 1990r. do 9 grudnia 1990r., gdyż ze świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie wynika, czy pracując na stanowisku ślusarz był on zatrudniony w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk spawalniczych w wydziałach spawalniczych.

Ze świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze z dnia 31 stycznia 2001r. wystawionego przez Fabrykę (...) Sp. z o.o. w upadłości w Ł. wynika, że J. R. był zatrudniony w tym zakładzie w pełnym wymiarze od 1 września 1972r. do 31 lipca 1989r. oraz od 1 listopada 1990r. do 31 stycznia 2001r. W okresach od 30 czerwca 1975r. do 22 kwietnia 1976r.; od 1 maja 1978r. do 31 lipca 1989r. i od 1 listopada 1990r. do 9 grudnia 1990r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowo-wodorowym (wykaz A, dział XIV, poz. 12) na stanowisku ślusarz, zaś od 10 grudnia 1990r. do 31 stycznia 2001r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace obsługa pieców grzewczych, młotów, pras, kuźniarek, walcarek, obręczy i kół, walcarek gwintów i wierteł, ręczna obróbka na gorąco oraz regeneracja oprzyrządowania kuźniczego (wykaz A, dział III, poz. 14) na stanowisku tłoczarz (k. 16 a.e.).

Wystawca świadectwa pracy nie wskazał, czy ubezpieczony pracując na stanowisku ślusarz był zatrudniony w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk spawalniczych w wydziałach spawalniczych.

W toku postępowania rozpoznawczego Sąd ustalił, że wnioskodawca J. R. w okresie od 30 czerwca 1975r. do 22 kwietnia 1976r.; od 1 maja 1978r. do 31 lipca 1989r. i od 1 listopada 1990r. do 9 grudnia 1990r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę ślusarza. Praca ta polegała na wykonywaniu ciężkich prac związanych: wiercił, gradował, szlifował, prostował, trasował, ciął na gilotynie, wypalał i wykańczał, pomagał na wyginarkach. Ubezpieczony pracował na dziale przygotowania, obok było wypalanie i spawanie. Wszystko odbywało się na jednej hali W4, od spawaczy wnioskodawca był oddzielony parawanem. Panowało zapylenie, zadymienie i hałas. J. R. pracował na akord. Szlifierka ważyła ok. 100 kg, prostowanie odbywało się ręcznie na walcach, wycinanie było na prasach. Ubezpieczony pracował na wszystkich maszynach, które były w zakładzie (zeznania ubezpieczonego J. R. k. 23-23v w zw. z k. 14v, zeznania świadków: M. S. k. 15, P. W. k. 15).

W aktach osobowych wnioskodawcy znajduje się podanie ubezpieczonego z 16 listopada 2000r. o wydanie zaświadczenia o zaliczeniu lat pracy w warunkach szczególnych z adnotacją zastępcy dyrektora, że w okresach zatrudnienia od 30 czerwca 1975r. do 22 kwietnia 1976r., od 1 maja 1978r. do 31 lipca 1989r. i od 1 listopada 1990r. do 9 grudnia 1990r. J. R. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w sąsiedztwie licznych stanowisk spawalniczych w wydziale W4-spawalniczym i że okresy te można uznać jako zatrudnienie w warunkach szczególnych (k. 12 a.o.).

Sąd obdarzył wiarą zeznania wnioskodawcy i świadków, gdyż są logiczne, spójne, wzajemnie się uzupełniają i znajdują potwierdzenie w dowodach z dokumentów, znajdujących się w aktach sprawy.

W aktach osobowych wnioskodawcy znajdują się dokumenty potwierdzające okresy zatrudnienia i zajmowane stanowiska przez J. R..

Wskazane wyżej, wykonywane przez wnioskodawcę prace w zakwestionowanych przez organ rentowy okresach, mieszczą się w ocenie Sądu w zakresie prac wymienionych w załączniku A do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43), a mianowicie dział XIV, poz. 12 jako pracownika zatrudnionego w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk spawalniczych. Należy ponadto zauważyć, że zakłady (...) posiadały stalownię. W ocenie Sądu Okręgowego prace wykonywane przez ubezpieczonego kwalifikują się jako prace określone w Dziale III pkt 12 i 14 cytowanego rozporządzenia (wykańczanie wyrobów walcowanych i ciągnionych oraz obsługa młotów, pras, kuźniarek).

Należy przy tym przypomnieć, że organ rentowy nie kwestionował charakteru wykonywanej przez wnioskodawcę pracy, ani stanowiska na którym ją wykonywał, a jedynie uznał, że pracodawca nieprawidłowo wystawił świadectwo pracy.

W myśl art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (czyli 1 stycznia 1999r.) osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zgodnie z ust. 2 emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Wnioskodawca skończył (...)życia, udowodnił ponad 25 lat okresów zatrudnienia, a także udowodnił ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych przed dniem 1 stycznia 1999r. (8 lat i 12 dni uznane przez ZUS plus ponad 12 lat kwestionowanych przez ZUS) i będąc członkiem otwartego funduszu emerytalnego złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W takiej sytuacji należało przyjąć, że wymieniony spełnił przesłanki niezbędne do uzyskania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Wyrok wydano na mocy art. 477 ¹⁴§ 2 kpc.